Witam :) Minęło 1,5 roku po tym jak opisywałam swoja zdradę. Wtedy trauma....6 msc ciąży, drugie dziecko, pan mundurowy, jestem zdradzana... co dalej??? W między czasie, czyli w okresie od kiedy złożyłam pozew o separacje, z jego winy, on w odpowiedzi zażądał rozwodu z mojej...istna huśtawka emocjonalna..."wróć do mnie", "jesteś lewusem", "kocham Cie", "zniszczę cie"... przerobiłam próbę odebrania mi starszego dziecka, przerobiłam opinię, że za rozpad naszego związku odpowiadam JA, ponieważ dziecko które nosiłam z "...." nie jest jego (w Sądzie nawet zaproponowałam,żeby zrobił badania genetyczne, jakoś nie chciał), przerabiałam milion dziwnych podejść do tematu mojego byłego, łącznie ze straszeniem prokuraturą a ponieważ mam pracę jaką mam, czyli instytucja publiczna, obawiałam się o nagłe zwolnienie z pracy z powodu "nawet nie napisze jak go w myślach nazywam", tylko po to, żebym pozew z jego winy wycofała. Średnio co tydzień był problem O COŚ....przez 18 msc Miałam dość... Ale :) Wszem i wobec oświadczam, że jestem szczęśliwą rozwódką ... tak szczęśliwa, bo ani trochę mi nie zal tych utraconych lat, tych lat, gdzie nie mogłam wyjść sama do sklepu, gdzie się musiałam spowiadać z każdej MINUTY spóźnienia, gdzie każdy mężczyzna który na mnie spojrzał był moim KOCHANKIEM, musiałam być na zawołanie... tu i teraz, nawet dłuższa kąpiel nie wchodziła w grę (bo co można robić w czasie gdy się kapie), ja miałam punkt 20.00 wskakiwać do łóżka...no przecież dobre żony tak robią ;) Chciałam w szczególności podziękować [b]betrayed40[/b] za te dziesiątki maili... przepraszam, że byłam natarczywa, chciałam też podziękować założycielom serwisu i wszystkim osobom, które udzielały się w moich wątkach, bo dzięki WAM mam teraz nowe życie...inne... ale spokojniejsze...może się to wydawać śmieszne ale wreszcie mogę wychodzić do sklepu sama, mogę zostać w pracy dłużej i nikt mi nie robi afery, mogę pogadać na ulicy ze starym znajomym bez obaw, że mój "mąż" sie przestanie do mnie odzywać. Chciałam przekazać wszystkim osobom, które tak jak ja tkwiły albo nadal tkwią w takich toksycznych związkach, że nie warto, bo poza tym życiem w którym zostałyście wychowane przez wasze "połówki" tez jest życie, jest piękne życie, można decydować samemu o sobie...bezcenne Pomijam kwestie finansowe i to, że czekam od wypłaty do wypłaty, nie jest łatwo pod tym względem, ale póki moje dzieci mają co jeść i póki ja się coraz szerzej uśmiecham to WARTO BYŁO. Mało tego, po 1,5 roku słuchania oszczerstw na swój temat, 4 świadków mówiło jaka jestem okropna (ja żadnych nie powołałam), skład sędziowski orzekł rozwód...... Z WYŁĄCZNEJ WINY MĘŻA dodał, że jako funkcjonariusz policji styka się z przemocą w rodzinie, ponadto powinien dbać o kobietę która nosi jego dziecko, która wcześniej straciła dwójkę JEGO dzieci. Nie wiem jaką miał wtedy minę ale wiem jedno gdyby nie ławka o którą mogłam się oprzeć to leżałabym tam jak długa. Dałam radę, przeciwnikowi, który był bardzo mocny, który do końca mimo dowodów się nie przyznał, który przez 1,5 roku chciał mnie wykończyć. Ale dałam radę, dla dzieci a głównie dla siebie, teraz już jestem mądrzejsza, już nie żyję złudzeniami, moje życie to już nie fikcja jak do tej pory... i cieszę się z tego, potrzebny mi był taki kubeł zimnej wody, żebym wreszcie przestała być naiwną idiotką. Mam nadzieję, że ostatni raz udzielam się w kategorii "zdradzona przez mężą", jeżeli będę mogła chętnie pomogę osobom, które są teraz w czarnej d... jak ja kiedyś byłam. W każdym razie, trzymam się tego, że 30-stka to najlepszy wiek :) powodzenia Wam wszystkim