Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...| Rozwód jak wojna 2 |
[0] |
benia34 Darecki grzegorz28 mocca oszustka
pogorzelec rafex Shoggies Starbuck whiteangel WislawWozniak| martunia35 | 21. Kwiecień |
| nika310 | 21. Kwiecień |
| Pawel42 | 21. Kwiecień |
| orgo25 | 21. Kwiecień |
| telawiwjafa | 21. Kwiecień |
 #
poczciwy | 00:15:22 |
|
Mari1999 | 00:23:40 |
|
bardzo smutny | 00:24:28 |
|
heniek | 00:54:06 |
|
BabaYaga | 00:58:47 |
Witam Was serdecznie. Postanowiłam też dodać parę groszy od siebie i opowiedzieć moją historię, która choć wydaje się prosta i łatwa do rozstrzygnięcia, wcale taka nie jest.. To jest związek jak wiele innych, tyle że usłany od samego początku niepowodzeniami. Bardzo długo o mnie zabiegał, w końcu zgodziłam się z nim być. Byliśmy zgraną parą, lecz w czasie kiedy zaczęłam się z moim ówczesnym chłopakiem spotykać dowiedziałam się, że ukrył fakt, iż ma narzeczoną. Zerwał z nią zaręczyny i wkroczył w związek ze mną. Wybaczyłam mu, że zataił prawdę przede mną. Po paru miesiącach zaszłam z nim w ciążę. Była ona niejako planowana, przyjście na świat naszej córki miało być bezproblemowe dla naszego związku. Po miesiącu od informacji o ciąży on zaczął znów mnie okłamywać. Nie przychodził na czas do domu, zaczął widywać się ze swoją byłą narzeczoną, mówić jej, że ją kocha i jest miłością jego życia. Odeszłam od niego, kiedy to wszystko odkryłam. Mijały miesiące. Dziecko rosło w brzuchu, a my byliśmy ze sobą skłóceni. Pisał, że chce to naprawić i że przeprasza, ale nie wierzyłam mu. Zbliżała się data narodzin naszej córki, wtedy zaczął naprawdę się starać, bardzo zabiegać o mnie. Powiedział swojej rodzinie na dwa tygodnie przed narodzinami córki, że zostanie ojcem.. Jego rodzina przyjęła mnie ciepło, gdy dowiedzieli się o tym. Do dziś mam z nimi dobry kontakt. Postanowiliśmy się pobrać, choć długo się nad tym zastanawiałam ale chciałam, żeby moje dziecko miało ojca a ja czułam coś nadal do niego.. Po paru miesiącach od narodzin córki, pojawił się następny problem. Mianowicie przestał wykazywać zainteresowanie seksualne wobec mojej osoby. Dziwiło mnie to bardzo, ponieważ byliśmy w tej kwestii dobraną parą. Walczyłam o jego zainteresowanie ponad rok czasu, niestety bezskutecznie. Zawsze miał jakąś wymówkę..że zmęczony lub niewyspany. W końcu się poddałam. Uprawialiśmy seks może raz na dwa miesiące.. Ale radziliśmy sobie jako rodzina. Wspólne wyjazdy z dzieckiem, prowadzenie domu.. Nie było dobrze, ale nie było też bardzo źle. Mogliśmy rozmawiać, ale z jego strony nie widziałam większego zainteresowania. Zrobiłam się też bardziej niemiła, wręcz wredna, ale jak inaczej miałam bronić się przed jego tyranistycznym, dominującym charakterem? Jestem dość silną kobietą, a to był jedyny sposób, aby nie dać mu zupełnie wejść sobie na głowę. Kochałam go nadal, choć czasami myślę, że dziwna ta więź, która nas łączy.. Tydzień temu dowiedziałam się od dziewczyny, z którą się widywał, że mnie zdradził. Ona sama nie wiedziała, że padła ofiarą oszusta. Podał jej zupełnie nieprawdziwe dane dotyczące jego osoby, zabierał do domu jego rodziców i do babci, podczas ich nieobecności, aby utrzymywać ją w przekonaniu, że ją kocha jak mówił, obiecywał jej ślub, wycieczkę na Wyspy Kanaryjskie, mówił, że jest miłością jego życia. Mówił, że jego rodzina nie może się doczekać spotkania z nią, naciskał na to, aby zamieszkali razem. On sam poznał jej rodziców, jej przyjaciół. Wyjeżdżał z nią do hoteli i uprawiał z nią sex. Wydawał na nią pieniądze, a mnie torturował, że ich nie przynoszę do domu. W tym czasie straciłam pracę i poszukiwałam nowej. Mówił mi, że jestem tyle warta, ile wnoszę do domu! Często miałam wrażenie, że jestem z córką dla niego tylko obciążeniem finansowym. Jak to później tłumaczył, chciał abym się obudziła i lepiej szukała pracy.. Jestem kompletnie wyczerpana jego podejściem do mnie i tym, że nadal utrzymuje, że mnie kocha i że chce ze mną być. Jak się tłumaczył, chciał przez swe działanie zwrócić uwagę na problem w naszym związku, bo przecież wcale się nie krył, i nie bał że ktoś go zobaczy na ulicy! Nie wiem, czy powinnam mu jeszcze wierzyć, że to co mówi jest prawdą. Tyle razy przecież mnie okłamał, a to że musiał przez kilka miesięcy mieś na barkach utrzymanie swojej rodziny, nie uprawnia go do tego, aby zdradzać swoją żonę! Nie pomyślał nawet, jak wielki ból może mi tym sprawić, więc czy istnieje w ogóle możliwość, że może mnie kochać? Kiedy chcę o tym rozmawiać, on urywa temat i mówi, że on już go zakończył, albo stawia kontrę i zaczyna mówić o finansach. A ja przecież, kiedy zarabiam wydaję każdy grosz na dom, zakupy, naszą córkę- nie na siebie. A teraz nagle stałam się w jego oczach bezwartościowa, bo nie pomagam finansowo? Co powinnam zrobić? Kocham go ciągle na swój sposób, ale męczy mnie czy on znowu nie powtórzy swojego wybryku i po raz kolejny mnie zdradzi.. Poza tym nie wiem, czy warto takiemu człowiekowi ufać, bo powiem szczerze, że zaczynam się go obawiać, a nie chcę żeby moja córka miała taki przykład za ojca. Potrzebuję pomocy, bo zupełnie nie potrafię sobie z tym poradzić i naprawdę boję się popełnić błąd :(