Witam, To jest mój pierwszy post ale nie ostatni. Około 1.5miesiaca temu dowiedziałem się o zdradzie żony, dużo pracowałem zwłaszcza na wyjazdach przyznam, że zauroczenie przerodziło się w codzienność mniej czasu dla siebie obowiązki domowe spadały na mnie jak byłem w domu. Żonie pozwalałem na wszystko nawet wszystkie pieniądze miała dla siebie. Gdy się dowiedziałem przypadkiem zaprzeczała mówiła, że musimy częściej rozmawiać itp. Jednak gdy zobaczyłem jej rozmowy z jej Kochankiem z pracy który się rozwodzi ma 2jke dzieci i chce być bardzo z nią już wiedziałem...popełniłem sporo błędów prosząc pytając czy pójdziemy na terapię, usłyszałem dużo przykrych rzeczy, że ona Kocha go i nie może go zranić. Mamy mieszkanie kredyty które ja opłacam, choć powiedziała że ona chce tam mieszkać z nimi i ona będzie wszystko opłacała i mam oddać klucze. Ostatnią rozmowe jaką przeprowadziłem z nią na żywo było otrzymanie tej przykrej informacji i kłótnia w której on uczestniczył bo ona z nim pisała. Jakiś czas temu przelała mi połowę czynszów za mieszkanie ja jej odesłałem resztę bo chociaż tam obecnie nie przebywam to też moje mieszkanie. A jak się odezwałem aby jej napisać co mnie spotkało to znów dostałem informację, że ona chce płacić całość, mam oddać klucze albo sprzedajemy mieszkanie a jak napisałem a co ze mną gdzie ja mam mieszkać to mi napisała "wynajmiesz coś sobie masz więcej pieniędzy wiemy to oboje"... Ja jej powiedziałem, że jej wybaczyłem zdradę, że chce walczyć o to małżeństwo ale po tym wszystkim w tej chwili wiem, że nie chce, że nie wybaczyłem bo wybaczyć można komuś kto na to zasługuje a nie dobija... Jak tylko wrócę z pracy (moja praca jest rotacyjna 3/3) pójdę do adwokata złożyć pozew o rozwód. Nie mamy dzieci więc będzie łatwo. Tyle tylko, że ja pogodzić się z tym nie potrafię nie umiem się odnaleźć ciągle myślę o niej a wiem, że ona jest z nim, że jest szczęśliwa... Może ktoś, powie czy powinienem mieszkać w swoim mieszkaniu, czy lepiej z dala i jak to przejść aby tak nie bolało???