Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...| Rozwód jak wojna 2 |
[0] |
benia34 Darecki grzegorz28 mocca oszustka
pogorzelec rafex Shoggies Starbuck whiteangel WislawWozniak| martunia35 | 21. Kwiecień |
| nika310 | 21. Kwiecień |
| Pawel42 | 21. Kwiecień |
| orgo25 | 21. Kwiecień |
| telawiwjafa | 21. Kwiecień |
 #
poczciwy |  |
|
Mari1999 | 00:08:34 |
|
bardzo smutny | 00:09:22 |
|
heniek | 00:39:00 |
|
BabaYaga | 00:43:41 |
Witam wszystkich, ktorzy zechca to przeczytac. Przechodze ten koszmar po raz drugi, czy sciagam jak magnes factow, ktorzy nie wiedza co to wiernosc? Pierwszy zwiazek (malzenstwo), trwal 7 lat, rozpadl sie 8 lat temu. Dowiedzialam sie wtedy, ze byly maz poznal swoja druga polowke - mnie tez kochal (tak twierdzil). Prowadzil podwojne zycie przez 2 lata. Bardzo dobrze klamal i wszystko tuszowal. Rozpaczalam, plakalam, krzyczalam, rzucalam rzeczami itd. w koncu nie dalam rady i wyprowadzilam sie. Zostalam ze zlamanym sercem i dlugami. Dodam jeszcze ze z tego zwiazku mam 2 wspanialych dzieci, ktore okazaly sie widziec i rozumiec wiecej niz myslalam. Aktualnie corka 15-letnia, synek 11-letni. Dlugo trwalo nim doszlam do siebie po tym koszmarze. Ale to juz przeszlosc. Czas mijal staralam sie nie myslec. Zapomniec sie nie da ale juz tak nie boli. Dalam rade pukladalam sobie wszystko od nowa. Nowa praca, dokladnie wlasna firma, nowe otoczenie. Poznalam mezczyzne (tym razem mowilam sobie bede ostrozna) dlugo trwalo nim potrafilam mu zaufac. Byl szczery, choleryk ale okazywal mi czesto swoje uczucie. Bardzo sie staral aby zdobyc moje zaufanie, uczucie. Twierdzil i nadal twierdzi ze u niego to byla milosc od pierwszego wejrzenia. Jestem osoba b.spokojna i staram sie nie robic nic pochopnie. Postanowilam dac nam szanse. Jestesmy razem ponad 6 lat. Nie powiem bywalo lepiej i gorzej jak to w zwiazkach. Finansowo wiedzie nam sie b.dobrze. Mamy firme, ktora wspolnie prowadzimy. Kazde z nas ma swoje obowiazki. Wkladamy w to b.duzo serca i czasu. Dzieci zaakceptowaly partnera. Wszystko bylo dobrze do momentu w ktorym przypadkiem znalazlam dodatkowy tel. w kieszeni. Przeczytalam sms-a i od tej pory swiat mi sie zawalil. Bylo to cos w stylu "Kochanie dziekuje za....i kocham cie" Oczywiscie natchmiast powadomilam go o moim odkryciu. Co on na to: zgadza sie oklamywalem cie, poznalem kobiete i los tak chcial ze sie zakochalem. Ja tez oklamywal, ze ze mna jest, bo mamy wspola firme, nic go ze mna nie laczy poza sprawami zawodowymi. Ale to nie koniec. Przysiega ze mnie nigdy nie opusci, bo jestem miloscia jego zycia, ale jej tez nie moze zostawic. No to musialam ja poznac. Spotykalysmy sie, dzwonilysmy, pisalysmy smsy. Nawet ja polubilam. Wiele jej opowiadalam o naszym wspolnym zyciu, o takich prostych sprawach. Chcialam, zeby go poznala od innej strony. Nie tej kiedy ma czas wolny i zero klopotow. Ona twierdzila, ze nie chce faceta na stale, bo nia ma tyle czasu. Jest niezalezna wolna i dobrze jej jako kochance. Z tej znajomosci wynioslam tyle, ze ona zna go tylko od strony kochanka, wypic kawke, isc do lozka, pozartowac, krotko mowiac same rozrywki. Mnie pozostaje gotowanie obiadkow, pranie, sprzatanie itd. Nie powiem lubie to robic, lubie dbac o najblizszych. Sytuacja trwa od 3 m-cy. Oczywiscie przeprowadzilismy godziny rozmow, ktore moim zdaniem nic nie wniosly. Postawila mu ultimatum, ze jak chce z nia byc to ma mnie zostawic. Powiedzial jej, ze nigdy tego nie zrobi. Po kilku dniach ciszy, znow zaczeli pisac i dzwonic. Powaznie mysle o odejsciu ale jestem juz tak zmeczona, ze jak sobie przypomne przez co przechodzilam kilka lat temu, to trwam w tym czyms. Pewnie, najgorsze jest to ze go kocham. Ale nie jestem juz taka pewna kogo on kocha. A mowia ze czlowiek uczy sie na bledach. Jakos ja sie nie nauczylam. Ciagle mysle gdzie popelnilam blad, przeciez jestem czula, kochajaca, dbam o niego i o nasz zwiazek. Znow jestem w proszku. Mysle o tym kazdego dnia, kazdej nocy. Nie potrafie znalezc spokoju. On stara sie mnie przytulac, pocieszac, ciagle mowi, ze nie musze sie o nic martwic, bo mnie nigdy nie opusci. Ale gdzie jest moje miejsce, znowu mam sobie pojsc. Ile razy tak mozna? Prosze o komentarze.
Bardzo współczuję tej skomplikowanej sytuacji. Sama mam teraz ogromny problem z wiernością męża i mętlik w głowie. Też mamy dwoje dzieci ale młodszych. W każdym razie odnośnie Pani sytuacji.. pisze Pani, że go kocha.. ale jednak on nawet nie zadeklarował, że zostawi tą drugą. Czy chce Pani tkwić w tym trójkącie? Z tego w jaki sposób Pani pisze wnioskuję, że jest Pani dobrą osobą, która zasługuje na szczęście i prawdziwą miłość..ale ze strony mężczyzny, który będzie Pani wierny i będzie Panią traktował jak Tą Jedyną.
Cytat
Cytat
Cytat
Cytat
Emocjonalność kobiet a mężczyzn - to są dwa różne światy. Kobieta przeważnie nastawiona jest na jednego mężczyznę. Mężczyzna, chciałby mieć całą listę kobiet które kocha. To jest jego "lista posiadania". Tak, do wielu kobiet to nie dociera, bowiem są święcie przekonane, że można kochać wyłącznie tylko jedną kobietę. Więc jeśli jest ta druga, to już nie ona. BŁĄD!!! U nas tak to nie działa.
Tylko dlatego w pierwszym związku usłyszałaś, że "mnie też kochał", bo to była prawda. Pierwszy mąż dodał sobie kochankę do swojej "listy posiadania". Tylko, że tego nie chciałaś akceptować. I słusznie.
Kolejny mąż, niejako powielił ten schemat. Znowu znalazł sobie DODATKOWĄ kobietę, dopisał ją do swej listy posiadania.
To nie jest więc tak, że on oszukuje w takim sensie, że stajesz się dla niego nic nie ważna. Jesteś nadal tak samo ważna. Ale on chciał tak jakby powiększyć własne terytorium zaangażowania się uczuciowego o kolejną kobietę. Ale skoro to zrobił, to tak samo może z tego rezygnować. Musi tego chcieć, musi odrzucić to co mu się przytrafiło, pozostać w swoich uczuciach monogamicznym.
Ale powinien się dowiedzieć i być tego świadom, jak bardzo Cię zranił. Świadomy mężczyzna przynajmniej się stara to wynagrodzić, walczy o Was razem. A Ty pozwalasz mu o to walczyć. Albo kolejny raz rezygnujesz... Ale możesz się obrazić na niego i kolejny raz odejść.
Jest z Tobą, bo coś go przy Tobie trzyma,(sama sobie coś wybierz z listy), ale to nie jest na pewno miłość. Z premedytacja, nie patrząc na Twoje cierpienie dąży do ustalenia status quo w postaci zalegalizowania ciepłego trójkącika, w którym będzie mógł się obstawić wszystkim czego potrzebuje, a czego mu zabrakło w związku z Tobą. I daleka jestem od stwierdzenia, że w czymś mu nie dogadzasz. Facet jest zwyczajnie "haremowy" i masz przechlapane z nim dalej!
Masz ewentualnie trzy wyjścia;
1. Pokazać, że nie z Tobą te numery i się nie ugniesz
2. Zgodzić się na ten chory układ i cierpieć (o braku szacunku ze strony dzieci nie wspomnę)
3. Rozwalić tę jego ciepła norę, odgwizdać zwycięstwo i czekać cierpliwie na powtórkę z rozrywki. Bo facet się nie zmieni, to będzie się powtarzać w życiu w różnych odsłonach.
Decyzja należy do Ciebie.
Komentarz doklejony:
List skierowany jest do "azilia", przepraszam. Te historie są do siebie podobne, i stąd pomyłka.
Pytasz na końcu; Znowu mam sobie pójść?
Może to Cię nie pocieszy, ale było już kilka osób przed Tobą, którym w życiu nie powiodło się dwa i więcej razy pewnie też. To żaden powód, by trwać z kimś w chorym, patologicznym układzie, a taki w tej chwili tworzycie, wszyscy troje. Ty, Twój mąż i jego kochanka. Może jeszcze zamieszkacie wszyscy razem? Jemu to pewnie odpowiadałoby najbardziej. Dziewczyno... Wróć do rozumu, bo go gdzieś oddałaś na przechowanie.
Cytat
Teza absolutnie nieuprawniona - jako punkt widzenia kobiety.
Haremy, czy muzułmańska tradycja prawa do posiadania aż 4 żon - nie wzięły się z powietrza, ale z luksusu!
Jeśli kochamy żonę, a ta nas porzuca, rozstajemy się - czy po tym nie ma już kolejnych związków? Ci mężczyźni pozostają już samotni aż do śmierci?! Nie! Poznają inną kobietę, żenią się, często mają z nią dzieci - i żadnemu nie można powiedzieć w oczy: skoro kochałeś jedną, to drugiej nie jesteś w stanie. Jednocześnie czy osobno - bez znaczenia.
My faceci nie mamy z tym szczególnie większego problemu, może tylko nie wszyscy sobie to uświadamiają, bo zazwyczaj jest tak, że nie dopuszczamy tej innej do siebie, pragnąc nie ranić żony i chcąc pozostać jej wiernym, by nie przekraczać też pewnych narzuconych nam społecznych norm kulturowych.
Gdy przekroczy się te ograniczenie, nagle okazuje się, że jest to najzupełniej w świecie możliwe. Mało - że te miłości mogą być odmienne, różne, inaczej się przejawiają, może innym zaangażowaniem, może innym wartościowaniem - ale są "takie same" przeważnie, jak przed kochanką, aczkolwiek te nowe emocje wynikłe z "nowego", mogą być na początku silniejsze. I nagle czytamy o skandalu, że jakiś facet ma żonę i kochankę przez ponad 5 lat... aż do dnia, kiedy się to wydało. Stać go było!
Tak samo dla nas facetów, nie jest żadnym problemem mieć Jaguara, Toyotę i Mercedesa - a każde auto jest super i byle tylko było na nie wszystkie nas stać!
Mało, trzy auta stoją w garażu, a właśnie wyszedł nowy model Tesli - i też byśmy chcieli je mieć!
Przez to forum przewinęło się już wiele historii kobiet mających nagle zespół objawionego haremowego samca. U jednych objawi się to dość wcześnie i ze sporą siłą - to są faceci haremowi, którzy najchętniej pragną żyć w trójkącie, u innych będzie to wiecznie stłumione.
Pozostaje tylko przykre wrażenie, że skoro jest ta druga kobieta, to już nie jesteśmy wyjątkowe, unikalne, jedyne - a przez to pojawia się poczucie bycia gorszą, bo... koleżanki mają też mężów, i oni mają tylko je - żony, a tu może trzeba się dzielić czasem, pieniędzmi, uwagą, myślami - z tą inną drugą kobietą... Pozwalasz na to, to żyjesz w trójkącie. Nie pozwalasz - dyscyplinujesz samca, wyznaczając mu nieprzekraczalne granice. Uraził Cię tak mocno - rozwodzisz się i wyrzucasz ze swojego życia.
Dobrze Nox, że nas postawiłaś na nogi, bo mnie chyba już czas po okulary
Ale co se pogadałam to se pogadałam