Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...| Rozwód jak wojna 2 |
[0] |
belzebub
DzieciakSalut
Forgotten
@hurricane katias mrokze naniby1 nero38 parasol
pyra qbazag rru1 st-krzy szalona20122012 zagubiona25| whiteangel | 20. Kwiecień |
| grzegorz28 | 20. Kwiecień |
| Starbuck | 20. Kwiecień |
| oszustka | 20. Kwiecień |
| rafex | 20. Kwiecień |
bardzo smutny |  |
|
Roszpunka1988 | 00:08:53 |
|
Crusoe | 00:30:13 |
|
#
poczciwy | 02:10:06 |
|
zona Potifara | 02:28:35 |
tak można opisać całe moje życie w małżeństwie: jedna wielka zdrada. Pobraliśmy się z wielkiej miłości. Myślałam że złapałam Pana Boga za nogi dostając od losu takiego faceta. Ciepły, czuły, opiekuńczy, zakochany i zapatrzony we mnie. W dodatku zaradny i pracowity. I na okrasę tych wszystkich przymiotów niesamowicie przystojny : wysoki, dobrze zbudowany, ciemne włosy, piękna, męska twarz. Boże jacy my byliśmy zakochani i szczęśliwi. Szybko zostaliśmy rodzicami i tu troszkę zaczęło szwankować. Coś zaczęło się powoli psuć. Niby się nie kłóciliśmy, niby nadal dużo nas łączyło, ale jednak coś nie grało. Teraz wiem, że mąż był zazdrosny o czas jaki poświęcam dziecku. Poszłam do pracy, a tam stres, nowe wyzwania. Wtedy zaczęły się kłótnie, nieporozumienia. Ja miałam pretensje, że mąż nie angażuje się w wychowanie dziecka tak jak powinien, że wciąż poświęca wolny czas na swoje hobby. A on, dopiero po latach mi o tym powiedział, miał żal i pretensje o moją pracę i zaangażowanie w nią. Moja praca to były również częste wyjazdy. To też nie wpływało dobrze na nasze relacje. Za każdym razem gdy prosiłam: porozmawiajmy, on odpowiadał "ale nie ma o czym, wszystko jest ok." Ale nie było ok. Psuło się coraz bardziej i coraz bardziej oddalaliśmy się od siebie. Coraz ostrzej do mnie docierało, że psuje się nasz związek, przestał się nawet ze mną kochać, a jak ja inicjowałam zbliżenie to nigdy nie kochał się ze mną, raczej ja robiłam mu dobrze. W końcu zmusiłam go do rozmowy. I dowiedziałam się, że jest ktoś i on się chyba zakochał. To był szok. Tego się nie spodziewałam tym bardziej, że wiedziałam od niego że nie toleruje zdrad i że nie mógłby. Zdradził mnie po 5 latach małżeństwa...szybko....Jego ukochana nie okazała się taka wspaniała : miała dziecko w wieku 17 lat, była bardzo wulgarna...tak rozmawiałam z nią, ale to ona szukała ze mną kontaktu. Szalę mojego zwycięstwa przechyliły jej kłamstwa i manipulacje. Zresztą od kolegów dowiedział się jaka ona jest: panna puszczalska i tyle. Faktem jest, że walczyłam o niego, ale nie z nią ale z nim : przypominałam mu jacy byliśmy szczęśliwi, jak bardzo się kochaliśmy i jak bardzo ja go kocham i to nie możliwe że on już mnie nie kocha. Że takie uczucie jak nasze to prawdziwy dar i musimy o niego walczyć. Udało się. Mąż został ze mną i znów było cudownie. do czasu...niestety...Prawie dwa lata temu dowiedziałam się że mój mąż dwa lata wcześniej miał kolejny romans....z mężatką....I tak po kolejnych pięciu latach mój mąż znów został wiarołomcą. O tej zdradzie dowiedziałam się zupełnie przez przypadek i przez jego własną głupotę. Przy tej okazji wyszło również że od ponad roku mój mąż notorycznie mnie zdradza i to już nie są pojedyncze romanse ale całe tabuny wielbicielek jego kunsztu :(. to się wydało w kolejną 5 rocznicę ( i tak w każdą 5 rocznicę ślubu dostawałam od męża "cudowny dowód" jego miłości). Cóż ma bardzo sprzyjającą pracę, wokół same młode, chętne dziewczyny. Mimo to bardzo chciałam aby się wytłumaczył, przeprosił, itd. Ale z jego ust usłyszałam całą litanię złorzeczeń pod moim adresem...i to był kolejny szok, bo ja takiego jego nie znałam. Nigdy nie podnosił głosu, a wtedy nie dość że krzyczał to jeszcze był zaślepiony nienawiścią do mnie. A moja wina polegała na tym że kochałam go bardzo i ufałam, nawet po tym pierwszym razie. Wtedy powiedziałam sobie dość i koniec. Cholernie bolało. Ale bardziej bolałoby gdybym się poniżyła zostając z nim....On już nie miał mi nic do zaoferowania...zrozumiałam to...szkoda tylko, że tak późno, za późno. Mimo to wciąż jestem dobrej myśli, że trafię kiedyś na kogoś kto będzie wart mojego uczucia. Chociaż nie mam złudzeń. Dziewczyny i kobiety moje przesłanie do Was jest takie : facet który raz zdradził zrobi to kolejny raz. Nie łudźcie się, że będzie szczerze żałował i zrozumie że może utracić Was. Oni myślą tylko : tu i teraz, nigdy nie zastanawiają się co potem. A My tylko się łudzimy, okrutnie siebie oszukujemy dając wiarę w ich zapewnienia że to był ten jeden jedyny raz i że już nigdy więcej.....