Cześć jestem tu nowa,proszę napiszcie co o tym wszystkim myślicie.Jesteśmy małżeństwem prawie z siedemnastoletnim stażem ,troje dzieci .Na początku wszystko pięknie jak to bywa w każdym młodym małżeństwie ,potem przyzwyczajenie,rutyna,dzieci,więcej obowiązków .Coraz mniej czasu tylko dla siebie ,ale wydawało mi się,że jesteśmy szczęśliwym małżeństwem ,aż tu szok ,znalazłam w jego tel.sms od innej ...to co wtedy czułam to nie jestem wstanie opisać .Przyznał się ,prosił żebym nie przekreślała naszego życia,że to były tylko głupie sms z koleżanką z pracy,nie uwierzyłam w to ale dałam mu szansę.Ja stałam się bardziej podejrzliwa ,sprawdzałam tel,obserwowałam jego zachowanie ,na początku bardzo się starał myślałam,że wszystko wróci do normy że będziemy jeszcze silniejsi razem przecież jesteśmy rodziną...Po niedługim czasie okazało się ,że oni nadal piszą to już nie było w porządku.Spakowałam go i kazałam się wynosić,błagał mnie na kolanach ,że to nie tak ,że to nie były takie sms jak tamte ,że mnie bardzo kocha ,nie uwierzyłam ale znów dałam szansę .To co było potem to ciągłe huśtawki ,czasami super,czasami dla mnie bardzo ciężko ,nie umiałam sobie poradzić z tą sytuacją,w której się znalazłam,on przez to dostawał też za swoje ale moją wymówką było że to przez niego tak się czuje.Tak było ,przez ok półtora roku,znów zaczęłam coś podejrzewać coś było nie tak ...Okazało się ,że ma drugi tel.To było jak cios poniżej pasa,myślałam,że zrozumiał,że nas kocha...Oczywiście nie przyznał się .Wymyślił historyjkę ,że go kupił synowi na urodziny.Starsza córka widziała go parę razy z tym tel.Kazałam mu się wynosić z domu,najpierw na mnie nakrzyczał ,że znów coś wymyślam ,że nie ma innego tel..A po ok godzinie wrócił z naciąganą historyjką,jak już trochę ochłonął..Niestety nie mam żadnych dowodów ,że znów kłamie.Twierdzi,że od tamtego czasu to z nią koniec.Powiedzcie co wy o tym myślicie bo ja chyba zwariuję ,nie mam już sił walczyć bo nie wiem na czym stoję ale prawda jest taka ,że go wciąż kocham .