Witam. Wracam tu po ponad 6 latach bardziej świadoma, pewniejsza siebie, bogatsza o nowe doświadczenia i chce opowiedzieć Wam swoją historię po raz drugi. Pierwszy wpis napisałam tu ponad 6 lat temu kiedy odeszłam od faceta a raczej chłopca z którym byłam 3 lata. Nierozumienie wielu rzeczy, bycie obojętną i ślepą, upartą do granic możliwości i po prostu głupią sprawiło że dziś nie patrzę na tamten związek (i wszystkie inne) jak na stratę czasu i zmarnowane życia tylko jako cenną lekcję dzięki której dziś jestem tym kim jestem, mam to co mam i jestem w tym miejscu w którym jestem. Po roku od zakończenia wszelkich relacji z tamtym człowiekiem poznałam P. Poznaliśmy się przez Internet. Krótka wymiana słów zamieniła się w godzinne rozmowy nocą, a potem dni ,miesiące i lata. Znamy się od 6 lat a od 5 jesteśmy razem. A za 2 miesiące minie rok od Naszych zaręczyn. Jesteśmy szczęśliwi...oboje. Potrafimy razem się śmiać, płakać, milczeć godzinami ale i godzinami gadać bez końca. Tematy nigdy nam się nie kończą, lubimy odpoczywać we własnym towarzystwie i robić wszystko razem( z glową) Kiedy jedno wychodzi z domu drugie czeka na niego z utęsknieniem( jednocześnie mając czas na swoje sprawy).Lubimy planować, uzgadniać różne rzeczy i patrzeć w jednym kierunku. Mamy czas na swoje hobby. Bez wyrzutow i zazdrości. Jesteśmy jednością w tym związku, dwoma osobami które postanowiły zaryzykować i przyjaźń zamienić na miłość i wspólnie przeżyć życie. Oprócz tych dobrych chwil bywają źle i smutne, ale umiemy sobie z tym radzić jak dorośli ludzie. Umiemy rozmawiać a to połowa sukcesu. Ja jestem bardziej dojrzała a każdy dzień z P. uczy mnie nowych rzeczy. Uczy sluchac, rozumieć, doradzać i odpuszczać kiedy trzeba. Nie powiem że mam do niego pewne zaufanie w 100% ale takie 99% jest. Zawsze trzeba zostawić ten jeden procent... To mądre. Zazdrość też musi być byle była zdrowa. Planujemy ślub. Coś już tam rozmawiamy, patrzymy i myślimy. Tylko nie na wariata. Spokojnie. Bez presji kogokolwiek. Wychodzimy z założenia że jeżeli mamy być razem to będziemy że ślubem czy bez. Chociaż pewnie przyjdzie czas w niedalekiej przyszłości że będziemy gotowi zrobić kolejny krok jakim będzie ślub. Taką możliwość też bierzemy pod uwagę. I jesteśmy gotowi podjąć takie wyzwanie. Jestem szczęśliwa... i dziś mogę to powiedzieć z czystym sercem. Wierzę że każde z Was znajdzie to czego szuka i każdemu z głębi serca tego życzę. Pozdrawiam