Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...
zona Potifara | 05:23:44 |
|
bardzo smutny | 07:19:10 |
|
Kalinka93 | 08:15:28 |
|
#
poczciwy | 08:40:50 |
|
uzytkowniczka | 10:12:35 |
Z żoną jesteśmy od około 9 lat razem, od ośmiu lat mieszkamy pod jednym dachem, 2 lata po ślubie, 0 dzieci. To tak w skrócie aby zobrazować. Moja żona jest bardzo atrakcyjną kobietą, ja mogę opisć się na zasadzie (trochę piękniejszy od diabła). Dzieli nas 8 lat (mi blizęj do 40 niż 30, żona młodsza).
Niestety z przykrością muszę stwierdzić, że dołączyłem do grona osób zdradzonych dowiadując się o tym analizując zachowanie żony i robiąc szybki rekonesans historii jej poczynania w internecie (na zalogowanym koncie google)
Nie miałem twardych dowodów, nie miałem nic poza podejrzeniami i jej od jakiegoś czasu wklejonymi oczami w telefon który zawsze dziwnym trafem przede mną chowała, a każdy moment gdzie brałem go w rękę wzbudzał w niej reakcje - "oddaj".
W końcu nie wytrzymałem i poprosiłem żonę o telefon, zapytałem o aplikację do rozmów z której rzekomo miała nie korzystać - wykręcała się. Wybuchła kłótnia, po której żona zmiękła i dała mi swój telefon.
Zainstalowałem tą aplikację, chmurka ładnie przywróciła jej ustawienia i zobaczyłem imię gościa z którym rozmawiała. Już wiedziałem że moje podejżenia były słuyszne.
Żona zareagowała panicznym płaczem, mówiła podkreślała że chce żebym wiedział że mnie nie zdradziła, że tylko rozmawiała i raz się spotkała podając mu rękę.
Wyszedłem z domu bo nie chciałem z nią być. Nie było mnie całe 10 min, nie mialem gdzie pojść, nie byłem w stanie jechać autem. Po powrocie spakowałem się i oświadczyłem że się wyprowadzam, błagała mnie, trzymała i klękała przede mną abym został, porozmawiał. W końcu się poddałem i zostałem.
Zaczęła się właściwa rozmowa. Ciągnąłem ją za język co zaszło, dlaczego. Powiedziała wszystko (chyba) że to trwało 2 miesiące, że 2 razy się spotkali, wyciągałem dalej. W końcu się chyba odważyła i do wszystkiego się przyznała, że spotkali się więcej razy (okolo 5), po jakimś miesiącu znajomości raz odwiedziła go w mieszkaniu na kawę, ale straciła kontrolę nad sobą a sprzyjające okoliczoności intymności doprowadziły do wyrośnięcia u mnie pełnego poroża.
Potem oczywiście gadka, że to było tylko raz, że od razu żałowała, że i tak nic z tego by nie było i chciała to już zakończyć (ciągnęło się to jeszcze przez miesiąc ale już tylko na komunikatorze i tak umierało).
Najwazniejsze ze sama mi to powiedziała, odważyła się (a mogłą brąć dalej w zdradzę tylko "emocjonalną") - pytanie tylko czy sama tego chciała czy zrobiła to ze strachu że i tak się dowiem i nie będzie już okazji to tłumaczeń. Aktualnie jesteśmy po tygodniu rozmów o tym co zaszło - to były najcięższe rozmowy w moim życiu.
Nie wybielam się, wiem że winę za to wszystko ponoszę też ja gdyż zaniedbywałem potrzeby żony (głwonie te emocjonalne, miekkie sprawy bo moje libido jest zdecydowanie większe od żony). Ale to przecież nie ja wepchałem ją w ręce innego faceta.
Nie mam z kim o tym porozmawiać, nie wiem co o tym myśleć, przede wszystkim czy to co mi powiedziała jest w 100% prawdą i czy tak naprawdę potrzebuję ją poznać (skoro sama się do wszystkiego przyznała). Żona twierdzi że jedyne czego chce to tego abym nie próbował nigdy odzyskiwać historii jej rozmów z tym trzecim. Już pierwszego dnia zerwała z nim kontakt wysyłając mu sms (kolejny jej błąd, bo dopiero wtedy poznałem jego nr telefonu i mogłem ustalić jego personalia, oraz sprawdziłem bilingi).
Z jednej strony wygląda że powiedziała mi wszystko (a dużo mogła zachować dla siebie) - badając bilingi i łącząc kropki wychodzi na to że ich relacja reczywiście wygasała (lub może przeniosłą się na owy komunikator do którego mam zakaz). Ogólnie wygląda że jej wersja "prawdy" trzyma się kupy.
I teraz nie wiem jak sobie z tym poradzić, czy próbować jeszcze coś z tego sklejać. Tak bardzo ją kocham, wszystko co w życiu robiłem było z myślą o niej. Przez ostatni rok trochę odleciałem i oddałem się pracy myśląć że najważniejsze w życiu są tylko pieniądze (ale robiłem to dla niej gdyż chciałem zrealizować nasze wspólne marzenie jakim jest dom).
Nosz, kurna, obcy wszystkim facet (ponoc z nudy zaczęła 2 miesiące temu rozmawiać z losowymi osobami na internecie w owym "komunkatorze" i z tym ponoć rozmawiało się najlepiej), po tygodniu 1 kawka, potem jeszcze kilka szybkich spotkań w ciągu dnia, plus rozmowy wieczorem, po miesiącu zdrada fizyczna, po puściu na całość, niby zaczęło miedzy nimi się wypalać i trwało to kolejny miesiąc. Czyli po 2 miesiącach jakoś dziwnym trafem wpadam ja na już ponoć zamykany etap w jej życiu. Z jej relacji wynika że nawet jej najbliższa przyjaciółka, powierniczka wszystkich problemów o tym facecie nie wiedziała. Twierdzi że już wtedy widzieła to to błąd i że chciała sama to skończyć, pragnęła budować ze mna nadal związek, jakoś o nas walczyć i o to abym ja zauważył jej potrzeby i ją (a nie tylko pracę i gromadzeniem majątku na budowę domu).
Nie wyprowadziłem się - dlaczego ja mam się męczyć, skoro to ona jest winna (postawiłem sprawę że jak dojdzie do separacji to ona ma się wyprowadzić bo mieszknie nawet po potencjalnym rozwodzie zostaje tylko moje). Od tygodnia o tym rozmawiamy, szukamy rozwiązań, zwierzamy się sobie.
Osobiście cały czas próbuję poskładać resztę historii w całość (nie wiem czy ciekawość jest dobrą drogą jeśli mam nam dać szansę), poznać dokładniej powody, nawet wyciągam od niej szczegóły które ze łzami w oczach mi opowiada, próboję przetrawić to co się stało na swój sposob.
Ona zgadza się na wszystko o czym teraz to ja zadecyduję, godzi się na separację (z jej wyprowadzką), godzi się nawet na to że cały świat się dowie o tym co zrobiła (jeśli zechcę mogę porozmawiać o tym z rodziną, znajomymi) - czyli bierze na klatę swój błąd. Odważnie... i cały czas podkreśla że mnie nadal kocha, że chce ze mną być.
Nie wiem co nią powoduje - moze strach przed straceniem tego co ma (nie ukrywam zarabiam 4 razy więcej niż ona, żyje nam się lekko i przyjemnie), z drugiej strony to ona jest młodsza, nie zostanie na lodzie, ma gdzie iść, ma swoją pracę i na pewno by sobie w życiu lepiej poradziła niż ja...
Z drugiej strony błaga mnie o szanse, abyśmy spróbowali być jeszcze ze sobą szczęsliwi. Oboje doskonale wiemy że nie wiadomo co się stanie, czy damy sobie z tym radę, czy przetrwamy, ale bez chciażby próby poukładania naszego wspólnego życia na nowo nigdy się nie dowiemy czy jeszcze ze sobą możemy być szczęśliwi i stanowić jedność (a tego ponoć ona chce).
[b]Tak naprawdę dręczy mnie już tylko jedno - dlaczego nie chce abym przeglądnął historię jej rozmowy na komunikatorze?[/b]
Wyjaśnia to tym że po tym co przeczytam raczej nie będzie czego składać. Podejrzewam że były tam opisywane jej fantazje i pewnie nie nie tylko te erotyczne, jakieś narzekania na moją osobę (jaki to nie jestem, czego we mnie nie lubi, etc), może już planowała z nim świetlaną przyszłość, może kolejne schadzki finalizowane sexem (czyli teoria z wypalaniem została by obalona).
Stawia tą spawę tak stanowczo, że wygląda to w ten sposób że jeśli się dowie, że to przeczytałem to ona odemnie sama będzie chciała odejść (a ponoć nie chce walczyć) - nie rozumiem tego - moze ktoś mi to wyjaśni, patrząc na to z boku bez emocji które mną targają.
Nic już nie wiem, cieszę się że mogłem się chociażby wyżalić. Rozważam udanie się do psychologa (czy to samodzielnie czy z nią) może ktoś obcy z dystansem do całej sprawy pomoże mi w poukładaniu tego co się wydarzyło.
I ta nadszarpnięta męska duma - nie czuję się pelnowartościowym facetem teraz teraz. Niecałe 2 lata po ślubie, brak dzieci, zero zobowiązań - kopa w dupe należy zasadzić i życzyć szczęścia na nowej drodze skoro była nieszczęśliwa i zamiast walczyć o nas oddawała się innym uciechom.
W tydzień zdąrzyłem prześwietlić jej obiekt westniech, zwykły gościu, ani lepszy ani gorszy od wielu innych (widocznie dobry w rozmowie z cudzymi nieszczęśliwymi żonami, albo może tylko z moją mu tak dobrze poszło). Gościu ma żonę, dzieci, wiem gdzie mieszka, gdzie pracuje, znam numer telefonu - nawet zadzowniłem do niego i powiedziałem, że o wszystkim sie dowiedzialem (nie wiem czy mu żona przekazałą tą informacje podczas ich ostatniego SMS), jednoznacznie dałem do zrozumienia że wystarczająco dużo o nim wiem i tylko od mojego kaprysu zależy co z tym dalej zrobie (a niech się facet teraz boi konsekwencji, każdego dnia wracając do domu myśli że zastanie go jego żona ze łzami w oczach). A tak naprawdę to gówno mnie on i jego życie obchodzi i nie zamierzam angażować się w cudze dramy.
Ilobay ja zostałem bo było dziecko.Czy żałuje ,nie .Czy wybaczyłem ,nie .Czy mam koszmary ,tak.Czy kocham żonę tak.Zastanów się.Akcja była w połowie lat 70.
Kazdy z nas ma wlasna, osobista hierarchie wartosci. KAZDY. Czasem ustalamy ja swiadomie, czesciej nieswiadomie. To co uwazamy za mniej wazne jest na dalszych miejscach niz to co uwazamy za wazniejsze. Da sie z tym zyc nawet jesli boli. W koncu niby dlaczego zycie ma byc przede wszystkim fajne? Musi byc fajne? Czy nie lepiej by bylo po prostu dobre w sposob jaki iwazamy za dobry?
Ona żałowała , żałuje cały czas ale co mi z tego .Daję radę bo byłem i jestem wojownikiem albo mi się tylko tak wydaje .
Jak wyglądały wasze relacje później?
Zachowanie żony?
Nie miałeś myśli że tylko tkwiła przy Tobie?
Myślę że skoro jesteście do tej pory razem to Ona poprostu tego chce.
MylÄ™ siÄ™?
Wiesz ,ja się tak zastanawiam kto tak naprawdę z kim został u was. Oczywiście współczuję dziecku .
Przepraszam jesli kogoÅ› urazilem ,to najlagodniejsza forma mojego zdania na temat tego co piszesz gunio.
Gunio jesteś silniejszy niż Ci się wydaje, szapo ba dla Ciebie. Uratowałeś rodzinę, jednak nie przerobiłeś zdrady do końca, nie uporałałeś się z tym, nadal walczysz; widać to po Twoich wpisach.
Jeśli chcesz wygrać wojowniku, musisz uporać się sam ze sobą bo to jest tylko Twoja wojna, najtrudniejsza ze wszystkich wojen.
To jak z wiezniem skazanym na dozywocie, ktprwgo amnestionuja po 40 latach. Nie potrafi juz zyc poza wiezieniem.
Tak tez pewnie i z Guniem. Prez 40 lat byl "uwieziony" w swoim niewybaczeniu wiec teraz nie potrafi juz wybaczyc.
W tym senaie jest przegrany. Natomiast jest zwyciezca, bo podjal decyzje i pry tej decyzji wytrwal.
Można powiedzieć że taka postawa pozwala zdobyć dodatkowy zawód -strażnik cnót małżeńskich.Tylko po co to wszystko? dla kogo? na pewno nie dla dziecka ,bowiem życie w takiej atmosferze rodzinnej na pewno nie było zdrowe psychicznie.
Dlatego według mnie nic na siłę.Są osoby które potrafią wybaczyć zdradę ,są też takie które w imię wydumanych idei zostają w rodzinie i przez 50 lat męczą siebie i rodzinę.Pytam po co?
Ale dlla jakosci jego zycia na szczescie nue ma najmniejszego znaczenia fakt czy Ty rozumiesz hego wybory 😁
Jesli jest przekonany, ze wiecej dzieki temu zyskl niz stracil to nawet jesli inni beda pukali sie w glowe on to kego zycie jest udane.
Cytat
Gunio, da się z tym żyć? z niewybaczeniem? z koszmarami?
Da się o ile ma się dużo zajęć dodatkowych o ile nie przesiaduje się w domu przed tv czy na rozmyślaniach, da się jak umie żyć nie z kimś tylko obok kogoś
Cytat
Cytat
Gunio,
Jak wyglądały wasze relacje później?
Zachowanie żony?
Nie miałeś myśli że tylko tkwiła przy Tobie?
Myślę że skoro jesteście do tej pory razem to Ona poprostu tego chce.
MylÄ™ siÄ™?
eeee taam
Pani szanowny naprawdę niektórzy ludzie są zdolni mają dwie dusze czy dwie osobowości kuźwa no nie wiem jak to zwać.
Moja była w gronie swojej rodziny czy mojej czy naszych wspólnych znajomych grała rolę najlepszej kochającej matki i troskliwej żony, jej zachowanie czy to na rodzinnych imprach czy to jak leżałem po wypadku w szpitalu to panie...ohoho
normalnie wzór do naśladowania jak nie najlepsza żona na świecie to druga...
Zamykały się drzwi mieszkania i ....
By było śmiesznie jej takie życie bardzo pasowało wręcz woda na jej młyn..
Panie gdybyś widział jej zachowanie na widok papierów rozwodowych...
jej walkę by cytując klasyka było jak było to no brak słów.
Ona chciała być ze mną tylko na swoich zasadach
Cóż widocznie da się
Co do llobay normalnie przemiana ala Konrad Kordian ...normalnie szok w jeden dzień z ciamajdy stał się twardzielem oczywiście z całym szacunkiem i z za przeproszeniem
No cóz tylko mu pogratulować i trzymać kciuki by ułożył sobie życie
Z mojego przypadku wiem że posiadając wiedzę co ją łączyło i co robiła z nim,w jakim miejscu. To zwykle pojscie do kina było wyzwaniem.
Kwestia charakteru.
Ponadto interesuje mnie zachowanie jeszcze żony podczas tych dwóch tygodni "godow"? Naprawdę było jej maskowanie tak doskonałe? Przecież życie w takim rozdwojeniu jest chyba trudne. Poza tym uprawianie seksu jednocześnie niemal , z dwoma facetami , jak dla mnie jest ? ....no nie wiem jak nazwać ,jak to jako osoba pogodzić. Naprawdę nie miałeś żadnych obiekcji ani podejrzeń w tym czasie?
Jak bardzo opanowanym trzeba być by tak potrafić ,odpornym na stres i przyswojenie jaźni , rzeczywistosci? Wiem że przy zauroczeniu układ hormonalny wariuje ,ale przecież co innego jest gdy się jest wolnym ,a co innego gdy się jest żoną.
Wiem że u ciebie dalej szok ,ale jesli możesz ,to opisz te kwestie.
Pozdrawiam
Antek,
Cytat
Kwestia charakteru.
To kwestia skojarzeń i koncentracji na nich. Trzeba próbować zastąpić je innymi. Niektórzy mówią, że odczarować miejsca czy lęki, przebić emocje innymi.
Komentarz doklejony:
Gunio 11,
Cytat
Ona żałowała , żałuje cały czas ale co mi z tego .Daję radę bo byłem i jestem wojownikiem albo mi się tylko tak wydaje .
To Ty jeszcze masz koszmary ?
Zdrada i kłamstwa ją zniszczyły psychicznie czy konsekwencje?
A nie zostałeś, bo rola ofiary i cierpiętnika Ci bardzo pasowała ? Idealny układ na ucieczkę od własnej odpowiedzialności za wszystko.
Z litości 40 lat utrzymujesz ją w poczuciu winy?
A to nie jest czasami relacja kata i ofiary ?
Odróżniasz Ty choć trochę urażoną męską dumę i Ego po odrzuceniu od tego czy pasowaliście do siebie i czego oczekiwaliście od życia?
Skoro nie wybaczyłeś, to nie wygrałeś sam ze sobą.
Zdrajcy nie ma, ciężko stwierdzić jak jest bo wczoraj były grube jazdy (po alko, dlatego teraz wiem czemu pije naprawdę rzadko). Ale chyba coś wczoraj we mnie pękło i dzisiaj po całym dniu sprzątania mieszkania po kokluszu jaki zrobiłem (a było ciekawie włącznie z pisaniem flamastrem po lustrach, szafach, stołach) taki jakiś spokojniejszy jestem i nie dręczą mnie pytania typu dlaczego/jak itp.
Co do jej psychiki to właśnie sam nie wiem jak mogła tak na 2 fronty, nawet jej apetyt na sex wzrósł. Ba nawet prosiła aby kupić jej sex zabawkę (wcześniej nie chciała o nich słyszeć mówiąc, że mój Wacek jej starcza) i całkiem fajnie się ją wspólnie wybierało...
Nawet orgazmy miała częściej, albo oszukiwała... Dziwne to właśnie jest.
Może przedawkowała telewizję i naoglądała się za dużo "kobiet wyzwolonych"... Albo ten jebaka odblokował w niej jakieś hamulce. Albo to wszystko robiła z poczucia winny. Tego nikt nie zrozumie i już sam nawet nie próbuje o tym myśleć.
Rodzinie daruję traumy, nie będę rozpowiadać co zaszło (prawdę mówiąc chyba mi wstyd mi że się nie sprawdziłem). Z drugiej strony nie chcę i ich krzywdzić, po cholerę wrzucać im granaty do domów. Moja matka trójki się i mnie martwi bo w kółko mi powtarza że jestem jakiś "przygaszony" (a widuje ją raz w tygodniu). Teściów wyciąłem w telefonie i nie mogą się że mną skontaktować.
Niech tak zostanie do czasu aż nie podejmę decyzji co dalej - czy w prawo czy w lewo.
Mam komu się wygadać, bierze że to pieniądze więc mogę go obrzucać gównem z mojego życia i wiem że cokolwiek powiem to go nie skrzywdzę w żaden sposób...
Ogólnie dosyć dużo notatek mam porobionych na różne warianty. Jest jak będą wyglądać nasze relacje do rozwodu, jest lista jak zdecyduje się dać szansę, jest lista co mam robić jak to ona podejmie jednak decyzję (bo przecież po chwilowej dramie że się wydało, może nie chcieć kontynuować związku bo już wcześniej sobie tak mogła postanowić i teraz tylko musi się zebrać na odwagę i szczerość).
Wciąż jednak nie wiem co robić, choć praktycznie widzę że idę w stronę dania szansy. Zawsze można przecież się rozejść jeśli po pewnym czasie okaże się że uleciał gaz i wegetujemy (i nawet nie będzie bolało i nie będzie zaskoczenia jak ta decyzja wyjdzie od 2 strony). Najgorsze jest to w tym wariancie, że wszystko stanie na jakiś czas. To będzie mega hamulec, nie będę podejmować istotnych planów mogących wpłynąć na techniczne aspekty rozejścia się (płodzenie dzieci, ten nieszczęsny inny dom). Taka trochę egzystencja w 2 osoby, z 2 strony nawet jak się rozejdziemy to stanę w tym samym miejscu na pewien czas. No takie tam konsekwencje niewierności żony już wydumane na spokojnie...
Cytat
Co do jej psychiki to właśnie sam nie wiem jak mogła tak na 2 fronty, nawet jej apetyt na sex wzrósł. Ba nawet prosiła aby kupić jej sex zabawkę (wcześniej nie chciała o nich słyszeć mówiąc, że mój Wacek jej starcza) i całkiem fajnie się ją wspólnie wybierało...
Nawet orgazmy miała częściej, albo oszukiwała... Dziwne to właśnie jest
CoÅ› w ty jest.
Pamiętam jak na początku jeszcze w tedy gdy było cacy była nie miała zbyt wygórowanych potrzeb ba na moje delikatne sugestie by nasze ,,łoże" troszkę ,,urozmaicić" zareagowała bardzo gwałtownie i usłyszałem, że jestem zboczeńcem :niemoc
W okresie na dwa fronty nie raz i nie dwa szczęka mi opadała i jeżeli chodzi o jej apetyt i urozmaicenia - myślałem w tym bardzo króciutkim okresie że to na przeprosiny....:cacy
No cóż przegląd materiałów dostarczonych przez specjalistę zatrudnionego przez żonę boczniaka sprowadził mnie z powrotem na ziemie.
Coś w tym jest na tym forum czytałem o pani która miała problemy z tarczycą i autor twierdził , że apetyt żony na seks był mikroskopijny, a przecie boczniak nie umawiał się z nią by podziwiać kwiatki czy też zachody słońca....
Bądź tu mądry człowieku
Naprawdę widać już u ciebie pracę psychologa ,nie mylić z psychopata ,niestety takich bezrozumcow wiele i też lubią przytulać kasę.Dobrze że masz trzy alternatywne plany działania ,zresztą wszystkie jednakowo prawdopodobne.Zauważ że każdy plan jest wtedy dobry ,gdy ulega ciągłej modyfikacji.
Z drugiej strony ,człowiek ma plany ,a Bóg się z nich śmieje.
Dzięki za odpowiedź.
Pozdrawiam
IIobay , wydaje mi się że dwa tygodnie które dałeś sobie na rozwiązanie sprawy ,na konkretne decyzje to za mało. Moim zdaniem na to potrzeba przynajmniej pół roku. Wtedy pojawia się dopiero jakaś perspektywa , opanowanie z twej strony ,wewnętrzny spokój by decydować na taki ważny temat.Oczywiście spotkać się po dwóch tygodniach można i to na neutralnym gruncie by chociaż zobaczyc z ciekawości co u każdego z was.
Mam nadzieję że nas nie opuścisz i dalej będziesz pisał .
I przestań pić ,bo to naprawdę mało ,nic, nie daje.
Pozdrawiam
UsunÄ…Å‚em dubel; poczciwy
Barek u mnie ugina się od alkoholu i musi znaleźć się naprawdę dobra okazja (świętowanie czy jakaś impreza) abym coś z niego wyjął, nawet piwka nie pije siedząc sam w domu. To pewnie hamulec z dzieciństwa. Nawet rzekłbym, że może to moje zachowanie w związku wynikało z braku przykładu męskiego z dzieciństwa. Tak mi psycholog nasunął ten temat do przemyślenia, że może nastawiałem się tylko na aspekt, że facet starczy że będzie przynosił kasę i po prostu będzie dbał o bezpieczeństwo i aby nic nie brakowało (cały czas mnie to zresztą dręczyło że robię finansowo za mało i nie była to presją żony bo ona często mówiła żebym dał spokój i że jest super, abym popatrzył na innych że nie mają tego co my i trzeba też sobie umieć dogodzić owocami swojej pracy a nie tylko skupiać się na odległym celu). Jak widać moje myślenie o relacji mąż/żona się trochę na mnie zemściło. To za mało bo związek jaki by nie był trzeba stale pielęgnować. Niby tego mogłem nie widzieć w domu bo matka nas sama wychowała i nie ukrywam finansowo zwłaszcza w latach 90 łatwo nie było, ba nawet na studiach zdarzyło mi się czuć głód i niedojadać, pracować i nie mieć w czasie na czesne czy czynsz. Pewnie zaraz znajdą się moi obrońcy którzy zarzuca mi usprawiedliwianie mojej zołzy. Nie, nie usprawiedliwiam tu w żaden sposób zdrajczyni - w końcu to ona postanowiła się bolcować na boku. Ciekawe co otrzymała w zamian? Garść komplementów czy ciepłych słówek od faceta który z dużą dawką prawdopodobieństwa traktował ją jako swoją sex odskocznię, mówiąc jej to co chciała usłyszeć. To tak naprawdę ona została wykorzystana. Mam nadzieję, że sama wyciągnie z tego naukę i że przyda się jej - jak nie w tym to w kolejnym związku. A może to była relacja oparta o coś innego coś ważnego - cholera wie. Nie chcę wynikać w to już za głęboko i szukać przyczyn, stało się. Kropka. Teraz trzeba wykonywać pracę w innym kierunku, w kierunku osiągnięcia spokoju i własnego szczęścia (albo w tym związku albo samotnie z zupełnie innymi perspektywami).
Odnośnie czasu potrzebnego na odbudowanie relacji zgadzam się w 100%. Nie da się tego zrobić w tydzień, miesiąc. To długa droga. Gadałem o tym praktycznie przed chwilą z terapeutą i on jest zdania, że jeśli mamy dać sobie szansę trzeba podjąć działania w miarę szybko. Na odległość to się nie uda, co mam ją zbierać raz w tygodniu na randkę (w formie może nagrody za rogi), jakieś pukanko przy okazji wpadnie, a potem każdy wraca do siebie do domu i żyjemy obok siebie? To kara nie szansa, będziemy robić sobie tym krzywdę która zamiast nas pchać ku sobie tylko będzie oddalać albo mrozić. To taki jakby wieczny test na szczerość i zabawa w sprawdzenie czy mnie już nie zdradza i nie szuka sobie innych pocieszycieli. Gwarancji nie dostanę na to że zdrada się nie powtórzy, ba nawet sam sobie gwarancji dać nowe mogę na to że ja będę wierny (ludzie którzy tak twierdzą nie zdają sobie sprawy ze swych słabości). Motylków w brzuszkach jak świeżo zakochani już nie poczujemy bo praktycznie 10 lat zasypialiśmy w jednym łóżku. Jeśli to ma być związek to trzeba go budować na nowo, na świeżych fundamentach, gdzie obie nogi mają nam się ubabrać w betonie aż po kolana tak że ciężko je będzie z niego wyciągnąć. Nie da się tego zrobić na iluzji którą będziemy się karmić randkując sobie i żyjąc każdy osobno w swoim domku. Jak to niby mamy sobie wyobrażać?
r1;Część mężu, w sobotę moja mama robi imprezę rodziną, czy zechcesz ze mną na nią iść, wiem jak bardzo ich nie lubisz, ale w nagrodę ubiorę się ładnie w tą spódniczkę co lubisz, nie założę majteczek, po imprezie przejedziemy do mnie. A następnego dnia ode mnie pojedziemy od razu do tego twojego kolegi na grilla więc weź proszę już do mojej mamy rzeczy na przebranie i szczoteczkę do zębów.....r1;
Na 2 miesiące taki układ jest ok, odpoczniemy od siebie, jak obie strony wykażą chęć naprawy związku to nawet zatęsknimy, nabierzemy ochoty do ciężkiej pracy która nas czeka. Ale jeśli taki stan ma być zamierzony i trwać długo to już raczej nie warto w to coś zwanego małżeństwem się bawić i sobie zacząć randkować z kimś innym i przy nim szukać motylków bo tylko tam mogą się jeszcze pojawić...
Dosyć stanowczo mi to terapeuta wyjaśnił jak prosty chłop jeszcze prostszemu chłopu (tylko wódeczki jeszcze brakowało na tej sesji).
Dobra kończę na dzisiaj umartwianie, trochę się rozpisywałem tak z nudy podczas powrotu z "rozmówki" komunikacją zbiorową...
Co do żony to może pozwól jej zawalczyć o Was.
Co by o Tobie nie mówił to nie poszedłeś bokiem, wielokrotnie na tym forum pada stwierdzenie, że można odejść jak coś nie pasuje, a argumenty nie docierają.
Zdrada to hm...
Namieszała Ty nie skreśliłeś jej na ta chwilę więc pozwól jej zawalczyć - przecież będziesz widział czy walczy czy jest szczera jaki wysiłek wkłada by do Ciebie wrócić.
Pisałeś wcześniej że to konkretna kobieta która potrafi postawić na swoim
Pozwól postawić jej na Was, niech zawalczy niech postawi na swoim by do Ciebie wrócić, wywalić zawsze zdążysz, a jest przysłowie co nagle to po diable
powodzenia
czytam Twoją smutną historię z pozycji osoby, która ten emocjonalny rellercoaster ma już za sobą. Z własnego doświadczenia wiem, że jesteś w tej chwili w epicentrum największego szoku, z jakim przyszło Ci się zmierzyć. Balansujesz na krawędzi. W zależności od przypływu emocji i ich ciężaru gatunkowego skracasz sobie lub wydłużasz ścieżkę do żony. Raz jesteś tym, który walczy, by po chwili stać się zupełnie bezradnym. To normalne. Istnieje kilka etapów po zdradzie. Jesteś w pierwszej, może zahaczyłeś troszkę o drugą. Pamiętaj, że w tej chwili nic nie musisz. Podejmowanie kluczowych decyzji w Twoim stanie i na tym etapie nie jest wskazane. Pozwól SOBIE na odseparowanie od żony. Emocjonalnie, fizycznie jeśli to możliwe. Paradoksalnie to zdradzacz jest na pozycji przegranej, zdradzony na wygranej. Dziś to wiem. W Twoim przypadku masz tę przewagę nad zdrajczynią, że możesz, a nawet powinieneś ustalić granice. W zdrowych relacjach zachowana jest równowaga uczuć. Zdrada do zdrowych relacji z pewnością nie należy. Zatem masz prawo do złości, gniewu. Odczytuję Twoją żonę jako niezłą manipulatorkę. Szkoda, że usunąłeś (możliwie, że jedyny) dowód jej zdrady w postaci korespondencji z kochankiem. No trudno. Stało się.
Rozważasz powrót, ratowanie małżeństwa. Być może Wam się uda.
Próbowałam po wykryciu zdrady przez mojego ex funkcjonować z nim poprawnie. Dałam sobie i jemu szansę I powiem tak. Już nigdy nie byłam przy nim sobą. Nigdy mu do końca nie zaufałam. W każdym jego geście, słowie doszukiwałam się czegoś. Po 2 latach sytuacja powtórzyła się. Zdradził mnie po raz drugi. Wtedy wiedziałam co zrobić, natychmiast, szybko. To było chirurgiczne cięcie. Swoje rany wylizałam w ciszy i spokoju z dala od niego. Dziś jestem szczęśliwą, niezależną, wolną osobą. A nad nim nadal unosi się ta świniowatość.....
Pozdrawiam bardzo ciepło. Mądrze piszą tutaj osoby doświadczone. :cacy
Też mam podobne jak ty z tą pracą ,tylko u mnie wynika to jedno z drugiego. Po prostu taka praca. Jeśli chodzi o biedę studentska to też pamiętam ,więc spoko , chociaż ja wychowywałem się w pełnej rodzinie , tylko bylem z tych ambitnych a86; .
Nie będę podwazal pracy twego psychologa z tobą ,on ma przecież doświadczenie ,więc pewnie wie co mówi. Widzę jednak u ciebie ową tęsknotę do szybkiego powrotu do małżeństwa ,a to według mnie może być powrót do starych przyzwyczajeń ,a z tego już wiesz co wyszło.Wybacz ,ale uważam że odcięcie się od całej tej sytuacji tylko na dwa tygodnie ,to żadne odcięcie.Tutaj przemawia raczej twoje przyzwyczajenie do dawnego życia a nie początek czegoś nowego. Wiem że tęsknisz za żoną ,tylko w twoim umyśle to wciąż jeszcze stara żona ,ta która zdradziła ,ty chcesz ją poprawiać ,chcesz zobaczyć czy przy starych założeniach może to wam wyjść. A tak to nie działa.Nadal walczysz ze swoją porażką i z myślą typu ja to muszę poprawiać ,wiem już jak ,hura! będzie wreszcie dobrze mi Czy aby na pewno?
Postaraj się pobyć trochę dłużej sam ,naprawdę warto .Jesli dobija ciebie samotność ,zapraszam w Bieszczady ,będę tutaj jeszcze gdzieś do piątku. Nomen omen ,właśnie zaczęło się rykowisko jeleni nocami ,pełno grzybów ,jest co robić.
Doszedłem do wniosku że faktycznie jeśli kobieta walczy o ciebie , zabiega ,to nigdy ciebie nie zdradzi ,bo cennych rzeczy się nie traci tylko dba o nie ,a wtedy tylko ma odpowiednia postawa wobec niej i dbanie o tą relację tworzy piękny związek ,taki dobry.
Pozdrawiam.
Taka na spokojnie aby dowiedzieć się jeszcze kilku rzeczy związanych z relacjami jakie mają między nami teraz panować (bo różnie to może być w zależności od przemyśleń drugiej strony których nie poznam właśnie do chwili tej rozmówki).
Jeśli będziemy zgodni co do naszej przyszłości to stawiamy sobie granice na jakich będziemy egzystować przez kolejny miesiąc, dwa...
Najważniejsze jest na tą chwilę to, że pogodziłem się z faktem dokonanym przed którym mnie postawiła oraz z tym że mogę za tydzień po tej rozmowie być kawalerem rozwodnikiem (wszystko zależy jak ułoży się rozmowa jakie ona wyciągnęła z tego wszystkiego wnioski i co postanowi z tym zrobić, oraz co najważniejsze jaki ja jeszcze będę miał do naszego małżeństwa stosunek po tym co wysłucham).
Cytat
Problem z tym jak rozróżnić prawdziwe staranie od zakłamanego, przecież do wykrycia zdrady autor był przekonany że żona dba o niego a okazało się że dba jeszcze o jednego pana.
Autorze rozumiem że nie masz już pytań odnośnie zdrady np. dlaczego tamten nie inny? czy to było uczucie czy "zwierzęca" chuć.
Jeśli masz to zadaj je teraz żeby nie siedziały Ci w głowie.
Ja na twoim miejscu zapisał bym się na różne kursy ,np. do seksuologa by nauczyć się różnych technik zaspokajania pań ,na kurs tańca ,by poczuć taką normalną bliskość , niezobowiazujaca , innej kobiety ,możesz też przyjść na wyklady do mnie ,jeśli interesuje cię fizyka ,serio ,zapraszam.Albo zrob kurs latania szybowcem? Zrób coś tylko dla siebie.
Komentarz doklejony:
IIobay ,co u ciebie? Pewnie jesteś już po pierwszej rozmowie z żoną ,bo tak zdecydowałeś .Jakie wnioski twoje? Co zamierzasz dalej? Jak samopoczucie będąc w oddzieleniu od zdrajczyni?
Pozdrawiam
No już po rozmowie, wyjaśnione zostało kilka kwestii, miedzy nami relacje są poprawne.
Co do szczegółów:
- boczniak poszedł w niepamięć już 1 dnia (choć tej pewności nigdy nie będzie, przeciez zawsze może być że jak nie ten to może przydarzyć się kolejny
- wielka miłość z jej strony i jakieś takie dbanie o moją osobę + naszą relację jest (możliwe że nie zdążyła się totalnie odkleić)
- mieszkamy osobno choć ostanie 2 noce spędziłem u niej bo mnie wypuścić nie chciała do domu
- idziemy na terapię małżeńską, ja chcę i ona się z tym zgadza, akceptuje i mówi że chętnie pójdzie nawet dla samej siebie
- na nudę w samotności nie cierpię, znalazłem sobie dużo zajęć zastępczych pozwalających oderwać mózg od całej tej sprawy.
A teraz co najważniejsze. Zdaje mi się że ona nie za bardzo jeszcze wie za co żałuje, choć widać po niej że odbiło się to na jej psychice. Czasami wydaje mi się, że bardziej za to jak mnie skrzywdziła, dając na boku innemu. A powinna żałować za zupełnie coś innego bo sama fizyczna zdrada była wg mojej opinii tylko konsekwencją wywieszenia po jej stronie białej fagi = szukanie "adoracji" w internecie które potem przerodziło się w rozmowy przy kawce, a na samym koncu spotkania w bardziej intymnych miejscach. Zamiast walki o nasz związek i jakieś mocniejsze "wstrząśnięcie mną" jeśli wg. niej "dawałem za mało" wolała oddać się "rozmowom" z innymi.
Człowiek stary i głupi myślał, że do zwierzeń kobietom wystarczą przyjaciółki (a taką wyjątkowo bliską posiada). Ba nawet ten boczniak był w tajemnicy przed nią.
Przechodząc do clou sprawy nie mówię o jakimś jej biczowaniu aby lepiej zrozumiała, choć pewnie swoje i tak jeszcze nie raz dostanie w perspektywie bliżej nie określonego czasu (coś mi się wymsknie i np. kłótni wyjmę ten argument, etc..). Chciałbym aby doszła do jakiś głębszych wniosków, które pozostaną z nią do końca. Z tego co zapewnia to całymi siłami chce ratować nasz związek, nie wie nawet jak podziękować mi za danie nam 2 szansy. Dostała zadanie które wiem że będzie ją kosztować ją dużo wysiłku + trochę zmagań z własnymi lękami - i nie myślcie sobie o nie wiadomo jakich świństwach czy chorych akcjach - chodzi o nauczenie się pływania od 0 (zawsze chciałem z nią moc snurkować, czy choćby nie bać się o nią jak leży na materacu na głębszej wodzie).
Myślę, że na terapii pomogą jej się otworzyć i zrozumieć że nie tylko skrzywdziła mnie personalnie (bo cierpię psychicznie) ale przede wszystkim skrzywdziła nas jako jedność którą budowaliśmy małymi krokami przez kilka lat.
Cholera, najlepsze jest to że to tylko moje zdanie i może obserwacje, może nie rozumiem kobiet, może ona mi to mówi i to do mnie nie dociera
No nic, dałem nam 2 szansę, zobaczymy co z tego się wykluje. Może będzie ok, może to ona mnie otruje zgarniając całość + ubezpieczenia i żyjąc z kochaniami w dobrobycie, a może ja nie wytrzymam i zatłukę ją siekierą
Takie symboliczne zaczecie od nowa też dużo daje ,no i postawa żony naprawdę rokuje dobrze. Zresztą sam widzisz że rozdzielenie pozwoliło uporządkować emocje. Pomieszkajcie jeszcze osobno to wam naprawdę dużo da .Pojawi się bowiem ten romantyzm spotkań tylko dla was który później w naturalny sposób przejdzie we wspólne zamieszkanie.
Nie rezygnuj ze swoich odrębnych zainteresowań ,daj sobie przestrzeń taką tylko dla siebie. Sam widzisz że jeśli ktoś chce zdradzić ,to zrobi to będąc nawet cały czas obok.
O twe pytania i wątpliwości zapytaj psychologa przy zonie na wspólnej terapii. To ciebie uspokoi w obawach. Różne są sposoby odbudowy zaufania ,ale do tego dojdziecie sami.
Ponieważ pisałeś że znacznie więcej zarabiasz od żony ,to ja na twoim miejscu zabezpieczył bym się odrębnościa majątkową.Na wszelki wypadek. Ale to już dla twego przemyślenia. W końcu i tak wszystko zostawisz kiedyś swoim dzieciom. Natomiast takie zabezpieczenie to połowa sukcesu gdyby.......
Napisz tutaj od czasu do czasu ,tak dla pokrzepienia serc.
Pozdrawiam
Komentarz doklejony:
Dodam tylko ,nie śpiesz się z pojawieniem potomka ,bo to jest czas ,dlugi czas na wasze budowanie czegoś nowego.A pojawienie się dziecka ,to naprawdę rewolucja i ponowne odstawienie ciebie na jakiś czas.
Dodatkowo nie pokładam w terapii jakiś super nadziei, chcę tylko moc się wygadać przy kimś trzecim który trochę pokieruje rozmową aby szła w jakimś kierunku (nam o to ciężko bo czasami górę biorą emocje, etc)... Co mam teraz zaprosić na obiad naszych rodziców i znajomych i wszystkim oświadczyć jaką mam wspaniałą żonę i wywalać brudy naszego życia aby każdy w nich przebierał i dawał nam rady na życie. Samotni koledzy zaczną ją bardziej adorować bo przyklei się łatka łatwej, na mnie zaczną wszyscy patrzeć jak na nieudacznika co baby nie zaspokaja, ci z mocniejszym kręgosłupem moralnym zaczną stygmatyzować, a wujek Staszek powie że raz zdradziła to i zdradzi kolejny raz.
Uważam że brudy powinno się prać w swoim domu, albo iść do zupełnie obcej osoby która nie dość że trochę tego tematu przerobiła (może nas na jakieś konstruktywne tory naprowadzi), to jeszcze obowiązuje ją tajemnica zawodowa i szambo nie wyjebie bokiem brudząc wszystkich w około.
Nie potrzeba nam mediacji małżeńskich aby bez emocji moc zdecydować o rozwodzie lub dawaniu szansy (to już za nami), na szczęście wydaje się że stoimy w sytuacji że oboje chcemy pracować nad sobą i nami wspólnie (boczniak znikł, jest chęć naprawy i prośba o wybaczenie + obopólne deklaracje prób podtrzymania związku). Nie wiem co wyjdzie - tego nikt nie wie, czy się boję - tak straconego czasu jak się wszystko zawali, straconych nadziei, możliwości, etc.
Nie warto się zastanawiać co będzie bo za dużo zmiennych do ogarnięcia. Dodatkowo życie nie jest statyczne ludzie się zmieniają, zmienia się otoczenie, wszystko się zmienia. Musielibyśmy się zamknąć chyba na bezludnej wyspie a i tak nie ma gwarancji czy w jakiejś kłótni byśmy się nie pozabijali...
Zgadzam się z tobą w jednym - tego czy mówi w 100% prawdę nigdy się nie dowiem (chyba że nauczę się hipnozy i wejdę jej do głowy). Czy będzie mnie to dręczyć do końca życia - nie wiem, czy sobie z tym poradzę - nie wiem, nawet czy ona sobie z tym poradzi - też nie wiem. Wiemy tylko że chcemy spróbować odbudować nasz związek - jakaś baza nam została, resztę trzeba będzie stawiać od nowa.
To jej aktualna postawa powinna być wyznacznikiem tego co postanowisz za jakiś czas; czy będziesz potrafił tak żyć czy nie; Ta postawa jest dla Ciebie mierzalna i namacalna;
Bardziej chodzi o to aby umieć postawić sobie granicę w przypadku próby ratowania; aby nie drążyć, nauczyć się z tym faktem żyć; zaakceptować to co się w Twoim życiu wydarzyło; szczegóły kompletnie nic nie zmienią;
I tutaj jest prawdziwe wyzwanie; bo nie jest to łatwe, wielu już poległo gdyż wyobraźnia uruchamiała różne wizje i filmy;
Daj sobie i Wam szansę naprawy; jednak żyj inaczej niż do tej pory; nie myśl co będzie jeśli...po prostu żyj.
Ja ci bron boze nie zycze rozwalenia tego i ci nawet zazdroszcze ze masz taka zone ze nie chciala od ciebie odejsc tylko mysle czy jestes w stanie zufac jej bo to zdaje sie nie jest standardowe zachowanie mezczyny po zdradzie kobiety.
Takie poznanie bliżej innych pań ,chociaż tylko na chwilę ,podniesie twe ego które obecnie opierasz tylko i wyłącznie na staraniach żony. A więc może na przykład samotny bez zony wypad na żagle , kajaki ,w góry? Oczywiście w większym towarzystwie z przewagą pań? Może roczny kurs tańca? Dajesz ogłoszenia że potrzeba partnerki do opłaconego kursu tańca i sam wybór kandydatek już może być interesujący z twego położenia.
Tylko nie pozwól by ciebie znowu skrzywdziła ,stąd moja propozycja wybrania się do notariusza i ustalenia odrębności majątkowej.
Pozdrawiam
Pieniądze to nie wszystko ,ale wszystko bez pieniędzy to h....j
Komentarz doklejony:
Acine ,próbowałem to powiedzieć autorowi kiedy się zastanawial co było w chmurze info ,to wielu mnie tutaj wysmialo.
Oby nie było to ,bo masz IIbay wtedy po ptokach.
Raczej poleciała na faceta który ją bajerował, słuchał, był jej ciekawy (czy szczerze, czy tylko aby ją pobzykać nie wiem).
W sumie to raz użyłem określenia "jak króliki" do ilości równej 1-2 razy tygodniowo przez miesiąc (taką mogła mieć przepustowość bo przenaliziwałem jej grafik w pracy i to w jakich godzinach meldowała się w domu, oraz historię lokalizacji z Google). Dodatkowo tydzień musiał być wyjęty (chyba że boczniak jest etatowym marynarzem). Najlepsze jest to, że mogła to robić poza kilkoma przypadkami w godzinach gdzie jej libido leży i kwiczy. Kurde, tak jak sobie myślę to zero przyjemności z tego miała (no chyba że chodzi o ten dreszczyk uciech z innym).
Normalnie matka Teresa 😀 z niej, albo tak mocno jej nie znam. Chyba zainwestuje w jakieÅ› wino i ja uchleje (może mi powie jakie naprawdÄ™ ma fantazje). Raczej trójkÄ…tów, gangbangow ze stadem murzynów, ostrego analu siÄ™ nie spodziewam. MyÅ›lÄ™ że sam fakt że robi to z innym w innym mieszkaniu na innym łóżku byÅ‚ dla niej wystarczajÄ…cÄ… podnietÄ… aby kilkukrotnie to powtórzyć.
Po prostu żyj najlepiej jak potrafisz, dla siebie;
To, kto jest obok Ciebie jest tak naprawdę drugorzędną sprawą; Czy to będzie żona, inna partnerka - nieważne;
Masz być po prostu szczęśliwy; sam ze sobą; kobieta powinna być tylko i wyłącznie uzupełnieniem;
Jeśli oboje wykażecie się dojrzałością to może z tego jeszcze coś fajnego wyjść;
Tym razem jednak nie oparte na mrzonkach, wyobrażeniach i idealizacji a realnych przesłankach i podstawach;
Przecież gwarancji tego, że każda kolejna, inna kobieta Cię nie zdradzi nikt Ci nie da; a brew pozorom prawdopodobieństwo zdrady osoby,która zdradziła ale dojrzałej, która mimo błędu jest zdolna do autorefleksji i gotowa do ciężkiej pracy, świadomej - jest zdecydowanie niższe niż osoby, która nie miała z tym nigdy styczności i żyje w świecie idealizacji i iluzji, dodatkowo w sytuacji gdy Ty jesteś już na wyższym levelu samoświadomości.
Kobieta zazwyczaj łączy seks z uczuciem ,jako pewnego rodzaju sakrum. Dziwna też jest jej swoboda wobec gacha a jednocześnie blokada wobec ciebie. Dlatego po prostu mozesz zapisać się do seksuologa na cykl zajęć dotyczących udoskonalania swego ars amandi. Są takie zajęcia w ośrodkach rozwoju rodziny , naprawdę warto.
Widzisz ,często ludzie mówiąc dziewica ma na mysli panią która jeszcze nie współżyla ,tymczasem ja myślę że to kobieta która ma i wspolzyje tylko ze swoim mężem., nawet jeśli nie jest on pierwszym.
No cóż ,myślę że wy odnajdziecie tą inność i wyjątkowość swego małżeństwa mimo utraty zaufania twego ,czego serdecznie ci życzę.
Pozdrawiam
chyba nie doczytałeś
Cytat
Co do powodów szukania na boku to moim zdaniem są takie jakie opisałem:
Cytat
Takie też usłyszałem od niej plus jeszcze to że od jakiegoś roku traktowałem ja jak kucharkę, sprzątaczkę, matkę. Przestała się czuć kobieta nie widziała czy jest jeszcze atrakcyjna, potrzebowała zainteresowania, etc.
Na ile ten powód jest prawdziwy i czy coś skrywało się pod spodem myślę że uda się jeszcze z niej wyciągnąć. To w sumie jest bardzo istotna sprawa i pozwoli mieć jakieś wskazówki na przyszłość.
Swoją drogą muszę z nią przegadać jeszcze wiele kwestii, choćby taką czy potrafi żyć w monogamii...
Cytat
To taki standardzik, ale to nie jest przyczyna. To jest co najwyżej czynnik ryzyka a to znaczna różnica.
Przyczyna jest w niej a nie w połowie ludzkości rodzaju męskiego, która wykazałaby wobec niej zainteresowanie. Rozumiesz o czym piszę?
I to jest clou do przepracowania, dlaczego mając do wyboru sto innych rozwiązań od razu zdecydowała się wybrać to skrajne. Z czego to wynika? Jakie ma podstawy?
Z drugiej strony nie słowa ,a czyny i zachowanie się liczy ,to jak ciebie traktuje ,jak traktowała dotychczas ,czy byłeś zadowolony z jakości i częstotliwości seksu z nią ,czy można z nią o czymkolwiek porozmawiać ot tak .......
Też nic nie stoi na przeszkodzie by zostawić w jej mieszkaniu ,w którym bywasz ,dyktafon z możliwością nagrywania przez 24 h ,a masz podstawy jej nie wierzyć.
Czasem nagrana rozmowa tel. z koleżanką wiele ci wyjaśni.
Wiesz ,nie chcę ciebie odciągnąć od małżeństwa ,ale to że zrobiła to po dwóch latach to naprawdę dziwne.
Niemniej się zdarza ,jak widać.
Komentarz doklejony:
Jakieś to dziwne że z tobą powściągliwa w seksie przed poznaniem kochanka ,z nim po kilku spotkaniach ot tak się zgodziła i później to kontynuowała nawet dwa razy w tygodniu.
Naprawdę to dziwne. Świadczy o jej bezmyślnośći? No nie wiem. W każdym bądź razie dałeś szanse i to się liczy ,niemniej trzymaj rękę na pulsie .
I naprawdę miej także swoje życie ,takie odrębne, przynajmniej teraz ,kiedy jeszcze rana boli. Nie potajemnie przed nią ,tak normalnie.Dom zawsze zdążysz dokończyć. Ona musi poczuć że twoje życie bez niej też jest możliwe.
Cytat
Fakt schemacik(nie wiem czemu matką skoro nie macie dzieci) jeśli to mówiła na poważnie to masz problem bo wychodzi na to że kobieta jest niedowartościowana i łatwa. Czy rozmawiała z Tobą wcześniej że się źle czuje w małżeństwie?
Co do naszej sexualności nie chcę się na tym etapie rozwodzić i publicznie. Postaram się z tym popracować na terapi par.
Na chwilę obecną raczej jest tak jak mówi @normlanyfacet - wg mojej opinii ona ma jakiś problem z niedowartościowaniem i tym, że rzeczywiście chyba zrobiła się "łatwa". Muszę to jakoś rozpracować bo żony puszczalskiej nie chcę mieć. Może za jakiś czas zafunduje jej "testera wierności" i zobaczymy co z tego wyjdzie. Obiecała mi że jak jakiś facet będzie się nią jakoś nadmiernie interesował to mi ma przynajmniej powiedzieć że jest taki "Zenek". Może wystarczy, że ona będzie wiedziała, że ja wiem o nim i to ją będzie hamowało i zapalało czerwone światło przed chociażby rozpoczęciem niezobowiązującego filtru który może się w coś przeistoczyć z czasem. A czy mi powie, czy nie.. . Jak mówiłem liczą się czyny nie słowa.
@normalnyfacet
dlaczego jak matka - bo mówiła że musi myśleć o tym abym dostał śniadanie bo w jej mniemaniu jak nie dostanę w domu to będę chodził głodny
Nie ukrywam tutaj swoich wad, patrząc z perspektywy widzę teraz że matką dla mnie też musiała być, dawałem ciała od jakiegoś roku gdyż byłem sfokusowany tylko na dorobieniu się kasy aby wymienić lokum na większe w celach reprodukcyjnych
Co do rozmów, że się źle dzieje w związku ponoć były, ja jej ponoć nie słuchałem, nie docierało to do mnie, mówiłem że ok, spławiałem twierdząc że coś wyolbrzymia, etc..
Z drugiej strony ja nie pamiętam przepłakanych wspólnie nocy na trudnych rozmowach, jakiś fochów tygodniowych i nie odzywania się do siebie, ucieczek do przyjaciółek na dłuższy czas, rzucania talerzami abym zwrócił na nią uwagę. Tak sobie wyobrażałem jak takie akcje że ktoś jest mega niezadowolony ze swojego życia i walczy wyobrażałem.
Cholera w sumie wie, po to chcę iść na terapię par aby to przegadać bo nie ukrywam moja inteligencja emocjonalna zawsze szorowała po dnie i rzeczywiście mogłem nie zauważać wielu rzeczy.
Cytat
Przecież to chore. Zobacz jak to brzmi, przeczytaj jeszcze raz;
Jeśli będę wiedziała, że wiesz to się powstrzymam a co jeśli nie będziesz wiedział? Co jeśli akurat zapomni Ci powiedzieć? Będzie zwolniona z odpowiedzialności?
Przecież nie o to w partnerstwie chodzi prawda? Fakt, zanim nie odzyska u Ciebie zaufania powinna być przeźroczysta, ale to trochę przerzucanie swoich lęków i odpowiedzialności za jej życie i wybory na Ciebie.
TrÄ…ci to trochÄ™ manipulacjÄ….
Jeśli będziesz w domu będę grzeczna, jeśli Cię nie będzie to nie będę bo nie będziesz widział; dostrzegasz ten absurd?
Co do seksu ,to pewnie że omawianie waszego pozycia na forum było by nieporozumiem. Ja uważam jednak że jesli są problemy na tym tle ,to seksuolog jest takim samym lekarzem jak inna specjalność .
Zresztą możesz do mnie napisać na priv.
Jesli chodzi o podstawionego dublera ,to na pewno nie ten moment ,mooooze za kilka lat. A w takim wypadku mały rejestrator dzwieku potrafi rozjaśnić ci wszystko ,szczególnie teraz gdy ona ma emocje i na pewno kontaktuje się i uzgodnia wiele ze swą psiapsiolka.
Wiem że to nie fer podsluchiwac ,ale już raz pokazała swą nieobliczalnosc. Sposób bardzo prosty ,kupujesz na @ dwa rejestratory glosu ,rozkladasz w domu ,samochodzie ,tam gdzie bywa ,odsluchujesz bez emocji ,informacje są tylko dla ciebie ,zero interpretacji . Zadajesz pytania związane z odsłuchanymi treściami ,bez związku z wami ,tresci neutralne. Jeżeli ktoś kłamie z byle powodu to kłamie także w ważnych sprawach.
W końcu zdrada to też kłamstwo .
Jeśli wiesz że klamie bacznie zwracasz uwagę na jej mowę ciała ,oczywiście nic nie mówiąc.
W ten sposób wiesz gdzie jesteś ,kim jesteś i co dla kogo znaczysz. Masz podstawy ,bo już raz kłamała .
Pozdrawiam
Komentarz doklejony:
najgorszy w tym jest totalny brak refleksji u niej - czuje sie niedowartosciowana to hop drugiemu do rozporka, bo nie wspominasz nic o tym aby w jakikolwiek sygnalizowala swoje krzywdy
"Jesli zadajesz pytanie, ktore chcesz zadac, badz gotowy na odpowiedz, ktorej nie chcesz otrzymac"
Tak zwana "cala prawde" warto moim zdaniem znac tylko wowczas, gdy wiemy co z nia zrobic.
Cytat
Bo nie wiesz co dalej robić?
Kowalski w sercu żony, żona chce z nim związku (pomimo że on się jeszcze nie rozwiódł ale "obiecuje" że to zrobi). Życzę szczęścia....
Dla mnie oznacza to rozwód (zresztą dla niej też, bo go kocha i mu ufa).
Walczyłem, będę mógł spojrzeć w lustro każdego dnia, nie będę musiał się zastanawiać do końca życia czy nie warto było próbować.... Nie uniosłem się dumą, myślę że jestem na tym etapie moralnym zwycięzcą.
Ból jest ogromny, nie wiem jak sobie teraz z nim radzić, ale trzeba przetrwać.
Chce jak najszybciej załatwić sprawy finansowe i proszę o poradę.
1. Rozdzielność majątkowa u notariusza, od teraz każdy zarabia na siebie (do załatwienia praktycznie z dnia na dzień, wystarczy się umówić)
2. Podział majątku (myślę że uda nam się dogadać tą kwestię i ogarniemy to też u notariusza - może na tym samym spotkaniu)
3. Czekanie na rozwód (niech ona składa pozew, przeczytam co w nim napisze i podejmę kroki czy wynajmować adwokata czy po prostu się z tym zgodzić). Sprawa będzie prosta bo brak dzieci...
Myślicie że jest to do ogarnięcia w ten sposób jeśli się dogadamy jak ludzie?
Masz przynajmniej sprawę czystą i jasną; możesz w końcu spokojnie zacząć oczyszczać głowę;
Od początku z Twoich wpisów wynikało, że o te małżeństwo chciałeś walczyć, ale tylko Ty;
Kolejność kroków wydaje się być rozsądna; pod warunkiem, że nie postanowi wykręcić Ci jakiegoś numeru; jesteś jej pewien? pytanie z gatunku retorycznych...
Cytat
Wiele deklaracji słownych od niej padło wcześniej jeśli chodzi o naparwę waszego związku
Cytat
i tylko tyle jak się okazało...
Cytat
myślę, że w tej sytuacji nie warto ufać i działać ostrożnie ale wszystko jest do zrobienia.
- na prawdę zerwała z nim kontakt po tym jak się dowiedziałem (może to była tylko reakcja obronna)
- 1,5 miesiące walczyła z uczuciem do innego
- uczucie do Kowalskiego jednak wygrało i postanowiła zaryzykować w nowym związku
Co do ogarnięcia spraw finansowych to powiedziała, że całkowicie zdaje się na mnie - wie że jej nie oszukam (i ma w tym absolutną chyba rację bo pomimo moich wad jako męża jestem uczciwym człowiekiem z zasadami).
Poza finansami tak naprawdę już nic nas nie łączy i będzie to mógł być dla mnie całkowicie zamknięty rozdział w moim życiu. Teraz trzeba przerwać okres kiedy będę zmuszony załatwiać z nią wspólne sprawy.
Komentarz doklejony:
@aster
to ja chce ogarnąć finanse.... Nie chce aby pol mojej wypłaty trafiało do niej...
Szokiem jest to że to co było budowane niby latami straciło znaczenie na rzecz czegoś takiego.
O dzieciach nie myśleliście nigdy na poważnie? Domyślam się priorytety ważne i ważniejsze,planowanie wszystkiego. No a tu uderzy miłość,chemia,wariacja może taka ze będzie w stanie latać już z brzuchem po pół roku do roku znajomości Już oby po waszym rozwodzie i dokończonych sprawach co byś nie musiał latać dodatkowo po sądach się tłumaczyć.
nie myślałeś nigdy o karierze pisarza i pisaniem jakichś powieści?
1. wykrycie romansu który niby trwał 2 miesiące
2. kolejne 2 miesiące namysły żony co robić dalej, ja walczyłem o związek chciałem go ratować bo bardzo ją kocham
3. żona decyduje że motylki w brzuszku są ważniejsze od starego związku, warto zaryzykować wszystko dla tej nowości (ponoć nie potrafiła się odkochać i cały czas o nim myślała choć walczyła z tym uczuciem)
Innej historii nie ma, też myślałem że to nie może być prawdą. Ale jest - wszystko zależy od charakteru człowieka, możliwe że żona stwierdziła że zaszła za daleko i nie chce już walczyć o coś co zna. Było łatwo bo jakoś wielkiego majątku nie mamy, nie mamy dziecka.
Klasyczny skok z gałęzi na gałąź, zauroczenie, może prawdziwa miłość której we mnie już nie widziała.
Gdyby były dzieci, coś więcej nas łączyło możliwe że jej decyzje były by inne.
Jest jak jest i się z tym godzę - ciężko jest ale nic nie zrobię.
Cytat
Wyczuwam w tym zdaniu tęsknotę za czymś czego nie ma i nadzieję, że gdyby coś poza emocjonalnego Was łączyło dodatkowo to może wybrałaby Ciebie.
Tylko zadaj sobie pytanie czy chciałbyś aby ktoś z Tobą został z zupełnie innego powodu niż: miłości, chęci dzielenia z Tobą życia ot tak nie oczekując niczego w zamian?
W przypadku gdybyście mieli jakieś wspólne zobowiązania to z dużą dozą prawdopodobieństwa byłby to raczej wybór tzw mniejszego zła dokonany na podstawie nie uczucia a przeprowadzonego przez nią bilansu zysków i strat; swego rodzaju przymusu a nie aktu woli; na zasadzie idę tam gdzie więcej korzyści. Do końca życia zastanawiałbyś się czym ten wybór był podyktowany i z czego wynikał.
Ciesz się zatem z tego w jakiej sytuacji zostałeś postawiony i teraz już bez oglądania się za siebie pora ruszyć do przodu z kopyta.
Doskonale zdaje sobie jednak sprawę, że nic nie jestem w stanie w obecnej sytuacji zrobić. Nic!
Jak widać 10 lat wspólnego życia vs 4 miesięczny romans (zakochanie, namiętność i co tam jeszcze jest o czym tak naprawdę nie pamiętam bo dawno nikogo na świeżo nie pokochałem) nie ma szans.....
Tutaj nic nie zrobisz, jakiejkolwiek argumenty nie przemówią, logika odpada, cud musiał by się stać aby zakochana zdrajczyni się wyrwała z tego marazmu. Ale na cuda nie liczę.
Niech bierze co jej, żegnam.
To już nie ma analizować.
Myślę jednak aby oświadczyć jej że rozwód chce z ustaleniem jej włączanej winy. Skoro tak mocno dąży do swoich pragnień to myślę że na to przystanie i przyzna się w sądzie na 1 rozprawie (dowodów mam aż nadto). Ale może to zakomunikuje jej po podpisaniu rozdzielności majątkowej ...
Do co meritum sprawy się zgodzę - na pewno seks ze mną vs sex z nowy kochankiem to dwie nieporównywalne sprawy.
Ale nie samym sexem człowiek żyje i żadnych świntusznych SMS nie widziałem
Cytat
Wręcz przeciwnie; dopiero teraz jesteś w stanie robić to co powinieneś już dawno.Żyć!
Przestań żyć wspomnieniami a zacznij w końcu żyć po swojemu!
A według statystyki ,taki układ pomiędzy nimi ma szansę przetrwać dłużej niż rok zaledwie w 3 procentach. Później gdy nowy pan już wystarczająco się tą zabawką pobawi trafi ona na rynek wtórny i naprawdę bardzo dluuuugo będzie szukać nowego idioty który zdecyduje się wziąć ją za żonę z takim przebiegiem. I nie pomoże nawet ten niby wielki majątek rodziny. Jak nic ja tu widzę starość typu dwa koty ,ona , kółko zgorzknialych zawistnych koleżanek . Teraz widzisz dlaczego namawiałem ciebie na czas separacji. To był czas próby waszego małżeństwa. A że panna choć piękna to okazała się pusta w środku jak dzwon albo solarium w Egipcie.
Tanim kosztem uwolniłes się od idiotki ,doceń to. Teraz pozalatwiaj wszystkie sprawy które wiążą was jeszcze materialne ,odpocznij i znajdź normalną dziewczynę która wychodząc za mąż będzie za mężem ,a nie za kochankiem. Szacunek możesz zdobyć tylko sam. Tego nie można kupić w markecie.
Na osłodę ,uwierz ,rynek normalych pań jest jeszcze przeogromny. Jest w czym wybierać. Nie będąc obciążony wspólnym dzieckiem masz kosmiczne szanse na normalne życie. Przypuszczam że jesteś normalnym ,poukladanym facetem. Jeśli nie ,to marsz do psychologa abyś zrozumiał zycie.
Pozdrawiam.
Mylisz milosc z sentymentem
Ciwrpisz, ale nie dlatego, ze kochasz tylko dlatego, ze tesknisz za tymi wszystkimi fajnymi chwilami (z pewnoscia bylo ich wiele) ktore razem spedziliscie, za swiatem, ktory na pewno mial wiele wad, ale byl dla Ciebie bezpieczny, ulozony i zrpzumialy.
I nie przyjmujesz do glowy, ze tego swiata juz nie ma.
Jesli sam sobie z tym nie potrafisz poradzic to psyxholog ma tu sporo do roboty. Twoim.zadaniem jest teraz zajac sie soba i isc swoja droga, a jej bez zalu pozwolic pojsc swoja. Co Ty sie tak kurczowo trzymasz tego szamba? Kto tu wygral tak naprawde. Ty czy ten facet ktory owe "szambo" przygarnal?
1. tęsknoty (tęsknie jak cholera, to tylko i aż 8 wspólnie przemieszkanych lat) - wiem że jakoś czas to uleczy
2. jakiejś człowieczej odpowiedzialności za nią bo tyle lat się nią "opiekowałem" (troski o to aby się jej krzywda nie działa) - wiem że nie mam nad tym kontroli więc tylko muszę się tego oduczyć...
3. stanowczości (chcę jak najszybciej pozamykać sprawy finansowo/rozwodowe i nie musieć jej widzieć, a trzeba działać szybko póki ona się deklaruje do współpracy - nie wiadomo czy za jakiś czas może jej się odwidzieć)
Miłości już nie ma wszystkie iskry zostały wygaszone (nawet złości nie czuję, po prostu pustak) Po prostu wiem że nigdy nie będziemy razem nawet jak wróci za 3 miesiące na kolanach z płaczem w oczach, będzie wystawać pod drzwiami, wysyłać emisariuszy, etc.
Wtajemniczeni w sprawę znajomi już teraz wiedzą aby dobitnie mi wtedy to wszystko przypomnieć... Choć na tyle dobrze ją znam, że wiem że nie wróci bo to charakterne babsko z dosyć dużym poczuciem dumy.
Swoją drogą zauważam pozytywne aspekty życia prawie już kawalera z odzysku - dzisiaj na przykład porozmawiałem miło z panią kasjerką w sklepie. Od jakiś 10 lat tego nie robiłem z całkowicie obcą osobą - jakoś nie lubię poznawać nowych osób przypadkiem - zawsze miałem z tym problem aby zacząć, ale jak przełamię pierwsze lody to wcale taki zamknięty nie jestem (taki już ze mnie model, trzeba może nad tym popracować). Ot uśmiechnąłem się do niej, ona odpowiedziała uśmiechem i pożartowaliśmy chwilkę. Ze sklepu wyszedłem z bananem na twarzy.
Dodatkowo odbudowałem relację z siostrą - chyba nigdy w życiu tyle nie rozmawialiśmy na poważne tematy co przez ostatnie kilka dni.
Jeśli będę miał problemy z przejściem przez jakaś fazę rozstania/porzucenia to na pewno udam się do psychologa/psychoterapeuty (już chodziłem przez te całe zamieszania, wiec nie traktuję tej formy pomocy jako szarlataństwa i jakiegoś leczenia czubków).
Cytat
Czas nic nie leczy; jest ewentualnie sprzymierzeńcem;
Wszystko zależy tylko i wyłącznie od Twojej postawy, nastawienia i pracy;
Jest mnóstwo osób, które po wielu latach od rozstania dalej tkwią w miejscu; tym samym pozostając zakładnikiem własnych emocji; oni też myśleli, że czas zrobi wszystko za nich.
Przestrzegam przed takim rozumowaniem.
Warto również przyjrzeć się trochę bliżej tym emocjom, które aktualnie odczuwasz a o których wspominasz;
Za czym tak naprawdę tęsknisz? Za nią czy raczej wyobrażeniem o niej?
A utrzymanie tej głupoty ,to zadanie Kowalskiego. Ręczę ci że i on szybko się na niej pozna. Baba zamezna dwa lata i daje dupy facetowi przypadkowo poznanemu w necie? No fajnie.
Czy ty rozumiesz swoje szczęście które cię spotkało i skorygowalo twój najgorszy w życiu wybór? Sentyment masz ,powiadasz? Będąc ostatnio u siebie w Bieszczadach sąsiad chciał mi sprzedać krowę ,bo ona taka sentymentalna jest mówi. Nie potrzebujesz czasami?
Pozdrawiam
Dzięki za cenne rady odnośnie tkwienia w miejscu. Po części wiem że muszę nad tym ciężko teraz pracować - a nie tylko czekać. Samo się to nie stanie. Na razie jest trauma jak żałoba - wracam do pustego mieszkania i nie wiem co mam zrobić, to ten pierwszy po którym na pewno się podniosę i zacznę coś robić a nie tylko tkwić. To nie był w moim mniemaniu głupi kilku letni związek tylko coś poważnego prawdziwego w moim mniemaniu na całe życie. Masz rację nie przeżyję tego jak ostatniego rozstania w wieku 20-kilku lat po 5 letnim związku.
Tęsknie za tym co było, jak spędziliśmy ten czas razem, za wspólnymi planami które nie zostaną już zrealizowane, za choćby niedzielnymi obiadami u teściów i zabawami z ich psem który traktował mnie jak 2 "pana".
Nie tęsknie za nią jako osobą którą się okazała, która mnie skrzywdziła wbijając mi noż w plecy. Nie można tego nazwać wyobrażeniem. bo przez 9 lata ona taka po prostu była (kochająca, miła szczera, uczciwa, ciepła). Ostatnio jednak okazałą się zupełnie inną osobą której nie znałem (może rzeczywiście się zakochała w innym i to ją tak zmieniło??)
Podsumowując nie jest to wyobrażenie, to są fakty. 9 i pół roku było dobrym okresem, nie mogę porównywać tego co zrobiła w perspektywie ostatnich 3-4 miesięcy z całym naszym wspólnym życiem bo ono było dla mnie spełnione i piękne.
Teraz to jest dla mnie zupełnie obca osoba, znam jej wygląd, zapach, dotyk, głos, ale totalnie nie wiem kim ona teraz jest. Można to nazwać "przeszczepem mózgu" - zupełnie inny człowiek w znanym mi ciele. Coś się w niej obudziło co ją totalnie zmieniło, tego czego kiedyś nie było (a może w każdym z nas coś takiego jest tylko w nie każdym się budzi)?
Stary człowiek którego kochałem nie wróci w nigdy (stary mózg poszedł na odpady medyczne), co najwyżej będzie kolejny przeszczep. Będzie to znów zupełnie inna osoba zamknięta w znanym mi opakowaniu (ale jej również nie znam i nie taką ją kochałem).
Tak mniej więcej do tego podchodzę.
Jej już nie ma i nigdy nie będzie! Lecz była i za tym tęsknię wiedząc, że to już tylko przeszłość której nie da się przywrócić.
Nic CiÄ™ z niÄ… nie Å‚Ä…czy na zawsze. Nie masz dzieci z niÄ….
Ty masz szansę na poukładanie życia na nowo. Inaczej, lepiej.
Kowalski jest poniekąd Twoim wybawicielem. Wyrwał Ci chwasta.
Będzie Cię to trochę kosztować trochę nerwow, łez i pieniędzy .
Cytat
Zauważalna jest u Ciebie niebezpieczna tendencja rozpamiętywania a co gorsza gloryfikowania swojej żony i stworzonego z nią związku.
Dlaczego nie dasz sobie szansy? Skąd pewność, że wszystko co najlepsze w życiu już za Tobą? A może przed Tobą? Czemu nie dopuszczasz takiej myśli do siebie?
Cytat
I pozostaw w sobie te miłe wspomnienia nic więcej. Potraktuj jak każde inne miłe wydarzenie w swoim życiu. Coś się kończy coś zaczyna.
Wspomnienia są fajne pod warunkiem, że nie zaczynają kierować naszym życiem.
Cytat
Nie czas zajmować się tym co ją zmieniło i jaki miało to wpływ na jej wybory.
Bo to tylko jej wybory. Ty nie miałeś na to wpływu.
Trochę jednak dalej idealizujesz. Za jakiś czas jak dobrze przepracujesz ten okres będziesz umieć realnie spojrzeć na każdego człowieka a tym samym dopuścić do siebie myśl, że takie sytuacje po prostu się zdarzają i również mogą dotknąć nas.
Myślenie pt. na całe życie jest naiwnością i myśleniem życzeniowym. To nie jest życie, to bajka.
Jak będziesz potrafił ocenić rzeczywistość realniej wówczas i takie porażki będzie Ci łatwiej przełknąć i zaakceptować.
Masz naprawdę wiele do zrobienia bo niestety cały czas bujasz w obłokach.
Moim zdaniem ani jedna ani druga wersja nie sÄ… dobre - to tak jakby ucieczka od tego wszystkiego.
Takie coś trzeba przepracować krok po korku aby w pewnym momencie znaleźć się odpowiednio daleko od tego doświadczenia z dystansem do niego. Inaczej po okresie "odcinki" i blokowania szambo wybije a stanie się to prędzej czy później.
No nic trzeba sprostać wyzwaniom jakie postawiło mi życie. Odnaleźć się w zupełnie nowej rzeczywistości. Mam 2 ręce, mam 2 nogi, głowę na karku - jakoś sobie poradzę. Muszę.
Teraz już wiesz że Twoje rozkminy co i jak miały podstawy.
Inaczej mówiąc podświadomość miała rację.
Ona odeszła od Ciebie kiedy pierwszy raz wskoczyła mu na wacka - Twoje słowa . Czy jest co żałować? wspomnień i tych dobrych chwil - tak, jej - nie. Skoro ona teraz idzie za potrzebą swojego serca(jak dla mnie chcicy mylonej z miłością) oznacza to że chce rozpirzyć tamto małżeństwo. Nie patrząc na tamtą kobietę i dzieci. Ba, pewnie nawet nie jest pewna czy tamten odejdzie od rodziny ale...będzie próbować.
Teraz już wiesz dlaczego tak parła do wyprowadzki - ona chce spróbować ale z tamtym a nie Tobą. Mieszkając z Tobą nie miałaby wolnej ręki.
Z jednej strony dobrze że nie macie dzieci, chociaż gdyby były czy miałaby czas na zabawę na boku? Czysta spekulacja - siły życzę chociaż przez tego covida będzie trudniej.
1. Rozdzielność majątkowa jest
2. Podział majątku wspólnego jest
3. Dzisiaj dostarczyłem wszystkie dokumenty i dowody zdrady do adwokata, czyli na dniach będzie pozew o rozwód z winny małżonki
Wszystko sprawnie domknÄ…Å‚em.
Wszystko pozałatwiane, teraz tylko czekać.
Wszystko ogarnięte tak, że nie muszę się z nią widzieć praktycznie do rozwodu (a nawet nie chce jej widzieć na oczy po tym co mi zafundowała kiedy obdarty z dumy i honoru chciałem dać nam szansę a ona wybrała innego)
Żal i tęsknota wyobrażenia żony którą była przed dopuszczeniem się zdrady jest, brakuje mi jej krzątanina się po domu, wspólnego zasypiania, kanapek które przygotowywała mi do pracy, nawet całusa którym ja żegnałem w progu wychodząc do pracy, wspólnych niedzielnych spotkań z jej rodzicami....
Ten covid najbardziej mnie dobija. Już go przechowywałem, ale nie mogę nigdzie iść na piwo, na siłownie na basen aby się odstresować, zapomnieć, odtruć. Pogadać z nowymi ludźmi, porozmawiać z płcią przeciwną (którą olewałem przez ostatnie 9 lat, załatwiając tylko niezbędne sprawy i szybko kończąc temat bez wdawania się w dyskusje o "sensie życia"
Staram się jak najdłużej siedzieć w pracy (w mógłbym zdalnie) często po 12h - podkreślam siedzieć, bo moja praca w chwili obecnej jest gówno warta, uciekam do rodziny siedząc u nich całe dnie, długo rozmawiam przez telefon z wtajemniczonymi w sprawę przyjaciółmi (na szczęście wszyscy stoją za mną, starając się mnie dźwignąć). W nocy śpię na raty, budząc się co kilka godzin mając ja w głowie. Powtarzam sobie wtedy że przecież ona wszystko zaprzepaściła, że tak miało być, że dobrze że teraz a nie za kilka lat jak pojawiło by się dziecko. Pomaga to zasnąć i tak za 3-4 razy w nocy.
Ogólnie trauma, ale liczę że z dnia dzień będzie lepiej. W końcu się przyzwyczaję wracać do pustego mieszkania, nie czekać aż ktoś wróci, zasypiać samemu. Pół roku, rok i będzie trzeba chyba szukać kogoś wartościowego, nie wyobrażam sobie na ten moment życia w pojedynkę....
Zanim się wypowiem poproszę wszystkich by się dokładnie rozejrzeli czy nie ma tu gdzieś w pobliżu takiej fajnej pani ,Aster, ponieważ ostatnio chyba się jej naraziłem.
Teraz do rzeczy , Moim zdaniem stan w którym jesteś jest zrozumiałym. Niektórym pomagają ziołowe tabletki na dobry nastrój i sen. Wiesz ,zauroczenie ,a później miłość , powodują u nas wydzielanie dokrewne tych samych substancji co u narkomana ,hazardzisty ,więc nagle odstawienie daje właśnie taki efekt.
Ta samotność pozwoli tobie na nowo pokochać samego siebie. Ja w pewnym momencie pokochałem ciszę ,samotne spacery ,samotną jazdę samochodem ........Czas czyni cuda. Naprawdę. Niestety nasza psychika i myśli lubią często wracać do przeszłości i robić nam nadzieję że przecież kiedyś było dobrze ,więc może jednak ....... W takim momencie naucz się bardzo szybko odwracać myśli i uwagę na zupełnie coś innego ,cokolwiek. Naprawdę pomaga.
Co do jeszcze twojej żony ,to pomyśl tylko ,po co ci taka kobieta? Tak że to co ci się przydarzylo miało jakiś sens.
Baltazar nie tak łatwo jest mi się narazić, nie udało Ci niestety, ale próbuj
Jak zrobisz porzadek ze soba i w swojej glowie wszystko co wazne poukladasz to nie ma znaczenia czy bedziesz z kims czy bedziesz sam. W obu przypadkach bedziesz szczesliwy.
Nato iast jak nie poukladasz to tez nie ma znaczenia czy bedziesz w zwiazku czy sam. Wowczas po prostu bedziesz sie meczyl.
Z wlasnego doswiadczenia powiem Ci, ze kilka miesiecy to zbyt krotki czas, by na owo kogos szukac. Kilka lat to i owszem...
W nowy zwiazek wszedlem po kilkunastu miesiacach i dzis uwazam, ze choc jestem szczesliwy, bylo to za szybko. Wiele spraw musialem jeszcze porzadkowac w glowie bedac juz w nowej relacji. Dobrze, ze mam naprawde madra kobiete... 😄
W między czasie poukładać sobie wszystko należy w głowie.
Chciałem się rozpisać, ale od wczoraj nie mogłem - a już 3 razy miałem napisany bardzo długi komentarz, za każdym razem klikałem upuść stronę.
Tak miało być i to sobie powtarzam.
Z wyborem nowej partnerki poczekaj ,naprawdę warto.Przed tobą jeszcze wiele lat życia.
Komentarz doklejony:
Aster ,dzięki ,właśnie zdejmuje durszlak z głowy skoro już się nie gniewasz.
Tak samo z myślami co gdyby to, tamto - nie teraz to później... Wniosek patrz wyżej (taką trafiłem).
To nie była miłość która jej się zdarzyła (w pracy, czy jakiś znajomy). Ewidentnie szukała sobie rozrywki męskiej sama (pracuje w dosyć sfeminizowanej branży) i trafiła w końcu na Alvaro.
Widocznie związek jej obrzydł, albo miała jakieś inne problemy emocjonalne i trafiła na kogoś z kim zdradziła i się zakochała. Przeskakując jak małpa z gałęzi na gałąź.
Tak musiało po prostu być.
Nie teraz to pewnie później by mnie to spotkało bo to female fatale była.