Witam, szukam jakiejś rady tutaj bo nie jestem w stanie nikomu o tym powiedzieć. Nie chodzi o zdrade fizyczna tylko emocjonalna. Jestesmy razem okolo 9 lat, malzenstwem prawie 4. Do tej pory uwazalam sie za najwieksza szczesciare na swiecie. W moim mezu zakochalam sie od pierwszego wejrzenia. Wiedzialam, ze ten albo zaden. Uwierzylam, ze trafila mi sie milosc jaka sie nie trafia. Taka jedna na cale zycie. Wszystko bylo idealnie do ostatniego miesiaca. Przynajmniej mi sie tak wydawalo. Zapomnialam dodac, ze jestem na ostatnim etapie ciazy z naszym pierwszym dzieckiem. Mieszkamy daleko od rodziny i znajomych. Mamy tutaj tylko siebie. Od jakiegos czasu maz zaczal grac w jakas gre na przegladarce, ja uwielbiam czytac ksiazki wiec cieszylam sie ze tez znalazl cos dla siebie. Ale mialam jakies zle przeczucia, niby w stosunku do mnie sie nie zmienil opiekowal sie mna, byl kochany jak zawsze. Jakis czas temu szukalam pewnych dokumentow u niego na mailu, mialam do niego wolny dostep jako, ze nigdy nie bylo podstaw do watpienia w jego uczciwosc. Tylko przez przypadek zauwazylam ze jakas obca kobieta wysyla mu swoje zdjecia z dopiskiem ,,na dobranoc" on jej tez wyslal swoje. Porozmawialm z nim obiecal, ze sytuacja sie nie powtorzy. Tydzien pozniej znow mnie cos tknelo, mozna sie smiac ze kobieca intuicja, przejrzalam jego konto na grze do ktorego rowniez mialam dostep i prywatne wiadomosci. A tam znalazlam jego konwersacje z dwiema dziewczynami i to nie takie zwykle tylko ,,pikantne" zalamalam sie. Byl akurat w pracy. napisalam mu tylko wiadomosc, ze wszystko wiem. Wrocil wczesniej z pracy plakal, prosil o wybaczenie mowil, ze kocha, ze byl glupi, ze myslal ze w internecie jest aninomowy. Ze to byl blad. Usunal konto na tej grze, mowi ze nie utrzymuje kontaktu z zadna z nich, ze tylko z inna pisze na fb o grze i o ludziach, ze to juz nic nie jest zlego. A ja nie potrafie mu zaufac, nie chce mu przeglad ani telefonu, ani maili, ani fb. Jakbym cos znalazla to bylby definitywny koniec. Wiem, ze gdyby nie zaawansowana ciaza to bym sie wyprowadzila. Zostalam tylko dlatego, ze nie mam dokad isc. I nie wiem co mam dalej robic, kocham go nad zycie ale mu juz nie ufam. Sama juz nie wiem czy popadam w paranoje czy co. Zdaje sobie sprawe ze do kontaktu fizycznego nie doszlo, ale oszukiwanie mnie boli jak cholera. Nie wiem co mam zdrobic, nigdy nie bylam w takiej sytuacji. Czy walczyc o ten zwiazek czy dac sobie spokoj. A moze przesadzam i powinnam o tym zapomniec jak najszybciej.