Nawigacja

Życzę powodzenia na nowej drodze życia. Chociaż z reguły takim ludziom nie wierzę. Swoją drogą przecież kochanka też zdradzalaś i żyłaś wiele lat w kłamstwie. Rozumiem że każdy szczęście po swojemu i

Tomek040184

20.09.2024 01:07:22

Dobra to ja dorzucę swoją cegiełkę do tematu. Waszego związku już nie ma. Szykuj papiery rozwodowe, pogadaj z adwokatem co i jak, zadbaj o siebie, hobby, rower, to co lubisz, cokolwiek, grzyby, spacer

Archiwum shoutboksa

Metoda 34 kroków

Metoda 34 kroków dla kryzysu w małżeństwie na odzyskanie pewności siebie w oczach partnera.

1.Nie śledź, nie przekonuj, nie proś i nie błagaj.
2.Nie dzwoń często.
3.Nie podkreślaj pozytywnych elementów związku.
4.Nie narzucaj się ze swoją obecnością w domu.
5.Nie prowokuj rozmów o przyszłości.
6.Nie proś o pomoc członków rodziny-masz wsparcie teściów póki są po Twojej stronie.
7.Nie proś o wsparcie duchowe.
8.Nie kupuj prezentów.
9.Nie planuj wspólnych spotkań.
10.Nie szpieguj, to Cię zniszczy.
11.Nie mów 'kocham Cię'.
12.Zachowuj się tak, jakby w Twoim życiu było wszystko w porządku.
13.Bądź wesoły, silny, otwarty i atrakcyjny.
14.Nie siedź, nie czekaj na żonę/męża , bądź aktywny, rób coś.
15.Będąc w kontakcie z nim/nią postaraj się mówić jak najmniej.
16.Jeżeli pytasz co robił/a w ciągu dnia, przestań pytać.
17.Musisz sprawić, że Twój partner zauważy w Tobie zmianę, że możesz żyć dalej z nim/nią lub bez niej/niego.
18.Nie bądź opryskliwy lub oziębły, po prostu zachowaj dystans.
19.Okazuj jedynie zadowolenie i szczęście.
20.Unikaj pytań dotyczących związku do chwili, gdy zechce sam/a z Tobą o tym rozmawiać.
21.Nie trać kontroli nad sobą.
22.Nie okazuj zbytniego entuzjazmu.
23.Nie rozmawiaj o uczuciach.
24.Bądź cierpliwy.
25.Nie słuchaj co naprawdę mówi do ciebie.
26.Naucz się wycofywać, gdy chcesz zacząć mówić.
27.Dbaj o siebie.
28.Bądź silny i pewny, mów cicho i spokojnie.
29.Pamiętaj, że jeżeli zdołasz się zmienić,Twoje konsekwentne działania mówią więcej niż słowa.
30.Nie pokazuj zagubienia i rozpaczy.
31.Nie wierz w nic co usłyszysz i 50% tego co widzisz.
32.Rozmawiając nie koncentruj się na sobie.
33.Nie poddawaj się.
34.Nie schodź z raz obranej drogi.

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Zobacz temat

Zdrada - portal zdradzonych» Forum dla zdradzonych i zdradzających» Zostałem zdradzony(a) - ogólne pogaduchy

Nic juz nie wiem...

Started by belgarion on 21.08.2011 23:45:41

There are 24 posts in this thread and it was viewed 10191 times

Strona 2 z 2: 12

Who posted:

irka 6
Iwas 5
Deleted_User 4
belgarion 3
morfeusz 3
Magda m24 1
meewa 1
Galland 1

belgarion	#21 Dodany dnia 23.08.2011 23:21:27
Nowicjusz Postów: 3 Data rejestracji: 21.08.2011 22:52	Dziękuję wam wszystkim bardzo za tyle wpisów. Sytuacja się wyjaśniła. Pomimo tego co było tu pisane na temat Turków, to wierzcie mi ja nie jestem taka ślepa i głupia by nie wiedzieć co tu się dzieje. To zresztą, ze wszystkich muzułmanów, Turcy są jeszcze najmniej szkodliwi. Największą porażką są Marokańce. Jeśli chodzi o mój związek, to też nie było tak, że zobaczyłam go i och, Boże jaki on piękny, śniady i w ogóle.Parę miesięcy trwała nasza znajomość nim postanowiliśmy być parą. I nie była to kwestia pięknych słówek, tylko tego, że on po prostu jest fajnym i wartościowym facetem. Dlatego tym trudniej było mi zrozumieć fakt by był zdolny mi zrobić coś takiego. Najbardziej kupy się nie trzymało to, że skoro nie chciał bym się o tym dowiedziała, to zrobił to nie dość, że u siebie w lokalu to jeszcze z kuzynką mojej "dobrej znajomej" i było logiczne, że dowiem się o tym bardzo szybko. Ale od początku. Po tych wszystkich niedzielnych jakże miłych gadkach, kiedy byłam już w stanie rozkładu emocjonalnego, zadzwonił do mnie on i powiedział, że jest u niego w lokalu ta panna z którą niby spał i chce ze mną mówić.I ona do mnie, że jej się pomyliło!!!Że to nie chodziło o niego. Dla mnie to jakaś abstrakcja, o co chodzi?Tu raz mi mówi, że to on, teraz, że nie on(z drugiej strony to fajnie o niej świadczy skoro nie wie nawet komu daje).Po tej rozmowie zadzwoniłam do tej znajomej z zapytaniem w co ona pogrywa. Bo sorry ale już nie czaje.Naturalnie ona nadal, że on mnie oszukuje itd. Powiedziała nawet, że się tam przejdzie i wygarnie mu co o nim myśli. Muszę napomknąć, że już kiedyś ta pani próbowała mieszać mi w głowie i w moim związku, ponad to jest tak przeczulona na punkcie zdrady,że wystarczyło, iż jej chłopak(nota bene młodszy od niej o 18 lat)do mnie zagadał, to ona już mówiła, że go prowokuję, i wierzcie mi, nie przesadzam. Dlatego w poniedziałek miałam naprawdę o czym myśleć. Komu i w co wierzyć. I w końcu dziś. Chodziłam z moją przyjaciółką G. po mieście i traf, że żeśmy go spotkały.Szczerze mówiąc to chciałam wziąć nogi za pas ale nie było jak. Naturalnie moja przyjaciółka zarządziła, że idziemy razem na kawę by w końcu wszystko wyjaśnić. I nie chcę już zanudzać ale wszystko wskazuje na to, iż była to obrzydliwa intryga mojej "dobrej znajomej", która prawie się udała.I cieszę się, że nie byłam przy tym spotkaniu sama bo G. potrafiła ocenić to obiektywnie. Swoją drogą jest też starsza ode mnie i ma trochę większe doświadczenie w tych sprawach.Ponad to, on przypadkiem powiedział, że ta znajoma była wczoraj u niego w lokalu i tyle miała mu wygarnąć, a zwierzała się z problemów z pracą. A z kolei ta panna, z którą się niby seksił stwierdziła, że jej kuzynka mnie nienawidzi. Powiem wam tylko tyle, nie mam powodu tutaj kłamać czy się wybielać bo i tak jestem anonimowa, ale takiego świństwa jakiego doświadczyłam nie zrobiłabym najgorszemu wrogowi.Nigdy tej pannie krzywdy nie wyrządziłam, wręcz przeciwnie. Pomimo tego, iż ona wcześniej nie była w porządku wobec mnie, to nie zamierzałam jej odpłacać tym samym.Gdy potrzebowała pomocy to ja zawsze jej udzieliłam. Bo choć często jestem strasznie narwana, to jednak staram się postępować tak by nie krzywdzić innych.Dlatego nie potrafię zrozumieć takiej perfidii. Dla mnie temat jest zakończony totalnie, tylko szkoda, że lekcja ta była tak okropnie bolesna nie tylko dla mnie ale i dla niego.Ja teraz czuję się winna, że go zraniłam,w niego zwątpiłam i nawet nie dałam szansy nic powiedzieć. Ale niestety, emocje wzięły górę, dopiero później potrafiłam to wszystko przeanalizować na chłodno. Być może gdyby nie przypadek, nie dowiedziałabym się prawdy albo było by już za późno. Konkluzja jest taka, że muszę bardziej ufać przede wszystkim sobie i mimo wszystko starać się najpierw pomyśleć a nie działać pod wpływem emocji. Niestety to wszystko bardzo podkopało moją wiarę w ludzi. Ale będzie dobrze, może potrzebowałam takiej życiowej lekcji by nie być zbyt naiwną.

belgarion	#22 Dodany dnia 23.08.2011 23:59:32
Nowicjusz Postów: 3 Data rejestracji: 21.08.2011 22:52	A tak na zakończenie. Bo szczerze mówiąc wielu z was skupiło się na tym jaka to jest tragedia bycie z Turkiem. Ja poznałam tu naprawdę bardzo wielu ludzi.Pracowałam rok czasu w różnych lokalach i napatrzyłam się na to co tu się dzieje.Po pierwsze, tu jest inaczej, nie wiem czy lepiej czy gorzej, ale inaczej. I ludzi są inni. Mylę, że moja historia to potwierdza. Żyjąc w Polsce nigdy się z tym nie spotkałam, tzn.jeśli ktoś mnie nie lubił, to nie było kontaktu i tyle.Tu jest inaczej, tu każdy Cię lubi, tylko wystarczy jak się odwrócisz to robią z ciebie najgorszą.Tak jest np. wśród Polaków. Ja nie byłam chętna do tego by wiązać się z Turkiem, bo miałam podobne do waszych podejście. Ale po prostu, nauczyłam się, że nie wolno wszystkich mierzyć jedną miarą.Nie jestem osobą, która dałaby się zakutać w chustę i zamknąć w domu. Może jestem jeszcze młoda, ale też coś tam w życiu już przeżyłam i nie jestem taka aż naiwna.Naturalnie on ma inną mentalność i kulturę i czasami wynikaj z tego nieporozumienia.Ale po to mamy języki by rozmawiać.Żyjemy w XXI wieku i powinniśmy być bardziej otwarci. Ja szanuję jego jako człowieka i jego kulturę bo jest jego częścią i on mi odpłaca tym samym. Szczerze mówiąc, najbardziej byłam pod wrażeniem, że moi konserwatywni rodzice go zaakceptowali.Ja nie bronię wszystkich Turków, czy jakiś innych narodowości.Tylko musimy pamiętać, że wszędzie zdarzają się gnidy i popaprańcy. Ja nie czuję się wyjątkowo bo jestem z TURKIEM, tylko, że jestem z fajnym facetem.Dla mnie jego narodowość to żaden prestiż, szczególnie, że wiem jakie jest myślenie, czy tutaj czy w Polsce. Cieszę się, że mnie wspiera w realizacji moich planów i marzeń.Dlatego też t cała historia,która się wydarzyła wydawała mi się wielkim absurdem. A co będzie dalej - zobaczymy. Najpierw muszę twardo stać na własnych nogach o dopiero później planować wspólne życie czy z nim czy z kimś innym. Czas pokaże. Takie jest przynajmniej moje zdanie na ten temat.

Iwas	#23 Dodany dnia 25.08.2011 13:33:30
Nowicjusz Postów: 7 Data rejestracji: 22.08.2011 13:02	Czyli to ja miałem racje Powodzenia Doświadczony życiem

irka	#24 Dodany dnia 25.08.2011 15:24:28
Użytkownik Postów: 98 Data rejestracji: 30.07.2008 12:41	Powiem szczerze, ze dla mnie ta cala historia jest dziwna. XXI wiek piszesz, a otwieraj sie tam dla kogo chcesz. Mnie na to nie namowisz

Strona 2 z 2: 12

Przejdź do forum:

Nawigacja

Ostatnie artykuły

Ostatnio na forum

Aktywne tematy !!!

Urodzinowi solenizanci

Logowanie

Ostatnio Widziani

Shoutbox

Metoda 34 kroków

Zobacz temat

Nic juz nie wiem...

Ostatnie newsy

Ostatnie artykuły

Najnowsze tematy