Małżeństwo dla mnie było ok, mąż twierdzi, że czuł się niekochany, niedoceniany, odrzucany... Hmmm, jak w większości historii. Ja cały czas aktywna zawodowo, zaraz po macierzyńskich odrazu do pracy, dom i dzieci na mojej głowie, on często praca na wyjazdach.

Zdrada perfidna, zaplanowana, portal randkowy, pisanie z kilkoma dziewczynami, spotkanie z jedną, na pierwszym spotkaniu seks bez zabezpieczenia.

Kiedy się wydało płakaliśmy razem, nad latami, w ciągu których nie umieliśmy szczerze rozmawiać, obiecaliśmy sobie że ratujemy rodzinę. Jednocześnie on mówi, że kochanka go dowartościowała, wręcz uratowała, wiele takich bolesnych tekstów. Ale staje na tym, że się kochamy i walczymy o siebie.

Ale do rzeczy. Obiecał, że z nią skończył, w maju na jego smartwachu zobaczyłam wiadomość z nieznanego numeru, zapytałam kto to, on nic nie wie kto to, bla bla, wprowadziłam numer na swój Whatsapp, kobieta. Przyznał się że mają kontakt, nie wie po co. Napisałam do niej, odpisała następnego dnia, po konsultacji z nim, że się polubili i kontakt z sympatii.
On znowu płacze, przeprasza, ja chcę odejść, ale oczywiście zostaję... Boję się o dzieci, mamy wielki kredyt na dom, dom w remoncie.

Sytuacja na dziś. Od maja, kiedy zerwał z nią zupełnie kontakty robi się bardzo oschły. Ogólnie od listopada nie było jakiejś wielkiej rehabilitacji z jego strony, wręcz dowiedziałam się, że ją pocieszał tygodniami mnie w momentach słabości wyzywał od poje..., idź się leczyć itd. on od listopada jest za granicą, zjeżdża co 4-6 tygodni do domu. W domu jest ok. Kontakt przez Whatsapp coraz luźniejszy, nie pyta co u nas, nie interesuje się, mnie w walce o stabilność psychiczną nie wspiera wcale. Pytam co się dzieje. Nie wie. Mówi, że wie, że zachowuje się źle ale nie wie czemu. Od kilku tygodniu męczę go, że ma się określić gdzie chce być. Odpowiada, że wszystkie decyzje są złe, dla niego liczy się odpowiedzialność za rodzinę. Wczoraj mnie zapytał czy można kochać dwie osoby naraz. Hmmm, więc wszystko chyba jasne? Pytam czy kocha mnie, mówi, że tak i nie. Dziś pytam czy walczymy o rodzinę, cisza...

Chcę odejść, wczoraj napisałam mu, że kończymy, dziś rozmawialiśmy normalnie, o minionym dniu. Napisałam mu potem, żeby zaczął ze mną rozmawiać jeśli mamy być razem bo z tym nieśliśmy zawsze problem. Nie skomentował tego. Ja nie umiem panować nad emocjami, raz mu piszę, że koniec, potem, że walczymy, wiem, że przez to ma do mnie niechęć. A także przez wracanie do zdrady bo też to robiłam. Nie mogę spać od kilku dni, wciąż kołacze mi serce, jak to skończyć... Bo chyba nie ma już co zbierać.