Nawigacja

Życzę powodzenia na nowej drodze życia. Chociaż z reguły takim ludziom nie wierzę. Swoją drogą przecież kochanka też zdradzalaś i żyłaś wiele lat w kłamstwie. Rozumiem że każdy szczęście po swojemu i

Tomek040184

20.09.2024 01:07:22

Dobra to ja dorzucę swoją cegiełkę do tematu. Waszego związku już nie ma. Szykuj papiery rozwodowe, pogadaj z adwokatem co i jak, zadbaj o siebie, hobby, rower, to co lubisz, cokolwiek, grzyby, spacer

Archiwum shoutboksa

Metoda 34 kroków

Metoda 34 kroków dla kryzysu w małżeństwie na odzyskanie pewności siebie w oczach partnera.

1.Nie śledź, nie przekonuj, nie proś i nie błagaj.
2.Nie dzwoń często.
3.Nie podkreślaj pozytywnych elementów związku.
4.Nie narzucaj się ze swoją obecnością w domu.
5.Nie prowokuj rozmów o przyszłości.
6.Nie proś o pomoc członków rodziny-masz wsparcie teściów póki są po Twojej stronie.
7.Nie proś o wsparcie duchowe.
8.Nie kupuj prezentów.
9.Nie planuj wspólnych spotkań.
10.Nie szpieguj, to Cię zniszczy.
11.Nie mów 'kocham Cię'.
12.Zachowuj się tak, jakby w Twoim życiu było wszystko w porządku.
13.Bądź wesoły, silny, otwarty i atrakcyjny.
14.Nie siedź, nie czekaj na żonę/męża , bądź aktywny, rób coś.
15.Będąc w kontakcie z nim/nią postaraj się mówić jak najmniej.
16.Jeżeli pytasz co robił/a w ciągu dnia, przestań pytać.
17.Musisz sprawić, że Twój partner zauważy w Tobie zmianę, że możesz żyć dalej z nim/nią lub bez niej/niego.
18.Nie bądź opryskliwy lub oziębły, po prostu zachowaj dystans.
19.Okazuj jedynie zadowolenie i szczęście.
20.Unikaj pytań dotyczących związku do chwili, gdy zechce sam/a z Tobą o tym rozmawiać.
21.Nie trać kontroli nad sobą.
22.Nie okazuj zbytniego entuzjazmu.
23.Nie rozmawiaj o uczuciach.
24.Bądź cierpliwy.
25.Nie słuchaj co naprawdę mówi do ciebie.
26.Naucz się wycofywać, gdy chcesz zacząć mówić.
27.Dbaj o siebie.
28.Bądź silny i pewny, mów cicho i spokojnie.
29.Pamiętaj, że jeżeli zdołasz się zmienić,Twoje konsekwentne działania mówią więcej niż słowa.
30.Nie pokazuj zagubienia i rozpaczy.
31.Nie wierz w nic co usłyszysz i 50% tego co widzisz.
32.Rozmawiając nie koncentruj się na sobie.
33.Nie poddawaj się.
34.Nie schodź z raz obranej drogi.

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Zobacz temat

Zdrada - portal zdradzonych» Forum dla zdradzonych i zdradzających» Obok tematu

jak potoczyły się nasze losy - powrót do przeszłości

Started by Deleted_User on 26.09.2016 11:43:42

There are 86 posts in this thread and it was viewed 50670 times

Strona 4 z 5: 1 2 345

Who posted:

Deleted_User 30
Nox 15
exskoobi 14
pit 7
B40 3
hurricane 3
Yorik 3
Andzia76 2
exbarbara 2
lagos 1
niezapominajka 1
impac1 1
malwi 1
jasminum 1
Agrestka 1
binka 1

Nox	#61 Dodany dnia 22.10.2016 11:42:10
Weteran Postów: 556 Data rejestracji: 28.12.2011 18:02	Agrestka Cytat w sumie dlugo zastanawialam sie czy w ogole sie logowac i cos pisac bo nie wiedzialam czy ten portal jest jeszcze aktywny,czy to po prostu obumarla strona. ,napisałaś coś b.sensownego.

exskoobi	#62 Dodany dnia 22.10.2016 11:44:52
Użytkownik Postów: 51 Data rejestracji: 16.10.2016 11:47	http://www.zdradzeni.info/news.php?re...dmore=4246 Powyżej link do mojej historii.Była opisana latem 2014.A dotyczy głównie okresu 2004.Dziś , dwa lata później związek się sypie.Dla odmiany ja zmagam się ,żeby cienkiej czerwonej linii zdrady nie przekroczyć.I dam radę. Ale to nie tylko o to chodzi. Kolejny raz założyłem tu konto.Z poczucia obowiązku , może się kiedyś na coś komuś przyda.Nie wiem czy jest tu ktoś po takim okresie od zdrady,czyli 12 lat. I mam dylemat czy opisywać wszystko na żywo , czy poczekać na rozstrzygnięcia. Miłego weekendu

Nox	#63 Dodany dnia 22.10.2016 12:29:31
Weteran Postów: 556 Data rejestracji: 28.12.2011 18:02	Impac1,spokojnie daj się rozkręcić ,może coś z tego wyjdzie. a jakby Ci ,,odpowiadający na pytanie" zdublowali tą odpowiedź w swoich wątkach byłoby super.

pit	#64 Dodany dnia 22.10.2016 14:04:51
Doświadczony użytkownik Postów: 345 Data rejestracji: 19.04.2016 01:15	Impac1 Cytat Mam wrażenie, że mimo wielu odpowiedzi mało kto odpowiada na pytanie. A jest naprawdę ciekawe. Ponad trzy lata od "minuty prawdy" No nie łatwo odpowiedzieć, życie toczy się dynamicznie. Układanie sobie życia na nowo ma swoje wzloty i upadki. Czasem odzywają się blizny, tylko coraz rzadziej. Wracam do tego PIT-a z przed lat małżeństwa. Dzieci na pierwszym miejscu. Jestem ekstrawertykiem, kocham ludzi mimo że czasem się z nimi kłócę. Na razie unikam jadowitego ekshibicjonisty z jadowitym łukiem. „Nie mogę wrócić do wczoraj, bo jestem już inną osobą” –Lewis Carroll–

Deleted_User	#65 Dodany dnia 22.10.2016 19:18:23
Fusionista Postów: 25533 Data rejestracji: 01.01.1970 02:00	Cytat Powyżej link do mojej historii.Była opisana latem 2014.A dotyczy głównie okresu 2004.Dziś , dwa lata później związek się sypie.Dla odmiany ja zmagam się ,żeby cienkiej czerwonej linii zdrady nie przekroczyć.I dam radę. Ale to nie tylko o to chodzi. Kolejny raz założyłem tu konto.Z poczucia obowiązku , może się kiedyś na coś komuś przyda.Nie wiem czy jest tu ktoś po takim okresie od zdrady,czyli 12 lat. 12 lat szmat czasu. Zerknęłam na tą historię i mam takie wrażenie Exscoobi, że mógłbyś swoimi doświadczeniami kilka życiorysów obdzielić. Ale o co innego chciałam spytać. Czym jest zmaganie z przekroczeniem cienkiej czerwonej linii zdrady?
	Web

exskoobi	#66 Dodany dnia 22.10.2016 20:43:28
Użytkownik Postów: 51 Data rejestracji: 16.10.2016 11:47	Cytat Amor napisał/a: Ale o co innego chciałam spytać. Czym jest zmaganie z przekroczeniem cienkiej czerwonej linii zdrady? Koleżanka z pracy. Jednym słowem banalne do bólu , klasyka gatunku.Ale do niczego nie doszło i nie dojdzie. Mam wątpliwości czy opisywać to teraz na portalu.Żona ma tu założone konto i może sobie wszystko czytać. To nie o to chodzi ,że mam coś do ukrycia.Nie mam.Powiedziałem żonie ,że mam problem.Moze to było głupie i naiwne , ale po tym czego sam doświadczyłem, uważam ,że ma prawo wiedzieć. Tylko chciałbym najpierw rozwiązać problem w realu.Z żoną bezprośrednio , a nie za pośrednictwem zetki. Coś padło w naszym związku, a to, że ja tym razem jestem zagrożony to objaw choroby a nie przyczyna. Łatwo tym razem nie będzie.Nie można wykluczyć ,że natura problemu dotyczy fundamentów relacji. Post doklejony: Ale masz nick Amor.Od tyłu to Rzym - Roma.W firmie w której pracuję szefową działu personalnego była kobieta o imieniu Roma.Wyjątkowo wredne babsko.Jak ponad rok temu się w końcu pod naporem niezadowolonych pracowników zwolniła to pojechała sobie na jakiś kontrakt do Afryki gdzieś.I zaraz z miesiąc po jej tam wyjeździe zaczęli stamtąd spier... uchodźcy Mam nadzieję ,że skoro Twój nick Amor jest odwrotnością nicka tego ku..wi.sz.cz.a to i osobowośc masz będącą jej przeciwieństwem. Edytowane przez exskoobi dnia 22.10.2016 20:49:52

Deleted_User	#67 Dodany dnia 22.10.2016 23:10:52
Fusionista Postów: 25533 Data rejestracji: 01.01.1970 02:00	Cytat Coś padło w naszym związku, a to, że ja tym razem jestem zagrożony to objaw choroby a nie przyczyna. o to w sumie pytałam, czy jest z tego wyjście? i jeśli tak, to jakie? Cytat Ale masz nick Amor.Od tyłu to Rzym - Roma.W firmie w której pracuję szefową działu personalnego była kobieta o imieniu Roma.Wyjątkowo wredne babsko.Jak ponad rok temu się w końcu pod naporem niezadowolonych pracowników zwolniła to pojechała sobie na jakiś kontrakt do Afryki gdzieś.I zaraz z miesiąc po jej tam wyjeździe zaczęli stamtąd spier... uchodźcy smiley Mam nadzieję ,że skoro Twój nick Amor jest odwrotnością nicka tego ku..wi.sz.cz.a to i osobowośc masz będącą jej przeciwieństwem. chcesz się pośmiać? Amor, to nie od Kupidyna, jak niektórzy mylnie sugerują, a z portugalskiego/ miłość. Ot, taki sarkazm się we mnie odezwał, kiedy zakładałam tu konto.Bo do czasu zdrady, której dopuścił się mój książę, to miłość była tą wartością, jaką uważałam za najwyższą. Taką dla której warto żyć i jedyną dla której warto umrzeć. Co do biegunów, którymi określasz , to nieco inaczej problem postrzegam. I myślę sobie, że w każdym z nas siedzi i ku..iszcze i anioł. Chociaż w żaden sposób nie chce psuć dobrego samopoczucia tym, który mają o sobie dobre mniemanie Żoną byłam wierniejszą i lojalniejszą od psa. A mój maż zdradził z wywłoką, która obracało pół miasta. Przestałam więc pytać o to, co ma większą wartość, bo najwyraźniej od okoliczności jest to zależne Po zdradzie odkryłam, że zdolna jestem zabić, a to znacznie gorzej niż być tylko ku..iszczem. Tak, że przykro mi, że Cię rozczarowałam
	Web

exskoobi	#68 Dodany dnia 23.10.2016 00:46:35
Użytkownik Postów: 51 Data rejestracji: 16.10.2016 11:47	Cytat Amor napisał/a: Amor, to nie od Kupidyna, jak niektórzy mylnie sugerują, a z portugalskiego/ miłość. Amor to po łacinie miłość.Jest to też imię boga miłości -Kupidyn.Język portugalski jest jednym z języków romańskich.Powstał tak coś z pięćset lat po Chrystusie.I jak inne języki romańskie wywodzi się z łaciny. Etymologia tego słowa ze względu na sekwencję zdarzeń nie może wywodzić się z portugalskiego - skutek nie może poprzedzać w czasie przyczyny.Zresztą w najbardziej popularnych językach romańskich słowo miłość brzmi podobnie co silnie sugeruje pochodzenie tego słowa od starszej formy. Francuski- amour,hiszpański -amor ,włoski -amore,portugalski -amor. Cytat Amor napisał/a: Cytat Coś padło w naszym związku, a to, że ja tym razem jestem zagrożony to objaw choroby a nie przyczyna. o to w sumie pytałam, czy jest z tego wyjście? i jeśli tak, to jakie? Jest koleżanka w pracy , z którą dobrze mi się rozmawia.To ona inicjuje te rozmowy.Trwa to z pół roku. Z tym ,że traktowałem ją jak kumpla- klasyczna friendzone.Ale kilkanaście dni temu miałem sen z jej udziałem ,nie żeby jakieś tam kino oralnego niepokoju czy inne blogi audiowizualne Coś w stylu posiadania potomstwa i dziobaków plamistych w ogródku.I ona się tak zdematerializowała w remie ,że całkiem zniknęła.Po przebudzeniu miałem silne poczucie straty.I zacząłem inaczej patrzeć na nią i na naszą relację - z friendzony hycnęła w klimaty męsko-damskie.A to objaw braków w związku.Inwazyjnie to wypłynęło psia mać. Oszczędniej się w jej czasoprzestrzeni teraz materializuję.Na razie pomaga .Taki mały wyścig z czasem , czy swój ogon uda mi się złapać.

Yorik	#69 Dodany dnia 23.10.2016 03:27:27
Fusionista Postów: 3953 Data rejestracji: 22.04.2012 17:35	E-tam, a u wróżki lub cyganki byłeś? wypadało by; Taki bystry skoobi, a podświadomość aż musiała mu wywalić, czego do szczęścia mu potrzeba; nie wiedział; Jak dla mnie to masz nieuświadomiony głód bliskości, bezpieczeństwa i stabilizacji; który został odsłonięty tym, że pasuje Ci kobitka; Uwolniła Cię od poczucia osamotnienia, stąd projekcja zniknięcia dała efekt straty; A potrzeba wejścia w intymność jest naturalna, jesli osoba jest wrazliwa i intrygująca; Edytowane przez Yorik dnia 23.10.2016 03:30:02 To Emocje są najlepszym paliwem Życia, Źle ukierunkowane stają się Bronią Masowego Rażenia

binka	#70 Dodany dnia 24.10.2016 00:35:54
Doświadczony użytkownik Postów: 468 Data rejestracji: 01.05.2009 21:59	To ja Binka. Jest ok. Żyję, mam się dobrze . Nie narzekam bo co to zmieni, już za późno, mój pesel mi to mówi . A tak poważniej ,moje losy potoczyły się tak ,że dalej jestem z moim pierwszym mężem. Raz żałuję, raz nie. Czasami jest dobrze, czasami gorzej. Nie powiem,nie nudzę się w tym związku. Wypracowałam sobie jednak swoją pozycję i nie dam się tak łatwo z niej wykolegować. Będę się powtarzać ale nasze życie jest tak kruche i ulotne, że naprawdę szkoda czasu na przepychanki. Jestem wygodna, rozpieszczam się (kto bogatemu zabroni he,he). Mężowi zaś ciągle powtarzam,że ciągle może sobie zmienić albo polepszyć. Mało tego ,dzieci może jeszcze mieć . Jakoś jednak nie korzysta z tej propozycji a jak kiedyś zechce, a proszę bardzo.Życie też mu jednak dało po doopie. Wspieram go w tej walce, czasami wydaje mi się ,że to ja mam jaja w tym związku. I do końca nie jestem przekonana ,że na to wszystko z mojej strony zasłużył. Jednak cóż kto ma miękkie serce...... Pozdrawiam wszystkich i ściskam , nawet Ciebie R-bit a co tam , nie jestem pamiętliwa.

exbarbara	#71 Dodany dnia 24.10.2016 14:02:03
Nowicjusz Postów: 2 Data rejestracji: 19.10.2016 15:42	Cytat exskoobi napisał/a: Koleżanka z pracy. Jednym słowem banalne do bólu , klasyka gatunku.Ale do niczego nie doszło i nie dojdzie. Mam wątpliwości czy opisywać to teraz na portalu.Żona ma tu założone konto i może sobie wszystko czytać. To nie o to chodzi ,że mam coś do ukrycia.Nie mam.Powiedziałem żonie ,że mam problem.Moze to było głupie i naiwne , ale po tym czego sam doświadczyłem, uważam ,że ma prawo wiedzieć. Tylko chciałbym najpierw rozwiązać problem w realu.Z żoną bezprośrednio , a nie za pośrednictwem zetki. Coś padło w naszym związku, a to, że ja tym razem jestem zagrożony to objaw choroby a nie przyczyna. Łatwo tym razem nie będzie.Nie można wykluczyć ,że natura problemu dotyczy fundamentów relacji. Skoobi, pamiętam jak trzy lata temu zadałeś mi na PW pytanie. I ja odpowiedziałam. Podejrzewam że moja odpowiedź nie była satysfakcjonująca, bo nie odpisałeś ponownie. Teraz, po kilku latach, powiedziałabym inaczej. Nie zamknąłeś starej sprawy i ciągnie się to za Tobą jak zużyta gumka z majtek. Nie przepracowaliście sprawy wtedy i już jej nie przepracujecie, za dużo czasu minęło. A Ty musisz mieć wszystko wyjaśnione do końca - taka to cecha Twojego charakteru. I tu Cię rozumiem, bo mam dokładnie tak samo. Ja musiałam przejść terapię żeby wszystko sobie wyjaśnić i poukładać. SOBIE. Coś padło w Waszym związku już dawno temu. I się nie podniosło. To że żona dała Ci wtedy w grudniu d... raz czy dwa, nie oznacza że Cię kocha, a Ty poleciałeś na to jak... właśnie, jak Skoobi. Gdzie jest zdrada tam nie ma miłości. Teraz Ty się zastanawiasz, wymyślasz sobie zagrożenia, które są tylko usprawiedliwieniem dla siebie samego, bo męska duma, bo "Ty nie chcesz być taki jak żona". A w duszy bijesz się z myślami bo tak szczerze to masz dość swojego położenia, a boisz się ostateczniego rozwiązania. Pomyśl tylko, jakbyś odszedł 10 lat temu to teraz mógłbyś być szczęśliwy przy boku kobiety, która by Cię kochała. A tak... nawet jak się zdarzyło to nie byłeś w stanie stworzyć związku, i to nie dlatego że nie umiesz ale dlatego że nie pozamykałeś swoich spraw z żoną. Osobiście jest mi Ciebie bardzo żal bo wiem jak niewiedza smakuje, ale też wiem że ona tak naprawdę nie jest do niczego potrzebna. Możesz siedzieć w tym szambie do śmierci, jak Ci to pasuje, a możesz się z niego wyrwać i poczuć w końcu ulgę. I uwierz mi, to poczucie jest bezcenne. Pozdrawiam i trzymam kciuki, żebyś się w końcu zdecydował. P.S. Rozwód w UK w Twoim przypadku to bułka z masłem.

exskoobi	#72 Dodany dnia 24.10.2016 19:40:19
Użytkownik Postów: 51 Data rejestracji: 16.10.2016 11:47	Cytat exbarbara napisał/a: Skoobi, pamiętam jak trzy lata temu zadałeś mi na PW pytanie. I ja odpowiedziałam. Podejrzewam że moja odpowiedź nie była satysfakcjonująca, bo nie odpisałeś ponownie. Pozwoliła mi zrozumiec to co napisałaś poniżej.Tam gdzie jest zdrada nie ma miłości. Ale ,żeby nie było za prosto ,to nawet nie wiem ,jak miłość zdefiniować.Zauważyłem u siebie , ale także u innych osób z tego portalu ,że definicje pojęć zostają dopasowane do bieżących potrzeb ,żeby zracjonalizować swoje wybory. Akurat tak się składa ,że od 3 lat mam nieustającą wojnę z administracją.Ban za banem i banem pogania, najdłuższy odpoczynek to 12 miesięcy.Więc miałem problemy z odpowiadaniem.Teraz już ,użeranie się z adminami ,nie ma większego sensu , bo portal jest zarżnięty.A to do tego usiłowałem wtedy nie dopuścić. A teraz i tak nie postawią tego na nogi , bo najpierw trzeba stronę techniczną poprawić. Cytat exbarbara napisał/a: Nie zamknąłeś starej sprawy i ciągnie się to za Tobą jak zużyta gumka z majtek. Nie przepracowaliście sprawy wtedy i już jej nie przepracujecie, za dużo czasu minęło. A Ty musisz mieć wszystko wyjaśnione do końca - taka to cecha Twojego charakteru. I tu Cię rozumiem, bo mam dokładnie tak samo. Ja musiałam przejść terapię żeby wszystko sobie wyjaśnić i poukładać. SOBIE. A to prawda z tym przepracowaniem.Zdrada - ta ostatnia , bo nie była pierwsza- miała miejsce w 2004. Te jednokrotne danie d... w grudniu , albo w styczniu ,bo to było w noc sylwestrową nastąpiło 2010/2011.Przez prawie półtora roku nic się nie działo.Tak jakoś wiosną 2012 miałem pierwszy dołek.I co mnie zaskoczyło , prawie równie silny jak te bezpośrednio po zdradzie.Żona uważała wtedy ,że nie ma obowiązku nic mi wyjaśniać.Że to mówiąc kolokwialnie nie mój biznes.Usiłowałem jej wytłumaczyć ,że to warunek konieczny.Nic nie dało.Zakończyłem - na poważnie , to nie był bluff -związek i dopiero ona się wtedy zreflektowała.Żeby już tego nie ciągnąć to napiszę tylko ,że zdrady nie przepracowaliśmy.Wygląda na to ,że to jeden z czynników , który teraz doszedł do głosu i może być tym czynnikiem ,który ten związek pogrzebie. Cytat exbarbara napisał/a: Coś padło w Waszym związku już dawno temu. I się nie podniosło. To że żona dała Ci wtedy w grudniu d... raz czy dwa, nie oznacza że Cię kocha, a Ty poleciałeś na to jak... właśnie, jak Skoobi. Gdzie jest zdrada tam nie ma miłości. Teraz Ty się zastanawiasz, wymyślasz sobie zagrożenia, które są tylko usprawiedliwieniem dla siebie samego, bo męska duma, bo "Ty nie chcesz być taki jak żona". A w duszy bijesz się z myślami bo tak szczerze to masz dość swojego położenia, a boisz się ostateczniego rozwiązania. Napiszę to tak.Mam problem , ale nie dotyczy to tylko żony.Przyjaciół mam tych samych od czasów ogólniaka. Moje położenie mnie nie satysfakcjonuje.Tak odczuwam strach , przed ostatecznym rozwiązaniem. W naszym związku coś padło i to co ciekawe na samym jego początku, przynajmniej wiedza jaką dysponuję teraz, pzowala mi na postawienie takiej tezy. Wiesz często w tych historiach zdrad ludzie piszą ,że żona czy mąż bardzo się zmienili.A tak naprawdę oni tacy byli zawsze.Tylko zdradzeni często mieli klapki na oczach , bo uczucie przesłaniało im prawdziwy obraz partnera i prawdziwy obraz związku. Ale zdrada to wydarzenie takiego kalibru ,że ciężko jest gdzieś je bezszelestnie upchnąć w podświadomości. Dysonans poznawczy jest tak silny ,że żaden amok( uczucie) już go nie przysłoni.Próby samoświadomego oszukiwania się niszczą tylko psychikę.To wtedy ponieważ świadomie blokujemy drogę wyjścia prawdy na powierzchnię , rolę transmitera przejmuje intuicja. Żona mnie nie kocha .Ja jej też nie. Cytat exbarbara napisał/a: Pomyśl tylko, jakbyś odszedł 10 lat temu to teraz mógłbyś być szczęśliwy przy boku kobiety, która by Cię kochała. A tak... nawet jak się zdarzyło to nie byłeś w stanie stworzyć związku, i to nie dlatego że nie umiesz ale dlatego że nie pozamykałeś swoich spraw z żoną. Osobiście jest mi Ciebie bardzo żal bo wiem jak niewiedza smakuje, ale też wiem że ona tak naprawdę nie jest do niczego potrzebna. Możesz siedzieć w tym szambie do śmierci, jak Ci to pasuje, a możesz się z niego wyrwać i poczuć w końcu ulgę. I uwierz mi, to poczucie jest bezcenne. Pozdrawiam i trzymam kciuki, żebyś się w końcu zdecydował. Nie wiem jak to nazwać , co zdarzyło się 12 lat temu.Żona związała się z facetem, oczywiście nie dzieląc się swoim szczęściem z nikim.Ja się domyśliłem.Trudno nie było zresztą.Ona sie specjalnie przede mna nie kryła i tak de facto to mnie wtedy rzuciła.Ja pogodziłem się wtedy z moją sytuacją ,z miejscem w jakim znalazłem się w życiu.Zaakeptowałem to gdzie byłem.Natomiast jak pokazuje dalszy przebieg wypadków nie pozamykałem swoich spraw z żoną wtedy. Byłem bliski złożenia wniosku rozwodowego.Mój kumpel , był prawnikiem.No i podczas pobytu w Polsce , spotkaliśmy się na ulicy.Od słowa do słowa-już przy secie i śledziku- okazało się ,że podejmie się przeprowadzenia tego rozwodu.Byłem z nim umówiony wieczorem u niego na chacie.Gdyby wtedy przyszedł już dawno byłbym po rozwodzie.Ale go nie było w domu.Ja nastepnego dnia rano musiałem do UK wracać. Do dziś nie wiem co się stało.A on zmarł na raka ,zanim zdążyłem do Polski kolejny raz przyjechać. Potem miałem inne priorytety. Cytat exbarbara napisał/a: P.S. Rozwód w UK w Twoim przypadku to bułka z masłem. Jeżeli do tego dojdzie ,rozwód będzie w Polsce.Nie przewiduję problemów.Zresztą Anglia i Walia też może się ze Szkocją i Irlandią Północną rozwieść.A mi pora do Polski wracać.Nie zostanę w Anglii. Ten kraj jest stracony.UE mam nadzieję ,że się rozpadnie.Opóźni to ,albo uniemożliwi zmiany , które niestety czają się złowieszczo na horyzoncie.Świat ,który znamy odchodzi w przeszłość. A my z dystopii Huxley'a wejdziemy w świat Orwella . I nie skończy się to tym razem wesołym oberkiem - tylko tak jak w filmie "Soylent Green".Moje pokolenie tego nie dożyje mam nadzieję , ale niestety naszym dzieciom będzie dane żyć w świecie rodem z koszmaru.To wszystko co dzieje się na naszych oczach to nie przypadek. Niszczenie tradycjnych wartości.Zalew "imigrantami" , za którym stoi zbrojne ramię lichwiarskiej międzynarodówki czyli USA .Wszystko to część układanki.Wycieka coraz wiecej dokumentów.Te z ONZ są jawne. Ale to co się wydostało z Pentagonu ostatnio , nie pozostawia złudzeń. Koniec bo piep...ę jak chora owca.

Deleted_User	#73 Dodany dnia 25.10.2016 09:28:09
Fusionista Postów: 25533 Data rejestracji: 01.01.1970 02:00	Niewiele jest tak pragmatycznych i logicznych owiec exskooby. Nie wiem jak to u owiec, ale ludziska miewają również uczucia, emocje, potrzeby. Gdzieś Ty je zakopał chłopie? Logika ich nie zastąpi. :niemoc This user has been deleted!
	Web

Deleted_User	#74 Dodany dnia 25.10.2016 10:56:51
Fusionista Postów: 25533 Data rejestracji: 01.01.1970 02:00	Niezapominajko dzięki za pozdrowienia, miło Cię zobaczyć, cieszę się, że wybór był dobry i nie żałujesz i jesteś szczęśliwa, A. pozdrawia też Binka, też nie zaginęłaś i zajrzałaś, fajnie, pozdrowionka
	Web

Andzia76	#75 Dodany dnia 25.10.2016 11:43:43
Użytkownik Postów: 175 Data rejestracji: 04.11.2011 18:37	Po kolei jak potoczyły się nasze losy - powrót do przeszłości Jestem ze swoim mężem od 16 lat, a 7 lat po jego wybrykach :_jezyk Po drodze zahaczając dwie terapie, z czego druga niesamowicie mi pomogła. Było ciężko poukładać to jakoś sensownie. No ale udało się i chyba jednak będziemy karmić te gołębie razem na starość w parku. Wracając tu do starych czasów i tego forum. Nie zmieniło się tak strasznie. Wtedy też były zadymy i nie przypominam sobie by admini tak bardzo wspierali, by ogólnie wspierali. Raczej pilnowali porządku. Przynajmniej ja tak to pamiętam. Pamiętam, że od razu poznałam fantastycznych ludzi, z którymi przez długi okres przesiedzieliśmy na czacie, na skype czy w końcu zrobiliśmy 3-dniowy zjazd w górach. Do dziś z niektórymi osobami mam stały kontakt tel, a z niektórymi widujemy się parę razy w roku, oczywiście w miarę możliwości czasowych Tu otrzymałam wsparcie, którego cholernie potrzebowałam. Później pomoc swą "oddawałam" na tym forum. Głównie na czacie. Tam gdzie ktoś wchodził i potrzebował pomocy już, natychmiast. Pamiętam, jak będąc kiedyś na czacie już miałam się wylogować gdy weszła dziewczyna w ciąży, która dnia poprzedniego dowiedziała się o zdradzie swojego męża. Miałam wtedy dwie drogi: wylogować się i iść na zebranie do dziecka lub zostać z nią, bo nie było wtedy nikogo innego. Zostałam i siedziałam jeszcze długo. Takie życie. Wiele było sytuacji na czacie, gdy potrzeba było szybkiej interwencji, gdy na ogólnym była zabawa, a my zakładaliśmy oddzielne pokoje i siedzieliśmy z nowymi kawał w noc, bo nie mieli żadnej motywacji by dalej żyć. Szukaliśmy więc ich razem. Czat był też miejscem, w którym można było odreagować śmiechem, pisząc o głupotach, wyłączyć się z bieżących problemów, zapomnieć o nich na chwilę. Było miło i bywało nie miło. Czasami zdarzało się że wchodziły jakieś szuje, by szczuć, podpuszczać i działać na nerwy. To jednak miało miejsce niezmiernie rzadko. Sporo osób tutaj ciska się, że admini powinni to, że admini powinni tamto. Nie kumam, bo wtedy tego nie było wg mnie a teraz macie jakieś wieczne roszczenia. Wg mnie to użytkownicy tworzą atmosferę tego miejsca. Admini pilnują, moderują i czasami, ale to czasami wesprą dobrym zdaniem. A że czasem ktoś się na tego admina nie nadaje to już inna inszość Jakby mnie strasznie irytował któryś z nich to napisałam do naszego bossa, założyciela tego forum ze skargą Wg. mnie nie ma co porównywać tego miejsca obecnie z tym co było kiedyś, bo kiedyś to było kiedyś, byli inni ludzie, którzy w większości poszli dalej, odeszli stąd. Teraz inni ludzie dbają o specyfikę tego miejsca. To od Was tu obecnych wiele zależy. A jak ma być fajnie i miło, jak wiecznie czegoś chcecie ??? To chyba jest ta zmiana - wtedy może mniej się brało, a więcej dawało, a teraz jest na odwrót ?????? Cytat Nox napisał/a: aż się zaczytałam 'światło fleszy,szkło.... Hurricane ja sama pisałam w innym wątku że mało jest wsparcia admin. I że trochę rozumiem bo jest inne życie ale jednak braki są wyczuwalne. Ci najgroźniejsi grożą ,Apologises jest chyba najczęściej i po ludzku coś napisze,Ciebie jest mało/w komentarzach /a pewnie na ugłaskanie,, grożących" nie ma co liczyć. Mam dość ubogi zakres słów by to kulturalnie skomentować, więc pominę :cacy Skoobi odkąd pamiętam czeka i napomina o zmianach technicznych. Możliwych, niemożliwych nie wiem. Wiem, że od tego jest boss nie zwykły admin. Ale może się mylę. ok, To na tą chwilę to wszystko

lagos	#76 Dodany dnia 25.10.2016 17:48:33
Użytkownik Postów: 118 Data rejestracji: 01.08.2013 13:51	Skoobi napisał o dwóch istotnych sprawach: Cytat Ale ,żeby nie było za prosto ,to nawet nie wiem ,jak miłość zdefiniować.Zauważyłem u siebie , ale także u innych osób z tego portalu ,że definicje pojęć zostają dopasowane do bieżących potrzeb ,żeby zracjonalizować swoje wybory. Cytat Wiesz często w tych historiach zdrad ludzie piszą ,że żona czy mąż bardzo się zmienili.A tak naprawdę oni tacy byli zawsze.Tylko zdradzeni często mieli klapki na oczach , bo uczucie przesłaniało im prawdziwy obraz partnera i prawdziwy obraz związku. Kiedy żona mnie zdradziła 5 lat zastanawiałem czy ona mnie kocha ( mimo, że mnie o tym zapewniała, mówiąc, że popełniła błąd ) i jak to się stało, że osoba której tak ufałem, zmieniła się i stała sie tak odległa i obca. Nie mogłem tego zrozumieć, zaakceptować, nie potrafiłem jej uwierzyć. Przez rok uciekałem od niej, od uczuć jakim wciąż ja darzyłem. Były inne kobiety, myslałem , że nowe uczucie przyćmi to stare, ale to niestety tak nie działa, a może stety... Emocje opadły, potrafiłem juz sobie wyobrazić życie bez niej, ale to nowe zycie wcale nie napawało mnie optymizmem. Przede wszystkim rozbita rodzina, relacje z dziećmi ( nie chciałem być niedzielnym ojcem). Stworzenie nowego związku tez nie okazało się łatwe. Jasne, powinno sie zaczekać, ochłonąć i dopiero decydować na nowy związek, ale każdy z nas wie jak bardzo człowiek czuje się samotny właśnie wtedy zaraz po zdradzie, jak potrzebuje czyjejś bliskości. Byłem tym wszystkim zmęczony. Wprowadziłem się do domu, chciałem być z dziećmi a z nią myslałem, ze jakoś sie dogadam do czasu rozwodu (pozew był w sądzie). Ale stało się tak, że dogadaliśmy się nawet bardziej. I to nie była kwestia wybuchu na nowo miłości, a raczej racjonalnego wyboru tak z mojej, jak i z jej strony. Jej romeo nie chciał zrezygnować ze swojej rodziny ( żona by mu nie wybaczyła i odcieła od dzieci, chciał żeby moja zona zaczekała parę lat , a on wpadałby czasami ), ja chciałem się trochę wyciszyć, zająć rodziną. Zaczęliśmy zyć normalnie (pozew wycofany). Rozmawialiśmy o tym co się stało, ale juz bez takich emocji, bez wyrzutów, tak aby zrozumieć. Chyba szczerze, bo nie łatwo słyszeć od swojej zony, ze ktoś był dla niej wyjątkowy, że nie potrafi źle o nim mysleć, mimo że nie potraktowł ją poważnie. Mówiliśmy o tym co było nie tak między nami, ale też o tych pozytwach, o chwilach które zawsze niezależnie od sytuacji będą tylko nasze np. kiedy rodziły się nasze dzieci a ja trzymałem ją za rękę i rozśmieszałem. Lubię swoją żonę i wiem, że ona mnie też ( oczywiście poza momentami kiedy drażnimy się nawzajem na maxa ). Czasem wieczorami płakała, mówiła, że juz nigdy nie spojrzę na nią jak kiedyś, że zawsze będzie tą gorszą, tą, która zdradziła. Nic na to nie mówiłem, tylko ją przytulałem. Sam nie wiedziałem wtedy co o tym mysleć. No przecież wiadomo, że tego nie zapomnę, ale czy to ma dla mnie jeszcze, aż takie znaczenie? Teraz juz wiem, że nie. Może nie patrzę na nia jak kiedyś ( bo to był zamglony wzrok faceta, który idealizuje swoja kobietę), ale patrzę jak na kobietę, którą akceptuje z wadami i zaletami, ze świadomością, że nie znam jej na wylot i nie mogę być pewny tego co będzie między nami za 10, 20 lat, ale wiem, że jest dobrze tu i teraz i wart o to dbać. I nie potrzebuję zastanawiać się nad uczuciami miedzy nami, bo wiem, ze te które są, są dobre, bez określania. I wiem, że ona się nie zmieniała, to jaka była kiedy ją poznałem, to kiedy mnie zdradzała, i to jaka jest teraz, to wszytko jest częścią niej, jej zycia, jej doświadczenia i ja to akceptuje. Nie myślałem, że tak będzie. Stwierdzenie, że związki po zdradzie często są nawet silniejsze uważałem za totalną bzdurę, ale teraz tak właśnie czuję. Niczego nie chciałbym cofnąć i niczego nie chciałbym zmienić. Jeśli to co się stało było potrzebne do tego, żeby było między nami tak jak jest teraz to ok., ja się na to zgadzam. Post doklejony: Zdradziła mnie 5 lat temu, nie przez 5 lat Edytowane przez lagos dnia 25.10.2016 17:52:46

Andzia76	#77 Dodany dnia 25.10.2016 18:57:48
Użytkownik Postów: 175 Data rejestracji: 04.11.2011 18:37	lagos Cytat Teraz juz wiem, że nie. Może nie patrzę na nia jak kiedyś ( bo to był zamglony wzrok faceta, który idealizuje swoja kobietę), ale patrzę jak na kobietę, którą akceptuje z wadami i zaletami, ze świadomością, że nie znam jej na wylot i nie mogę być pewny tego co będzie między nami za 10, 20 lat, ale wiem, że jest dobrze tu i teraz i wart o to dbać. I nie potrzebuję zastanawiać się nad uczuciami miedzy nami, bo wiem, ze te które są, są dobre, bez określania. I wiem, że ona się nie zmieniała, to jaka była kiedy ją poznałem, to kiedy mnie zdradzała, i to jaka jest teraz, to wszytko jest częścią niej, jej zycia, jej doświadczenia i ja to akceptuje. Nie myślałem, że tak będzie. Stwierdzenie, że związki po zdradzie często są nawet silniejsze uważałem za totalną bzdurę, ale teraz tak właśnie czuję. Niczego nie chciałbym cofnąć i niczego nie chciałbym zmienić. Jeśli to co się stało było potrzebne do tego, żeby było między nami tak jak jest teraz to ok., ja się na to zgadzam. podpisuję się pod tym obiema łapkami

exskoobi	#78 Dodany dnia 25.10.2016 20:12:39
Użytkownik Postów: 51 Data rejestracji: 16.10.2016 11:47	Cytat Andzia76 napisał/a: Było ciężko poukładać to jakoś sensownie. No ale udało się i chyba jednak będziemy karmić te gołębie razem na starość w parku. Ostatnio żona podczas rozmowy opowiadała mi , o widzianej w parku parze spacerujących staruszków ,trzymających się za ręce.Jej zdaniem było to hamonijne , kochające się małżeństwo. A mi ta scena skojarzyła się z parą zdradzaczy , cieszących się swoim towarzystwem z dala od prawowitych połówek. Ot taka zmiana optyki Tak jak w anegdocie , gdy w sądzie detektyw relacjonujący zachowanie śledzonej na zlecenie klientki pary powiedział: -Wynajęli pokój na pierwszym piętrze , a gdy do niego weszli , po chwili słychać było odgłosy seksu pozamałżeńskiego

Deleted_User	#79 Dodany dnia 27.10.2016 19:57:45
Fusionista Postów: 25533 Data rejestracji: 01.01.1970 02:00	Przeczytałam historię exscoobiego i ... otworzył się worek moich własnych złych wspomnień. Bo 2004 był również dla mnie bardzo znaczący. Również już nie mój mąż wyjechał wtedy do UK, żeby zarabiać, a, jak się z czasem okazało, już nigdy nie wrócić. Były bardzo poważne problemy finansowe, była jego depresja, moja walka o przetrwanie, znalezienie mu pracy, podtrzymanie na duchu, a w tym wszystkim nasze dwie małe dziewczynki, coraz większa wrogość ze strony teściowej i obojętność moich bogatych rodziców. Była sprzedaż obrączek, moje chodzenie po śniegu w półbutach, chleb z musztardą i ziemniaki z parówką, dla dzieci !, na obiad. I oczywiście coraz większe długi i stres. A potem samotne wychowywanie dzieci, spłacanie zaciągniętych pożyczek i próby odbudowania związku, ktory w międzyczasie z mojej winy przestał istnieć. Nie, nie za sprawą zdrady. Ale piszę, bo chciałam zapytać o te ojcowskie uczucia, które podobno wciąż mimo rozłąki z dziećmi w was są. Jak to właściwie jest kochać kogoś, kogo się samemu, z wlasnej woli pozostawiło, kogo widuje się raz na jakiś czas, w czyim życiu się nie uczestniczyło, nie wspierało, nie przytulało, a dalej twierdzi, że się KOCHA. To żart?
	Web

Deleted_User	#80 Dodany dnia 27.10.2016 21:19:59
Fusionista Postów: 25533 Data rejestracji: 01.01.1970 02:00	Jenka to co napisałaś i to co napisał exscoobi, jest bardzo szczere i bardzo przejmujące. W moim najbliższym otoczeniu miałam okazję obserwować takie historie. I mi osobiście kraje się serducho. Sama borykałam się z problemami, które wynikały w naszym kraju z przemian gospodarczych.Szczególnie właśnie lata 90, ich końcówka i początek 2 tys. Wiem jak było ciężko. Wielu moich znajomych popłynęło. Mój kumpel powiesił się, aby odciążyć własną rodzinę, kiedy komornik zapukał do jego domu. Chociaż nie dotyczyła mnie bezpośrednio, bardzo ciężko przeżyłam tą śmierć i tragedię tej rodziny. Bólu, który widziałam na pogrzebie na twarzy jego matki, nigdy w życiu nie zapomnę Bardzo, bardzo współczuję i podziwiam te osoby które starały się zrobić cokolwiek, na tyle ile w danym momencie potrafiły i na tyle ile w danym momencie miały sił, rozeznania i możliwości. Dla mnie takie historie nie mieszczą się w kategoriach zwykłej zdrady. I z całego serca życzę Ci i Twoim najbliższym, aby los wynagrodził Wam poniesione trudy i cierpienia.
	Web

Strona 4 z 5: 1 2 345

Przejdź do forum:

Nawigacja

Ostatnie artykuły

Ostatnio na forum

Aktywne tematy !!!

Urodzinowi solenizanci

Logowanie

Ostatnio Widziani

Shoutbox

Metoda 34 kroków

Zobacz temat

jak potoczyły się nasze losy - powrót do przeszłości

Ostatnie newsy

Ostatnie artykuły

Najnowsze tematy