Zaraz po ślubie ona ucieka do innego; coś tutaj jest nie halo; kilka lat po ślubie ona powinna unosić się nad ziemią ze szczęścia; jak długo się znaliście przed ślubem?
Dwa razy zamiotłeś sprawę pod dywan a małżonka nie poniosła kompletnie żadnych konsekwencji swoich wybryków; jak myślisz jaki dostała od Ciebie sygnał? Dlaczego nie szanujesz sam siebie? Nie chodzi od razu o to aby się rozwodzić, wystarczy postawić jasne granice; Ty tego nie zrobiłeś po pierwszym razie, nie zrobiłeś po drugim i dziś ponosisz tego konsekwencje;
Cztery miesiące terapii to tyle co nic; tak naprawdę terapeutka dopiero zdążyła Ws poznać; dlaczego przerwaliście to? Jakie były tego pobudki? Kto zaproponował tę terapię? Jak ona się na niej zachowywała?
Trochę sam sobie jesteś winien tego w jakim dziś miejscu jesteś/ jesteście; nie napisałeś nic o dzieciach; macie? jeśli nie to dlaczego?

Znamy się o 14 roku życia. Po drugim razie postawiłem jasno granicę tzn że jeśli pojawi się kolejny taki raz to koniec. Terapia trwała tyle ze względu na to że terapeutka po 4 wspólnych miesiącach pracowała jeszcze z żoną przez kolejne 3 więc słuchałem tego co mówi specjalista. Nie mamy dzieci.

Piszesz, że postawiłeś wyraźną granicę dając jej ultimatum, że po kolejnej będzie koniec i co? Po pięciu latach dostałeś powtórkę z rozrywki i nic z tym nie robiłeś. To gdzie ta granica? Gdzie Twoja konsekwencja? Rzucasz słowa na wiatr; Jeśli mówi się A to trzeba umieć powiedzieć B a Ty co zrobiłeś? Dałeś jej po prostu ciche przyzwolenie na zdrady bez konsekwencji; sam możesz pluć sobie w brodę bo pewnie nieświadomie, ale pośrednio się do tego przyczyniłeś; inna sprawa, że Twoja kobieta nie ma żadnych problemów z oszukiwaniem Ciebie i włażeniem Ci na głowę; Co zatem Cię trzyma przy niej skoro nie ma dzieci? Kochasz siebie?

Teraz myślę że boję się samotności i przyszłości czy kocham myślę że ja jeszcze tak

Paraliżuje Cię strach przed nieznanym, nowym, bez niej.
Nigdy się nie dowiesz co będzie jak postawisz granice i powiesz B, jak pisze Poczciwy.
Pytanie było czy kochasz siebie?
Bo z miłością do niej może być tak, ze bardziej boisz się samotności niż ją kochasz.
Ona Ciebie nie szanuje, bo Ty nie szanujesz siebie.
Zadaj sobie pytanie czy warto ciągle czekać, aż zrobi to kolejny raz, bez żadnych konsekwencji.

A dlaczego boisz się samotności i przyszłości ? Co takiego strasznego widzisz w tej samotności i przyszłości ?

P.S.
Siebie powinieneś poznać a dzięki temu poznaniu zmienić to co utrudnia życie i zmienić swoje życie.
Bo z tego co piszesz to niezbyt jesteś z niego zadowolony.

Tak to prawda nie jestem zadowolony z tych "dram" które nie są mi do niczego potrzebne i ostatnio uświadomiłem sobie że szukam kogoś kto będzie mnie cenił bo ja przez te wszystkie lata byłem bardzo fer i nie oszukiwałem nikogo

Myślę że powinieneś najpierw w sobie znaleźć osobę która będzie cię ceniła a to daje praca nad sobą. Całe życie to dramy przeplatane czymś dobrym. Niestety filmoteka "romantyczna" wgrała nam przekonania że życie jest tylko bajką Pamiętaj że ból przemija tak samo jak przyjemności.
Dlatego warto nauczyć się kochać siebie, bo to daje wolność.
Jeśli nie szanujesz siebie to jak możesz być szanowany przez innych ?

Przekonaj się że mimo niepowodzeń, "kataklizmów życiowych" masz siebie, osobę która Cię nigdy nie porzuci, pozwól jej być dla siebie przyjaciele, uwierz w siebie .

Pit piękne słowa które też ktoś obok ostatnio mi powiedział może to jest właśnie taki kierunek dobry dla mnie. Zamknięcie sprawczą kimś kto nie ceni na rzecz kogoś kto widzi we mnie to dobro

Co Ty UNITRA chcesz ratować ? Małżeństwo którego nie ma i nie było od samego początku .Można wybaczyć raz ale trzy razy i to tylko trzy razy o których wiesz to już czyste frajerstwo .
Boisz się samotności ? Masz 32 lata ,co najmniej drugie tyle przed tobą . Chcesz je zmarnować na bycie ze zdradziecką babą ,siedzieć jak na węglach i czekać na powtórkę .Spadaj z tego chorego układu i ciesz się życiem puki jesteś młody .Forumowicze dobrze ci radzą zajmij się sobą .

Boimy się tego czego nie znamy a Ty nie znasz innego życia, niż życie z nią. Nieistotne, że takie życie nie jest ok gdy jesteś raniony, ale jest Ci ono znane, czujesz w pewnym sensie komfort; wyjście ze sfery komfortu często powoduje strach, gdy się już przełamiesz to okazuje się, że strach ma tylko wielkie oczy...

Aster ostatnio właśnie coraz częściej zaczynam myśleć o tym co piszesz i czytam ostatnio dużo w tym temacie. Myślę też że każdy tutaj wypowiedział to co tak naprawdę jest widoczne z postaci bocznego obserwatora nie można być całe życie osoba która przebacza bo ta druga osoba to ciągle wykorzystuje

Tylko, że Ty nic nigdy nie wybaczyłeś; Ty po prostu z wygody przemilczałeś coś co było niewygodne i bolesne a to diametralna różnica; wybaczenie nie doprowadziłoby Cię do miejsca, w którym aktualnie jesteś czyli w doopie.

odniosę się do kontekstu Twojej historii, wtedy zawsze będziesz na przegranej pozycji. Zawsze.

osoby trzecie widzą więcej.
Decyzja jest Twoja co zrobisz, jak zrobisz, czy zostaniesz z nią czy nie... ale żeby wyjść z sytuacji w jakiej jesteś musisz zmienić postrzeganie na swoje życie.

Tak uświadomiłem to już sobie i wiem że jedynym wyjściem dla mnie jest teraz zerwać ten łańcuch przywiązania, stawić czoła rzeczywistości i rozpocząć nowe życie bo mogę znaleźć jeszcze kogoś kto doceni mnie na tym świecie

Poczciwy tylko jak wyjść z dek doopy ?

UNITRA

Pytanie co to jest wybaczenie wg Ciebie ? Bo ja z obserwacji widzę że wybaczenie jest tym samym pojęciem co istnienie jednorożca Niby jakieś wybaczenie było a ludzie dalej się z tym problemem męczą.
Jeśli legenda "o wybaczeniu" może jednak mieć rzeczywiste podłoże to myślę że znajduje się za całą :górą lodową" wszystkich zjawisk w naszej psychice których doświadczamy po zdradzie .
Najpierw trzeba przeżyć żałobę po tej naszej "rzeczywistości " która okazała się złudzeniem, później warto naprawić siebie, głównie w relacjach ze samym sobą ( ważne jest tu aby mieć osoby które będą wsparciem, będą szły obok ) później ruszamy już coraz lepiej do przodu. Pracując nas sobą cierpliwość do siebie jest bardzo ważna, bo stanowi część miłości do siebie.

Wybaczenie wybaczeniem ale chyba gorszy w tym wszystkim jest już całkowity brak zaufania

Ponowne zaufanie jest ściśle związane z wybaczeniem. Jeśli nie ufasz = nie wybaczyłeś i odwrotnie.

To prawda tylko pewności czy to znowu się nie wydarzy nie ma nikt bo nie siedzi się w głowie u tej drugiej osoby

Nigdy nie masz pewności nawet w nowym związku;
Zdrada pod pewnymi warunkami może być otwarciem nowego lepszego i dojrzalszego związku, nie opartego na złudzeniach, sęk w tym, że Ci co zdradzili niekoniecznie są skłonni te warunki dostrzec;

Niestety decyzja o rozstaniu nawet nie wywołała łezki w oku a tylko stwierdzenie że jak tak chcem to tak będzie

No to masz już chyba jasność co do swoich dalszych decyzji;

To chyba prawda jak ktoś tak się poddaje to znaczy że żyłem we własnej bańce mydlanej w której uważałem że druga osoba czuje to samo co ja.

Jakie kroki polecacie w tym pokochaniu siebie samego? Terapia, książki? Czy może jeszcze jakaś inna droga

Każda droga jest dobra, ale trzeba mieć świadomość, że to długi proces; terapia jak najbardziej, ponadto książki, wypracowania, artykuły, czy chociażby historie wraz z komentarzami tutaj na portalu.

Zacznę od książek akurat to jedno z moich hobby

Witaj UNITRA. Z tego Co piszesz to Twoja zona predzej czy pozniej odejdzie. Jest teraz na etapie poszukiwan. Radze ci zajmij sie soba a od niej sie zdystansuj na maksa. Zyj tak jakby jej nie bylo ale nie ignoruj jej. Badz grzeczny jak mozesz, nie prowokuj zadnych klotni ani nie daj sie sprowokowac. Badz uprzejmy ale rob swoje. Jak skupisz sie na sobie I Nad praca Nad soba to naprawde bedzie ci latwiej to ogarnąć. Znajdz sobie moze jakas pasje , cos Co cie fascynuje. Ty musisz byc dla siebie samego teraz najwazniejszy. Jest w tym duzo egoizmu no ale z tego Co piszesz to twoja zona ma go AZ za nadto. Tym samym staraj sie zyc tak w tym zwiazku aby to wygladalo tak ze ciagle nic sie nie zmienilo. Proponuje wspolne wyjscia, wyjazd itp. Jak zona powie ze nie to powiedz stanowczo ze jak nie chce to jej nie z musisz ale ty chcesz wyjsc I wyjdziesz. Dlaczego ci to pisze? Latwo jest rzucic kogos, odejsc majac nawet powody. Trudniej jest byc do samego konca w porządku I pokazywac ze starasz sie o was. Ale tak dlugo jak ty bedziesz w porządku wobec siebie samego to pozniej nie bedziesz miec niczego Co bys mogl sobie zarzucic. Jezeli ona w koncu odejdzie bedzie to dla ciebie nagroda. Bedziesz wiedzial ze zrobiles wszystko co mogles. Dodatkowo nie zrobisz z niej ofiary Bo kobiety czesto robia z siebie ofiare ze bidula została porzucona przez Meza I dopisze do tego jeszcze historie jaki to byles okropny etc. Nie daj jej tej przyjemnosci. W razie czego zawsze bedziesz w stanie stanac I powiedziec wprost jak bylo. Wtedy prawda sie obroni Sama. Poki Co pomysl co nowego mozesz wprowadzic w zycie. Jakies nowe hobby. Nie ksiazki. Niech widzi ze sie Nia nie przejmujesz. Zrob tak zebys juz zawsze kochal siebie bez wzgledu na to czy ona zostanie czy nie. Jezeli trzeba zostaw jej wolna przestrzeni na zasadzie rob sobie Co chcesz. Stawiaj siebie na pierwszym miejscu. Ty tez jestes wazny. Mam nadzieje ze moje slowa dadza ci do myslenia jak sie uporac w tej ciezkiej sytuacji. Ze rozumiesz moje przeslanie. Choć to wszystko bardzo ciezkie pamietaj ze zawsze na koncu Masz czuc ze jestes dobrym czlowiekiem I gdy spojrzysz w lustro to bedziesz widzial osobe ktora kochasz. Zycze ci duzo sily...

Unitra ty chyba lubisz takie emocje związane ze zdradami zony. Ucikaj bo ona zameczy ciebie psychicznie

nie napiszę tego to mnie wykańcza nie potrafię spać w nocy jestem prawdziwym wrakiem człowieka sam nie wiem czemu w tym trwam teraz już jest mi lepiej bo minęło trochę czasu ale dalej mam to w głowie a każda kolejna przypomina mi o poprzednich

A Wy rzucilibyście to wszystko w cholerę i poszli na nowo szukać swego szczęścia?

Często to jedyne wyjście, dlaczego ?
To pokazują statystyki, małżeństwa po zdradzie najczęściej rozpadają się. Rozpada się to co najważniejsze zaufanie, często rozpada się też więź uczuciowa i emocjonalna.
P.S.
Szczęście nie jest zależne od innych osób, od innych osób możemy otrzymać przyjemności różnego rodzaju ale na pewno nie szczęście.
Zdrowe poczucie własnej wartości to fundament relacji tak jak z kobietami tak i z innymi ludźmi. Zdrowe poczucie swojej wartości pozwoli na to abyś odwrócił się od wszystkich którzy Tobie nie służą (np: wykorzystują, poniżają dowartościowując się przy tym samemu )
Zweryfikuj swoje przekonania na te które są niezdrowe i te które mogą być pomocne.
Np niezdrowe przekonanie że jak będziesz dobry to inni się tym samym podzielą.
Nigdy a to nigdy nie mierz ludzi swoją miarą dla mnie to jest najgorszy błąd jaki można robić.

Tak to prawda teraz dopiero to zrozumiałem. I też nie ma zaufania po trzech fazach bo jak może być?