Narzeczona 34 lata i ONA - 25 lat. Czyli jak upadłem i sobie głupi ryj rozwaliłem . Pisząc tego posta na drugi dzień czyt. jutro udaje się do psychologa na poradę. Czuję że sobie już dawno sobie z tym wszystkim nie radzę. Muszę działać . Ale po kolei.
Gabrysie poznałem mając 17 lat. Od dziecka byłem wychowywany w specyficznej rodzinie religijnej . Moi rodzice byli świadkami Jehowy. Od dziecka wpajali mi te wierzenia , jeśli ktoś się orientuje mało mogłem i miałem sporo zakazów i nakazów. Nawet towarzystwo w którym się obracałem musiało być "dopasowane " . Dlatego też wkraczając w wiek dojrzewania buntowanie stało się stałym elementem mojego życia. Wszystko robiłem ukradkiem , ukradkiem też poznałem Gabrysie która była ode mnie (jest ) rok starsza. Zafascynowała mnie , zobaczyłem coś innego niż poczciwe i grzeczne dziewczyny " w wierze " . Zaczęliśmy się spotykać i się w sobie zakochaliśmy . Długo ukrywałem ten związek ale w końcu się wydało . Osiągając już pełnoletność zrezygnowałem w byciu "w wierze " , wiązało się to z wykluczeniem z tej społeczności i ostracyzmem . W późniejszym etapie odsunęli się ode mnie nawet moi rodzice ale o tym później. Z Gabrysia kontynuowaliśmy znajomość , kochaliśmy się na zabój. Z nią również spróbowałem pierwszy raz miękkich narkotyków (czyt. trawki a dokładnie dopalaczy które były niegdyś mega popularne ) to one zdominowały nasz związek . Spotykaliśmy się żeby być ze sobą a przy okazji ćpać. Bylo to nieodłącznym elementem naszych spotkań .
Ogólnie prowadziliśmy poza tym normalne życie. Oboje pracowaliśmy. Po 4 latach związku postanowiłem go zakończyć ponieważ nie chciałem już tak dłużej zyc, czułem że młodość mi ucieka . Zerwałem z Gabrysia dla naszego dobra , aby i ona i ja w końcu uwolnić się od palenia , w między czasie gdy już do tego doszło odnowiłem kontakt z dziewczyną z którą pracowałem za granicą , przez około pół roku , spotykaliśmy się i w pewnym momencie zaczęliśmy planować nawet wspolna przyszłość ale nie trwalo to dlugo , raptem pół roku , ona chciała wyjechać za granicę a mi to nie pasowało , rozstaliśmy sie. Parę dni później instynktownie napisałem do Gabrysi , zapytać co słychać . Odpisała, pogadaliśmy i umówiliśmy się na spotkanie . Okazało się że ona po zerwaniu ze mną , przestała palić (ja również ) i prowadziła spoko życie . W tym samym dniu gdy się spotkaliśmy , skończyliśmy wieczór w hotelu na upojnej nocy. Wszystko odżyło ale oficjalnie nie wróciliśmy do siebie .
W pewnym etapie mojego życia trafił mi się wyjazd do stolicy za pracą która chętnie przyjąłem . Po miesiącu pracy tam pewnego dnia po powrocie z pracy zauważyłem Gabrysie która czekała na mnie pod moim domem. Zamurowało mnie . Jak nie ciężko się domyśleć wróciliśmy do siebie i zaczelismy nowe życie w nowym mieście . Ja miałem pracę , ona znalazła dla siebie i dawaliśmy fajnie radę . Używek w naszym życiu już nie było. Nie fart chciał że pewnego razu wybrałem się na imprezę na której spróbowałem z kolegą Jointa a ten odstąpił mi zawiniątko z zielonym suszem z którym wróciłem do domu ... Po jakimś czasie namówiłem Gabrysie żebyśmy się oboje spalili "jak za starych czasów " (ale już naturalem nie dopalaczami ) i wszystko niestety wróciło . Zaczęliśmy palić coraz więcej i pomimo że prowadziliśmy normalne życie stało się to już naszym stałym elementem dnia. Ale prowadziliśmy normalne życie , praca - dom - wakacje - wspólne spędzanie czasu . Nie było to tak spaczone jak z relacji na samym początku tego posta. Byliśmy szczęśliwi . Kochaliśmy się bardzo- na prawdę . Wiem do tej pory że ta kobieta zrobiła by dla mnie wszystko .
Tak minęło ... 10 lat. Po długim bo długim czasie ale zrozumielem że to jest ta miłość na całe życie . Poczułem w pewnym momencie że chce się z nią ożenić. Rekreacyjne palenie trawki nie mogło tego przekreślić przecież. Ja pracowałem w jednym miejscu od samego początku przyjazdu do stolicy . Otaczalem się i płcią piękna jak i facetami w pracy - taka specyfika. Nigdy w życiu bym nie pomyślał że spojrzę czy zacznę filtrować z kimś innym . 3 lata temu pojawiła się ona - Amelia . Fajna dziewczyna , miła grzeczna kultularna która zaczęła do mnie zagadywać - czysto koleżeńsko tak mi się wydaje bo uważam że nie byłem mega atrakcyjny w tamtym momencie ze względu na prowadzony styl życia . Trochę nadwagi i brak chęci to innych aktywności . Jednak się mną zainteresowała i było to dla mnie coś nowego. Było to w listopadzie . Zaczęlismy coraz więcej rozmawiać , wychodzić na obiady w pracy czy kawę. Amelia wiedziała że mam narzeczoną (nie wspomniałem wcześniej że rok przed tym zdarzeniem - poznaniem Ameli zareczylem się z Gabrysia ) i od początku traktowała tą relacje czysto koleżeńsko - pamiętam jak po 3 msc mi mówiła w żartach " tylko się nie zakochaj " . A ja ... Się zakochałem, bardziej zauroczylem nią i stylem jej życia. Amelia była wysportowana dziewczyna , fajnie się odżywiała miała super sylwetkę i miała super charakter. Imponowało mi to bardzo. Wcześniej takiego życia nie znałem . I wchlonalem się w to niesamowicie . Z dnia na dzień zmieniłem swój styl życia , chciałem jej zaimponować . Pamiętam nasz pierwszy spontaniczny pocałunek po którym była na mnie zła , jednak spotykaliśmy się dalej. Mi bardzo zależało na kontynuowaniu tej znajomości . Zacząłem okłamywać Amelie że w moim związku z Gabrysia od dawna mi się nie układa , że jestem nieszczsliwy . Po pół roku znajomości, Gabrysi ułożyło się tak że pojechała na parę dni do siebie na wieś do rodziców a ja ten czas wykorzystałem na - pierwsza i druga noc u Amelii . Od razu zaznaczę że do niczego wtedy nie doszło , nie zdradziłem Gabrysi , spędzaliśmy czas razem , gadaliśmy całą noc będąc w szoku że tak szybko leci nam czas razem. Byłem nią zafascynowany . Od tego czasu zacząłem prowadzić podwójne życie. Spotykałem się z Amelia kiedy tylko mogłem. Relacja kiełkowała a mi się wydawało że się zakochałem. Wtedy byłem gotowy zostawić Gabrysie dla niej (wiem głupota ) . Po ponad pół roku Amelia oznajmiła mi że nie możemy się dalej spotykać ze względu na to że mam narzeczoną i jest jej z tym mega źle że to robimy. W między czasie mieliśmy swój pierwszy (do tej pory pamiętam jak zapytała mnie przed punktem kulminacyjnym czy jestem tego pewny ) ale ja wtedy nie myślałem głową. Zrobiliśmy to. Dla niej był to pierwszy raz. Ale postanowiła to zakończyć. Ja nie chcąc jej stracić po jakiś 2 tyg od " rozstania" z Amelia odezwałem się do niej i oznajmiłem że rozstałem się z Gabrysia (faktycznie - wpadliśmy w taka kłótnie że oddała mi pierścionek zaręczynowy , kłótnia była spowodowana naszymi sprawami - Gabi nie wiedziała o moim podwójnym życiu) Nasze uczucia z Amelia odżyły a ja czułem że odzyskałem kontrolę. Wszystko potoczyło się szybko , z Amelia pojechaliśmy na krótkie wakacje w czasie gdy Gabrysia wyjechała znowu na weekend do domu , spędzaliśmy z Amelia każdą wolną chwilę . Było nam dobrze , ja się zmieniłem , rzuciłem palenie papierosów , zielska , nie piłem alkoholu odzywialem się zdrówo , ćwiczyłem i zmieniłem całkowicie swój styl życia. Bardzo mi się to podobało bo zobaczyłem że można prowadzić zajebiste życie z piękną kobietą u boku. Z Gabrysia finalnie się nie rozstałem bo po tej burzliwej kłótni minęło parę tyg i wszystko wróciło do normalności (nie poinformowałem o tym oczywiście Amelii , dla niej już nie byłem z Gabrysia ) prowadziłem podwójne życie do tej pory .Amelii tłumaczyłem że muszę narazie mieszkać z Gabrysia ponieważ mam u niej zaciągnięty dług (co akurat było prawdą ) i nie mogę jej zostawić dopóki go nie spłacę. O ile to była prawda , to pasowało mi takie wygodne życie z kochanką u boku. Czułem że jej potrzbeuje , czułem że się przy niej rozwijam i staje się lepszy. Lepszy fizycznie bo na pewno lepszym człowiekiem na pewno nie byłem . Wiem to. Mimo wszystko prowadziłem zwyczajne życie , pracowałem w niezbyt ambitnej pracy , nie miałem oszczędności i planów na przyszłość. Amelia to widziala i jej jako ambitnej dziewczynie widziałem że zaczęło przeszkadzać. Ona oczekiwała od życia czegos ekstra , zacząłem myśleć że przy mnie tego nie będzie miała . Czułem się toksyczna osoba w jej otoczeniu. Ja cały czas myślałem że ja kocham , ona też mnie o tym czasami zapewniała , ale często nie była pewna swoich uczuć. Zaczęliśmy z Amelia żyć bardzo rutynowo ale fajnie . Spędzamy miło czas , spotykając się spędzamy go fajnie ale zwyczajnie . Mi taki układ odpowiadał . Ostatnimi czasy zauważyłem że Amelia robi się jakoś wycofana , pierwszy raz rozstała się ze mną w grudniu zeszłego roku a mi się wydawało że cały świat mi runął . Zrobiłem z siebie pizdeczke i ublagalem ja z łzami w oczach żeby dała nam jesczze jedną szansę. - DAŁA.
Jakos się to to toczylo. Ja starałem się być dla niej najlepszy - troszczylem się interesowałem byłem kiedy potrzebowała , wracając codziennie wieczorem do Gabrysi , tworząc jakąś iluzje . Tydzień temu Amelia poinformowala mnie , że wydaje jej się że jeszcze trochę mnie kocha ale już nie są to takie uczucia jak kiedyś , nasze światy się różnią i musimy się rozstać. Sam jej powiedziałem że jeśli ma jej to przysporzyć więcej szczęścia w życiu to przyjmę tym razem z godnościa. I trzymam się narazie tej godności ale rozrywa mnie od środka , nie mogę sobie poradzić . Ponad 2 lata "bycia" ze sobą , tyle wspomnień , cudownych chwil , wspaniałego seksu przyzwyczajenia i codziennych rutyn. Nie umiem sobie bez niej teraz poradzić . Spadłem na 4 łapy bo nie wiem jak to zrobiłem ale Gabrysia o niczym nie wie. Najgorsze jest to że długo falowo wiedziałem że związek z Amelia nie ma sensu i że kocham Gabrysie nadal (wiem komicznoe to brzmi - jakbym kochał to bym nie zdradzał ) to jest kobietą która nawet jeśli bym sięgnął dna to była by ze mną tak czy siak. a jednak strata Ameli stanęła mi w gardle i rozrywa mnie od środka . Nie wiem co mam robić.
Jesczze wiele rzeczy pewnie tu nie napisałem i trohę
ładu zabrakło ale pisze pod wpływem emocji . Jeśli
wywiązała by się z tego jakąś dyskusja chętnie dopisze. Jutro idę do psychologa aby uświadomił mnie jakim jestem kutasem i zwyrolem .