Mój były już mąż zdradzał mnie systematycznie. Dowiedziałam się o tym, więc sie rozwiodlam. Dodam,że mamy wspólną córeczkę. Teraz on ma kolejną kobietę i z nią synka. Ja wychowuje córeczke i mieszkam z rozwodnikiem, którego zdradzała była żona. Było cięzko a teraz jest ok. Były mąż nie wtraca sie w wychowanie małej(dzieli nas 700KM)BYŁAM TWARDA, miałam męża, ojca mojej córeczki, pracę i dom, a uciekłam z torbą, córeczką, 700km, do miejscowości gdzie mieszka moja mama. Zaczęłam wszystko od początku. Udało się i jestem szczęśliwa... Mam nadzieję że każdemu się ułoży Wiem że jest ciężko.... POZDRAWIAM

Witam.Moja historia jest troche skomplikowana,postaram sie w skórcie opowiedziec jak to wyglądało od początku.Poznałem moja dziewczyne w polsce,bylismy razem 2 lata zanim wyjechałem do UK.Bedąc w polsce zrywała ze mna kilka razy i znikała z mojego zycia totalnie na 2,3 miesiące.nie potrafiłem przestac jej kochac i zapomnieć,nie potrafiłem spróbowac z inna dziewczyną.Była to moja pierwsza poważna dziewczyna.Ona pochodziła z "bogatego domu" zawsze miala wszystko pod nos podstawione.Ja wręcz przeciwnie,rozbita rodzina,wychowywała mnie matka,od młodosci musiałem wszystko załatwiać sobie sam,zaczołem szybko pracowac,i szybko próbowac zarabiac pieniadze na bierzące podstawowe potrzeby.zaczołem studiowac w polsce,przeprowadziłem sie do miasta w którym sie uczyła.żyłem za marne grosze ze nie starczało mi kompletnie na nic,przerwałem studia i razem podjelismy decyzje ze wyjade do UK i spróbuje tam,ona też chciała wyjechac ale jeszcze byla w szkole.zawsze ciągneło ją do innych krajów.razem orientowalismy sie na temat studiowania w UK itd. wyjechałem,od poczatku jak wyjechałem zaraz wsumie po kilku tygodniach mówiła ze niewie czy moze ze mna byc,czy chce,rozumialem-rozłąka tesknota wiadomo ze to trudne.przyjechała do mnie na tydzien odwiedzic.to było na wiosne.w tym czasie była w klasie maturalnej w liceum.po miesiacu jak wróciła z tych odwiedzin powiedziała ze ma swoje zycie swoje problemy i niechce ze mna juz być i KIEDYS sie odezwie(fakt jest taki ze duzo jej marudzilem wtedy ale mysle ze to normalne,wyjechałem sam totalnie w niepewne na zywioł,kazdy by sie martwił zwłaszcza ze perspektywa ze nie ma gdzie wracac) nie odzywała sie miesiac,dwa, aż wkoncu ja sie odezwałem.wkoncu przyjechała na całe wakacje i powiedziała ze moze zostanie.była u mnie 3 miesiace stwierdziła ze wraca na studia na które sie dostała w polsce,ze tutaj chetnie by studiowała ale musiała by jeszcze poczekac rok dwa zeby jezyka sie nauczyc i niechce tak długo czekac.kłocilismy sie bardzo,ja do niej przyjechałem na 2 tygodnie do polski,potem ona do mnie na 3 dni.cały czas kłutnie.wkoncu przyszły swieta i sylwester,w sylwestra nie odezwała sie(kazdego spedzalismy razem) powiedziała ze to normalne ze była zajeta goscmi.zrobiłem jej wyrzuty.powiedziała mi ze ma mnie dosc,ze wiecznie mam problem ze robie z igły widły ze wiecznie narzekam.znowu rozstalismy sie,tym razem ja powiedziałem ze to koniec.to było pierwszy raz kiedy to zrobiłem po 3 latach niecałych,i zrobiłem to tylko dlatego bo chciałem sprawdzic czy zawalczy o mnie,czy jej zalezy,nieodzywała sie znowu kilka miesiecy,znowu ja sie pierwszy odezwałem.kontakt sie odnowił,pisalismy moze miesiac,przyszło kolejne lato i jej wakacje po pierwszym roku studiów.bardzo chciałem zeby tutaj przyjechała.załatwiłem jej prace u mnie gdzie pracuje, tak jak rok wczesniej,cieszyła sie bardzo na to ze tu przyjedzie i bedzie mogła popracowac i zaoszczedzic sobie na jakąs wycieczke.przyjechała,pierwszy miesiac było okej.pracowalismy w jednej pracy.w pracy był kolega szkot.którego dobrze znałem i planowałem juz od dłuzszego czasu przeprowadzke do niego bo szukał wspólokatora.ona tez go lubiła.przeprowadzilismy sie do niego.po dwóch tygodniach od przeprowadzenia pewnego dnia pokluclismy sie w pracy,zerwała ze mna (kolejny raz).dwa dni poźniej obudziłem sie w nocy i nie było jej w łózku.zastałem ja w drugim pokoju w obieciu ze szkotem.obydwoje próbowali mi wmówic ze to tylko uscisk.tydzien po tym zdarzeniu wróciła do polski.ja tej samej nocy wyprowadziłem sie z tego mieszkania bo niemogłem zniesc tej swiadomosci.o mało co nie popełniłem samobójstwa.przez ten tydzien do jej wyjazdu naciskałem ja widzac ja w pracy zeby powiedziała mi prawde.powiedziała ze on cos do niej czuje i ona do niego,ze tej nocy sie pocałowali.mówiła to bez zadnych wyrzutów sumienia z usmiechem na twarzy.powiedziała jeszcze "ze to nawet dobrze ze teraz sa sami w mieszkaniu" dowiedziałem sie dwa miesiace po tym,ze miedzy nimi jest wielka milosc,pisza do siebie,planuja wspólne wakacje.ona przyjechała do londynu ma zamiar go odwiedzic,on planuje i szykuje sie do wyjazdu do niej.czuje sie jakby nikt sie ze mna nie liczył.tyle dla niej zrobiłem,skakałem cały czas obok niej,wiecznie myslałem o niej i co ona chce a nie co ja,kupowałem jej cochwile kwiaty.a ona potrafiła całowac sie z nowo poznanym gosciem kiedy ja spałemw drugim pokoju.mało tego po naszej 4 letniej relacji gdzie bylismy dla siebie pierwszymi,takze w sprawach seksu ona nawet sie po tym nie odezwała.NIC zero odezwu do dnia dzisiejszego,tylko zakochana w nim.jak człowiek potrafi tak kogos zlekcewarzyc.musiała przeciesz niemiec uczuc.mija dwa miesiace a ja ani bym nie pomyslal zeby teraz zblizyc sie do innej,nie potrafie,nie ufam juz nikomu i nie wierze w miłosc.napiszcie co o tym myslicie.

3 miesiące temu wybaczyłam zdradę... Mam 3 letnie dziecko więc sugerowałam się uczuciami i własnymi i synka. Byłam adorowana i noszona na rękach aż do wczoraj... Zostałam zbrukana kiedy mój "partner, ojciec dziecka" powiedział mi wprost, że mnie nie kocha. Szok ale starałam się dowiedzieć spokojnie jak najwięcej.. Niestety wybranek mojego serca chciałby sobie ułożyć życie z kochanką. Nawet nie wiem kto to jest! Wcześniej nie chciałam wiedzieć a dziś... A dziś nie wiem co robić.. Nawet nie umiem zachować dumy. Zjednej strony chcę żeby wrócił a z drugiej nie chcę żeby go miała "tamta" W 1 momencie zabroniłam odwiedzać dziecko, niestety... mój syn jest bardzo uczuciowo związany z tatą. Był płacz, lament więc pozwoliłam na odwiedziny.. Z jego strony tylko zimno.. zero uczuć w stosunku do mnie.Syna kocha, to widać. Może nie na tyle żeby nie spaprać jemu dzieciństwa ale kocha. Proszę dajcie jakąś rade. Co mam robić? Mamy dziecko i to dla mnie jest naj!! Ale... ja nadal go kocham...

Witam, proszę o radę wszystkich którzy przeszli przez piekło zdrady, jakie były odczucia i zachowania osób zdradzonych, czy ktoś przeżywał zdradę podobnie jak mój mąż, czy jest to już objaw silnej depresji, a ja nie wiem jak mu pomóc i przekonać go? Wiem, że wiele osób oceni mnie negatywnie - jestem tą, która zdradziła...wiem nie mam usprawiedliwienia tylko czy zasłużyłam na prawie roczne piekło bez żadnych kroczków w lewo lub w prawo... ze strony męża??? Po 7 latach - szczęśliwych, bez jednej poważnej kłótni, bez jednego "cichego" dnia zdradziłam...stało się, kontynuowałam znajomość z pobudek czysto egoistycznych dla podniesienia własnej wartości, dzisiaj wiem, że była to głupota, bo nie angażowałam się uczuciowo. Po pół roku mąż włamał się na skrzynkę,przyznałam się , bo kamień spadł mi z serca i tu zaczęło się piekło! Piekło które trwa rok! Mieszkamy nadal razem, były awantury, rękoczyny i wiele przykrych słów. Mąż złożył pozew rozwodowy, rozprawa była w kwietniu - nie dostaliśmy go, sąd odroczył sprawę ze względu na krótki rozkład itp. Do tej pory żadne z nas nie złożyło ponownego rozpatrzenia sprawy... Ale do rzeczy... Przez rok mąż może 4 weekendy spędził w domu, wraca późnym wieczorami chociaż pracę kończy wcześnie, na początku wpadł w pułapkę czatów (przesiadywał całe noce), znalazłam wiele "gorących smsów" - zaznaczam, że nigdy nie siedziałam na czacie i nie mam rozeznania czy rzeczywiście tylko na podstawie wirtualnej znajomości można pisać czułe wiadomości? Były łzy i awantury - potrafił pod moim nosem pisać smsy...Byle mi na złość. Popadł w jakiś amok, nie płaci opłat ( mi zablokował konto, chociaż wypłata moja tam wpływa), imprezuje i twierdzi, że nie ma nikogo i chce do rozwodu być czysty wobec mnie, a jednocześnie żebym dała mu czas i swobodę. Cały czas twierdzi, że chce rozwodu ostatnio powiedział, że mnie nie kocha ale nic nie robi w tym kierunku. Błagałam by się wyprowadził i dał mi dojść do siebie - jestem kłębkiem nerwów bo go kocham i walczyłam o to małżeństwo, w tej chwili mój organizm już się poddaje nie jem i nie śpię, czuję jakbym się rozsypywała na tysiąc kawałków. Zaznaczam, że mąż cały czas powtarzał, że dla niego to jest wciąż mało czasu. Ale ile można dzień w dzień wracać do tematu zdrady. Przechodził różne fazy ale w tej chwili zachowuje się jak na początku gdy się dowiedział. Ostatnio wyjechał żeby pobyć w samotności-i co nic mu nie dał ten wyjazd.Raz mówi, że mnie nie kocha i chce rozwodu, innym razem razem odwrotnie i żebyśmy zaczęli od nowa. Nie wiem co o tym myśleć? Kocham męża i chciałam ratować to małżeństwo ale już nie mam siły! Dzisiaj podobnie jak każdego dnia wyszedł o 12 i jeszcze go nie ma... Pytanie powinnam skierować bardziej do mężczyzn, którzy przechodzili przez piekło zdrady i chcieli wybaczę, bo wiem , że mężczyźni trudniej wybaczają ale może któraś z kobietek ma podobne doświadczenie? Ja już nie daję rady....Czy możliwe żeby facet tak się zawiesił? Czy to jest oznaka jego depresji czy po prostu wykorzystuje moje poczucie winy do swobodnego życia?

poznalem sabine na portalu sympatia. po miesiacu zamieszkalismy razem w xxxxx w jej mieszkaniu.zareczylismy sie po dwuch miesiacach. wszystko bylo dobrze dopuki nie wpadla na pomysl by jechac do pracy do angli. nadmieniam ze w polsce nie bylo nam zle. spakowalismy sie i pojechalismy. w angli pojechalismy na farme do pracy przy groszkach. byl to glupi pomysl gdyz ona ma bielactwo skury i kazdy kontakt z dlugotrwalym sloncem konczy sie poparzeniami. po wielu moich slowach zgodzila sie po miesiacu wyjechac. lecz nie dotarlismy do polski tylko pracowalismy w holandi w xxxxxxxx.klopoty sie zaczely gdy przeprowadzilismy sie do xxxxxxxx na xxxxxxx gdzie mieszka duzo polakow. zaczelo sie wtedy. byl tam taki malolat ktory ewidentnie ja uwodzil. bylismy dobra para i wielu mowilo ze nac nas nie rozdzieli. coz. chodzil chodzil. pani sabinko to pani sabinko tamto i wtchodzil. skonczylem prace dwa mies wczesniej przed nia. bylo mowione ze mam w polsce rozwinac interes i bedziemy remontowac dom. czekalem wiernie. wczoraj przyjechala do xxxxxx razem z tomkiem i oswiadczyla mi ze miedzy nami koniec gdyz za malo ja obejmowalem i za malo bylem czuly. to nie prawda gdyz zawsze bylem przy niej i nigdy nie spojrzalem z porzadaniem na inna kobiete.lecz byc moze moglem zrobic wiecej. przezywam bardzo okrutnie te zdrade. boli niesamowicie bo mielismy wspolne plany. malolat zakrecil sie kolo niej i w ten sposob stracilem rodzine.nie pomagal placz i blaganie. zdecydowanie mnie porzucila.mam okropne wyrzuty sumienia ze pozwolilem by taki gowniarz zniszczyl mi dom.nie wiem co robic. jestem zalamany.nadmienie ze zostawila mi sporo dlugow i pieniadze z naszego konta zniknely.kocham ja mocno i nigdy chyba nie przestane. bardzo trudno sie pogodzic ze strata domu w ktorym czulo sie bezpiecznie. pozdrawiam zdradzonych. modlcie sie jesli kochacie zdradzajace zony. moze je odzyskacie. ja juz chyba nie zdobede jej na nowo. pozdrawiam darek

Hej, po świetnym roku znajomości i wielkich planach które miały byc w najbliższym czasie moje piękna postanowiła zaprosić do siebie kolege z pracy, oczywiście po co....wiadomo. Po około 3 tyg. przyznała się po tym jak zaczałem ją naciskać. Jak tu ufać kiedy przez tylko powtarza jak bardzo kocha jak bardzo jest wierna i prawdomówna. Niby wybaczyłem ale ciężko, cholernie ciężko z tym żyć. Sam nie wiem co jest najlepsze, odejść, zostać i męczyć się czy może zdradzić żebym się tak nie zadręczał..W skrócie to wszystko. Pozdrawiam wszystkich wystawionych :(

A ja wam powiem tak. Zdradzano was? No to bardzo dobrze bo to znaczy że z wami coś jest nie tak. Albo drugiej połówce się znudziło oglądanie tej samej gęby! Lub w łóżku ( kobiety leżą jak KŁODY !!!! ZERO FINEZJI ). Albo facet nie wie jak urozmaicić kobiecie sex ( ma za małego, za cienkiego lub odwrotnie za dużego i to też może przeszkadzać!!!!! ) Niech Mi ktoś powie że w życiu nie wszystko opiera się o sex - TO DLACZEGO TU WSZYSCY JESTEŚCIE!!!!! Jak o sex nie chodzi? Życie człowieka - to instynkty i popędy. Nawet jeżeli będziecie mieli największą sex bombę, lub jeżeli kobieta będzie miała boskiego Alwaro. To i tak prędzej czy później ta osoba się znudzi, sex staje się oklepany i żałosny. Bez badań naukowych można stwierdzić że 80% ludzi minimum raz zdradza swojego partnera, a wielu systematycznie. Ja z 2 lata temu zdradzałem, miałem stałą kochankę (nieziemski sex!!! który też mi się z czasem znudził ), a na końcu zdradzałem kochankę z inną kochanką. Moja kobieta nie wiedziała że ją zdradzam ( i tak już z nią nie jestem ), kochanki wiedziały że mam kobietę ale nie wiedziały o sobie ( jedna miała 38 lat , mężatka z dwójką dzieci [ kocha męża ], druga 18 lat), a Ja 23 lata wtedy miałem. Wiecie co !!!!! Nie wymażę tych świetnych wspomnień do końca życia i z chęcią to powtórzę nie raz jak tylko mi się przytrafi okazja. I z chęcią zawrócił bym czas aby przeżyć to jeszcze raz. ;-) I już się pogodziłem z tym że kiedyś i Ja będę zdradzany ( z resztą już byłem ), i powiem tak mam to gdzieś! Już się nie mogę doczekać aż mnie zmieszacie z błotem jak to przeczytacie hehehe Ale to też mam gdzieś!!! Ważne że napisałem co chciałem i przeczytacie to i kiedyś wspomnicie moje słowa. Pozdrawiam i zachęcam do zdrady 8D

Witam. Chcialbym sie z kims podzielic tym co sie wlasnie dzieje w moim zyciu, moze otrzymac jakas porade przemyslenie. Oto sytuacja Z moja dziewczyna jestem od 3 lat. Spotkalismy sie u znajomych, ona byla z innym, ja sie nie wtracalem. Po jakims czasie zaczelismy rozmawiac, ze jej sie z tamtym nie uklada, od slowa do slowa, zaczelismy sie spotykac. Ona sama nie wiedziala co robic, bala sie zostawic tamtego bo byl no.. wariatem. W koncu zdobyla sie na odwage i z nim skonczyla. Pozniej jeszcze sie wahala przez jakis czas w koncu podjelismy decyzje ze wyjedziemy i zamieszkamy razem. Tak sie stalo, od 2,5 roku mieszkamy razem, wynajmujemy domek, mamy psa, samochod, planujemy przyszlosc. (jeszcze przy okazji to ten scenariusz naszego poznania moze miec wplyw, i mam tego swiadomosc, na jej ocene i ze jak raz tak zrobila to czemu nie moze tak zrobic tym razem ze mna. No wiem ze moze ale staram sie podejsc do sprawy obiektywnie) Ale... Od jakiegos czasu pojawily sie sygnaly. Wyjscia z kolezankami czeste w weekendy, smsy z kolezanka o dziwnych porach, rozmowy szeptem w kuchni (kolezanka wynajmuje u nas pokoj), smsy z kolezanka mimo tego ze siedza obok siebie, no i seks .. tez jakos ucichl. Zawsze miala maly temperament, raz na tydzien, moze 2. Przerwy robily sie coraz wieksze teraz juz stracilem rachube ale chyba z 2 miesiace bedzie. Ciagle zdarza sie ze sie do mnie przytuli przed snem, powie ze mnie kocha i wszysko jest ok. Dzis rano sie ibudzilem wczesniej a ona juz z telefonem w rece lezy i pisze. To mnie zaniepokoilo i zrobilem cos czego pewnie wiekszosc z was nie pochwali, bo sam tego nie pochwalam, ale musialem to zrobic. Kiedy poszla pod prysznic sprawdzilem jej smsy. Znalazlem rozmowe z kolezanka (z pokoju obok wlasnie) z tekstami typu: moze on nie jest Ci pisany, nie martw sie moze odpisze, moze powinnam zapomniec, on juz nie odpisze, moze sie obrazil bo mu nie dalam, ...... Ciagnie sie do od wrzesnia co najmniej. Jak to zobaczylem to nogi sie pode mna ugiely, zawiozlem ja do pracy i teraz sam siedze i mysle 'co dalej?' jakies pol roku temu stracilem 100% zaufanie po tym jak znalazlem fotke z imprezy jak siada na kolanie jakiemus klientowi. od tego momentu bylem nieufny. potem zaczelo sie poprawiac i teraz to... wydaje mi sie ze to tylko jakies zauroczenie ale czemu moze o byciu pisanym dla niej, dawaniu, czekaniu na smsy .... Moze to ja za malo czasu jej poswiecam, pracuje duzo na nasze utrzymanie, na pelen etat i pozniej z domu albo u klienta moj prywatny interes. Chcialbym jej powiedziec o tym co znalazlem ale jezeli to tylko jakies glupie zauroczenie i minie to nie chce ryzykowac stiwerdzenia ze jej nie ufam i ze ja szpieguje. Sprawdzilem tylko raz bo przeczucie nie dawalo mi spokoju. W sumie to podjalem decyzje i bede sie staral jakos zeby poczula sie przy mnie znowu bardziej Kochana i potrzebna. Spedzimy razem weekend, zabiore ja gdzies. Mam nadzieje ze to zobaczy i zapomni o zauroczeniu. Dobrze ze wiem ze nie doszlo miedzy nimi do zblizenia bo to bylby juz koniec wtedy z mojej strony. Ale nie chce udawac tez ze nic sie nie stalo i czekac az do tego dijdzie. Wiec nie wiem rozmawiac, czy zobaczyc co bedzie jak sie postaram? nie chce jej stracic, nie z powodu ze boje sie zostac sam, Kocham ja i chce byc z nia ale oczywiscie ona tez musi tego chciec. Na pewno nie opisalem wszystkiego, licze na jakas rade, czy dobrze zrobilem, czy prorozmawiac, znacie takie przypadki? Dziekuje i Pozdrawiam

Zona żołnierza powinna zachować się honorowo,jeżeli znudzi się panu żołdakowi ma odejść grzecznie z domu z walizką i nie sprawiać problemów.Tak mogę w wielkim skrócie opisać to wszystko czego jako[ŻONA BEZ HONORU]doświadczyłam.Kochanka nie ma obowiązku posiadać takich cech ;jak wstyd,honor itd..Zostałam zdradzona przez człowieka do którego miałam bezgraniczne zaufanie a teraz muszę wyprowadzić się z mieszkania,jako żona nie mam żadnych praw.Dla wojska żony ,dzieci nie istnieją i nie zasługują na ludzkie traktowanie. Poszukuję żon żołnierzy które są w takiej sytuacji jak ja i moja córka-czyli osoby nieuprawnione do godnego życia. Schowałam bardzo głęboko -honor- i robię wszystko aby zapewnić sobie i studiującej córce dach nad głową,potrzebuję dobrej rady i wsparcia -walka jest nierówna-ja piszę a oni mi wysyłają ustawę z 2009r. nakazującą w przeciągu 30 od rozwodu opuścić mieszkanie

Witam serdecznie, Nie przypuszczałabym że kiedyś wejde na taki portal, że kiedys mój ukochany mnie zdradzi!:( Jesteśmy dopiero 3lata po slubie, mamy wspaniałego synka...niestety mój mąż mnie zdradził z naszą wspolna koleżanką. Najgorsze że nie potrafi rozmawiać na ten temat, nie przeprosił, nie powiedział żebym zaufała że wszystko się ułoży. Codziennie są awantury bo proszę go o pomoc psychiczna,wsparcie, rozmowe, przytulenie, wytłumaczenie,plan na przyszłość...... Dla niego jakby się nic nie stało, jest twardy jak głaz, nie potrafi nawet mnie przytulić...a niedawno byłam jego całym światem.Jak to strszanie boli!Nie wiem jak sobie z tym poradzić, bo ON nie zachowuje sie odpowiedzialnie i nie potrafi powiedziec czego w życiu chce:( Jestem załamana......ja się staram po zdradzie a on odwrócil się ode mnie*(Niby chciałby dobrze,ale jak może być..mam udawać że nic się nie stało i czekać aż łaskawie zacznie być partnerem................Pomóżcie

Nawet nie wiem jak zacząć... wiem, teoretycznie najlepiej od początku, ale nawet nie wiem dokładnie gdzie ten początek... Poznaliśmy się na początku studiów, jakieś 10 lat temu. Zaczęliśmy się spotykać, zamieszkaliśmy razem, pobraliśmy się 7 lat temu. Rok po ślubie miało miejsce pierwsze zdarzenie, które już wtedy powinno dać mi do myślenia chyba... ona wyjechała na wakacje na obóz sportowy. Tam poznała młodszego od siebie o jakieś 5 lat kolegę (wtedy jeszcze licealistę) on się w niej zakochał, było dużo telefonów, rozmów, ja oprócz zakomunikowania że nie bardzo mi się to podoba tolerowałem ten stan rzeczy po zapewnieniu mnie że to przecież dzieciak i ona nie robi nic złego. Tutaj wtrącę, że z tytułu wykonywanej pracy jestem czasem poza domem (w sensie nocuję poza domem) I kiedyś ona zaczęła mocno wypytywać o jakiś konkretny dzień czy będę w domu czy znowu na wyjeździe itd. itp. bo ona chce zrobić imprezę dla koleżanek - takie babskie pogaduchy nocą itp. Wzbudziło to moje podejrzenia. Wróciłem wieczorem, ale ponieważ nie chciałem żeby to było ewidentnie że ją sprawdzam to zadzwoniłem spod bloku że musiałem wrócić bo zapomniałem jakichś materiałów. Wszedłem do góry. W domu nikogo nie było. Jej tłumaczenia dziwne i pokrętne, że była koleżanka ale wyszła itd. itp. Sprawdziłem - to był on, wystarczyło sprawdzić billing telefonów z tego wieczora. Ale nie zrobiłem afery, ba nawet ostatecznie wtedy nie powiedziałem jej że wiem, że to on. Nie wiem czy do czegoś doszło czy nie. Wiem że uciekł przede mną na wyższe piętra... Kontakty z nim się zakończyły, no może nie w 100% ale ograniczyły się na tyle że wiedziałem że nic się nie dzieje. I tak przez jakiś czas. Dopóki nie pojawił się kolega z pracy. Starszy o 2-3 lata kolega po fachu, dobry jej znajomy, pracujący w innym mieście. Pojechała tam na praktyki, z oszczędności zamieszkała w mieszkaniu które on wynajmował razem z innymi studentkami - tyle że ich nie było bo akurat wyjechały na wakacje. I tam prawie na pewno do czegoś doszło. Prawie - bo miałem tylko poszlaki - jakiś fragment rozmowy na gg, kilka sms i to że nie uprawiając seksu ze mną jakiś czas (mieliśmy mały kryzys w małżeństwie) znalazłem opakowanie tabletek, które po sprawdzeniu okazały się tabletkami "po". Ona po powrocie od niego wyjechała na 3 miesiące do Kanady. Po powrocie rozmawialiśmy długo, ja powiedziałem jej że wiem o tym co się stało - ona oczywiście zaprzeczyła. Ja nie miałem żadnych dowodów, bo to co przeczytałem było tylko w mojej głowie, a na tabletki też nie miałem żadnych dowodów... Kiedy powiedziałem że wiem również o tym 1. gościu i jego ucieczce z mieszkania przede mną - już nie zaprzeczyła... Ale koniec końców zostaliśmy razem. Ja nie drążyłem tematu, kontakty z tamtym gościem się raczej urwały, mała kontrola billingów wskazywała na spokój... No i etap trzeci, aktualny. znajomi z którymi dość dobrze się "kumplowaliśmy" - wspólne imprezy, grille, sylwester, wyjścia na miasto. One się razem widywały, ja i on się razem też dobrze dogadywaliśmy. Po jakimś czasie okazało się że oni mają duże problemy w związku. Niby na zewnątrz nic nie było widać, ale w środku kipiało... i nagle czerwona lampka - on i moja żona zaczęli się często widywać. Niby u niej w pracy - ze względów zawodowych, ale znacznie częściej niż wcześniej. Ja nadal dość często wyjeżdżam, więc przygotowałem się odpowiednio, znowu kontrola telefonu, komputera, maili. Przyjechałem wieczorem - on siedzi u nas w domu. Zadzwoniłem - niby z trasy - żeby pogadać, powiedziała że jest sama, że kładzie się spać. chwilę pogadaliśmy, ona skończyła bo "była zmęczona". Drzwi były zamknięte w sposób który nie pozwalał mi ich samodzielnie otworzyć. Chwilę zajęło im otworzenie ich. Tłumaczenie: on przyjechał bo ma problemy w małżeństwie, a moja żona mu pomaga. Kiepskie jak na smsy typu: "nie mogę o Tobie przestać myśleć" czy "Nie mogę już się Ciebie doczekać" i odpowiedź "ale nie obiecuj sobie zbyt wiele dziś wieczorem bo jestem niedysponowana" Spakowałem kilka swoich rzeczy i powiedziałem że daję jej kilka dni na przemyślenie tego czego chce. On w międzyczasie zaczął się ubierać mówiąc że jestem chyba śmieszny twierdząc że oni razem... Ja na to że jeśli sobie tego życzy to mogę to udowodnić - zdębiał, zamilkł, wyszedł. Ona się tłumaczyła, że przecież oni tylko rozmawiali o jego problemach. Ja wyszedłem. Zdruzgotany, załamany, rozszarpany. Wyszedłem, bo nie miałem ochoty na jej szantaże emocjonalne, że się zabije, że nie może beze mnie żyć... On stał samochodem w uliczce obok, na tyle głupio że go zobaczyłem jak odjeżdżałem... Ona dzwoniła do mnie, nie odbierałem. Nagrywała się na pocztę. Nie oddzwaniałem, nie odpisywałem na smsy. Prawie nie spałem tej nocy. Następnego dnia w pracy - ona dzwoniła, odebrałem, ale rozmawiałem raczej krótko i bez emocji, że będę za kilka dni, że nie mamy na razie o czym rozmawiać. Ona utrzymywała że już wie czego chce, że chce być tylko ze mną, żebym wrócił, że porozmawiamy. Wytrzymałem tak do wieczora. Wróciłem. Ona się nie przyznała do niczego, no może że spotykali się zbyt często i że powinna mi powiedzieć, ale to tylko dlatego że ich małżeństwo jest w tak złym stanie. Okazało się że jego żona jest w ciąży i że rzekomo moja żona odwodziła go od pomysłu rozstania w tym momencie. Ponieważ wydawała się być w naprawdę złym stanie, wiedząc o tym że za jakiś czas ma bardzo ważny projekt w pracy - takie jej być albo nie być, postanowiłem jej dać szansę. Wiedząc że mnie okłamuje, ale nie potrafiłem inaczej. Nie potrafiłbym. Ale rozpocząłem pełną inwigilację - maile, smsy, wszystko co się dało. Ona skrzętnie poinformowała go o tym, że już jest lepiej, ale nie będą mogli się chwilowo spotykać, więc tylko sms, mail, telefon. Spotkali się kilka dni później - tylko na spacer ale jednak. Trwało to tak kilka tygodni. Do jej "ważnego dnia w pracy". Okazało się że wszystko poszło po jej myśli - ma szansę na pewien staż, który da jej dobry start w zawodzie za kilka lat, ale musimy zmienić miejsce zamieszkania. Po tym dniu oświadczyłem jej, że musi wybrać - ja albo on. Powiedziałem jej, że wiem o ich spotkaniach, o mailach. Nie mówiłem że znam ich treść. Ona nadal nie przyznawała się do romansu, choć już nie próbowała zaprzeczać. Wróciliśmy z wyjazdu do domu - ona... poinformowała go o naszej rozmowie, ograniczyła kontakty, ale nie zerwała ich. Zmieniła za to email do kontaktu z nim. Ja nie miałem siły na ostateczne rozstrzygnięcia, bo miałem sajgon w pracy, a uznałem że co ma wisieć nie utonie... Trwało to jeszcze chwilę do czasu kiedy zorientowała się że ja czytam ich korespondencję (serwer rejestrował każde wejście na pocztę i w końcu zauważyła że oprócz niej loguje się jeszcze ktoś). Zapytała mnie czy to robię, odpowiedziałem że tak. Na to ona zaczęła mnie przepraszać, że była głupia, że chce tylko mnie, że on się nie liczy itd. itp. To było jakieś 2,5 miesiąca temu. Zostaliśmy razem. Ponieważ ona zmieniała pracę - przeprowadziliśmy się. Oni już kontaktu nie mają - przynajmniej przez żaden kontrolowany przeze mnie kanał, ale sądząc po ostatnich ich mailach, raczej już kontaktu ni będzie. Tylko co z tego - skoro ja nie wiem czy chcę w tym tkwić? Ona wydaje się byc bardzo przekonywująca w tym, że chce ze mną być. Niby jest ok - ale... nie ufam jej wcale. nie potrafię. I to nie tylko w sprawach "związkowych", ale też w zwykłych codziennych... Jest jakiś problem z seksem, bo ponieważ kolega nie był orłem intelektu, to raczej trudno zakładać że to był powód ich spotkania. - no może lepiej wygląda fizycznie, w sensie jest typem mięśniaka, a ja typem miśka z nadwagą. Ale to tylko pogłębia problem seksu - no bo chyba musiał być niezły w te klocki. Choć z drugiej strony ona nigdy nie narzekała na seks ze mną, ale teraz mocno zwątpiłem, bo może od zawsze kłamała w tej kwestii... Nie wiem czy jest ze mną bo mnie kocha, czy tylko dlatego że daję jej lepsze zabezpieczenie finansowe i bytowe - bo w końcu tamtemu właśnie rodzi się dziecko... Trudno i ciężko mi z tym wszystkim, bo kocham ją i chciałbym z Nią być, ale nie wiem czy potrafię się jeszcze zaangażować, tak zatopić się na choćby 90%, bo o 100% to nawet już nie marzę...