Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...
Alexaa79 aneczka Carolina crazyy777 Jenny76 Magdawena Marcin mojamoja rozowalandrynka| porzucona82 | 03. Maj |
| tylkologin | 03. Maj |
| agnieszkasamoc2 | 03. Maj |
| Marzenka | 03. Maj |
| dzikuss89 | 03. Maj |
Crusoe | 04:57:05 |
|
Event | 05:18:38 |
|
Roszpunka19 | 06:03:02 |
|
Obito | 06:15:32 |
|
bardzo smutny | 06:19:36 |
jestem już u kresu sił. Dwa tygodnie temu dowiedziałam się, że mąż mnie zdradza. Jesteśmy małżeństwem z 15 letnim stażem i mamy dwie córki.(14 i 10 lat) . Zawsze byliśmy zgodnym, dobrym małżeństwem. Romans męża nie trwał długo, Ok trzech miesięcy. Mąż przyznał się do niego, gdyż jak mówi, nie dawał już sobie rady. Po trzech nieprzespanych nocach i rozmowach do rana, mąż postanowił zostać w domu, a ja postanowiłam dać mu szansę. problem w tym, że mąż zaangażował się uczuciowo. mówi ,że zranił nie tylko mnie, ale i tamtą kobietę, że myśli o niej, a nawet dzwonił. mówi, że się z nią nie widział. Problem jest jeszcze taki, że mimo iż zadeklarował chęć zostania w domu, widzę, że nie do końca w nim jest. Często się zamyśla, nie odzywa, zamyka w sobie, nie śpi w nocy. Ja chciałabym, żeby było "normalnie", że skoro zadeklarował ze zostaje, to że wszystko wróci do normy. Wiem, że tak się nie da... Ale to takie trudne. Poza tym mąż dużo pracuje. Kiedy wychodzi z domu, ja wyobrażam sobie, że zaraz do niej dzwoni, jedzie... Nie daję sobie Z tym rady. Dzwonię do niego często i czuję się jak szpieg, a wiem, że to nie pomaga. Chciałabym, żeby mówił mi, że chce zostać ze mną, że jest tego pewien... Boję się, że za miesiąc przyjdzie i powie "przepraszam, starałem się, ale nie mogę" To by mnie zabiło. Trudno mi zrozumieć, że był gotów odejść, zostawiając 15 lat naszego życia, dla trzy miesięcznego romansu.
Twierdzi , że to był błą , że nie mógł kryć tego
To rozumiem , popełnił błąd próbuje go naprawić
Ale dalszego postępowania nie
Zerwał z nią więc podstawowa zasada to zero kontaktu
Chciał być z Tobą , co go obchodzi ona?
Ciebie nie zranił?
Widzisz sama piszesz , że nie ma go duchem w domu
A to nie jest przeciez to czego oczekujesz po zdradzie
Może pomyśl o pogrzebaniu w jego komórce i lapku
Twoje obawy mogą być w pełni uzasadnione , tutaj już było wiele takich historii , że zdradzacz deklarował miłośc i chęć bycia z rodziną , a na boku kręcił dalej
Jego kontakt z ta panią powinien zostać całkiem zerwany , ona wiedziała w co się pcha wdając się w romans z żonatym
Nie Ty masz starać się o Was , to on ma to zrobić
Owszem możesz mu pomóc , ale nie wolno Ci wybaczyć od ręki bez rozmów o tym
wybaczanie zdrady i każdego innego oszustwa jest procesem długotrwałym i bolesnym
I o ile dobrze pamiętam każdy z nas bardzo chciał żeby wszystko było najdawniej , ale niestety już nie będzie
Wiesz to jakby stłuc szklanke i poskładać ją na nowo :niemoc:niemocnie da się
Nie ufasz mu i to jest też naturalne , szukasz potwierdzenia że kocha
a nie powinnaś , to on spieprzył sprawę nie Ty , to on ma pokazać że zasługuje na drugą szansę
Szansę którą TY dałaś mu bez żadnych warunków , ot tak z buta
Przemyśl to co napisałam
Trzy miesiące to rzeczywiście niezbyt długi czas....i czy ten czas jest prawdziwy? Powiem Ci tak, mój mąż obiecywał ze zerwie wszystkie kontakty, nawet zrywał je przy mnie przez telefon...
Jeżeli on nie poczuje, ze coś sie stało, ze Cię traci, ze traci rodzinę, to będzie sie tak jeszcze długo zbierał, do zakończenia tamtej ,,znajomosci" i wyjdzie jeszcze na to , ze to on jest nieszczęśliwy w całej tej historii.
Nie jestem przeciwna dawania szansy, osobie która zdradza, wręcz przeciwnie, uważam, ze jak sie nie da takiej szansy to można przez całe życie żałować. Jednak, trzeba postawić twarde warunki i być konsekwentnym .Inaczej on Ciebie nie będzie szanował już nigdy, nie zrozumie ze zrobiłcos strasznego, ze Cię poprostu zabija.
Jeżeli decyduje sie zostać z Tobą, to żadnych kontaktów z nią ....i sprawdzaj go na każdym kroku, bo osoby które dostają druga szanse, a nie bardzo maja ochotę z nie korzystać, to potrafią jeszcze bardziej kłamać i oszukiwać niż to robili dotychczas.
To on musi sie starać żeby odzyskać Twoje zaufanie, nie Ty.....
Życzę Ci powodzenia i trzymam kciuki. :-)
Skąd się biorą tacy ludzie bez honoru, bez empatii.
Jeżeli żona oferuje mu cenną rzecz jaką jest wybaczenie, a on z nią został i dalej kwęka,stęka , cierpi-to ta żona powinna zasadzić mu takiego kopa ,żeby pofrunął lotem koszącym. Mięczak.
Pamiętam te uczucia...
Ja też zalogowałam się tu po dwóch tygodniach od odkrycia i... czułam olbrzymi niepokój, co On robi, kiedy zostaje na noc w pracy...
Jak się okazało w Jego przypadku słusznie...
To niestety możliwe, że Twój mąż nadal kłamie i oszukuje...
Ja z zasady nie oceniam ludzi kategorycznie, ale myślę, że Twój mąż rzeczywiście może być teraz nieszczęśliwy, rozdarty (mój mąż mówi, że nie był sobą, żył jakby w innym świecie, w matrixie, jakby był uzależniony od narkotyku), ale sam jest sobie winny i musi ponieść konsekwencje swoich błędów.
Myślę, że rzeczywiście najlepiej, żeby zobaczył Twoją siłę i konsekwencję.
Niech się zorientuje, jak bardzo Cię zranił i co może stracić, jeśli się nie obudzi. Być może porządny kopniak w cztery litery by Go obudził...
A Ty zadbaj o siebie, kochana!!!
Szukaj wsparcia - w swoim otoczeniu i na forum.
Masz z kim pogadać w realu...?
Wyrzucaj z siebie, co czujesz, nie tłamś tego w sobie...
Jesteś z pewnością wiele wartą cudowną matką, żoną i kochanką
Spróbuj nie koncentrować się na tym, co On robi, tylko szukaj sposobu, żeby to On poczuł niepewność i zagrożenie, że zaraz może stracić Ciebie...
Może rzeczywiście Twój wyjazd byłby dobrym pomysłem...
Musisz utwierdzać się w przekonaniu o własnej wartości i być pewna, że dasz sobie radę, co by się nie wydarzyło - żyjąc z Nim ,czy bez Niego!
Jeśli On nie przejrzy na oczy i wybierze inną opcję, to może nawet będzie Ci łatwiej, bo jeśli zostaniecie razem, to niestety czeka Was trudna droga przez piekło... Ale my ten gorący okres przetrwaliśmy i... Ty też dasz radę!!!
Trzymaj się!!! :cacy
Komentarz doklejony:
ty czekasz i prawdopodobnie tamta też czeka.A on ma cały czas wybór.Ostre cięcie którego się boisz to nie jest twoje ,,chcę rozwodu'.To postawienie go pod ścianą by nie miał wyboru,by dotarło do niego że może stracić rodzinę.Może fakt że rozmawiałaś z prawnikiem .Może twój i dzieci wyjazd na święta do rodziny,koleżanki/bez podania adresu,nagle/i wyłączeniu komórki.Albo twój wyjazd w pierwszy dzień świąt na kilka dni ,,bo musisz sobie przemyśleć czy chcesz z nim być.Czy Ty chcesz!!!! być z jego powłoką cielesną i resztką rozumu kiedy serce jest u kochanki.On tu ma pracę ,obowiązki,dzieci/które pewnie kocha i one go tu trzymają/i ciebie znaną,przewidywalną,Tam go ciągnie bo to świeżynka miła,uśmiechnięta,chętna obiecująca raj.Wstrząśnij swoim mężem bo na cichym czekaniu na jego łaskę możesz się zawieść.Pytałam czy prócz słów męża wiesz coś więcej,coś co sama sprawdziłaś,znalazłaś?
Trzymaj się kochana:cacy
Twój mąż jest jak dzieciak, ale Ty wcale nie jesteś lepsza;
Oboje chyba macie dziecinne pojęcie o uczuciach.
Mąż się zakochał, poszedł za głosem serca i co ja biedna mam zrobić.
Tak czekać to możesz i kilka lat, tylko za pół roku to będziesz wrakiem człowieka i po tym co przejdziecie, to napewno już nie będziecie razem; Stwierdzi, że zbyt mało sie starałas, a tamta wciąż czeka;
To bardzo wzniosłe i takie szlachetne dawać komuś wybór i czekać, aż wszystko wróci do normy, ale szalenie nie praktyczne i głupie.
Partner, który nie potrafi wyznaczyć w związku rozsądnych granic jest współwinny temu co się dzieje;
Dla faceta nie ma nic bardziej przyjemniejszego niż kilka kobiet o niego zabiegającyh, a wystarczą dwie. Kto by z tego zrezygnował, skoro przyzwolenie jest ?
No i na jakiej podstawie wtedy podejmuje się decyzję z kim zostć ?
No patrzy się, porównuje, która się bardziej stara, której bardziej zależy, która lepiej gotuje, która lepsza w łóżku, na codzień itd...
Skoro on tylko udaje, że podjął jakąś decyzję, bo właściwie nie musiał, to niestety Twoja kolej;..
Nie jesteś w stanie zadecydować za niego, żebyście naprawdę znów byli razem, ale możesz zadecydować, że możecie już nie być;
Zacznij w końcu Ty dyktować warunki, zobaczysz, ze zdziwienie będzie okrutne;
Po co Ci taki niezdecydowany facet?
Za każdym razem jak ktoś się mu spodoba, będzie miał dylematy ?
Ale to Twoja wina!
Zacznij mysleć.
1234554321- nie w zasadzie sama nić nie sprawdziłam, wiem tyle ile mi powiedział. nic nie znalazłam, bo też nie szukałam.
Niech się zajmie dziećmi, widzę ze nie są malutkie, niech ugotuje, pogada, wyjdzie z nimi...a Ty poprostu odpocznij, porozmawiaj z przyjaciółka.
Jak go zostawisz samego, może niestety wypełnić sobie czas w inny sposób i wcale nie odczuć ze tak naprawdę coś się stało.ale pierwszy krok już robisz i brawo. Trzymaj się dziewczyno
Tak trzymaj!!!
:brawo
Musisz zmienić istniejący układ, wprowadzić siebie, jako czynnik, z którym trzeba liczyć się przede wszystkim.
Musisz pokazać, że masz swoje uczucia, swoje zdanie, że istniejesz. Pokazać, że też masz prawo do miłości, szczęścia, uniesień, spokoju.
Pokazał dobitnie, że teraz Wam nie jest po drodze, więc na co czekać? Na czyjąś łaskę czy nie łaskę ?
To oczywiste, że gość ma problem, ale przecież wybitnie na własne życzenie. Ile ma lat, że nie wiedział, że jak za blisko podejdzie do kogoś, kto mu jakoś pasuje, zaimponuje, będzie miał niezły problem ? Nie widzisz, że dla niego liczy się teraz tylko on? Wszyscy inni, którym przysporzył kłopotu są na dalszych planach.
Nie ma świadomości co ma i co traci. Tak już jest, że widzi się dopiero po wszystkim; ale czasu się nie cofnie;
Napisz, jak się wam układało, bo o motywach niewiele wiadomo;
Twoim celem teraz powinno być zakończenie tej farsy, a więc za wszelką cenę pozbycie się niepewności, którą Ci ktoś teraz funduje.
Jedno napewno możesz zrobić i masz do tego prawo. Odsunąć się od niego, tak bardzo jak się da. Musisz zmienić myślenie o 180 stopni; Wcześniej jednak musisz mieć do tego uzasadnienie, a więc zebrać niepodważalne dowody nieuczciwości wobec Ciebie, bo za chwilę standardowo cała wina zostanie przerzucona na Ciebie i będziesz winną wszystkich nieszczęść na ziemi;
Musisz zacząć konsekwentnie stawiać na swoim. Przyciągnąć go na siłe nie zdołasz, możesz tylko odepchnąć i zobaczyć co z tego będzie; czy rzuci się ratować to co zbudowaliście przez te wszystkie lata, czy wciąż woda sodowa mu z głowy nie wyparuje?
Dlatego dobrze się do tego przygotuj, wszystko dobrze przemyśl, bo jak będzie za słabo, niewiarygodnie, niekonsekwentnie- polegniesz razem z nim;
To tyle.
Poczytaj Ed65 w innych starszych wątkach, jak postawić siebie na nogi i odciąć się od gościa, zasiać w nim niepokój i niepewność jego przyszłości;
Powodzenia,
Tyle tylko mogę napisać a może aż .....
Komentarz doklejony:
Yorik, układało się ok, oczywiście moim zdaniem, bo potem on zacząl przerzucać na mnie winę, ze to niby jak ja byłabym inna to by się nie stało... dzięki ze rady, zbieram siły... albo w jedną albo w drugą...
Nie daj sobie wmówić, że to Ty jesteś winna Jego zdrady!!!
Nikt z nas nie jest ideałem pod każdym względem...
Ale jeśli coś Mu nie pasowało, to mógł z Tobą o tym rozmawiać, albo się rozstać...
Ale nie miał prawa zdradzać i oszukiwać!!!
A jak Ty się teraz czujesz?
Wróciłaś z wyjazdu?
Znalazłaś wsparcie w przyjaciółce?
Trzymaj się, dziewczyno!
A gdybyś potrzebowała wsparcia, daj znać...
Coś się kończy... i to jest bardzo trudne
Na pewno ciężko Ci w tej chwili zaakceptować okrucieństwo i egoizm męża, masz być może wrażenie, że świat się zawalił...
ale już niedługo może Ci być naprawdę łatwiej niż osobom, które próbują odtworzyć związek ze zdradzaczem.
Będziesz się mogła od Niego emocjonalnie odciąć i budować swój świat na nowo.
Postaraj się może patrzeć na nowy rozdział życia, który się u Ciebie tak symbolicznie zaczyna z Nowym Rokiem, jako coś obiecującego, intrygującego, wciągającego i... być może dużo lepszego.
Postarasz się...?
A Twój mąż... pewnie będzie jeszcze wiele razy żałował... być może będzie wracał... błagał żebyś Go przyjęła...
Mam koleżankę, której mąż wyprowadzał się do kochanki trzy razy i... wracał na kolanach...
Teraz... Po kilku latach Ona jest na szczęście radosną rozwódką, ale tamten okres to był koszmar...
Ale co nas nie zabije, to nas wzmocni!!!
Masz z kim pogadać w realu...?
W razie czego - opisuj swoje emocje tutaj, pisz PW, wejdź na czat - wygadanie, wyrzucenie z siebie emocji może pomóc, przynajmniej doraźnie...
Muszę lecieć do dzieci, ale ściskam Cię bardzo serdecznie!!!
Trzymaj się, dziewczyno!!! :cacy
Dasz radę!!!
Komentarz doklejony:
Huśtawka... nie wie gdzie chce być, potrzebuje czasu... a ja nu huśtawce, raz góra, raz dól. Nie mam siły go kopnąć.
Wszystko, co może zdarzyć się najpiękniejszego między ludźmi dzieje się własnie w okresie tych magicznych trzech miesięcy- jestes w szoku, że mąż chce cię zostawić po 15 latach małżeństwa.
Myślisz bardzo błędnie- długi staż małżeński niczego ci bowiem nie zagwarantuje, czasem jest wręcz koronnym argumentem dla kogoś, by odejść i zacząć nowe życie.
Załóżmy, że twój mąż nie jest typem haremowego (haremowy raczej by się ciebie trzymał, dopóki widziałby, że jestes słaba), tylko facetem, który do tej pory żył normalnie, był dobrym mężem, troskliwym i odpowiedzialnym ojcem, stabilnym i poważnym człowiekiem.
Na skutek takich czy innych okoliczności poznał jednak jakąś kobietę, która go zauroczyła, ona odwzajemniła jego zaintersowanie- zaczął się romans. Ty masz wiedzę, że zdrada trwa trzy miesiące.
Dowiedziałaś się o tym i postawiłaś- ba potrafiłaś zostawić go nawet na święta, by nim wstrząsnąć. On w odpowiedzi wyprowadził się do kochanicy. Zz tego, co napisałaś teraz wynika, że chłop ten ma jakies dylematy: Huśtawka... nie wie gdzie chce być, potrzebuje czasu... a ja nu huśtawce, raz góra, raz dól.
Czy to znaczy, że wrócił do domu?
Czy twój mąż jest haremowym? Czy jest to jego pierwszy raz?
Czy taki ma styl życia, że co jakiś czas jest baba?
To ważne sprawy, bo wiedząc z kim masz do czynienia my możemy sporo ci podpowiedzieć na temat dalszych poczynań tego człowieka.
Teraz nadeszła pora na konkretne działania:
1- mąż sie wyprowadził - super punkt dl Ciebie- jest to tzw porzucenie rodziny
2- dowody zdrady masz? Powołaj kochankę na świadka
3- występuj o zabezpieczenie alimentacyjne- chyba chcesz mieć za co nakarmić dzieci, myślałaś o tym?
4- rozwód z orzeczeniem winy
Tkwiąc na takiej hustawce stracisz zdrowie, a ten cały cyrk wprowadzka, wyprowadzka i matka która nie podejmuje żadnych kroków w celu wyprostowania sytuacji, wpłynie destrukcyjnie na dzieci.
On bujałby cię jeszcze bardzo długo- na koniec z tej drugiej zrobiłby sobie stałą kochanicę na boku, a z ciebie usługującą mu kucharkę, praczkę, sprzątaczkę, tudzież inne równie wzniosłe jego potrzeby byś zapewniała. Tamta bogini, a ty szara rzeczywistość- bardzo wygodny układ dla faceta.
goń dziadostwo ze swojego zycia, bo masz jedno zycie i jedno zdrowie- w razie czego kochanica męża nie będzie się toba zajmowała, bo skoro wlazła w twoje małżeństwo, to znaczy, że ma ona w doopie ciebie i twoje dzieci- byle tylko ona się nażarła- oto jej chodzi. to niech się naje tym zonatym- będą nawzajem robic sobie różne świństwa, bo oboje są siebie warci.
Trzymaj się i nie dawaj sobą pomiatać.
Wiem jedno. Nie ma co rozdrapywać i zadręczać się jałowymi pytaniami. Trzeba się przemęczyć, ale cały czas patrzeć do przodu, dbać o siebie i dzieciaki.
Fajnie, że pokazałaś moc. Teraz już się nie cofaj. Dasz radę, jak ja dałem, to i Ty dasz
Bo to będą Twoje zwycięstewka i zwycięstwa. Zobaczysz, że z tego wyjdziesz. Już dziewczyny z portalu Cię przypilnują
Jeśli mam posłużyć się liczbami: rozstałam się 10 miesięcy temu.
Najgorsze były pierwsze cztery miesiące. Początek to faza szoku. Szok jest po to, by nie zwariować. Paradoksalnie chroni Cię. Później przychodzi świadomość, że nie ma odwrotu. I etap życia bez uzależniacza. Czułam się, jak alkoholik na głodzie. Nie życzę tego stanu nikomu. Ten czas był najgorszy. Trwał w czwartym m-cu przez 10 dni. Potem ten stan ustał. Dodam, że cały czas mnóstwo czytałam i rozmawiałam z najbliższymi. Byłam też tutaj
Później ból przestał być stały, jedynie przychodził, choć często. Też pragnęłam, by się skończył. Teraz czuję pogardę i marzę, by przyszła obojętność. Też wydawało mi się, że to się nigdy nie skończy i marzyłam, by czuć to, co inni czują tutaj: ulgę i spokój. Mogę powiedzieć, że już jest dobrze, ale też, że jestem inną kobietą: bardziej nieufną i ostrożną...
To cena zwyrodnialstwa naszych byłych...ale nie żałuję.
Adanuta, dużo przed Tobą, ale jedno jest pewne: będzie coraz lepiej!
:cacy
Komentarz doklejony:
A jeszcze on do mnie wczoraj mówi, że może na razie nie bierzmy rozwodu ani separacji tylko dajmy sobie czas na ułożenie swoich spraw. Pytam na co tu czekać??? Powiedziałam NIe, trzeba się rozdzielić i to w miarę szybko... Widzę, że jest człowiekiem, który boi sę sam podjąć decyzję, bo nie będzie miał na kogo zrzucić winy... Patrzę na niego i nie wierzę... I pytam siebie czy on się tak zmienił, czy ja nigdy go nie znałam.... A potem myśl, to już nie ma znaczenia... Zbieraj się kobieto do kupy
Cytat
Bałaganu narobił,to fakt.
Sprzątanie zajmie Ci jeszcze jakiś czas,w pierwszej kolejności jednak proponuję Ci zacząć od córek a dokładnie od porządków w ich głowach właśnie.
W tym całym ferworze, przede wszystkim chcemy chronić dzieci przed przykrymi następstwami różnych złych zdarzeń, ale zapominamy że są rozumnymi istotkami i widzą więcej wokół siebie niż myślimy.
Twój mąż zauroczył się tamtą kobietą,być może zakochał się w niej,to jest rzeczywistość,nie łatwo pogodzić się z takim stanem rzeczy, i przejść przez wszystkie trudne etapy aż do względnej normalności. Powinnaś uświadomić dzieciom co się dzieje w ich otoczeniu. W sposób odpowiedni dla ich wieku. One na pewno widzą,że coś niedobrego się dzieje,tylko nie potrafią sobie uzmysłowić co takiego wzbudza ich niepokój.
Miałam 12 lat gdy ojciec miał kochankę, a 14 gdy od nas odszedł.
Wszystkiego domyśliłam się sama,nikt z nami nie rozmawiał. Łatwiej byłoby mi przejść przez to wszystko gdyby któreś z rodziców stanęło na wysokości zadania i w zrozumiały dla mnie sposób wyjaśniło dlaczego rodzina się rozsypuje.
Mąż pewnie kocha dzieci,jednak całą uwagę poświęca teraz na nowe doznania. Może stać się tak że spadną mu klapki z oczu
Zadbaj o to aby dziewczynki nie idealizowały ojca,niech zobaczą w nim człowieka ze słabościami,jakim przecież jest.
Komentarz doklejony:
Uśmiech wyskoczył przypadkowo,miało być pani matrona.
Adanuta powoli przechodzisz do następnej fazy , fazy wściekłości.
Binka, Tak mam momenty, kiedy jestem wściekła, ale mam też momenty, kiedy płaczę jak dziecko. Rozmawiamy z córkami razem, byłam u psychologa poradzić się jak z nimi rozmawiać. Wiem, że je też czeka wiele trudnych chwil, ale muszę sprawić, że będą czuć się bezpiecznie.
Adanuta
Dlaczego on nie chce rozwodu?
Odpowiedź jest banalnie prosta.
Nie jest pewien kochanki.
Ty jesteś dla niego wyłącznie kołem ratunkowym.
Cwaniak próbuje zabezpieczyć sobie tyły.
Uwierz mi, gdyby on był jej w 100% pewien, to nawet 5 minut by się nie zastanawiał, tylko sam by złożył papiery o rozwód.
Chce zjeść ciastko i jednocześnie dalej je mieć.
Boi się?
Przecież nie bał się, gdy wlaził do łóżka kochanki, gdy miał głęboko w czterech literach Ciebie, Twoją miłość i szacunek.
Nie bał się reakcji dzieci, nie bał się tego, że w imię upojnych chwil z kochanką rozwala najcenniejszą rzecz jaką do tej pory miał.
Rodzinę!
ADanuta
Teraz tak naprawdę nie liczy się to czego on chce.
Liczy się wyłącznie tylko to, czego chcesz Ty.
Nie poznajesz tego faceta, za którego wyszlaś za mąż?
Uwierz, my wszyscy nie poznawaliśmy naszych połówek.
Adanuta
Mężczyzna wieku nie ma. Albo się nim jest albo nie.
A on okazuje się wyłącznie marną jego podróbką.
Nie chce wziąć odpowiedzialności za to spustoszenie, którego dokonał, ucieka od niej i spycha to co powinien zrobić prawdziwy mężczyzna na barki skrzywdzonej i spiniwieranej przez niego kobiety.
Zamiast wziąć winę na klatę i odejść od Tych, którym wyrządził potworną krzywdę, dalej manipuluje i żeruje na jej uczuciu.
Adanuta, pokaż tej namiatce mężczyzny, że jesteś 100% kobietą, znającą swoją wartość i mającą szacunek do siebie.
Silną, zdecydowaną i pewną siebie.
Jest zbrodnia, musi być kara.
A rozwód z orzeczeniem o jego winie to i tak łagodny wymiar kary dla niego.
Od tej pory zero rozmów z nim na temat Twoich uczuć, co do przyszłości.
Chłód i obojętność.
Ze zdrajcą podobnie jak z porywaczem czy też terrorystą nie negocjuje się.
Ty jesteś Air Force One. Ty, a nie on decydujesz co dalej,
To Ty, a nie on określasz co jest najlepsze dla Ciebie i dzieciaczków.
Przestań z nim negocjować, jak chcesz go wykopać.
Tylko Ty masz wiedzieć, jak to się odbędzie.
Każdy Twój ruch, każde Twoje posunięcie to wyłącznie Twoja wiedza.
On ma być kompletnie zaskoczony.
Jego qrewna na świadka, ale o tym cicho, sza.
O tym również nie prawa się dowiedzieć.
ADanuta
Głowa do góry,
Nie mamy co prawda wpływu na postępowanie i decyzje osób, które kochamy. Ale za to mamy wpływ na to, czy w naszym życiu pozostaną.
Chce odejść, daj mu.
Ale na Twoich warunkach.
Pamiętaj
Nie ma lepszej zemsty na kobiecie, która kradnie Tobie męża niż jego zostawienie jej
Niech teraz to ona się martwi, czy nie przyprawi jej rogów.
I, jak teraz, wytłumaczyłabym dzieciom tę wielką miłość tatusia?
Adanuta, nic na siłę. Pozostaw to naturalnemu biegowi, nie występuj przed córkami w roli adwokata ich ojca, bo jeszcze nie jedno może Cię zaskoczyć.
Avenious
Też wiem, że masz rację. W końcu to dorosły "mężczyzna", niech bierze odpowiedzialność.
A ja moje kryzysy będę tu opisywać, jeśli wytrzymacie. Bo Wasze komentarze i rady dodają mi wiele siły.
no pewnie, że zrzuca winę na wszystkich dookoła.
A spodziewałaś się po tym ****oplącie, nieudanej podróbce mężczyzny czegoś innego?
Wszyscy są winni, ale on?
No coś Ty
Dokładnie, tak masz z nim postępować.
Masz być silna i zdecydowana.
Ma wiać od Ciebie wobec niego chłodem niczym z bieguna północnego.
Pokazuj mu całkowitą obojętność.
Płacz, bo płacz oczyszcza. Nie duś tych emocji w sobie
Tylko broń Ciebie Boże przy nim.
On nie jest wart ani jednej kropli Twoich łez.
To tylko zwykła łajza, niegodna być nazywaną Twoim mężem
Masz być uśmiechniętą, dumną z siebie znającą swoją wartość KOBIETĄ.
Bo przecież taką jesteś.
Uwierz, nic bardziej nie wq**i ****opląta, jak widok zadowolonej z siebie, dumnej i uśmiechniętej jego ofiary.
Do tego Twoja obojętność.
Ty przecież powinnaś go błagać o miłość, o to aby Ciebie nie zostawił.
Nie pozwól na to aby to mu się udało.
Nie idź z nim na żadne układy.
Tak jak pisałem, z nim się nie negocjuje.
Jedynie zmusza się do kapitulacji.
Nie pomaga siła argumentów, to trzeba zastosować argument siły, sprytu i pełnego zaskoczenia.
co wstawić w miejsce gwiazdek w wyrazie ****pląt ?
Tylko jedno słowo mi pasuje i kojarzy się z męskim wyposażeniem
I od razu jakie skojarzenia
Może tak, a może jednak nie nie
A tak poza tematem, powtarzam pytanie za Forever, co zamiast gwiazdek???
I po co mi to było
Jeszcze trochę a będę przesłuchiwany jak ten żółw
Wstydzam się .......
Komentarz doklejony:
Upewnij się, czy aby na pewno wszystko zabrał.
Bo jeszcze będzie chciał znowu wrócić :szoook
Lepiej wypłać mu kopa na drogę i życz mu szerokości
Im dalej będzie od Ciebie tym dla Ciebie lepiej.
Dobranoc wszystkim
adanuta - poradzisz sobie ze wszystkim,dołki kiedyś miną i znów będzie dobrze,jeszcze się uśmiechniesz nie raz,zadbaj o dziewczynki i żyj dla siebie.Powodzenia
A tak w ogóle to dlaczego jeszcze zawraca Ci głowę? i niepotrzebnie zaognia rany, lubi robić zamieszanie wokół swojej osoby?,ma pewnie radochę,że dwie kobiety zabiegają o niego i męskie ego rośnie...szuja.To jego zagubienie to tylko gra pozorów.
Myślę,że szykuje sobie u Ciebie ew.powrót jak mu romans nie wypali.
Komentarz doklejony:
Juz nie będzie mi zawracał głowy , bo wszystko zabrał. Wiem, że jeszcze powinnam dać mu kopa na drogę. Na szczęście dałam radę nie posypać się przy nim. Jutro będzie lepiej, musi być... A dziś poumieram parę razy...
Decyzja należy do Ciebie.
Dzisiaj cierpisz,kiedyś popukasz się w czoło,że nie było warto zaprzątać sobie myśli.
Odszedł to kij mu w oko
Komentarz doklejony:
...to ostatnie,to takie powiedzenie...żeby nie było żę namawiam Cię do zrobienia mu kuku
Jutro będzie Ci lżej,dzisiaj raczej nic na smutek nie poradzisz :niemoc
Sama najlepiej znasz siebie i wiesz co może Ci pomóc i sprawić chociaż chwilową ulgę
tak bolało
nie chciało się żyć
a teraz takie nieważne
niemądre
jak nic" Ks. Twardowski
Wiem, że te słowa są prawdziwe. Czekam na moment kiedy będę tak mogła powiedzieć o sobie... Nie chciałabym już dawać mu szansy, NIe chcę z czekania na niego zrobić sobie celu w życiu. Chcę iść do przodu i nie oglądać się za siebie... Taki tu wyczytałam fajny cytat (nie pamiętam czyj), że nie można iść do przodu, patrząc cały czas do tył... Czekam na nowy dzień
Adanuta
Trzeba wierzyć r30;.
Trzeba wierzyć, że będzie jutro i kolejne dni,
że zaświeci słońce i spełnią się nasze sny.
Trzeba patrzeć,
by dostrzec piękno i dobro wokół nas,
by podziwiać ludzi i świat nie jeden raz.
Trzeba słuchać prawd od wieków głoszonych przez mędrców
i tej cichutkiej melodii,
co gra w naszym sercu.
Trzeba szukać przyjaciół i szczęścia,
sił i wytrwałości tego wszystkiego, co daje nam tyle radości.
Trzeba próbować życia i ze swym losem się zmierzyć,
by nie żałować, że czegoś nie udało się przeżyć.
Trzeba marzyć, bo marzenia są miłe i tak cudowne,
bo dzięki nim życie jest wspaniałe i fascynujące.
Trzeba kochać, ponieważ tylko miłość w życiu liczy się,
więc kochajmy z całego serca, ile starczy sił.
Trzeba żyć jak potrafimy najlepiej, najpiękniej,
bo życie jest chwilą i niczym więcej.
Naucz się cieszyć drobiazgami,
najmniejszą rzeczą jaką masz.
oddechem, śmiechem, umizgami.
Marzeniami, które kiedyś komuś dasz.
Naucz się znowu pięknie żyć
Radością darząc każdy dzień,
Z miłością staraj się w przyjaźni żyć
Z uśmiechem na twarzy witaj każdy nowy świt...
Miłego dnia
Dokładnie o to chodzi.
Uśmiech na buzi, glowa i piersi do góry,,
Alleluya i do przodu, jak mawiają w pewnym radiu.
Dzisiaj czas na zmiany.
Zaczyna się nowe życie.
Trzeba od razu sprawić, aby już dziś był dzień pełen uśmiechu.
Pierwszą rzeczą, jaką masz zrobić to całkowita zmiana image.
Zmiana fryzury, kosmetyczka, zmiany w stylu ubierania. Jak nosiłaś spodnie, noś spódnice itd.
Nowy zapach perfum. ...
Buty..
Wiem, że piękna nie trzeba doskonalić ale...
Kobieta zawsze się czegoś doszuka
To tak na początek.
W domu :
Zdejmij obrączkę z palca, pierścionek zaręczynowy.
Zapakuj i mu wyślij pocztą lub sprzedaj i zaszalej, kupując sobie coś, o zakupie czego marzyłaś.
Lub zasil tymi pieniędzmi jakąś organizację charytatywną.
Zakop głęboko wszystko to, co go będzie tego cymbała Tobie przypominać.
Zdjęcia, filmy, pamiątki ukryj tak aby Ciebie nie korciło.
Również prezenty od niego.
Jak zacząć nowe życie, to z pompą.
Idzie weekend, jest karnawał, pora zaszaleć.
Spotkaj się z dawno niewidzianą psiapsiółką lub przyjaciółmi i baw się dobrze.
A dalej: zumba, aerobik, kijki czy też basen...
Nawet jakiś wypad na narty....
Jak pisałem, Alleluya i do przodu
A nie jesteś w mocy zrobić klik: wyślij do wszystkich?
Dzięki
Zdjęcia już ukryte. Szkoda, że mam niewielkie możliwości co do przemeblowania domu, ale pomyślę i nad tym. Tylko te noce.... Ale i z nimi sobie poradzę .... Dzięki za wsparcie, wszystkim... Jesteście super.
Co do przyjaciół : cenne jest mieć kogoś od serca,moja psiapsióła ciągnęła mnie wręcz za uszy w kierunku pozytywnych zmian.
Nie zapuściłam się - nie bierz tego do siebie,czasem poprostu rozpacz powoduje że ma się w d...dbanie o wygląd ( ja mam np. długie włosy i trochę zachodu kosztuje ich ułożenie ) - ale inne sprawy wymagały dopięcia.
Czasem,jak to wielokrotnie bywa w życiu: przyjaciel też potrafi wpakować nóż w plecy...na mojej kumpeli jak dotąd się nie zawiodłam a znamy się ho ho...a może i dłużej
Njważniejsze że nockę przebidowałaś jakoś
To do dzieła: ku lepszemu
I przypominam, że trwa karnawał, zbliża się weekend i jest ....
ZABAWA
Komentarz doklejony:
taki mam zamiar. Tylko, zeby wytrwać.... Staram się nie myśleć, ale, nie powiem pojawiają się czarne myśli, i to często.
Wiesz,jak coś się złego dzieje, chcielibyśmy żeby czas mijał w mgnieniu oka , jak jesteśmy szczęśliwi, chciałoby się go zatrzymać. Nie mamy na to wpływu,ale lepiej przeznaczyć każdą ulotną chwilę na łapanie radosnych drobiazgów, choćby nielicznych,po to żeby naładować się pozytywną energią.Było ich dzisiaj trochę?
Pomyśl chociażby,że gdyby nie Twój wiarołomnik mąż,nie miałabyś tych dwóch super kobietek,które Ciebie potrzebują i obserwują każdy ruch.Dla nich bądź piękna i silna.
Kolejna nocka przed Tobą,z każdą następną będzie odrobinę lżej.
Witam wszystkich serdecznie
Witaj Adanuta
Ed przypomina, że od uśmiechu dzień się zaczyna
Dzisiaj fryzjer, kosmetyczka,....
I jakbyś zapomniała, to nieśmiało przypominam, że już prawie weekend
Adanuta,
To jaki dokładny czas mamy?
Muszę wyregulować swojego Rolexa
Jesteś silną, mądrą dziewczyną.
Wytrwasz!
Nie wracaj już do tego, co było. Nie oglądaj się za siebie.
Na to co się stało już wpływu nie masz żadnego.
Czasu ani się nie cofnie, ani się go nie przyśpieszy, ani nie zatrzyma.
Dlatego nie ma sensu wracać do tego i analizować.
Teraz najważniejsze jest to, co jest przed Tobą.
Ogarnąć się, odbudować swoje poczucie wartości, odzyskać siebie.
I co najważniejsze, a jednocześnie najtrudniejsze, to to aby optymistycznie spojrzeć na swoją przyszłość.
I nie zatrzasnąć drzwi dla miłości.
Wtedy ona sama Ciebie znajdzie.
Twoją siłą, najpotężniejszym i najlepszym wsparciem są Twoje dzieciaczki, ich ufne oczy i ich miłość..
One potrzebują mamy.
Pięknej, dumnej,uśmiechniętej i silnej.
Czyli takiej, jaka do tej pory była
I taka jest i teraz.
Tylko o uśmiech jakby trudniej
Powoli, powolutku i i uśmiech będzie coraz łatwiej.
Miłego dnia życzę
Komentarz doklejony:
znowu noc i kolejny kryzys. milion myśli, wspomnień, ból, żal, upokorzenie. Kogo ja chcę oszukać? Wmawiam sobie, że będzie dobrze, bo przecież musi być, a ogarnia mnie beznadzieją. pisanie przynosi ulgę, wiem, że wiele osób jest w podobnej sytuacji. W dzień otaczają mnie ludzie życzliwi, pomocni, przyjaciele. A noce? Takie samotne... czasem myślę, że chciałbym usnąć i nigdy się nie obudzić. żeby tylko ten ból minął...
Komentarz doklejony:
Kiepska noc, kiepski dzień. Cały czas ścisk w żołądku, jakiś niewytłumaczalny nerw. Chodzę z kąta w kąt jak tygrys w klatce, nie wiem za co się zabrać. Nawet pies czuje i siedzi smętnie w kącie.
Nie chcę myśleć, ale myśli wracają... Brak sił!!!
Podobnie jak Ty mam zwierzaka,skubaniec jest mądry na swój psi sposób
Miałaś dzisiaj w planach siłownię tak? jak się zmęczysz,nie bęziesz miała siły na myślenie wieczorem.Mała lampka dobrego winka ( dziś sobota) albo kubek ciepłego napoju z miodem,czy co tam lubisz i zaśniesz jak dziecko.
Niepokój to udręka,trzeba nauczyć się z nim radzić.
Każdy reaguje trochę inaczej, ale mi w najtrudniejszych momentach pomagało na pewno pisanie postów, PW, maili, rozmowy przez telefon... Późno odkryłam czat, ale i tam dostałam wsparcie, zwłaszcza wieczorem i w nocy...
Postaraj się dziś pójść na tę siłownię - mi pomagało bieganie i pływanie, nawet ze łzami w oczach...
I pomagały mi bratnie dusze w otoczeniu... chociaż miałam i mam wrażenie, że Ci, którzy sami nie zostali w ten sposób zranieni, nie rozumieją mnie do końca...
Czy masz w otoczeniu kogoś empatycznego, kto ma za sobą podobny kryzys i wyszedł z niego zwycięsko...?
Dasz radę, kobieto!!! :cacy
Po upływie czasu nie będziesz wracała myślami do ex . Szkoda Ci będzie własnego cennego czasu.
Trzymaj się ciepło
Komentarz doklejony:
słuchajcie, potrzebuję porady. mamy dość duży dom i ogród, które wymagają wiele pracy, niektóre rzeczy są dość ciężkie. Prawie-eks wspaniałomyślnie zaproponował, że jeżeli tylko będę potrzebować pomocy to on jest chętny.
Czy uważacie, że powinnam go olać i powiedzieć gdzie ma sobie wsadzić swoją pomoc, czy wykorzystywać bez opamiętania, żeby nie myślał że jest takim wolnym ptakiem. Mam nadzieję, że nie uznacie mnie za wariatkę, ale naprawdę nie wiem jak to rozegrać..
Ale po Twoim pytaniu wyobraziłam sobie całkiem przyjemną (chyba?) dla Ciebie wizję, kiedy eks przychodzi zająć się pracami w domu i ogrodzie, a Ty zostawiasz Mu dom, dzieci, obiad, sprzątanie i wychodzisz do: siłowni, kina, teatru, kosmetyczki, do przyjaciółki (nawet na noc) itd... - uśmiechnięta, pięknie ubrana i pachnąca...
Triumfująca...
To by Mu dopiero dało do myślenia...
To Ty bądź choć przez chwilę wolnym, błękitnym ptakiem!
Spróbuj wycisnąć z tej paskudnej sytuacji tyle dobrego, ile się da!!!
Czy to logistycznie możliwe?
Komentarz doklejony:
Czy weekendy są zawsze takie fatalne??? Dziś jest praktycznie pierwszy weekend od rozstania, który spędzam sama w domu... Wszyscy znajomi i rodzina się porozchodzili, a ja siedzę sobie z moimi przygnębiającymi myślami... Jeszcze tylko noc i znów będzie dzień...Nowy, może lepszy...
Komentarz doklejony:
Mam nadzieję, że nie uznacie mnie za mazgaja. Piszę tu bo mi to bardzo pomaga. cały ten weekend jest do niczego. Wiem, że muszę czekać... Dziś cały dzień ryczę, wspominam, dręczę się. chodzę po pustym domu i wszystko mi się kojarzy. i ta cholerna tęsknota, to pragnienie żeby się przytulić, dotknąć, pogadać. Wiem, że to kawał ***** ale tak trudno nagle przestać kochać, tak trudno myśleć że to już nie jest mój mąż. Robię makijaż, stroje się, byłam na siłowni, pomogło na krótko. a teraz myślę, po co to wszystko, skoro i tak jestem sama... Jestem taka zła na siebie za te słabość, ale nie umiem przegonic tych myśli. włączam radio- nasze piosenki, włączam tv- nasze filmy, nasze miejsca... chce iść spać i obudzić się za rok...
nikt nie weźmie Ciebie za mazgaja.
Goździkowa przypomina, że od uśmiechu dzień się zaczyna.
Wiemy, że lekko nie jest.
Doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że nie da się odkochać od razu.
Uczucie przecież budowało się latami.
To że jemu udało się zniszczyć małżeństwo nie oznacza przecież, że zamordował w Tobie człowieka.
Rób jednak wszystko abyś jak najmniej rozmyślać o tym co było.
Staraj się wyłącznie skupić na sobie i nie rozbierać na czynniki pierwsze jego qrestwa.
Zacznij powolutku, małymi kroczkami uciekać od tego co było i dostrzegać to co jest pięknego przed Tobą.
Teściowa, to żadna rodzina
Skoro działa na Ciebie takimi tekściorami niczym plachta na byka, daj jasno do zrozumienia, że na temat tego ****opląta nie masz zamiaru rozmawiać.
Jeśli tego nie uszanuje, to zerwiesz z nią kontakt.
Adanuta
Dojdziesz do momentu, gdy piosenka to będzie tylko piosenka, a film to film.
I nic więcej.
Może jeszcze nie teraz, nie w tym momencie ale tak naprawdę będzie.
Jeszcze to wszystko za świeże.
Skoro w domu budzą się demony, to staraj się jak najmniej w nim przebywać.
A jak najwięcej czasu przebywać wśród ludzi, przyjaciół lub znajomych.
Również z nim kontakt i rozmowy ogranicz do niezbędnego minimum.
Każdy jego pobyt z dziećmi wykorzystuj wyłącznie dla siebie.
All free time only for you
Kino, teatr, siłka, kosmetyczka, fryzjer, zakupy dla siebie, spotkanie na pogaduchy z psiapsiółką i nie tylko
Alleluya i do przodu z uśmiechem na twarzy
Pozdrawiam cieplutko
Z jednej strony powinien pomóc w razie potrzeby,w końcu mieszkają w tym domu jego dzieci i chociażby dla nich mógłby coś od czasu do czasu zrobić,jeśli nie dajesz rady sama.
Z drugiej strony czy potrzebny Ci jest teraz jego widok? gdy w głowie masz totalny mętlik? każde jego pojawienie się zaogni tylko Twoją niewygojoną ranę i będzie dawać złudne poczucie normalności, albo nadziei że coś się w mężu odmieni.
Może po prostu jeszcze nie teraz,daj sobie trochę czasu na ochłonięcie...
aż pewnego dnia zwyczajnie stwierdzisz że wcale tego nie chcesz,bo sobie doskonale radzisz bez niego.
Mieszkając w domu z dużym ogrodem, jest cholernie ciężko zadbać i o dom i o ogród. To co tworzy się w małżeństwie tworzy się zazwyczaj razem, najczęściej to jednak mężczyźni sadzą drzewa, przycinają żywopłoty, murują altanki czy naprawiają płot. Ja nie widzę nic zdrożnego z poproszeniu męża o pomoc, szczególnie w pracach których się dotychczas nie wykonywało samej. Właśnie - w tym domu mieszkają również jego dzieci.
"Z drugiej strony czy potrzebny Ci jest teraz jego widok? gdy w głowie masz totalny mętlik? każde jego pojawienie się zaogni tylko Twoją niewygojoną ranę i będzie dawać złudne poczucie normalności, albo nadziei że coś się w mężu odmieni."
I to jest właśnie najprawdziwsza prawda na teraz, ale kiedyś, w przyszłości, będzie łatwiej znieść widok ex-męża malującego płot podczas gdy ty z uśmiechem pijesz herbatkę... a może będzie to już zupełnie ktoś inny...
Do czego zmierzam - jeśli on proponuje pomoc, jeśli ci się coś zepsuje i nie będzie miał ci kto pomóc, nie widzę przeszkód w poproszeniu męża - na pewno nie odmówi. Znam parę, w której ex-małżonek robi remonty w domu ex-żony, nie wiem czy ona mu za to płaci
Usunąłem dublecik - Betrayed40
Przecież to on podjął decyzję, to on dokonał wyboru.
I wyłącznie on i tylko on za to zło ponosi odpowiedzialność.
Nie można brać odpowiedzialności za czyjeś decyzje, czyny na które nie mieliśmy wpływu, prawda?
Nie wolno obciążać się za to poczuciem winy.
Twoje emocje przypominają jazdę roller coasterem.
Ale nie ma w tym nic dziwnego.
Wątpliwości będą się pojawiały przez jakiś czas, podobnie zmiany w nastroju.
Za czasem jednak będzie coraz lepiej.
Adanuta
Im szybciej zaakceptujesz to, że jego już w Twoim życiu nie ma, im szybciej dopuścisz do siebie to, że małżeństwo on zakończył, tym szybciej się podniesiesz, odzyskasz siebie.
Teraz tęsknisz Ty,
ale nadejdzie ten moment, gdy to on zatęskni za Tobą.
Tylko wtedy będzie już dla niego za późno.
Bo gdy on zatęskni, Ty o nim zapomnisz.
Bo będziesz kochać kogoś innego, kogoś,
kto odwzajemni Twoje uczucie.
Teraz płaczesz za nim Ty, ale nadejdzie taki dzień, gdy to on zapłacze za Tobą.
Bo życie to nie bajka.
I ona się nie okaże takim ideałem, za jaki teraz uchodzi.
Tylko to już nie będzie Twój cyrk i nie Twoje małpy.
Ty się będziesz cieszyć życiem, będziesz się śmiać będąc szczęśliwą.
Nie zaprzątaj sobie głowy więc kimś, kto nie zasługuje na Twoje łzy, uwagę a nawet splunięcie- szkoda na niego śliny.
To on wybrał i to on poniesie tej decyzji konsekwencje.
Trzeba się pogodzić z tym co odeszło.
A zacząć dostrzegać, to co przed Tobą.
Bo oglądając się wyłącznie za siebie, co rusz się będzie potykać.
A na podnoszenie się co chwila szkoda po prostu czasu.
Życie jest zbyt krótkie, zbyt piękne aby żyć wspomnienia o kimś,
kto na te wspomnienia nie zasługuje.
Choć teraz jest cholernie ciężko, nadejdą dni, gdy to wszystko będzie tylko mglistym wspomnieniem.
Goździkowa przypomina, że uśmiechem się dzień kończy, podobnie jak zaczyna.
dokładnie, zacznij planować sobie każde popołudnie, każdy weekend.
To również zajmie Twój czas, odciągnie od myślenia o tym co było.
To będzie taki przekaz podprogowy:
Nareszcie jestem wolna, nikomu nie muszę się tłumaczyć, gdzie idę i z kim się spotykam.
I czy mogę się spotkać.
Stań się po prostu panią swojego życia.
Nikt i nic poza Twoim zdrowym rozsądkiem nie będzie Ciebie ograniczał.
Rób to co lubisz, to na co nie miałaś do tej pory czasu.
Samorealizuj się.
Miałaś marzenia, a nie mogłaś ich zrealizować, bo ****ek Ciebie ograniczał.
Pora więc na ich realizację.
Do dzieła
Spróbuj jak najmniej myśleć o tym, co robi Twój mąż i tamta Pani...
Postaraj się koncentrować na tym, co przyjemnego, satysfakcjonującego, budującego i odciągającego myśli możesz robić Ty.
Wiem, że to trudne... ale będzie lepiej!!!
A jak jesteś wściekła na Niego, to może napisz, co byś Mu chciała wygarnąć - nie musisz wysyłać, ale uświadomisz sobie, nazwiesz, wyrazisz te emocje i... może to choć trochę pomoże...
Ściskam Cię serdecznie!!!