Witam wszystkich po długiej przerwie. Zaglądam tutaj nadal dosyć często, choć od zdrady minęło już ponad półtora roku. Pamiętam, że gdy się tu po raz pierwszy logowałem było tutaj niewiele ponad 1000 użytkowników, teraz jest już nas ponad 3000. Tragedia... W 2 zdaniach przypomnę, że w listopadzie 2008 po 3 latach małżeństwa moja żona zdradziła mnie z 14 lat starszym i dzieciatym facetem, chciałem, walczyłem, ale doznałem tylko upokorzenia z jej strony. We wrześniu mam już chyba ostatnią sprawę rozwodową. Ciągnie się to tak długo, bo zmieniłem pozew na rozwód z orzeczeniem o winie. Obecnie prowadzę już zupełnie nowe, życie. Mam kobietę, którą kocham, oboje mamy już wspólne plany, poważne plany. Z żoną budowałem dom, który miał być naszym miejscem na ziemi, a okazał się tylko źródłem wspomnień. Niechcianych wspomnień. We wrześniu wystawiam go na sprzedaż. Z moją nową kobietą kupiliśmy już drugą działkę w zupełnie innej okolicy i na niej chcemy na wiosnę budować na nowo. Mój stan psychiczny chyba się już ustabilizował. Znów są przyjaciele, wspólne spotkania, wyjazdy, znów jest uśmiech na twarzy i pewne spojrzenie w przyszłość. Znów są plany do realizacji, są nowe marzenia. Jest znów dobrze. Ale... Pojawiają się czasami wspomnienia. Wspomnienia tych dobrych chwil z moją żoną. I razem z tymi wspomnieniami pojawia się jakiś taki żal, że jednak nam się nie udało... Że można było inaczej... Lepiej... Przed małżeństwem byłem w kilku mniej lub bardziej poważnych związkach. A po rozpadzie mojego małżeństwa widzę, że wkradające się w związek rutyna, przyzwyczajenie są jego cichymi i najskuteczniejszymi zabójcami. Zdradę żonie wybaczyłem, ale do dziś i chyba nigdy już nie wybaczę jej tego jak bardzo mnie skrzywdziła potem, jak karmiła moją nadzieję na naprawę związku kłamstwem, fałszem i obłudą. Z przykrością muszę to napisać, ale my zdradzeni nigdy chyba już nie będziemy tacy jak przed zdradą. Nie da się przeszłości po prostu odciąć i o niej zapomnieć. Będzie powracać. W najmniej spodziewanych sytuacjach pojawią się wspomnienia. O tamtym związku, o tamtej osobie. Ale uwierzcie mi da się żyć po zdradzie. Da się to wszystko jeszcze raz przeżyć. Ja niedługo po tym jak zostałem zdradzony nie chciałem słuchać nikogo i niczego. I dzień po dniu, tydzień po tygodniu, dochodziłem do siebie. Najważniejsze aby nie zostać samemu z tym wszystkim. Mnie pomogli przyjaciele i to właśnie forum. Tutaj siedząc długie godziny na chacie z finką, bertą, karolem i innymi odbudowywałem swoją psychikę rozwaloną w małe kawałeczki i moje rozpieprzone życie. Będę już tutaj na stałe na etacie "pocieszyciela" bo zobaczycie sami, zobaczycie to czego ja też na początku nie widziałem - swoje nowe szczęście. Pozdrawiam wszystkich - Janko

moja historia jest bardzo smutna, byliśmy bardzo kochającym sie małżeństwem moj mąż pracował w firmie budowlanej w naszym mieście, żyliśmy szczęsliwie, do szczęścia brakowało nam tylko dziecka o które bardzo sie staraliśmy, po 13 miesiącach starań zaszłam w ciąże, wielka radość. W styczniu br mój mąż zaczoł jezdzic w delegacje, i tu zaczeły sie problemy,wracał raz na miesiąc do domu ,zmienił sie nie widać już było tej miłości, tesknoty, był oziębły, niedostępny zamyslony, nie chciał rozmawiac ze mną na temat swojego zachowania.Wiedziałam doskonale że cos sie dzieje złego,ale mój mąż nadal bagatelizował całą sytuacje. W kwietniu br a dokładnie 1go kwietnia po raz pierwszy zdradził mnie nie przyznał sie do tego, wybaczyłam mu ze wzgledu na fakt że nadal bardzo Go kochałam. W nie długim czasie a dokładnie 2 tygodnie po pierwszej zdradzie juz przestał sie kryć,zaczoł wyłanczać telefon,nie odbierał jak dzwoniłam nie pisał juz miłych sms-ów był pewny że jak przebywa na delegacji w innym miejscu ja sie o niczym nie dowiem ale wiedziałam ze ma kogoś, i wkońcu 30 kwietnia br zadzwonił i powiedział MIEDZY NAMI KONIEC ZDRADZIŁEM CIĘ KOLEJNY RAZ rozpacz ,załamanie jak to możliwe że tak poprostu konczy małżeNstwo,przecież w maju ma sie urodzic nasz syn??? odszedł zostawił mnie na 3 tygodnie przed porodem. w maju pojawił sie u nas w domu bez wyjaśnień, bez słowa przepraszam bez niczego spakował swoje rzeczy i poprostu wyszedł, załamałam sie całkiem całą noc płakałam na drugi dzień pojechałam na porodówke po 3 dniach meczarniu urodziłam zdrowego,pięknego syna mąż nie pojawił sie u nas w szpitalu, nie odebrał nas ze szpitala,nie interesuje sie naszym losem wogóle, (nawet na chrzest naszego synka nie przyjedzie powiedział to otwarcie ze nie ma czasu na przyjazd na chrzest,podejrzewam ze ta jego nowa partnerka zabroniła mu spotkań z dziecmi )Wiem że mieszka z ta sama kobietą z którą mnie zdradzał i z jej 2 dzieci, a własnego syna nie kocha a jej dzieci ubustwia jest to bardzo przykre . Jest mi strasznie zle bez Niego, tak bardzo skrzywdził mnie i nasze dzieci, tęsknie nadal za nim. Obecnie jesteśmy w trakcie rozwodu to ja złożyłam pozew o rozwod mimo że bardzo Go kocham nie mogłabym ani nie potrafiłabym być z Nim dalej nie po tym co mi i naszym dzieciom zrobił

Witam podejrzewam że mój mąż mnie zdradza ze swoją siostro cioteczną my mamy dorosłe dziecko ona też jest mężatko ma dzieci. Wcześniej nie utrzymywali żadnych kontaktów dopiero od 6 lat rozkwitła miłość rodzina mój mąż wyjeżdża do nich w odwiedziny jeździ po nią gdy chcę odwiedzić rodzinne strony bo ona jest biedna i niema czym przyjechać nic nie pomaga gdy się na to nie zgadzam stawia mnie przed faktem że ona przyjeżdża. Gdy rozmawiam z nim on nic złego w tym nie widzi mówi ze niema żadnego romansu ale ja w to jakoś nie wierze. Przeczyłam jej SMS do niego to niebyły SMS nic nieznaczące. Jest załamana po 20 latach wspólnego życia które były dobre a ktoś wchodzi z butami i wszystko niszczy. Zwróciłam jej uwagę jak ona może się tak zachowywać i kokietować to odpowiedziała że nic takiego nie robi czy z kuzynem nie wolną jej porozmawiać na różne tematy.

Witam! kilka tygodni temu dowiedzialem sie ze zona calowala sie z kolega z ktorym byla na spacerze z dziecmi! On ma dziecko my mamy 2 chlopcow 2lata i 1rok! pojechali sobie na spacer sami z dziecmi bo ja musialem sie uczyc na pewien egzamin! pozniej okazalo sie ze calowali sie na tym spacerze on nie potrafil zlozyc wozka moja zona chciala mu pomoc i jakos tak wyszlo ze sie przytulili i zaczeli calowac! dowiedzialem sie od jego zony bo sie jej przyznal! a moja zona jeszcze tydzien temu zastanawiala sie czy nie odejsc nim sie jeszcze dowiedzialem a teraz twierdzi ze mnie kocha a to byla tylko chwila zapomnienia a odejsc chciala bo sie bala przyznac! jestem z nia 6 lat mamy wspolny dom i najwazniejsze Dzieci! Jestem juz po jednej zdradzie mojej ex partnerki ktora skonczyla sie ciezkim zalamaniem psychicznym i gleboka depresja z ktorej dlugo sie leczylem poniewaz bylem bliski proby samobojczej! a teraz znowu sie to powtarza! Pomozcie co mam zrobic zostac z nia i sprobowac zapomniec mimo iz jej juz nie ufam czy odejsc i zostawic wszystko co mam? boje sie ze jak juz zaczela z pocalunkami to za jakis czas moze zrobic cos gorszego!? bo podobno to raz zdradzil zrobi to znowu! co mam zrobic boje sie kolejnego zalamania ktorego jestem bliski! Nigdy bym sie po niej tego nie spodziewal! Prosze o jakas rade bo nie moge sobie z tym poradzic! Nie chce odejsc bo cos do niej jeszcze czuje i kocham dzieci ale nie chce tez przechodzic tego od nowa i wiecznie zyc w strachu ze to moze sie powtorzyc!

Przepraszam, ze czesciowo skopiowałam post, ale moze teraz w koncu go ktos przeczyta! I znowu to samo, gorzej!! teraz jest gorzej mama nie ma juz sily. To wszystko wystarczylo na kilka miesiecy. Mama jst zalamana nawet chce sie targnac na zycie. Nie wiem jak jej pomoc.... Ma pracownika socjalnego ktory kazal sie jej wyprowadzic z domu chetnie bym ja zabrala ale musi byc na miejscu, przesluchuja wszystkich do sprawy wiec musi mama czekac. Tato tylko szyderczo drwi, ze i tak z nim nie wygra a sasiedzi - milcza boja sie wtracic i co teraz?? Obdukcje sa i to tyle dowodow. No i ja.. czy to wystarczy?? Tato wozi koiete ktora przesluchuje ludzi na policji, on wpaja jej ze mama jest psychicznie chora,a ona go szkoli i rozpowiada po calym miescie jaka to moja mama jest chora... Jak z nimi walczyc?? Czy oni sa ponad prawem?? Czy daznie do prawdy jest tak ciezkie? Czy moge jeszcze jakos mamie pomoc?? Kobieta powiedziala mamie ze za to co jej robil grozi do 5lat wiezienia. A on znowu ja gnebi, mama boi sie nawet cos jesc i pic jak on jest w domu. Tato pracuje w policji do wszystkich uzywek ma dostep!!! Mame boli zoladek od trzech dni. pila tylko kawe nie baczac na tate(tzn stawiala ja gdzies na oknie to w pokoju i filizanki nie pilnowala) i juz sie zaczyna znowu on za wszelka cene chce ja zgnebic. Powiedzial do niej ostatnio: "nawet konia jest latwiej zabic niz babe" Jak udowodnic to w sadzie skoro na zewnatrz tato bije pokladami spokoju i opanowania. Cicho rozmawia i przemysla wszystko co mowi. Gdy sa sami slysze tylko epitety z jego strony juz tego nie moge sluchac, Mama powiedziala ostatnio : ja chyba sie juz przyzwyczailam do tych kopniakow, plucia, bicia i ponizania. Juz moze mnie zabic ..... !!!!!!! Gdy mowie do mamy zeby wyszla z domu i w nim nie siedziala caly czas, ona na to : nie bo jak wroce to znowu mnie pobije! Mama panicznie sie jego boi a on swoje spiewki, tylko urozmaicil jeszcze wiekszymi wulgaryzmami. Mamy cialo jest cale w siniakach!! obdukcje w koncu ma, wczesniejsze palila w piecu bo myslala ze TATO ZMONDRZEJE!! Tato czuje sie tak podbudowany i pewny siebie, ze az mnie przeraza! Smieje sie rowniez ze mnie mowiac: najwiekszy sad Wam nie pomoze!!Jej wstyd przed wszystkimi jest bardzo silny do tego strach...Co robic jak pomoc??

Wydawało mi się że byliśmy zgodnym małżeństwem, ostatnio jednak nasz związek zaczął się zmieniać. Od kilku miesięcy żona pracuje z nowym kolegą w pracy. Teraz jak zbieram sobie fakty to wszytko zaczyna ukłądać mi się w całość. Na początku zauważyłem że dość często są na jednej zmianie, później żona zaczęła nałogowo zaglądać do sklepów z ciuchami, owszem lubiałą się ładnie ubrać ale teraz to już lekka przesada. Ponadto zauważyłem że zaczęliśmy oddalać się od siebie... Czuję zdradę na odległość. Ona oczywiście wszystkiego wypiera się a wręcz obwinia mnie o chorą zazdrość, wybucha gniewem a następnie przytula się do mnie i mówi że mnie kocha... Sam nie wiem jak tą sprawę rozwiązać bo kocham ją i nasze dziecko ale w niepewności żyć nie potrafię, codzienny ból i nie moc, nie potrafię skupić się na niczym bo chcę znać prawdę, chociażby tą najokrutniejszą. Bardzo proszę wszytkich o radę, w jaki sposób mógłbym ich nakryć, dodam tylko że ze względu na to iż pracują razem może to być bardzo trudne zadanie...

Witam serdecznie, pierwsze co mi przychodzi do głowy to, to że: NAJGORSZE jest to że człowiek chce być w porządku...a wszystko odwróciło się przeciwko mnie, jakbym to ja była winna!! Może zacznę od początku: imprezka w mieszkaniu (u mnie i Mariusza, niedawno kupiliśmy swoje M4) towarzystwo które zna się wiele dobrych lat, muzyka, piweczka ogólnie dobry klimat zresztą jak zwykle. Z uwagi na to że brat Mariusza - Rafał rano musiał wstać do pracy, poszedł do domu a jego dziewczyna- Maja z którą jest od 9 lat została na imprezce... Już nie raz zauważyliśmy z Mariuszem, że jak tylko wyjdzie Rafał i Maja zostaje sama- to zaczyna przytulać i obejmować najlepszego kumpla Rafała- Łukasza!! Nawet ich mama zauważyła co Maja wyprawia z Łukaszem, jak tylko Rafał wyszedł z imienin swojego taty. Od siebie dodam że moim zdaniem Maja się jeszcze nie wyszalała i ciągnie ją do innych mężczyzn do imprez a Rafał jest domatorem i jest jej bardzo oddany....ale też głupi!!! Dlaczego, otóż na imprezie kiedy Rafała już nie było- oczywiście Maja była blisko Łukasza...ale to nic...kiedy skończył się alkohol...parę osób poszło spory kawałek na stacje benzynową...ja zostałam....byłam w średnim pokoju z kumplem Markiem gadaliśmy i puszczaliśmy muzykę. Po jakimś czasie dołączył do Nas Łukasz...wychodząc z dużego pokoju, nie miał na czym usiąść więc od razu pobiegłam do dużego pokoju po pufę dla niego...a tam!!! Maja siedziała na łóżku na wpół rozebrana bez majtek i bez spodni, wzięłam pufę i wyszłam z pokoju zamykając za sobą drzwi, zresztą i tak były cały czas zamknięte jak oni tam przebywali ...nie wiem co się działo, prześcieradłem nie byłam. Wiedziałam za to, że Rafał sobie na to nie zasłużył!!! Wogóle co za klimat! Tyle czasu się znamy !! Powiedziałam o wszystkim Mariuszowi, przyznał mi racje, powiedział że nie raz widział jak Maja się zachowuje jak tylko jego brat znika z pola widzenia...ale teraz miarka się przebrała. Nie wyobrażaliśmy sobie sytuacji kiedy moglibyśmy zrobić następną imprezkę, zorganizować jakiś wyjazd... spojrzeć Rafałowi w oczy... do końca nie wiadomo co się wydarzyło...ale całość ich zachowania, ewidentnie wskazuje że coś jest na rzeczy. Powiedzieliśmy o wszystkim Rafałowi i wiecie co? On nie chce przyjąć tego do świadomości! Spotkaliśmy się wszyscy i miałam opowiedzieć co widziałam, opowiedziałam....a co na to nasza "paczka" i ludzie z którymi się bawiliśmy: że jestem fałszywa że sobie to zmyśliłam a może i nawet sama jej zdjęłam spodnie i majtki!! Oni oczywiście się wyparli, Maja tłumaczyła się alkoholem, Łukasz że przyjacielowi by tego nie zrobił...a ja i Mariusz straciliśmy znajomych, ZA SZCZEROŚĆ!!!. Mam nadzieje że Rafał sobie to przemyśli i kiedyś Nam podziękuje. Sama już nie wiem. Z jednej strony czuję się fatalnie że tak bardzo starają się wyprzeć rzeczywistość oskarżając mnie że mam problem sama ze sobą (jestem przeczulona na temat zdrady-dzieciństwo/rodzice)) I kurcze, najlepsze jest to że wszyscy którzy byli na imprezie widzieli jak oni się zachowują, ale nikt nie powiedział Rafałowi. Za to ja wyszłam na tą najgorszą. Proszę napiszcie co o tym myślicie, uważacie że powinnam zachować to dla siebie, bo to nie moja sprawa czy być wierna sobie i ludziom których "myślałam" że znam. Czuję się okropnie że mnie tak potraktowali....może to nie jest towarzystwo dla mnie. Dziękuje i pozdrawiam

To znowu ja ,wczesniej opisywalam mniej wiecej swoja historie, jak mi poradzono postanowilam porozmawiac z mezem niby oswoich podejrzenich, mowilam ze lepiej znac prawde itp. pytalam rowniez jak on by sie czul gdybm go zapewniala ze nikogo nie mam ,lub co gorsza jakas osoba by mnie poinformowala o tym ,bo przeciez zyczliwych nie brakuje ......ale on sie wypieral ze nie .... juz mialam na koncu jezyka by mu powiedziec o tresci jego poczty,nik nawet najblizsi przyjaciele nie posza w ten sposob do siebie ,,ze cudownie pachnie twoja c.....,lub masz takiego duzego ze mnie rozrywa z roskoszy.. on nie moze sie doczekac jej cudownego widoku itp. sama nie wiem co bardziej boli ,te ich czule slowka czy zdrada fizyczna... mowilam ze mnie deneruwja te Ciagle jej telefony ,ze praca sie skonczyla terza jest dom i dzieci ,ktore notabene widzi raz na jakis czas ,ale nic ona wiecej dzwoni do niego,a ja nie jestem wedlug innych jakims zapuszczonym kocmouchem ,czy typowym garotlukiem ,my mielismy problemy i mamy jak kazdy ,dodatkowo dzieli nas odleglosc, a dodam jeszcze ze jezeli chodzi o sprawy intymne to tez zacofana nie jestem....

Potrzebuje twojej rady a mianowicie chodzimio moja byla,bylismy razem 7 lat w ktorych nigdy sie nie poklocilismy,zawsze bylo nam razem dobrze,3 lat w Polsce a potem 4 nastepne w Irandii,nie planowalismy slubu gdyz pytajac sie jej o to tlumaczyla sie ze jeszcze jest za mloda i chce poczekac,ona ma 25 a ja 30 lat,nawet rodzicom mowila ze chce jeszcze z tym poczekac,byla osoba niesmialo co utrudnialo jej zawieranie jej nowych znajomosci tutaj w Polsce zostawila swoje najlepsze przyjaciolki,miala z nimi kontakt mailowy badz telefoniczny,czesto doradzala sie ich co robic,to byly tkz,psiapsioleczki.Nigdy nie bylo tematu powrotu do Polski chyba ze kiedys tam jak juz bedzie naprawde zle to moze wrocimy ale nam tu sie ukladalo i stac bylo nas na wszystko,do Polski puszczalem ja sama 5-6 razy do roku bo sam niemoglem bo w pracy mialem problem z urlopem,pracowalem na nockach a ona na dzien i czesto bywalo tak ze widzielismy sie po godzinie w ciagu dnia ale mnie to nie przeszkadzalo gdyz kiedys chcialem juz zmnienic prace na dzien.Gdy bywala w Polsce spotykala sie z tymi przyjaciolkami co mi nie przeszkadzalo,zawsze bylem dla niej ugodowy,za kazdym razem gdy wyjezdzala z domu tutaj mowila rodzicom ze musi wracac do mnie bo bardzo teskni,tak bylo za kazdym razem,zreszta zawsze pozytywnie wypowiadala sie na moj temat i jej rodzice wiedzieli ze jest ze mna szczesliwa tutaj.7 miesiecy temu pojechala sama na wesele kolezanki i tam wlasnie poznala kuzyna kolezanki ktora ich zeswatala i byla za tym by wrocila do Polski.Pytajac sie jej dlaczego to zrobila tlumaczyla sie ze wie ze bedzie tego zalowala ale chce sprobowac,chcialbym ci zaznaczyc ze kiedys po pol roku naszej znajomosci zostawilem ja na pol roku dla innej panny ale w pore sie obudzilem i do niej wrocilem,moze to jest forma rewanzu-nie wiem,gdy sie rozstawalismy na lotnisku z placzem rzucila mi sie na szyje mowiac ze przeprasza ale chce sprobowac.On czyli ten jej nowy ma dziecko i jest w trakcie rozwodu co trwa juz 1,5 roku a nic jeszcze nie idzie w kierunku rozwodu,rodzice jeszcze go an oczy nie widzieli gdyz do dnia dzisiejszego jeszcze ich nie odwiedzil co doprowadza ich do wscieklosci.Niewiem co moge ci jeszcze napisac co by ci pomoglo,aha 3 dni przed weselem moja byla odwiedzila moja siostre wPolsce wsklepie i z usmiechem na twarzy powiedziala jej ze nie moze sie doczekac jej jak odwiedzi nas w Irlandii,takze wiem ze to wesele ja odmienilo i slowa ktore uslyszala od kolezanek ze w polsce jest lepiej i bedziemy mieli cie blizej,na pytanie swojej siostry dlaczego to zrobila tlumaczyla sie ze uczucie wygaslo w co nie wierze i ze chce sprobowac bo jak onmogl to ja tez moge.Chcialbym sie ciebie zapytac czy jest szansa jej powrotu tzn,tesknoty i czy to dobrze ze nie mam z nia kontaktu,kocham ja wciaz choc wiem ze nie powinienem ale tak jest nie chce cie oklamywac.Dzis mija 8 miesiac jak jestesmy osobno z tego co wiem to ten koles nie byl jeszcze u nich w domu,ona chodzi do niego raz na tydzien moze dwa,rodzice jej wiem ze trzymaja kciuki by z nim skonczyla bo go nie chca,nie wiem co jeszcze napisac,pozdrawiam.

Potrzebuje twojej rady a mianowicie chodzimio moja byla,bylismy razem 7 lat w ktorych nigdy sie nie poklocilismy,zawsze bylo nam razem dobrze,3 lat w Polsce a potem 4 nastepne w Irandii,nie planowalismy slubu gdyz pytajac sie jej o to tlumaczyla sie ze jeszcze jest za mloda i chce poczekac,ona ma 25 a ja 30 lat,nawet rodzicom mowila ze chce jeszcze z tym poczekac,byla osoba niesmialo co utrudnialo jej zawieranie jej nowych znajomosci tutaj w Polsce zostawila swoje najlepsze przyjaciolki,miala z nimi kontakt mailowy badz telefoniczny,czesto doradzala sie ich co robic,to byly tkz,psiapsioleczki.Nigdy nie bylo tematu powrotu do Polski chyba ze kiedys tam jak juz bedzie naprawde zle to moze wrocimy ale nam tu sie ukladalo i stac bylo nas na wszystko,do Polski puszczalem ja sama 5-6 razy do roku bo sam niemoglem bo w pracy mialem problem z urlopem,pracowalem na nockach a ona na dzien i czesto bywalo tak ze widzielismy sie po godzinie w ciagu dnia ale mnie to nie przeszkadzalo gdyz kiedys chcialem juz zmnienic prace na dzien.Gdy bywala w Polsce spotykala sie z tymi przyjaciolkami co mi nie przeszkadzalo,zawsze bylem dla niej ugodowy,za kazdym razem gdy wyjezdzala z domu tutaj mowila rodzicom ze musi wracac do mnie bo bardzo teskni,tak bylo za kazdym razem,zreszta zawsze pozytywnie wypowiadala sie na moj temat i jej rodzice wiedzieli ze jest ze mna szczesliwa tutaj.7 miesiecy temu pojechala sama na wesele kolezanki i tam wlasnie poznala kuzyna kolezanki ktora ich zeswatala i byla za tym by wrocila do Polski.Pytajac sie jej dlaczego to zrobila tlumaczyla sie ze wie ze bedzie tego zalowala ale chce sprobowac,chcialbym ci zaznaczyc ze kiedys po pol roku naszej znajomosci zostawilem ja na pol roku dla innej panny ale w pore sie obudzilem i do niej wrocilem,moze to jest forma rewanzu-nie wiem,gdy sie rozstawalismy na lotnisku z placzem rzucila mi sie na szyje mowiac ze przeprasza ale chce sprobowac.On czyli ten jej nowy ma dziecko i jest w trakcie rozwodu co trwa juz 1,5 roku a nic jeszcze nie idzie w kierunku rozwodu,rodzice jeszcze go an oczy nie widzieli gdyz do dnia dzisiejszego jeszcze ich nie odwiedzil co doprowadza ich do wscieklosci.Niewiem co moge ci jeszcze napisac co by ci pomoglo,aha 3 dni przed weselem moja byla odwiedzila moja siostre wPolsce wsklepie i z usmiechem na twarzy powiedziala jej ze nie moze sie doczekac jej jak odwiedzi nas w Irlandii,takze wiem ze to wesele ja odmienilo i slowa ktore uslyszala od kolezanek ze w polsce jest lepiej i bedziemy mieli cie blizej,na pytanie swojej siostry dlaczego to zrobila tlumaczyla sie ze uczucie wygaslo w co nie wierze i ze chce sprobowac bo jak onmogl to ja tez moge.Chcialbym sie ciebie zapytac czy jest szansa jej powrotu tzn,tesknoty i czy to dobrze ze nie mam z nia kontaktu,kocham ja wciaz choc wiem ze nie powinienem ale tak jest nie chce cie oklamywac.Dzis mija 8 miesiac jak jestesmy osobno z tego co wiem to ten koles nie byl jeszcze u nich w domu,ona chodzi do niego raz na tydzien moze dwa,rodzice jej wiem ze trzymaja kciuki by z nim skonczyla bo go nie chca,nie wiem co jeszcze napisac,pozdrawiam.

Moze ktos mi poradzi, co teraz.....? W naszym zyciu ,roznie bywalo ,raz lepiej ,raz gozej, mamy problemy ,ale w tamtym roku wydawalo mi sie ze wszystko idzie ku lepszemmu postanowilismy dac sobie jeszcze jedna szanse nie wypominac tego co bylo ,wszystko odzielic gruba kreska,od dluzszego czasu maz mieszka za granica ,ja co roku na ok.3 mies.wraz z dziecmi przyjezdzam do niego, wczesniej cos przeczowalam ale danie szansy to danie sznsy ,ale w tym roku mam dowody ona z znim pracuje jest jego podwladna ,najpierw dzwonila pod byle pretekstem ,potem sms. ateraz calkiem przypadkiem dowiedzielam sie najgorszgo maz kozystal z mojego laptopa ,wiem nie powinnam czytac cudzej korespondencji .... ale on mysli o jej zapachu,ona o jego.....malo tego ja naiwna wczesniej pozwolilam by ona mieszkala u nas przez jakis czas , bo niby ona nie ma gdzie,myslalam sobie no to nic takiego skora z nimi bedzie mieszkac moja siostra ,ktora tu studiuje .CO robic powiedziec ze znam prawde , udawac ze nie,,, najgorsze jest to ze nasz curka w przyszlym roku che bysmy tu razem mieszkali bo tu bedzie miec lepsza szkole a potem start na studia.....Ratunku