Cześć wszystkim. Pojawiłam się na czacie i kilka osób pisało żebym opisała dokładnie swoją historię. Chce opisać wszystko dokładnie i szczerze bo mam poczucie, że dużo winy jest niestety we mnie. Mam 27 lat. Z mężem poznaliśmy się 10 lat temu. Byliśmy swoimi pierwszymi milosciami i partnerami. On ma 30 lat. Ślub wzięliśmy dwa lata temu. Cały nasz związek był bardzo udany, te same poglądy na życie, gustu, poczucie humoru. Mąż był dla mnie zawsze bardzo dobry, opiekuńczy, czułam się bardzo kochana i atrakcyjna dla niego. Wszystko układało się nam dobrze. Mąż ma bardzo dobrą pracę. Ja zaczęłam swoją rok temu. Kupiliśmy duże mieszkanie z myślą o dzieciach. Właśnie skończyliśmy je urządzać. Zostały jeszcze jakieś małe drobiazgi do dopracowania. Bardzo nas to oboje cieszyło. Żyliśmy że sobą w bardzo dobrej relacji. W pewnym momencie mój mąż zaczął dużo pracować. Ma też takie godziny pracy że albo od 10 do 18 albo od 12 do 20. Często jednak wracał dużo później. Ja czekałam w domu z obiadem i wszystko nadal wydawało się być w porządku. Wiem, że miał dużo pracy, starał się o kolejny awans. Rozumiałam to. Zaczęły się jednak jakieś rozmowy, że zaczyna pracować zbyt dużo. Myślę, że zaczęliśmy się trochę mijać. Z biegiem dni zaczęły pojawiać się kłótnie, ja je zaczynałam. Początkowo po kłótni zaraz wszystko było dalej dobrze. Później jednak zaczęły się ciche dni. On zaczął uciekać w oglądanie męczy, ja czytanie, ogladanie. Przestaliśmy chyba o tym rozmawiać. Wcześniej nie widziałam w tym problemu, teraz widze... To bardzo duże streszczenie tych 10 lat... Ale chce jakoś nakreślić obraz związku. Wszystko stało się 30 listopada. Wróciłam do domu z pracy. Otworzyłam laptopa i zobaczyłam artykuł, coś w stylu " mąż chce odejść od żony do innej kobiety". Byłam przerażona. Pobiegalm do sypialni i zobaczyłam, że brakuje prezerwatywy. Wtedy byłam już pewna. Zaczęłam pisać smsy. No i potwierdził. Jak wrocil do domu powiedział, że odpowie na wszystkie moje pytania. Zapytałam ile razy. Powiedział, że dwa, trzy... Zapytałam czy coś do niej czuję, czy to tylko seks... Powiedział, że to nie tylko seks. Zapytałam czy będzie chciał ratować nasze małżeństwo bo ja bardzo chce. Powiedział, ze już nie... To była bardzo spokojna rozmowa. Poszłam do innego pokoju i zaczęłam pisać list do rodziny. Rano poszedł do pracy a ja do wszystkich możliwych aptek. Najadłam się dużej ilości leków, które popijam alkoholem. Była jakoś 11 rano. Obudziłam się gdzieś 2 w nocy. Cała poobijana i obolała. Zadzwoniłam do Siostry. Powiedziałam o tym co się stało. Ona zadzwoniła do mojego Brata, który szybko do mnie przyjechal. Siedzieliśmy chwilę. Nie wiem dokładnie, która była godzina. Wtedy wrocil do domu mój mąż. Długo rozmawiał z moim bratem... Mówił, że od dłuższego czasu coś się w nim zmieniło. Nie widziałam tego. Wtedy Brat zabrał mnie do siebie. Nie miałam z mężem kontaktu do tej środy. Napisałam mu długiego maila po wizycie u psychologa w poniedziałek. Odpisał mi w środę. Pisałam, że widzę dużo winy w sobie. Że przestaliśmy rozmawiać o problech. Zaczęliśmy się mijać. On odpisał podobnie. Napisał, że ta dziewczynę zna od dłuższego czasu bo z nią pracuje, że lubili się, a później przerodziło się to w coś wiecej. Że nigdy nie podejrzewał siebie o coś takiego. Przeprosił. Kompletnie sobie z tym nie radzę... Nie umiem znieść tego, że to ja pchnelam go do tej kobiety. Wymieniłem z nim też kilka smsów. Odpowiadał szczerze. Napisał że po mojej wyprowadzce zdradził mnie 3 razy. Wiem, że on nie zmieni już zdania. Będzie chciał rozwodu... Nigdy się z tym nie pogodze... Zniszczyłam w nim uczucie do mnie... Nie wiem jak się po tym podnieść. Jak mam żyć wiedząc, że mąż którego tak bardzo kocham jest z inną kobietą... Straciłam wszystko co miałam w życiu. Swoją miłość i wszystko co razem stworzyliśmy. On jest bardzo spokojnym człowiekiem. Zawsze taki był. Mam wrażenie że to nie docenialam. Mialam pretensje o pracę ... Nie wiem czy kiedyś uda mi się zacząć żyć...