W 2009 po raz pierwszy wszedłem na ten portal.Na dobrą sprawę nie wiem po co. Rany zabliźnione- wydawało się ,że uporałem się z tym bajzlem.Okazało się to ostatnim rodzajem prawdy według Tischnera.Drugi raz trafiłem tu na początku 2012. Rok 2004.Moje bankructwo.Pierwszy wstrząs wcześniej przetrwałem.Jak to w Polsce.Zmieniono sobie z dnia na dzień przepisy - uniemożliwiając rozliczanie podatków długami instytucji budżetowych .Zostaję z należnościami , których jak się potem okaże nie udaje mi się odzyskać do końca.Utrata płynności ,ale walczę jeszcze. Dobija mnie bankructwo klientów. Postępowanie układowe toczy się zbyt długo.Wierzyciele godzą się na 20 %.Dla mnie to już i za mało ,ale przede wszystkim za późno. W okresie gdy straciłem płynność ratowałem się opóźnianiem płatności wszędzie gdzie się tylko dało i jak się tylko dało.Miałem dochody ale w kasie pustki. Skutkowało to opóźnieniem różnych płatności.Więc czynsz za mieszkanie, rachunki.Komornicy na głowie - z jednym nawet mieliśmy dobre koleżeńskie relacje - facet wcześniej rozliczał zobowiązania budżetówki , wiec rozumiał źródło kłopotów.Niestety te problemy dotknęły całą rodzinę.Oprócz nękania mnie zaczęto nękać żonę.Żona nie wytrzymując tego nerwowo - zdecydowała o rozdzielności majątkowej.Zostałem z długami(100 % ) ,ale ją udało się wyczyścić - wtedy tylko to mogłem zrobić.Nie znała też dokładnie całej sytuacji.Wiedziała ,że jest źle , ale nie wiedziała jak źle.Bilans wierzytelności i długów miałem dodatni , tylko te pierwsze w dużej części nie do odzyskania.Ta sytuacja rzutowała na nasze wspólne życie.Atmosfera tragiczna , seks coraz rzadziej aż w końcu doszła do wniosku ,że nie chce w ogóle. Dla mnie skończyło się to depresją.Kilka miesięcy.Ciężar utrzymania domu spadł na jej barki.Spieprzyłem to wszystko.Zawiodłem jako mąż i ojciec. W tym okresie praktycznie na okrągło przy znajomych , dzieciach , jej rodzinie słyszałem od niej ,że nie mam prawa mieszkać w tym mieszkaniu , nie mam prawa używać jej prądu , jeść jej jedzenia.Co ja tu jeszcze robię dlaczego się dokądkolwiek nie wyprowadzę.Jadłem właściwie ziemniaki ( moich rodziców ) i zupki chińskie. Ile schudłem nie będę pisał. Żona zaczęła sobie dorabiać jako agent ubezpieczeniowy.I poznała tam kolegę.Niestety do dziś nie wiem praktycznie nic jeżeli chodzi o ten romans. Ani kiedy się zaczął ,ani kiedy skończył i dlaczego .I się już raczej nie dowiem.Standardowo - przyznają się tylko do tego, do czego muszą. Zorientowałem się w pierwszy dzień świąt Bożego Narodzenia.Po przyjeździe od moich rodziców, a była 8-9 wieczorem.Żona wyszła sobie z domu i widziałem jak wsiadła do taksówki.Od razu mnie oświeciło - przypomniałem sobie ,że jeszcze u moich rodziców wyszła na podwórko i gdy ja wychodziłem przerwała rozmowę telefoniczną. .Jeżeli chciałaby się rozwieść - dostałaby rozwód.Byłem w środku czarnej d.. i miała prawo ułożyć sobie życie beze mnie.Rozumiałem to wtedy i teraz. Pewnego pięknego dnia przyszło do domu - unikałem ludzi i wychodzenia z domu- , dwóch znajomych. Potrzebna była moja kontrasygnata ,żeby dostali zwrot kosztów udziału w mistrzostwach Polski - byłem wiceprezesem związku sportowego.Przy nich usłyszałem od niej ,że ma życie ułożone i zostało się tylko mnie pozbyć. Kilka dni później gdy jechaliśmy na zakupy przy mnie umawiała się z kochankiem.Następnego dnia spakowałem swoje rzeczy i przeprowadziłem się do rodziców. Zapytali o powód- odpowiedziałem zgodnie z prawdą.Ojciec zadzwonił i ją zapytał - skłamała.Ze mną było coraz gorzej.Zabrakło odwagi ,żeby sobie życie odebrać. Z dołka wyciągnęła mnie dziewczyna , którą kiedyś podwiozłem na stopa , a spotkaliśmy się znowu przypadkiem gdy jechała na łódkę na jeziora. Po kilku miesiącach moja siostra znalazła ofertę pracy w Anglii.Taksówkarz.Pokrywali koszty kursu w Pradze.W Anglii zapewnione było mieszkanie i pomoc przy załatwianiu formalności.Dla mnie najważniejsze było ,że nie musiałem za nic na razie płacić.Znalazłem się w Anglii.Zdałem w tutejszym urzędzie miejskim egzamin z topografii miasta( miasto wielkości Białegostoku- uczyłem się kilka tygodni ) , z języka i test praktyczny.Z żoną poza sprawami formalnymi nie utrzymywałem żadnych kontaktów. Każde poszło w swoją stronę, żyliśmy już oddzielnie.Pracowałem , wysyłałem pieniądze żonie na utrzymanie córek i uczyłem się życia jako w pojedynkę. Nie mam żadnego z tym problemu.Obecnie pracuję w dużej międzynarodowej korporacji.Zaczynałem od pracy fizycznej.Teraz odpowiadam za informatyczną stronę logistyki. Koniec 2009. Z inicjatywy drugiej strony związałem się tu z 13 lat młodszą kobietą.Wiedziała w co się pakuje - powiedziałem jej wszystko.Okazało się ,że po zdradzie nie byłem w stanie zaangażować się.Nie miałem prawa marnować jej życia , ze względu na moja przeszłość.Rozstaliśmy się. Sylwester 2011.Jestem w Polsce.Nie miałem ochoty na spotykanie się w tym dniu ze znajomymi.Zostaję w domu u żony.Ona pomimo mojego sprzeciwu usiłuje na siłę zaciągnąć mnie do łóżka.Okazuje się ,że mam słabą silną wolę.Po wszystkim zaczynamy rozmawiać po raz pierwszy od 6 lat. Niepostrzeżenie dochodzi do reaktywacji.Ja w UK ona w Polsce.Widzimy się 3 razy w roku.Wydaje się ,ze wszystko jest OK.Ale rok później podczas świąt Bożego Narodzenia mam załamanie nerwowe.Nie wiem dlaczego.Okazuje się ,że sam czas przynajmniej w moim wypadku nie wystarcza do uporania się ze zdradą. Mam klasyczne objawy jak zaraz po - tylko mniejsze natężenie .Ale cały ten bajzel wraca.Książkowo. szukam w necie co się dzieje i ląduję znowu na portalu.Ale czeka mnie jedna jeszcze niespodzianka.Żona uważa ,że miała do zdrady prawo i obarcza mnie odpowiedzialnością za praktycznie wszystko - nie rozmawialiśmy o tym wcześniej .Nie czuje się winna za zdradę.Nie chce w ogóle rozmawiać.Jej stanowisko jest takie : albo sobie wybaczamy i nie drążymy tematu , albo rozstanie. Rejestruję się na zdradzeni.info.Czytam i się uczę.Za kilka dni mam być w Polsce.Po przyjeździe pierwsze kroki w Polsce kieruję do adwokata i proszę o napisanie wniosku rozwodowego.Informuję ,żonę że składam wniosek o rozwód.Od tego momentu, ona zaczyna czytać portal.Dociera do niej stopniowo co zrobiła.Można ją zaliczyć do portalowego mainstreamu - na zmianę punktu widzenia potrzebowała kilka miesięcy. Nie umiem powiedzieć jak to się skończy.Nie zamierzam już o nic walczyć.Żyję tak jakby przyszłości miało nie być.To znaczy jakby przyszłość w sferze uczuć miała nie istnieć Nigdy nie potrafiłem pisać i nie nauczę się tego - jestem czystym typem od nauk ścisłych.Wiem ,że ciężko przez to przebrnąć. Przejrzałem to po napisaniu i dodam : - to była zdrada numer dwa , jakoś mi to uciekło -mam świadomość ,że opis jest subiektywny.Fakty oczywiście się zgadzają , ale emocje mogły wypaczyć ocenę .