Witam byłam z chłopakiem 3,5 roku. Od tegorocznych wakacji było już coś nie tak zaczął dużo pracować nie miał dla mnie czasu ok rozumiałam to. Oczywiście na wakacje razem też nigdzie się nie wybraliśmy bo jego praca ok jakoś to przebolałam. I od pewnego momentu poczułam że już mu tak nie zależy jak kiedyś zaczął się robić oschły zimny wszystko go denerwowało. Jak chciałam się spotkać to ciągle wykręcał się pracą np: nie mam czasu dziś widzisz że dużo pracuje daj mi spokój jestem zmęczony spotkamy się jak będę miał czas uspokój się i poczekaj przecież nic się nie stanie jak spotkamy się jutro. I to zawsze ja musiałam go prosić o spotkanie. Oczywiście przyjeżdżał na noc mówił jak to nie jestem cudowna że jestem jego przeznaczeniem itp. Ale zawsze czułam że jest coś nie tak. No i się doczekałam któregoś dnia jak spałam u niego to dostał sms od pseudo koleżanki jak tam było na zakupkach czemu się nie odzywasz itp. tłumaczył ze to koleżanką z pracy i w ogle ok dobra zrozumiałam Parę dni później oświadczył mi ze musimy zrobić przerwę bo on nie wie czego chce od życia co on chce robić kim być musi się nad tym zastanowić ok. Jakoś to zniosłam. Po paru dniach jak by wszystko było ok spędziliśmy ze sobą miły dzień poszliśmy spać ale ten jego tel nie dawał mi spokoju zajrzałam z wielkim wyrzutem sumienia ale zajrzałam. I oczywiście ta sama koleżaneczka pisała smski myślałam że serce mi wyskoczy to był taki szok sms: spotkajmy się tam gdzie zawsze będę czekała za 5 mni i oni byli wtedy razem w pracy!!! dobranoc kolorowych snów zboczuszku itp. ale jak on mi to wytłumaczył a to glupie żarty robiliśmy sobie z kolega to nic daj spokój. Nie obyło się bez płaczu i awantury z mojej strony . Czułam się tak oszukana i zraniona. Ale to był dopiero początek. Już zawsze były jakieś sms od niej jakieś połączenia . Mi mówił że nie ma czasu mi odp. bo jest w pracy zajęty a jej odp cały czas.!! I oczywiście co ja chciałam żeby mi powiedział prawdę to on twierdził ze to tylko koleżanka!!! Żebym dała spokój obiecywał że nie będzie pisał a pisał dalej. Nie mogłam spać jeść ciągle te kłamstwa i to wszystko czułam się tragicznie . Zadzwoniłam do tej s..ki żeby dała nam spokój a ona szybciutko pożaliła się mojemu a on zamiast już zrozumieć to jeszcze potrafił mnie wyzwać zrównać z ziemią że jestem psychiczna i wogle ze powinnam się leczyć. i Dalej to ciągnęłam odzywaliśmy się do siebie raz było dobrze ale n dalej się zastanawiał czy chce być ze mną.