Mamy trójkę dzieci córkę już na swoim i dwoje dzieci w wieku szkolnym liceum i podstawówka. Moja porąbana historia. Opisuję fakty, staram się ominąć emocje więc do dzieła. Poznałem moją Żonę gdy miałem 20 lat ona 17. pobraliśmy sie po 7 latach. oboje tego chcieliśmy, i po 2 latach cieszyliśmy się pierwszym dzieckiem. Po paru latach zaczęło się coś sypać, ogromnie brakowało mi seksu, oczywiściw w ogóle o tym nie rozmawiałem z żoną i jakoś czas uciekał. Po 7 latch zdradziłem moją żonę po raz pierwszy. krótki związek jakieś chwilowe zauroczenie, ona też była mężatką. po paru razach zdałem sobie sprawę że moja żona jest o niebo ładniejsza bardziej sexowna i w ogóle zdałem sobie sprawę że była w każdej dziedzinie super. Potem mieliśmy II dziecko, a ja po jakimś czasie miałem kolejny romans, tym razem dłuższy około 6 miesięcy, ona również mężatka. Sex , po seksie kac moralny po paru dniach kolejny sex i tak przez pół roku. Potem względny spokój i pomysł w mojej głowie. " Chcę mieć kochankę" taką bez zobowiązań bez oczekiwań, tylko do sexu. I nagle jest. Pytanie - odpowiedż ok. I zaczęło się. 6 lat zdrad bez zobowiązań, ona również w związku.Sms odpowiedź ok, niekiedy przerwy półroczne, niekiedy 3 miesięczne. Żona zaczyna kontrolować wszystko, ja wszystko kasuję i w końcu znajduje sms w koszu. Przeczuwała od dawna i nagle znalazła. Drąży temat, ja się wypieram, nic nie było, żona drąży jeszce bardziej, awantury, wybuchy złośći. Pakuje mnie kilka razy, każe wypierdalać. Ja zostaję i idę w zaparte. Pewnego dnia pruję się w całości i opisuję wszystkie trzy kobiety. Dziś minęło 3 lata od zakończenia ostatniej znajomości. Ciągle jesteśmy razem, niekiedy wydaję się nam że jeśteśmy dla siebie stworzeni i że nigdy tak się nie kochaliśmy wcześniej, a potem spadamy w ogromny dół. Moja Żona pyta " Jak przebaczyć, jak zapomnieć tyle lat??. W tej chwili jesteśmy chyba w ostatniej terapii i cóż czas pokaże. Mam pytanie? czy ktoś może sobie to w ogóle wyobrazić? czy można być ze sobą po takim szambie? Nie stwierdzono u mnie oznak psychopaty ani border line ani niczego innego. Nie będę pisał o przeszłości, dzieciństwie itp. Nie chcę szukać wytłumaczenia. Dziś znou jest ten dzień kiedy widzę tylko marazm, strach, poczucie winy, wstyd i generalnie nie wiem co dalej. Napiszcie czy moja Żona jeśli zostanie będzie największą Wygraną czy Przegraną? w sumie nie wiem po co to piszę, czekam na wpierdol. Nikt o tym nie wie poza nami. Uchodzimy za super parę a co ciekawe niektórzy podają nas za wzór. Czasami chciałbym stanąć na ambonie i powiedzieć " nic o mnie nie wiecie " i wyrzucić wszystko bo postrzegany jestem o ironio jako idealny mąż. Możecie to sobie wyobrazić? Taki właśnie jestem. Idealny, uprzejmy, pomocny, złota rączka, gotuję i w ogóle . Teksty do Zony " ale ty masz super męża" albo zazdroszczę Ci, a wtedy widzę co dzieje się u mojej Kobiety za uśmiechem, jak bardzo jej przykro i smutno. No i tak dobrnęliśmy do końca. Jak żyć panie i panowie? zdradzający/e i zdradzani/e. W takich dniach myśli są czarne i nie widać nadziei. Może jutro znowu będzie wysokie wibrowanie... Jak będziemy dalej razem to napisze jak wychodzi sie z takiego dołu w naszej wersji. Dobrej nocy amigos .