Byliśmy razem pół roku - wiem, że to bardzo mało, ale ja mu naprawdę ufałam, nadal też niestety go kocham. To był związek na odległość, ale widywaliśmy się dosyć regularnie - przynajmniej raz w miesiącu, czasami na kilka dni, a czasami na tydzień lub dwa. Byłam z nim strasznie szczęśliwa, planowaliśmy razem wiele rzeczy i byłam zadowolona, a o nim myślałam jak o nagrodzie za lata niepowodzeń w miłości.
Niespodziewanie on mnie zostawił podając jakieś głupie przyczyny, w niedziele jednak zaczęłam na niego naciskać i wyjawił mi prawdziwy powód rozstania: jest teraz z dziewczyną, z którą mnie zdradził jakieś dwa czy trzy tygodnie temu. Najgorsza chyba nie jest jednak ta zdrada,ale to, w jaki sposób on do tego podszedł... Po prostu przyznał, że jest egoistą i tyle. Wiem, że nie dręczą go wyrzuty sumienia.
On kiedyś był zdradzony i wie jak to jest. Dlaczego zadał mi ból, którego sam doświadczył? Czuję się bardzo oszukana w sferze emocjonalnej - on mi przez cały czas aż do rozstania pisał, że mnie kocha i tęskni, naprawdę powtarzał to codziennie. Dręczy mnie to, że mnie z nią zdradził, a później odpisywał na moje wiadomości jak gdyby nigdy nic, ba... Pokłóciliśmy się raz jakiś czas temu to z samego rana mi napisał, że mnie kocha i chce ze mną być już zawsze. Powiedział, że zdradził raz i że ta dziewczyna jest niby teraz z nim w ciąży, ale nie wierzę w to (chociaż wyobrażam sobie, że jeżeli tak jest to pomyślał, że chociaż wobec niej nie chce być ****kiem i że jej nie zostawi w ciąży - no ale przecież tego nie da wykryć się tak szybko, więc nie wiem, kto kogo okłamał, czy on mnie czy ona jego). Podczas naszej ostatniej rozmowy sugerował mi, że nadal mnie kocha. O co w tym wszystkim chodzi? Rozmawiałam z jego bratem, który był w szoku, że on to zrobił. Powiedział mi, że on cały czas mówił, jak bardzo szczęśliwy jest w związku ze mną. Dlaczego więc przekreślił wszystko lekką ręką tylko dlatego, że się opił i miał okazję? Ta dziewczyna jest chyba w nim bardzo zakochana od ponad pół roku, a on ma do niej dziwny stosunek. Oczywiście, podoba mu się, ale mówił mi, że jest dziecinna i że mówił bratu, że on z nią nie chce być... Gdy go o to zapytałam teraz to odpowiedział tylko, że no cóż, "zdarza się". Co ja mam o nim sądzić? Mam wrażenie, że to nie jest ten sam człowiek, którego znałam i kochałam - albo kocham nadal. Ja mimo wszystko czuję, że to też jest moja wina i tak naprawdę to chciałabym tylko umieć cofnąć czas i jakoś temu zaradzić...