Logowanie

Nazwa użytkownika

Hasło



Nie masz jeszcze konta?
Zarejestruj się

Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło

Ostatnio Widziani

zona Potifara00:27:10
Crusoe00:32:30
# poczciwy01:11:46
bardzo smutny01:13:25
A-dam01:45:39

Shoutbox

Musisz zalogować się, aby móc dodać wiadomość.

Zraniona378
21.03.2024 14:39:26
Myślę że łzy się nie kończą.

Szkodagadac
20.03.2024 09:56:50
Po ilu dniach się kończą łzy ?

Szkodagadac
19.03.2024 05:24:48
Ona śpi obok, ja nie mogę przestać płakać

Zraniona378
08.03.2024 16:58:28
Dlatego że takie bez uczuć jakby cioci składał życzenia imieninowe. Takie byle co

Zraniona378
08.03.2024 12:35:50
Bo cały wpis się nie zmieścił

Metoda 34 kroków

Metoda 34 kroków dla kryzysu w małżeństwie na odzyskanie pewności siebie w oczach partnera.

1.Nie śledź, nie przekonuj, nie proś i nie błagaj.
2.Nie dzwoń często.
3.Nie podkreślaj pozytywnych elementów związku.
4.Nie narzucaj się ze swoją obecnością w domu.
5.Nie prowokuj rozmów o przyszłości.
6.Nie proś o pomoc członków rodziny-masz wsparcie teściów póki są po Twojej stronie.
7.Nie proś o wsparcie duchowe.
8.Nie kupuj prezentów.
9.Nie planuj wspólnych spotkań.
10.Nie szpieguj, to Cię zniszczy.
11.Nie mów 'kocham Cię'.
12.Zachowuj się tak, jakby w Twoim życiu było wszystko w porządku.
13.Bądź wesoły, silny, otwarty i atrakcyjny.
14.Nie siedź, nie czekaj na żonę/męża , bądź aktywny, rób coś.
15.Będąc w kontakcie z nim/nią postaraj się mówić jak najmniej.
16.Jeżeli pytasz co robił/a w ciągu dnia, przestań pytać.
17.Musisz sprawić, że Twój partner zauważy w Tobie zmianę, że możesz żyć dalej z nim/nią lub bez niej/niego.
18.Nie bądź opryskliwy lub oziębły, po prostu zachowaj dystans.
19.Okazuj jedynie zadowolenie i szczęście.
20.Unikaj pytań dotyczących związku do chwili, gdy zechce sam/a z Tobą o tym rozmawiać.
21.Nie trać kontroli nad sobą.
22.Nie okazuj zbytniego entuzjazmu.
23.Nie rozmawiaj o uczuciach.
24.Bądź cierpliwy.
25.Nie słuchaj co naprawdę mówi do ciebie.
26.Naucz się wycofywać, gdy chcesz zacząć mówić.
27.Dbaj o siebie.
28.Bądź silny i pewny, mów cicho i spokojnie.
29.Pamiętaj, że jeżeli zdołasz się zmienić,Twoje konsekwentne działania mówią więcej niż słowa.
30.Nie pokazuj zagubienia i rozpaczy.
31.Nie wierz w nic co usłyszysz i 50% tego co widzisz.
32.Rozmawiając nie koncentruj się na sobie.
33.Nie poddawaj się.
34.Nie schodź z raz obranej drogi.

Nie rozumiem...Drukuj

Zdradzony przez żonęWitam. Ostatnio spotkała mnie przykra sprawa, zresztą tak jak chyba wszystkich tutaj :) Po 6 latach małżeństwa okazało się że zostałem (nie)chlubnym członkiem Klubu Poroża... Ale zacznę od początku. To moje drugie małżeństwo. Pierwsze skończyło się po 11 latach i dwójce dzieci, ex żona stwierdziła że nie spełniam jej oczekiwań i poszukała sobie bardziej zasobnego partnera w Niemczech... Bywa... Dość szybko udało się wstać mi z powrotem na nogi, poznałem wspaniałą dziewczynę, zaprzyjaźniliśmy się i dość szybko przyjaźń przerodziła się w coś większego. Po dwóch latach pobraliśmy się. Nie jestem niestety zbyt zaradnym finansowo facetem, mam sporo wad. Żona jak się okazało miała dosyć zaawansowaną depresję po wcześniejszych partnerach, ale stwierdziłem że damy sobie radę, pokonamy trudności i będziemy najszczęśliwszą rodziną na tym łez padole (żona miała 14-sto letniego syna z poprzedniego związku). I nie było nawet tak tragicznie, czasami się kłóciliśmy o pierdoły, czasami błoga euforia otaczała nas niczym pole siłowe chroniące nas przed całym złem świata... Po 4 latach okazało się że jedna słaba pensja to za mało by sprostać wspólnym oczekiwaniom (żona długo nie była w stanie pracować ze względu na depresję, w końcu znalazła pracę jako opiekunka do dzieci, ale to za grosze...) Zdecydowaliśmy że poszukam szczęścia w Szkocji. Po kilku miesiącach żona przyjechała do mnie, ze wstępnym postanowieniem pozostania ze mną tu na stałe. Wytrzymała 4 miesiące. Szkocka pogoda (dosyć depresyjna), tęsknota za znajomymi i rodziną, samotność (ona pracowała przed południem znowu opiekując się dziećmi, ja zasuwałem po południu do północy w restauracji) i problemy ze współlokatorami doprowadziły do powtórnego ataku depresji... Ale nie narzekała tak często i bardzo jak w kraju, więc ustaliliśmy że wróci na kilka tygodni do Polski, po czym spróbujemy jeszcze raz razem. Był to styczeń tego roku. Po powrocie do Polski, po kilku dniach napisała mi że w Szkocji czuła się mega nieszczęśliwa i nie chce póki co tu wracać. Że musi nabrać "wiatru w żagle" odżyć na nowo. Zaczęła chodzić na fitness, pilnować diety (deprecha najbardziej objawiała się w jedzeniu i leżeniu przed telewizorem, więc przez tych kilka lat nazbierało się kilka zbędnych kilogramów...), odnawiać stare przyjaźnie... Po jakimś czasie zaczęła mieć pretensje... Trochę jakby słuszne, gdyż po wiadomości że nie wraca lekko zwątpiłem w sens czegokolwiek: straciłem pracę, nie mogłem na dłuższy czas utrzymać nowych, co spowodowało rosnące zadłużenie... Ale cały czas staraliśmy się utrzymywać kontakt i jakoś współistnieć, pomimo problemów moje uczucia nie słabły, chyba wręcz przeciwnie: imponowała mi że wzięła się w garść, że chudnie w oczach, odżywa, zaczyna wychodzić do ludzi... Odgrzała szkolne znajomości,okazało się że jeden z jej starch przyjaciół też borykał się z życiowo - rodzinnymi problemami, zaczął jej pomagać w zmaganiach z resztkami depresji... Ufałem jej bez granic, nigdy nie dawała mi powodu do zazdrości, Zawsze ceniła sobie szczerość aż do bólu. We wrześniu zacząłem coś lekko podejrzewać: nadmiernie radosna, przestała się "czepiać" nadal nierozwiązanych moich problemów (wciąż bez stałej pracy, z jej synem na utrzymaniu i zmaganiem się z nie płacącymi swojej części czynszu współlokatorami) a i kontakty jakby rzadsze i krótsze... Pod koniec października zbliżało się Wielkie Wydarzenie, bal szkolny na 70-cio lecie jej starej szkoły... Zacząłem bardziej naciskać, w końcu pękła: -"Kochanie, miałam romans... Nawet nie romans, zauroczenie, które skończyło się w łóżku. On mnie zauroczył, wybadał niczym dr House, odkrył moje słabe punkty i wziął mnie z marszu, nawet nie wiedziałam kiedy to się stało... Ale ja go nie kocham, nie chcę z nim żadnego związku, już to prawie zakończyłam, Wybacz mi....." Wybaczyłem... Ale koleś ma być jej partnerem na balu... -"Jeżeli chcesz cokolwiek naprawiać, masz zakończyć oficjalnie wasz romans, nie możecie się więcej spotykać, kontaktować. Musisz to zakończyć przed balem" -"Oczywiście..." Na dzień przed balem pytam się via Skype czy zakończyła, czy napisała mu że chce wrócić do męża i w związku z tym nie mogą się więcej spotykać... -"Tak, właśnie jadę na spotkanie naszej starej szkolnej paczki do knajpki, tam zakończę..." Oczadziałem... -"Skarbie, jutro będziesz się z nim widziała praktycznie całą dobę, miałaś tę sprawę załatwić na odległość, po co tam się pchasz osobiście?" -"Nie martw się, załatwię to dzisiaj, jutro nie będę się w ogóle z nim kontaktować, będę go unikać." Odezwała się dopiero po balu.... -"Zakończyłam to, nie ma już problemu, wybacz mi proszę... Chcę do Ciebie przylecieć..." Była to druga połowa października, kupiłem bilety na początek grudnia, przyleci, odbudujemy wszystko, damy nam nowy start, nową szansę... Kontakty między nami się poprawiły... Godzinne codzienne rozmowy, cyber sex przez Skypa, idylla małżonków żyjących na odległość. Ciągłe zapewnienia że się kochamy, że teraz będzie już tylko lepiej. Jedyny zgryz nastąpił gdy zażądałem żeby usunęła go ze wszelkich możliwych komunikatorów, wykasowała z telefonu... -"Nie mogę, potrzebuję z nim rozmawiać, nie mam nikogo innego kto mnie tak rozumie, poza tym co powiem wszystkim znajomym że go usunęłam? Że miałam z nim romans? Nie usunę go, nie spotykam się już z nim, ale MUSZĘ czasem z nim pogadać..." Uległem... Znowu... Pod koniec listopada wpadka: -"Boże, okres mi się spóźnia, co zrobimy jak się okaże że jestem w ciąży?!?" -"Zaraz moment kochanie, ponad miesiąc temu z nim zerwałaś, jakim cudem możesz być w ciąży?????" Po dłuższej, dosyć ciężkiej dyskusji wychodzi na jaw: spotkali się jeszcze kilka razy, był seks na balu, potem on zadzwonił, ona wskoczyła do "BlaBlaCar'a" do warszawy na dwudniową "sesję", potem jeszcze on przyjechał odwiedzić byłą nierozwiedzioną jeszcze żonę z córką do Wrocławia i wylądowali w hotelu (żona wynajęła nasze mieszkanie żeby łatać dziury finansowe i mieszkała u koleżanki, która zabroniła jej jakichkolwiek schadzek w jej mieszkaniu). Wyszło też, że pierwszy seks uprawiała z nim w domu swoich rodziców, gdzie go zaprosiła jako starego kolegę na urodziny ojca... Załamałem się... Ale znowu mnie przekonuje, że to nic nie znaczy, że to tylko fizyczne zauroczenie, ale że za każdym razem jest słabsze, że po ostatnim razie dwa dni chorowała i juz nigdy tego więcej nie zechce, że to ostatnie spotkanie z nim prawie ją zabiło, że za tydzień się zobaczymy i wszystko będzie już normalne, że tak długo mnie nie widziała i dla tego tak jej psychika siadła... Znowu się poddałem... Chyba to genetycznie uwarunkowana ślepa miłość zmieszana z gigantyczną głupotą... Grudzień. Przyleciała z siostrą... Mimo lekkiego niesmaku, cieszę się jak łysy do grzebienia. Kilka dni rewelacja, seks jak nigdy do tej pory, rozmawiamy, w końcu szczerze... Mówi mi jak to sie stało, że miała już tak dosyć tych ciągłych problemów że myślała że nasze małżeństwo już się zakończyło, że on dał jej poczucie własnej wartości, bezpieczeństwa, ale że zrozumiała że to nie jest kandydat na partnera, że on po prostu ma nieziemską technike uwodzenia i że nie ma chyba kobiety która by mu się oparła... Ale to już koniec... On już nie istnieje... W końcu odetchnąłem... Kocham ją tak bardzo że jej wybaczę, bo w końcu jest ze mną szczera, bo okazuje uczucia, bo nie potrafię bez niej żyć... Kolejnego wieczora dostaje wiadomość... Chowa telefon z szybkością kobry, ale zauważyłem że to od niego... Pytam się o co chodzi... Ona że o nic... Nie mogę zasnąć, późno w nocy biorę telefon, messenger zalogowany, odpalam.... Już po przylocie do Szkocji wymiana wieczornych uprzejmości: "ona: Całuję. on: A w co? ;) spałem ;) dobrze ze szczęśliwie wylądowałyscie :) ona: W usta... on: No... ok :)" Na drugi dzień: "on: no i jak tam życie małżeńskie płynie ? ;) ona: Dużo by opowiadać... on: hmmm :) nie bądz taka ... opowiedz :D hahaha ona: Osobiście... on: no dobra ... ona: Och dziękuję on: proszę ...." Na dwa dni przed przylotem chciał się z nią spotkać ponownie, na "pożegnalny seksik" ale tym razem nie wyszło, za dużo rodziny przed odlotem...Za to rozmowa na messengerze ociekała pornografią jak listy do Hustlera... Znowu awantura, znowu tłumaczenia... Że to już tak tylko z rozpędu, że on ma wciąż nad nią jakąś magiczną władzę, ale ona już się z nim nigdy nie spotka. Ale że to moja wina że w ogóle do tego doszło, bo 11 miesięcy się nie widzieliśmy, że u mnie nic tylko problemy... Ale że ona mnie wciąż kocha, że nie może wyobrazić sobie życia beze mnie... Już z większą dozą nieufności i obrzydzenia, przede wszystkim sobą, wciąż jej wybaczam, głównie bo nadal nie wyobrażam sobie życia bez niej, no i jeszcze jej siostra i syn...... Ale mam już twardsze warunki: Przed końcem pobytu napisze do niego że to jest koniec, że chce naprawiać małżeństwo i już więcej się do siebie nie odezwą... Ze zostawi mi hasła do FB, maila i Skypa... Zgadza się na wszystko... Kilka dni spokoju, w końcu chyba naprawdę szczerych rozmów. Zaczynam znowu wierzyć że jednak mnie kocha, mimo wszystko... Że tamten to faktycznie przygoda, silna, narkotyczna, otumaniająca... Ale tylko przygoda... 4 dni do niego nie pisze, on też siedzi cicho... Jutro ma wylatywać, więc ją proszę żeby napisała że kończą znajomość, że zależy jej bardziej na małżeństwie niż na "super bzykaniu z szamanem seksu" (jej słowa)... I awantura... Nie, nie napisze tego do niego, że ona już o nim zapomina a ja każę jej do niego pisać, że to jakiś szantaż z mojej strony, że ona raczej zakończy małżeństwo, niż to do niego napisze... Umarła mnie.... Nie rozumiem jej, bo na prawdę i szczerze wierzę że mnie kocha, że małżeństwo znaczy dla niej bardzo wiele... Ale nie potrafię funkcjonować w "trójkącie"... Ona chyba nie rozumie, jak bardzo mnie skrzywdziła, jak bardzo się upokarzam że jej wciąż wybaczam. I nadal bym jej wybaczył, tylko żeby zakończyła ten cholerny romans... Nie wiem co mam zrobić... Zakochany Idiota...
3739
<
#1 | Deleted_User dnia 11.12.2016 09:45
Macie oboje szczególny dar, pakujecie się oboje w dziwne związki.
Sporo tych partnerów miała żona przed Tobą? Zawsze to ona była nieszczęśliwą ofiarą różnych demonów, szamanów? Ciśnie Ci bajki, jakby miała ograniczoną poczytalność.
Witaj w klubie rogaczy i zwierzątek futerkowych. Z przymrużeniem oka
12891
<
#2 | pit dnia 11.12.2016 10:04

Cytat

Ale nie potrafię funkcjonować w "trójkącie"... Ona chyba nie rozumie, jak bardzo mnie skrzywdziła, jak bardzo się upokarzam że jej wciąż wybaczam. I nadal bym jej wybaczył, tylko żeby zakończyła ten cholerny romans...


I na co dzień i w niedzielę myj się mydłem "Biały Jeleń" :brawo
Sorry mam dzisiaj burzę humoru.

Komentarz doklejony:
Tak na serio, żyjesz dla niej nie dla siebie. Dajesz się bajerować jak małe dziecko.
3739
<
#3 | Deleted_User dnia 11.12.2016 10:34

Cytat

on po prostu ma nieziemską technike uwodzenia i że nie ma chyba kobiety która by mu się oparła...

nie bądź taki, podaj namiar na tego półboga Fajne

Cytat

Już po przylocie do Szkocji wymiana wieczornych uprzejmości:
"ona:
Całuję.
on:
A w co? Z przymrużeniem oka spałem Z przymrużeniem oka dobrze ze szczęśliwie wylądowałyscie Uśmiech
ona:
W usta...
on:
No... ok Uśmiech"

jaki biedny zawiedziony Uśmiech )))

Cytat

Kocham ją tak bardzo że jej wybaczę, bo w końcu jest ze mną szczera, bo okazuje uczucia, bo nie potrafię bez niej żyć...

więc nic, tylko pozazdrościć dalszego udanego pożycia Z przymrużeniem oka
https://www.youtube.com/watch?v=mrEcOSjHXws
5808
<
#4 | Nox dnia 11.12.2016 10:51
Ty sobie chyba jaja robisz,ten wpis to żart?

Cytat

mam już twardsze warunki
ty wiesz gdzie możesz sobie schować te warunki?tam gdzie poszły te mniej twarde.

W podjęciu pracy przeszkadza jej depresja a w całej reszcie nie?
Nie chce mi się wierzyć w Twoją dupowatość,ale jeżeli ta historia to nie ściema to weź się człowieku odetnij od tej wielkiej miłości.
Zmień miejsce zamieszkania/by cię nie znalazła ani ona ani jej siostra/nr telefonu,portale i co tam jeszcze masz.
Pani świetnie sobie radzi ,mieszkanie wynajmuje,syn ma alimenty od tatusia.
A Ty chłopie weź się za siebie,zbieraj pieniążki na siebie i swoje życie a nie na imprezy żonki.
2862
<
#5 | niezapominajka dnia 11.12.2016 10:53
Noviush - człowiek zakochany, to człowiek ślepy i głuchy. Nie widzisz i nie słyszysz, obudzisz się kiedy odejdzie całkowicie. Wtedy zobaczysz prawdę, którą teraz z siebie wypierasz.
Są granice wybaczania. Czas na poważne decyzje. Wte, albo wewte.
3739
<
#6 | Deleted_User dnia 11.12.2016 11:05
ja chyba nie z tej epoki Szeroki uśmiech cyber sex co to kurna jest ?
Zakochany idiota Szeroki uśmiech dobrze to ująłeś,ona robi z tobą co chce będzie walić cie po rogach a ty wybaczać,sorki ale ja aż ze śmiechu nie wyrabiam Szeroki uśmiech
ja nie wiem czy to ona ma depresję czy ty...i znalazła skuteczną metodę jej leczenia a trójkąty ponoć fajne są Szeroki uśmiech
5808
<
#7 | Nox dnia 11.12.2016 11:21
Channach to wszystko przez

Cytat

Cytat

nieziemską technike uwodzenia i że nie ma chyba kobiety która by mu się oparła
no i co bidula ma zrobić?,póki on uwodzi autor nie ma szans.
3739
<
#8 | Deleted_User dnia 11.12.2016 11:38
Zastrzelić szamana?
12495
<
#9 | tomihigh dnia 11.12.2016 11:50
Weź się rozwiedz i nie kupuj już jej biletu do Szkocji
5808
<
#10 | Nox dnia 11.12.2016 12:37
Apologises uratowałbyś wszystkie kobiety z okolicy/a może każdemu należy się taki cud/miód?/
3739
<
#11 | Deleted_User dnia 11.12.2016 12:52
Nabijam się tylko. Nie ten szaman, to może jakiś pan artist się trafi, męski macho czy inny wynalazek. W innych konfiguracjach nieszczęśnicy mają swoje wróżki, czarownice, modelki. .. Ile to nazw ma egoizm i zwykła chućZ przymrużeniem oka
3739
<
#12 | Deleted_User dnia 11.12.2016 13:17
Noviush, zanim wykonasz jakieś ruchy. Zrób mi przysługę i zastosuj zasadę 34 Uśmiech
1. Nie śledź, nie przekonuj, nie proś i nie błagaj.
2. Nie dzwoń często.
3. Nie podkreślaj pozytywnych elementów małżeństwa.
4. Nie narzucaj się ze swoją obecnością w domu.
5. Nie prowokuj rozmów o przyszłości.
6. Nie proś o pomoc członków rodziny.
7. Nie proś o wsparcie duchowe.
8. Nie kupuj prezentów.
9. Nie planuj wspólnych spotkań.
10. Nie szpieguj żony. To cię zniszczy. Jeżeli chcesz to zrobić dla spokoju umysłu, wynajmij profesjonalistę.
11. Nie mów Kocham Cię.
12. Zachowuj się tak, jakby w twoim życiu wszystko było w porządku.
13. Bądź wesoły, silny, otwarty i atrakcyjny.
14. Nie siedź i nie czekaj na żonę bądź aktywny, rób coś, idź do kościoła, wyjdź z przyjaciółmi, itp.
15. Będąc w domu z żoną (jeżeli to ty zazwyczaj rozpoczynasz rozmowę) postaraj się mówić jak najmniej.
16. Jeżeli zawsze pytasz, co robiła w ciągu dnia twoja żona, PRZESTAŃ PYTAĆ.
17. Musisz sprawić, że twój partner zauważy w tobie zmianę i zda sobie sprawę, że jesteś gotowy żyć dalej, z nim lub bez niego.
18. Nie bądź opryskliwy czy oziębły po prostu zachowuj dystans i obserwuj, czy twój partner zauważy i, co ważniejsze, zda sobie sprawę, co traci.
19. Bez względu na to jak się DZIŚ czujesz, pokazuj żonie jedynie zadowolenie i szczęście. Niech widzi osobę, z którą chciałby być.
20. Unikaj wszelkich pytań dotyczących małżeństwa do chwili, gdy żona zechce o tym rozmawiać (co może potrwać jakiś czas).
21. Nigdy nie trać kontroli nad sobą.
22. Nie okazuj zbytniego entuzjazmu.
23. Nie rozmawiaj o uczuciach (to tylko wzmacnia te uczucia).
24. Bądź cierpliwy.
25. Słuchaj tego, co naprawdę mówi do ciebie żona.
26. Naucz się wycofać w chwili, kiedy chcesz zacząć mówić.
27. Dbaj o siebie (ćwicz, śpij, śmiej się i skoncentruj się na pozostałych elementach swojego życia).
28. Bądź silny i pewny siebie; naucz się mówić cicho i spokojnie.
29. Pamiętaj, że jeżeli zdołasz się zmienić to twoje wszystkie KONSEKWENTNE działania będą mówiły więcej, niż jakiekolwiek słowa.
30. Nie pokazuj rozpaczy i zagubienia nawet w sytuacji, gdy cierpisz najbardziej i jesteś zagubiony.
31. Rozmawiając z żoną, nie koncentruj się na sobie.
32. Nie wierz w nic, co słyszysz i w mniej niż 50% tego, co widzisz. żona będzie wszystko negowała, ponieważ jest zraniona i przestraszona.
33. Nie poddawaj się bez względu na to, jak jest ciężko i jak źle się czujesz.
34. Nie schodź z raz obranej drogi.

Pozdrawiam serdecznie i walcz Szeroki uśmiech
[video]https://www.youtube.com/watch?v=aY4pZlP6YtE
[/video]
3189
<
#13 | bazyl61 dnia 11.12.2016 14:35
Noviush tu nie ma nic do rozumienia. Twoja jż ma nową miłośc. Gdyby jeszcze miała środki na utrzymanie to już byś jej nie widział i o niej nie słyszał, byłaby szczęśliwa u boku nowej miłości. Proza życia, potrzebne są pieniądze. A, że ona jest zbyt leniwa aby pracowac to potrzebny jesteś TY, pożyteczny idiota od dawania pieniędzy.
Czyje jest mieszkanie we Wrocławiu. Jeżeli twoje to wymelduj Ją. Od dawna tam nie mieszka więc jest to możliwe. I szybko do adwokata załatwia rozwód z orzeczeniem, abyś nie musiał jej utrzymywac.
Osoby które mają depresje mają terz problemy z sexem.

Komentarz doklejony:
Też przez ż, powinna by możliwośc ponownej edycji.
3739
<
#14 | Deleted_User dnia 11.12.2016 17:56
Noviush, ty jej nie kupuj więcej biletów do Szkocji - kup bilet mnie. Jestem pracowita, wierna, nie wymagam zbyt wiele i lubię chodzić po górach, a wyciąganie z depresji to moja specjalność Z przymrużeniem oka

A na serio...powiedz, co sprawia, że tak bardzo zależy ci na tym, by mieć rodzinę? Dlaczego, w imię związku, bycia z kimś, jesteś w stanie znieść tak wiele: upokorzeń, kłamstw, zdrady? Dlaczego pozwalasz się wykorzystywać i gonić? I do tego wciąż wierzysz, że to wszystko z miłości...
Niestety, to nie jest z jej strony miłość, tylko perfidne, obrzydliwe wyrachowanie. Nie wiem, czy zawdzięczasz jej cokolwiek oprócz towarzystwa, bo mam wrażenie, że nie. A jeśli tak właśnie jest - i wszystkie sprawy bytowe spoczywają na twoich barkach, to jeszcze długo będzie trwał ten stan zawieszenia. Jej jest z tobą po prostu...zbyt wygodnie.

Noviush, jesteś naprawdę niesamowity; masz w sobie tyle wiary i nadziei, że można by nią oddzielić nie jedną, ale kilka rodzin. Potrzeba ci tylko skierować ten ogrom uczuć wreszcie na właściwą osobę, podejrzewam, że na ciebie samego...

Czy poprzednia żona była pierwszą osobą, ktora od ciebie odeszła?

Komentarz doklejony:
*wykorzystywać i gnoić

Komentarz doklejony:
* obdzielić nie jedną, a kilka rodzin - ech, coś słownik nie chce ze mną współpracować Smutek
13276
<
#15 | AdamX dnia 11.12.2016 21:38
Mam wrażenie ,że nie jesteś w tym sam.Rozumiem Cię,choć przeżywam to właśnie w tej chwili to jak czytam to oczy otwieram bo mam podobnie .Ja to kończę,już się "dogadaliśmy"tylko pozory do świąt dla córki, potem pa.I złamane serce .Damy radę chłopie,głowa do góry.
1088
<
#16 | torf dnia 11.12.2016 22:47
Zacznij się szanować człowieku
13274
<
#17 | Noviush dnia 12.12.2016 08:00
Małe sprostowania:
@ apologises - Miała ich kilku, jeden poważny skończony dzieckiem, facet okazał się lekkim psychopatą...Następne związki kończyły się po kilku tygodniach, zazwyczaj ona je kończyła, bo, jak sama twierdziła, nie była gotowa na coś poważnego, szybko się nimi nudziła. W tym okresie raczej ona była demonem, mogę potwierdzić osobiście, bo w czasie początkowej znajomości i przyjaźni byłem świadkiem jej trzech takich związków: Fascynacja - Ekstaza - Nuda - Koniec.

@ Nox - Nie, nie robę sobie jaj... Jak pisałem:

Cytat

" (żona długo nie była w stanie pracować ze względu na depresję, w końcu znalazła pracę jako opiekunka do dzieci, ale to za grosze...)"
. Nie radzi sobie "świetnie", alimentów też nie dostaje - przez 18 lat ojciec jej syna wysłał jej w sumie może z 1000 zł. I fakt, moja "dupowatość" może szokować, nawet mnie samego, co niestety nie zmieni tego co cały czas czuję...

@ etam - Postaram się, choć kilka punktów już złamałem :szoook

@ bazyl61 - Utrzymuje się sama od powrotu do Polski, nie wysłałem jej w tym czasie praktycznie nic, poza jakimiś mało znaczącymi gadżetami i symbolicznymi sumkami. Mieszkanie jest jej. Tzn było moje, ale przepisałem je na nią w ramach prezentu ślubnego. Świadomie, po głębokim przemyśleniu. Decyzję uważałem i nadal uważam za słuszną, choć dla większości z Was wyda się idiotyczna. Ani ja ani ona nigdy nie zaliczaliśmy się do materialistów... A co do depresji i sexu - potwierdzam. Był to spory problem dla nas przez większość małżeństwa, znaczy dla mnie. Ale jak pisałem w tekście startowym, po powrocie do Polski zaczęła z tym w końcu walczyć, poszła na fitness, zabrała się za dietę, odżyła. Może zbyt dosadnie, jak się później okazało...

@ jenka - Poprzednia żona nie tyle odeszła, co uciekła, historia na osobny temat, albo na scenariusz do "trudnych Spraw"czy "Dla Czego Ja?!" I tak, była pierwszą z którą się związałem na poważnie, i pierwszą która mnie zostawiła. Co sprawia że chcę mieć rodzinę? Najkrócej ujmując: wszystko... Miłość, choć pewnie to zabrzmi melodramatycznie. Strach przed samotnością. Potrzeba bycia potrzebnym... :niemoc
Jak odpisałem bazylowi61, utrzymuje się sama. Choć to trochę wstyd przyznać, w ostatnim roku nie byłem zbyt życiowo ogarnięty...

@ AdamX - Współczuję, szczerze, bo nawet najgorszemu wrogowi nie życzył bym tego bólu w duszy... Ale w moim przypadku (pewnie kwestia mieszanki głupoty, nadzieji, uczuć i spóźnionej samokrytyki) nie chcę się jeszcze poddawać, chę powalczyć o naprawienie mojego związku (zaraz to wytłumaczę). Może jestem fantastą optymistą, ale stanowczo, przynajmniej póki co, odrzucam tezę że takie sytuacje MUSZĄ się skończyć rozpadem...

Miałem z żoną dzisiaj dosyć długą rozmowę, wydaje mi się że dosyć szczerą. Opowiedziała mi jak się to wszystko zaczęło:
Po powrocie w styczniu do Polski zaczęła się brać za siebie, wtedy pisali do siebie jako przyjaciele, on przeszedł już poważne załamanie, miał doświadczenie jak sobie z tym radzić. Żona zaś wpadała w coraz większą frustrację związaną z kłopotami jakie się powiększały u mnie (nie będę zaprzeczał że tak faktycznie było...). Z dnia na dzień gasła w niej nadzieja że coś się u mnie zmieni, on zaczął odgrzewać szkolne uczucia jakie do niej miał (nigdy z nim nie była związana, byli tylko przyjaciółmi). Badał, działał i wypełniał pomału lukę którą zostawiłem. Trwało to od marca do września, w tym czasie nie myślała o jakimkolwiek związku, była za bardzo załamana tym jak nasze małżeństwo chyliło się ku upadkowi (udostępniła mi całą historię kontaktów z FB i Skypa, pół nocy to czytałem, więc wierzę w to co widziałem na własne oczy).
We wrześniu "coś" w niej pękło. Straciła całkowicie wiarę że uda się nam cokolwiek naprawić, on przypuścił zmasowany atak (mało się nie porzygałem jak to czytałem...). Potrzebowała jakiejś odmiany, poczuć się szczęśliwą, potrzebną, bezpieczną i on jej to dał. Po pierwszym spotkaniu wpadła w euforię, ekstatyczny stan upojenia narkotykowego (sam nawet miałem takie skojarzenie - narkomana dla którego "działka" jest najwspanialszym doznaniem na świecie, czymś nie zastąpionym, nie zwracającego uwagi że pomału go to zabija - w tym przypadku małżeństwa). Nic się nie liczyło, nawet zdanie przyjaciółek, które były przerażone tym co robiła (te rozmowy też czytałem). Był spełnieniem wszelkich oczekiwań, których nie otrzymywała ode mnie przez ostatnie miesiące. Imponował jej swoją zaradnością, zdecydowaniem, stanowczością (cechy które faktycznie nie były moją największą zaletą, zwłaszcza po załamaniu styczniowym :rozpacz). Na samym początku zaznaczył że nie interesuje go żaden poważny związek, nie szuka "miłości" tylko mocnego, niezobowiązującego seksu (sama żona potwierdziła że "zaliczanie" kobiet to jego hobby, sport). Ale jej to nie przeszkadzało, też nie chciała się wiązać na stałe. Chciała poczuć się potrzebną, atrakcyjną, a przede wszystkim zaspokojoną (te fragmenty ich rozmów zapadły mi chyba najbardziej w pamięci i będą powodować koszmary przez następnych kilka lat - jak sobie planowali kolejne spotkania, co on jej zrobi, jak ona się mu podda :sos).
Kolejne spotkania, początkowa euforia powoli zaczęła przemijać, powróciły mgliste wspomnienia męża, zaczęły się mieszać uczucia... Chce przyjechać do mnie, ale nie potrafi zakończyć tego co ma z nim... Dzwoni do mnie, przyznaje się do romansu, chce spróbować naprawić nasze relacje, ale nie potrafi zrezygnować z tego jak się czuje z nim...
Zbliża się czas przylotu, euforia zamienia się w strach, co zrobię jak odkryję co robiła przez cały czas kiedy planowaliśmy nasz powrót do siebie? Dwa dni do odlotu, on chce się spotkać... Ona też, ale rezygnuje, nie chce (jak to sama określiła) stracić tej resztki szacunku do samej siebie...
Przylot, sama nie wie co czuje, coś w niej się wciąż tli, ale boi się że znowu coś się nam nie uda, że znowu się poddam i odpuszczę sobie. Pisze z nim, bo wtedy czuje się bezpieczniej. Twierdzi że już nie ma tej iskry która ją do niego ciągnęła, ale pozostał "smak szczęścia", nie potrafi jeszcze go usunąć. Prosi żeby jej dać czas, że chce sprawdzić czy jej uczucia do mnie się w pełni odrodzą, czy przeważą nad poczuciem szczęścia z nim...
Dzień do powrotu do Polski, nie pisze z nim od 5 dni. Coraz bardziej się otwiera, zaczyna znikać mur jakim się odgrodziła ode mnie... Do tej pory, przez cały czas pobytu w Szkocji mówiła że nie wie sama czy mnie kocha. Dużo rozmawiamy, może za dużo... W końcu wyznaje że mnie kocha, że to co uważała za wygaszone się rozpaliło...

Mną targają sprzeczne uczucia. Kocham ją i jednocześnie chcę ją zabić. Nie wiem jak mam pogodzić się z tym co mi zrobiła, ale nie potrafię jej wyrzucić z serca... Klątwa jakaś... Momenty euforii że zaczniemy od nowa, że znamy błędy które oboje popełniliśmy, że teraz już może być tylko lepiej, a za chwilę złość, gniew, żal, furia, kiedy wizualizuję sobie ich razem... Kiedy porównuję co pisała do mnie i do niego, w tym samym praktycznie czasie... Zbiera mnie na wymioty...
Zdradę, "dziki i niczym nieskrępowany" seks mogę jakoś przeboleć, mogę z czasem go spróbować zapomnieć, ale ten cały czas kłamania prosto w oczy, ta obłuda i fałsz mnie zabijają... I po chwili znowu myśl: Nie chcę bez niej...
Nie wiem czemu, kompletnie wbrew zdrowemu rozsądkowi, wbrew logice i doświadczeniu którym mnie "poczęstowała", szczerze wierzę, czuję to że nadal mnie kocha, chyba nawet mocniej niż wcześniej. Ale jednocześnie zdaję sobie sprawę, że dla niej ten "romans" nie był czymś złym, nadal jest tą "działką" heroiny w strzykawce, przytkniętą do żyły...

Cały czas mam wiarę że to pokonamy, że się nam uda, że ona w końcu całkowicie o nim zapomni. Che do mnie wrócić na wiosnę, jak poukładam bałagan który tutaj zrobiłem, jak ona upora się ze swoim uzależnieniem o niego, pozałatwia sprawy zdrowotne (czeka ją poważny zabieg chirurgiczny), mieszkaniowe i pracownicze.

Boje się że kolejne miesiące w odosobnieniu złamią mnie, że ból i żal przeważą nad miłością i nadzieją, że w niej coś znowu się przestawi i zamiast "wyleczyć się", wróci do "nałogu"...

Chyba pozostało mi tylko przekonać się z czasem... Mimo iż większość z Was pewnie uważa mnie za naiwnego, łatwowiernego, "dupowatego" frajera, wciąż mam nadzieje że nie wszystkie takie historie muszą się skończyć rozstaniem, destrukcją i emocjonalnym sepuku.

Trzymajcie kciuki póki co, będę relacjonował bieg wydarzeń... :tak_trzymaj
3739
<
#18 | Deleted_User dnia 12.12.2016 09:02
"Euforia, ekstatyczny stan, zmasowany atak, iskra, klątwa, działka" .:szoook A cóż to za nazwy, tłumaczenia? Takie określenia stosuje ktoś kto chce wybaczenia, naprawiania, kto widzi choć malutką część krzywdy wyrządzonej bliskiej osobie, kto chce powiedzieć "przepraszam, nie zranię Cię już więcej" ? To są słowa kogoś, kto kompletnie nie panuje nad sobą, nad swoimi emocjami.
Co konkretnie chce zrobić Twoja partnerka? Na jakiej podstawie chcesz planować z nią dalsze życie? Tylko zlituj się nad sobą i nie pisz o Twoim uczuciu. Sama Twoja miłość ( raczej jakieś uzależnienie) nie wystarczą. Twoja chęć przebaczenia i miłość są dobre, byś mógł się zmierzyć z własnymi demonami- na przykład obrzydzeniem. Twoje demony dopiero zaczną wyłazić z czasem. Zawierzyć partnerce na odległość? Dodatkowy kłopot. Trochę jakby pisać swoją bajkę nie wiadomo wg jakiego scenariusza. Strachu żony?
Czasami spotykamy na swojej drodze osoby bardzo poranione. Paroletni związek z psychopatą na pewno zaznaczył na partnerce swoje piętno. Depresja? Słowo jak śmietnik. Każdy pakuje w depresję wszystkie nieprawidłowości psychiczne. Zaburzenie mojej żony widnieje w paru wypisach ,zaświadczeniach choć koło depresji nawet nie leżało. Nie wiem jak to zrobisz, ale na Twoim miejscu chciałbym widzieć konkretny papier, co żonie dolega, z czym to się je, co ona może z tym zrobić. To się wiąże z długą terapią, ciężką pracą nad sobą i uczciwością. Danie szansy to żaden wstyd. Jeśli czujesz taką potrzebę, daj jej tę szansę. Zadbaj jednak o jakiś sens w tym wszystkim. Jakieś zasady, warunki i rzeczywiste dowody, że jest warto. W ciemno to pewne problemy.
3739
<
#19 | Deleted_User dnia 12.12.2016 17:29
Rzeczywiście może się wydawać, że znaleźć tu można tylko porady i wsparcie dla tych, co chcą się rozstać i jak najszybciej o niewiernych zapomnieć. Ale to nie prawda - jeśli jest cokolwiek do uratowania, to większość z nas powie "ratuj", tylko ... nie za wszelką cenę.

Noviush, pytałam o twoją przeszłość, bo to twoje ogromne pragnienie, by mieć rodzinę nie wzięło się znikąd. Problemy z pracą, poczuciem własnej wartości i ustalaniem nieprzekraczalnych granic nie powstały chyba ani w tym, ani w poprzednim związku?
A i o rodzinie, możliwości naprawy wszystkich swoich i cudzych błędów piszesz, jak o bajce, gdzie wszystko dzieje się cudownym zrządzeniem losu czy jakąś nadprzyrodzoną mocą. Optymizm godny pozazdroszczenia, ale gdzie jest twój własny wkład w to wszystko?

Również wierzę, że nawet po zdradzie małżeństwo mozna odbudować, ale najpierw trzeba wiedzieć po co i czy jest z kim. Bo czasem partner deklaruje jedno, a robi coś wręcz przeciwnego - tak, jak robi to twoja żona. Tego niestety nie jesteś w stanie zmienić. Natomiast jesteś w stanie poukładać swoje sprawy z pracą, długami, własną depresją. Nawet skorzystać z terapii, jeśli stwierdzisz, że tego w tej chwili potrzebujesz, żeby uporać się z demonami przeszłości.
Mam wrażenie, że coś Cię bardzo boli, a ta kobieta nie chce być tylko plasterkiem na ranę. Żadna z nas tego nie chce.
5808
<
#20 | Nox dnia 12.12.2016 21:01
wychodzi na to że jesteście obydwoje niezaradni życiowo,i uzależnieni od drugiej osoby/niekoniecznie siebie/
Powinieneś nie tylko przeczytać co napisałeś ale to zrozumieć.
Nie masz żadnego wpływu na kobietę którą kochasz,na to co robi,jak robi,kiedy,z kim.Nie jesteś dla niej autorytetem męskim ale winę upatrujesz wyłącznie w kłopotach finansowych.Nie na tyle jednak dużych by zona wyjeżdżała do stolicy,Wrocławia,korzystała jakoś z życia.
Porozmawialiście szczerze????????
ile razy w opisie Twojej historii mówi do ciebie szczerze,obiecuje zerwanie,przed balem/na który wcale nie powinna była iść skoro zabalowała wcześniej/?
.

Cytat

Mieszkanie jest jej. Tzn było moje, ale przepisałem je na nią w ramach prezentu ślubnego. Świadomie, po głębokim przemyśleniu. Decyzję uważałem i nadal uważam za słuszną, choć dla większości z Was wyda się idiotyczna.
skoro nie jest materialistka to nie było potrzeby robić takiego prezentu mieszkając razem i planując życie do śmierci.
Boisz się samotności bo chyba oprócz niej nie masz niczego innego.
Chcesz być potrzebny ?pracuj w schronisku,hospicjum,pomóż choremu sąsiadowi ,przekop ogródek sąsiadce......i podejmij terapię dla siebie ,,jak żyć,jak siebie szanować,jak radzić sobie z problemami,jak nie dać się wykorzystywać bliskim,jak nie dać się szantażować chorobą,co to jest szczera rozmowa,jak cieszyć się życiem.
Nie wiem czy ,,zakochany"to odpowiednie słowo.Ja z opisu widzę /z całym szacunkiem/ że samotny,bezradny,naiwny,uzależniony brzmi lepiej.

Komentarz doklejony:

Cytat

Boisz się samotności bo chyba oprócz niej
/żony/

Cytat

nie masz niczego innego
13274
<
#21 | Noviush dnia 14.12.2016 22:29
Może macie rację, może nie, to na pewno okaże się z czasem. Nie chcę się poddawać póki co, dla mnie nadal istnieje nadzieja naprawę naszego małżeństwa.
Czy boję się samotności? Chyba nie aż tak bardzo. Bycie potrzebnym? Na pewno, ale nie jako pracownik schroniska czy wolontariusz, nie chodzi mi o zaspokojenie altruistycznych ciągot, raczej czuć się na powrót potrzebny osobie z którą chcę dzielić życie.
Czy jej wierzę? Tym razem tak. Czy ufam? Nie do końca, ale staram się, tak jak w ciągu ostatnich dni starała się ona być ze mną szczera. I wierzę że w końcu jest.
Zadzwonił do niej w dzień powrotu. Chciał się z nią spotkać, zaprosił na jakąś imprezę do Łodzi. Odmówiła, powiedziała że tym razem bardziej jej zależy na szczęściu w domu niż w hotelowym łóżku. Czy faktycznie? Czas pokaże, ale do póki nie okaże się że nie, wybieram jej wierzyć.

Cytat

Mam wrażenie, że coś Cię bardzo boli, a ta kobieta nie chce być tylko plasterkiem na ranę. Żadna z nas tego nie chce.


jenka, masz pełną rację. Ani ona ani ja nie chcemy bawić się w apteczkę. Dużo pracy przede mną, jeszcze więcej przed nią, wiem o tym. Ale na razie idzie dobrze i bez zgrzytów. Pozwólcie mi trochę odsapnąć od Koszmaru...:kapitulacja

Wiem że 4 dni to trochę mało w porównaniu do 4 miesięcy, więc pozwólmy potoczyć się trochę tej historii... Chciałbym, żeby jakiś tutejszy post zakończył się czymś innym niż rozwodem.
3739
<
#22 | Deleted_User dnia 14.12.2016 23:36
No nie musi być rozwodu, ale też niezbyt wiele od Ciebie zależy by nastał względny spokój i pojawiło się zaufanie. To ona powinna dojść do przyczyn tej zdrady. Usprawiedliwiła ją sobie , problemy w związku. Przecież te się rozwiązuje lub kończy związek, gdy rozwiązanie okazuje się niemożliwe. U was odwrotnie - pocieszyciel łóżkowy, wyładowanie emocji na boku, morze łez i naruszane jej własne obietnice. To wygląda jakby nie panowała nad własnymi emocjami. Jeśli tak jest to powinna z psychologiem popracować nad sobą. Sama tylko zgrabnie sobie zracjonalizuje po swojemu. Posiedzi na dupościsku i wybuchnie w podobny lub inny sposób.
Jak ratować coś to tylko by było lepiej. Nie żeby tylko było. Nie takie rzeczy jak wielokrotna zdrada można wybaczyć. Zadbaj by w miarę sensownie to się podziało i macie się wtedy oboje na czym oprzeć.
5808
<
#23 | Nox dnia 15.12.2016 11:33

Cytat

Chciałbym, żeby jakiś tutejszy post zakończył się czymś innym niż rozwodem.

chciałbyś....i masz,wystarczy poczytać.

Ale uwierz że ,,utrzymywanie "związku/dla zasady/ to jedno a,, życie" w związku to coś innego.
Sam ,wierząc ślepo żonie,mając zaprzeczenie jej słów w zachowaniu narażasz się na ,,samotność we dwoje"
Żona ma depresję /?/czy oprócz leków ma systematyczną terapię?
Sam widzisz że niewiele masz do powiedzenia w tym związku,prosisz ,ona obiecuje i....robi swoje.
Twoje ,,twarde warunki"uchodzą jej na miękko.
Co wzrasta od szlajania się po hotelach?jej samoocena czy jego...biznes?
Cudzołóstwo nie powinno być lekarstwem ani na doły w sobie ani na doły w małżeństwie,a kłamstwa to nie sposób na naprawę czegokolwiek.
3739
<
#24 | Deleted_User dnia 15.12.2016 18:26
Noviush, doprawdy ręce mi opadły, gdy poczytałem twoją historyjkę.
Czy jesteś aż tak nieatrakcyjny, że trzymasz się tej łatwej panienki? Naprawdę nie ma innych kobiet wartych zainteresowania? Myślisz, że tylko z nią możesz mieć orgazm? Bo o to chyba tylko chodzi, Cholerny seks.
Tyle razy cię poniżyła, a ty udajesz przed samym sobą, że to czym cię obrzuciła to nie jest g...no.
Prawdę mówiąc, nie wiem po co tutaj piszesz. To problem jest z tobą a nie z nią. Zero osobistej godności. Nikt ci współczuć nie będzie, bo sam sobie wrzuciłeś na garba ten ciężar i wciąż go chcesz nosić.
Ciekawe jaki masz w głowie wzorzec związku z kobietą? Stawiasz kobietę na piedestale ale...z jakiego powodu? Jest boginią, a może szamanką seksu?
12891
<
#25 | pit dnia 16.12.2016 09:33
No właśnie bo problem zdrady, to problem niskiej samooceny, akceptacji samego siebie. Nie akceptując siebie szukamy akceptacji w innych, oddając im to co najważniejsze, siebie samych byle uzupełnić braki.

Komentarz doklejony:
To niszczy nas samych, nasze rodziny, związki, małżeństwa.
5808
<
#26 | Nox dnia 16.12.2016 11:21

No ale żona autora podniosła sobie samoocenę obcą wydzieliną.
Nie wiem czy chodzi o nieakceptowanie siebie.Często o lenistwo.
Łatwiej mówić partnerowi /lub nic nie mówić/zmień się,zrób coś....nie zdradzaj niż zmienić siebie.Swoje widzenie partnera.
Łatwiej wybczać miesiącami,latami/bo on,ona szczerze....10raz obiecał/niż przeorganizować sobie swój świat.
Z lenistwa czy niskiej samooceny tego nie robimy?
Jeżeli skupiamy się na drugiej osobie trochę wysiłku trzeba włożyć w to by przestała być epicentrum naszego świata.
usunięty podwójny wpis Ap
3739
<
#27 | Deleted_User dnia 16.12.2016 14:10

Cytat

Nie chcę się poddawać póki co, dla mnie nadal istnieje nadzieja naprawę naszego małżeństwa.

nadzieja fajna sprawa, ale to ma się jakoś samo zrobić?

Noviush ja Ci powiem tylko tyle, wchodząc w rolę ofiary, hodujesz tym samym w sobie kata. A Ty w to wchodzisz z jakąś dziwną lubieżnością.
Kochać nie znaczy folgować.
3739
<
#28 | Deleted_User dnia 16.12.2016 18:38
Wchodzi z lubieżnością w rolę ofiary, bo się...boi, że żadna inna go nie zechce. A to, że ją wciąż "kocha", to jakieś totalne nierozumienie znaczenia słów. Czy możma kochać kobietę po tym jak wyjawi, że lata do kochanka, bo jest "szamanem seksu"?

Komentarz doklejony:
Dla mnie takie słowa mojej kobiety oznaczałoby włączenie w głowie: obrzydzenia, obojętności i niechęci na zasadzie atawistycznego "znalazła nowego samca, moje geny jej już nie interesują".
5808
<
#29 | Nox dnia 16.12.2016 19:05

Cytat

możma kochać kobietę po tym jak wyjawi, że lata do kochanka, bo jest "szamanem seksu"?

Hakaa kocha się ,,pomimo" a nie ,,za /ponoć/
Autor i żona to nie były,,nówki nieśmigane"więc z tym obrzydzeniem to chyba nie do końca.
Kobieta jest niezaradna,niepracująca więc może oprócz genów ma inne zapotrzebowanie/w których kolega nie pomoże
Problem tylko z tym jak takiemu szamanowi dorównać.Dopiero teraz samoocena może polecieć na łeb na szyję/albo coś innego/
12891
<
#30 | pit dnia 17.12.2016 10:06
Nox a ja dalej będę uważał niską samoocenę za jedno z głównych źródeł rozpadu związków bo:
- niszczy komunikację pomiędzy dwojgiem ludzi.
- osoba z niską samooceną dąży do tego aby być akceptowaną przez innych oddając wszystko co ma, stając się totalnie bezbronną.
3739
<
#31 | Deleted_User dnia 17.12.2016 11:51
Noxy, zgadzam się z Pit-em, a poniekąd twoje zdanie potwierdza teorię Pit-a "niska samoocena przyczyną rozpadu" :-)
Ale z drugiej strony nie wiadomo jak to jest w związkach, gdzie oboje mają wysoką samoocenę. Może w takich przypadkach dochodzi do powstania "otwartych związków", gdzie partnerzy robią co chcą za cichym przyzwoleniem. Coś wiem o tym, bo miałem kontakt z kobietą z takiego właśnie związku.
5808
<
#32 | Nox dnia 17.12.2016 13:53
Pit, nie twierdzę że nie masz racji bo nie znam statystyk codo niskiej samooceny jako;

Cytat

jedno z głównych źródeł rozpadu związków

Hakaa no nie wiem czy potwierdza .,bo jednak mając niską samoocenę w ten ten zwiazek,,weszliśmy"i funkcjonujemy /w przypadku autora/6 lat.
Pit
-

Cytat

niszczy komunikację pomiędzy dwojgiem ludzi.

w tym przypadku?
a ja bym powiedziała że odległość zrobiła swoje,podejście partnerki do związku/rezygnacja z pobytu z mężem gdy nic jej w kraju nie trzyma/to kłamczucha skupiona na sobie,wolała być w kraju bliżej kochanka,balu,zabawy niż przy mężu.

Cytat

osoba z niską samooceną dąży do tego aby być akceptowaną przez innych oddając wszystko co ma, stając się totalnie bezbronną.

Nie wiem o którym z nich my mówimy.
Kobieta jest przez męża akceptowana,tłumaczona, kochana.Może być blisko niego,wspierać go i sama dostawać wsparcie ale woli życie na odległość.Niby.
Bo nagle potrzebuje pogadać z nowo odnalezionym kolegą/z kim rozmawiała przez 6lat?/ i zostać wyniesiona na piedestał upojnego seksu i wciskanych komplementów.To ją dowartościowało,jest teraz zupełnie inną kobietą?
Co do autora.
Powiedzmy że ma niską samoocenę i skupia się na partnerce.
Ale czy nie jest to rodzaj lenistwa.Gdzie jego rodzina,koledzy,z kim spędza czas ,jak go spędza,czego się uczy od życia?
12891
<
#33 | pit dnia 17.12.2016 19:56

Cytat

Hakaa no nie wiem czy potwierdza .,bo jednak mając niską samoocenę w ten ten zwiazek,,weszliśmy"i funkcjonujemy /w przypadku autora/6 lat.

Wchodzimy w takie związki nie widząc tego a jak już widzimy to mamy nadzieję że pomożemy wyjść z tego naszemu partnerowi / partnerce. Niestety nigdy w życiu nie powinniśmy być terapeutami naszych partnerek/ów. To nas tylko zgubi i zniszczy.

Komentarz doklejony:
Jak się przy tym wypalimy i staniemy na granicy wytrzymałości, ta osoba nam bliska znajdzie nowego "terapeutę".

Komentarz doklejony:
Nie uważam że tak jest zawsze ale jak rozmawiam z ludźmi to taki mechanizm zauważyłem. Są też związki np : z narcyzami tam działa to odwrotnie.
5808
<
#34 | Nox dnia 17.12.2016 21:14
Pit,wiedziałam że się,, pogubimy"
Ja piszę o tym konkrecie.

Cytat

Jak się przy tym wypalimy i staniemy na granicy wytrzymałości, ta osoba nam bliska znajdzie nowego "terapeutę".
trudno mówić ze autor jest terapeutą żony i nie sadzę by tak się czuł .
12891
<
#35 | pit dnia 17.12.2016 21:29
masz rację Nox, nie pasuje do tego wątku to ja się pogubiłem Z przymrużeniem oka
13274
<
#36 | Noviush dnia 18.12.2016 03:55
Dzięki za wszystkie komentarze Uśmiech
Nie sądzę żeby w naszym przypadku chodziło o niską czy wysoką samoocenę, poznaliśmy się dosyć dobrze przed decyzją o ślubie, obydwoje (jak zauważyła Nox) mieliśmy już swój bagaż doświadczeń. I nie chodzi o sam seks i orgazmy. Hakaa, Być może niezbyt precyzyjnie to opisałem w mojej historii, forum ma swoje ograniczenia co do długości tekstu, ale w naszym przypadku chodzi głównie o uczucia. Zawsze chodziło...

Cytat

Hakaa kocha się ,,pomimo" a nie ,,za /ponoć/

(kolejny "ukłon" w Twoją stronę, Nox :tak_trzymaj)

Od czasu Jej wyjazdu dużo rozmawiamy, wyjaśniamy... W końcu szczerze.
Nox, faktycznie zacząłem się czuć trochę jak terapeuta mojej żony, ale w takim samym stopniu jak ona jest teraz terapeutką dla mnie. I nie chodzi o katowanie się wyrzutami, bólem, żalem, brakiem zaufania, wstydem. Te uczucia są we mnie cały czas i pewnie długo pozostaną. Chodzi o zrozumienie. Kiedy opisywałem moją (naszą) historię byłem przesiąknięty właśnie takimi emocjami i szczerze, bardziej szukałem porady jak naprawić relacje po takiej traumie, a nie jak zapomnieć o bólu. Niestety większość komentarzy utrzymana była w takim właśnie stylu - zdradziła Cię to znaczy że to dziwka, kopnij Ją w d**ę i zapomnij.
Bardziej mi chodzi o to, że jak chcesz coś naprawić, musisz przede wszystkim zrozumieć jak to działa, co spowodowało że się popsuło. Wierzę że jeżeli po obu stronach pozostała choćby kropla uczuć, warto spróbować to odzyskać.

Zapominacie o jednym istotnym fakcie: w prawie każdej takiej sprawie prawda o przyczynach leży gdzieś po środku, nigdy nie ma jednej strony kryształowej i drugiej do cna zepsutej. Może dla tego tak dużo zdrad kończy się rozstaniem, bo tak jest łatwiej i mniej boleśnie, ale czy na pewno?

Ale póki co ta moja naiwna wiara przynosi efekty. Czy na długo? To się okaże po jakimś czasie.
3739
<
#37 | Deleted_User dnia 18.12.2016 05:43
Noviush, ależ ta babka ci zaszła za skórę. Ty wciaż się łudzisz, że ona kiedyś cię "pokocha", bo to co teraz jest to nie miłość, to twoje uzależnienie od niej i nic więcej. Wierz mi, gdyby w twoim otoczeniu pojawiła się inna dziewczyna, atrakcyjna i zainteresowana Tobą, to nie zastanawiałbyś się przez chwilę nad zmianą na nowy model. Usiłujesz naprawiać związek, ale jaki jest sens to robić, skoro ona ma to gdzieś - woli szaleć i przyprawiać ci rogi. Powiem ci jedno, gdyby naprawdę cię kochała, to tęsknota za Tobą tak by ją dobijała, że robiłaby wszystko, żeby być z Toba a nie klękać w sypialni przed szamanem seksu.

Komentarz doklejony:
Moja narzeczona też mnie "kochała", co nie przeszkadzało jej wyznawac miłość i proponować seks innemu za moimi plecami. Ożeniłem się w niewiedzy, bo nie odważyła się mi wyznać, że sypia i spotyka się z tym drugim. Dobrze wiedziała, że takie wyznanie oznaczałoby koniec związku. Więc nawet wtedy, gdy pokazałem jej fotkę tamtego gacha z jej odręcznym wyzaniem miłości, to zaprzeczała do końca bez zająknięcia.
13274
<
#38 | Noviush dnia 18.12.2016 11:50
Hakaa, rozumiem już Twoje rozgoryczenie.
Ale w moim przypadku jest trochę inaczej. Poznaliśmy się niedługo po, a w zasadzie podczas końca mojego pierwszego małżeństwa, przez kilka miesięcy byliśmy tylko znajomymi, przyjaciółmi. Ona też miała sporo swoich problemów, poznaliśmy się dosyć dokładnie. Wiedzieliśmy o sobie prawie wszystko. Przez 5 lat małżeństwa nigdy nie było problemu w kwestii wierności, ani z mojej ani z jej strony. Dopiero rozłąka i moja bezradność/depresja/nieudolność - wybierz sobie co chcesz spowodowała że zaczęła wątpić w nasz związek. I wtedy wkroczył on, wykorzystał okazję. Nie mam zamiaru jej usprawiedliwiać, zrobiła coś okropnego i obrzydliwego, mnie osobiście najbardziej zabolały te kłamstwa którymi mnie czarowała przez 4 miesiące. Kiedy po przyjeździe do Szkocji wyszło wszystko (całkowicie wszystko, potwierdzone przez zapis całej historii ich rozmów które mi udostępniła, dokładnym opisem [na moje żądanie] ich wszystkich spotkań) w pierwszym odruchu chciałem to zakończyć. Ból, wstręt do niej, brak zaufania były nie do zniesienia. Ale po kilku dosyć intensywnych (przepraszam wszystkich sąsiadów za nie przespane noce Z przymrużeniem oka ) rozmowach, po jej zachowaniu, odzyskałem jakiś strzęp zaufania co do jej szczerości, a przede wszystkim zobaczyłem że te uczucia do mnie, które straciła kilka miesięcy temu, wróciły. Teraz nawet są chyba silniejsze niż wtedy gdy się poznawaliśmy. Zakończyła ten "romans" (w cudzysłowie, bo, jak mówiła i ja w to wierzę, nigdy go nie kochała, on sam nie chciał angażować się w związek), przestała się z nim kontaktować, relacje między nami poprawiły się wręcz niewyobrażalnie.
Więc nadal chcę zaryzykować i walczyć o to małżeństwo, gdybym nie widział tej szansy, nadziei, to sądzę że bym to zakończył. Tak było by dużo łatwiej i mniej boleśnie.
Czy mam rację? Okaże się za kilka, kilkanaście miesięcy. Bo albo jest rewelacyjną, wręcz multi oskarową aktorką, albo naprawdę mnie kocha (tak jak ja ją).
12891
<
#39 | pit dnia 18.12.2016 11:52

Cytat

Hakaa kocha się ,,pomimo" a nie ,,za /ponoć/

Pewnie że można, jak się jest artystą i można to przenieść na papier.
Miłość powinna być zdrowa, inaczej przynosi ustawiczne cierpienie.
13274
<
#40 | Noviush dnia 18.12.2016 11:55
PS.
Pojawiła się inna dziewczyna, nawet więcej niż atrakcyjna, bardzo mi pomogła podczas najgorszych momentów i myślę że coś do mnie czuje. Ale ja nie jestem zainteresowany...
13271
<
#41 | Marek36 dnia 18.12.2016 12:14
@ Noviush
Sam aktualnie przechodzę kryzys. Zachowujesz się tak samo jak ja.
W pierwszym momencie też zachowywałem się jak terapeuta żony. To mnie też jakoś pomagało. Nie wiem dlaczego. Może to jakaś panika ? pragnienie bycia ważnym w życiu osoby, która nas zraniła ? Pokazanie jej jak dobrym człowiekiem się jest ? By zrwóciła na ten związek uwagę ?

Ona ma swojego psychologa a ty ?

Cytat

Bardziej mi chodzi o to, że jak chcesz coś naprawić, musisz przede wszystkim zrozumieć jak to działa, co spowodowało że się popsuło. Wierzę że jeżeli po obu stronach pozostała choćby kropla uczuć, warto spróbować to odzyskać.


Normalnie tak jak bym to ja napisał. Masz 100 % racji.
Kochasz ją więc bierzesz na siebie część winy i tłumaczysz wszystko w logiczny sposób. Ratujesz związek choć tamta osoba miała na to wyjebane przez jakiś czas . Ja robię identycznie. Tak dochodzi się do ciekawych wniosków.

W naszej głowie włączyła się reakcja obronna. Zgadzamy przyjąć część cierpienia na siebie w zamian za odrobinkę szczęścia.

Teraz ważne pytanie. Czy ta walka ma sens ? Trzeba sobie uświadomić, że zdradzacz nie miał litości w chwili słabości. Było im dobrze i tyle w temacie.
Nikt nie zdradza z miłości.

Ja walczę tak samo jak ty w chwili obecnej. U mnie aktualnie jest wszystko " OK" w związku.
Zostały jedynie koszmary nocne, depresja, napady paniki, napady złości i łzy pojawiające się w najmniej odpowiedniej chwilii + problemy w pracy.
Czuję się jak żołnierz po powrocie z wojny ..........
5808
<
#42 | Nox dnia 18.12.2016 12:29

Cytat

zobaczyłem że te uczucia do mnie, które straciła kilka miesięcy temu, wróciły. Teraz nawet są chyba silniejsze niż wtedy gdy się poznawaliśmy. Zakończyła ten "romans" (w cudzysłowie, bo, jak mówiła i ja w to wierzę, nigdy go nie kochała, on sam nie chciał angażować się w związek), przestała się z nim kontaktować, relacje między nami poprawiły się wręcz niewyobrażalnie.

wyobrażalnie,wyobrażalnie,na portalu nazywa się to,,miesiąc miodowy"/niestety mija,jak to miesiąc.
Noviush nie ma sensu się powtarzać więc nie będę.
Jest szansa że kiedyś gdy dopadnie cię wątpliwość przeczytasz co napisałeś/!/i/ tak jakby pisał to Twój przyjaciel i zobaczysz to co widzimy my.
Ale to nie jest ten czas,więc ,,walcz" o was ale przede wszystkim o SIEBIE.
Nie może być tak że jak jej zawieje to Ty się wywracasz.

Cytat

po wiadomości że nie wraca lekko zwątpiłem w sens czegokolwiek: straciłem pracę, nie mogłem na dłuższy czas utrzymać nowych

Stwórz sobie zaplecze które da Ci wsparcie,przyjaciół,rodzina,odszukaj stare kontakty/w baby się raczej nie pchaj bo skrzywdzisz/
Po pracy pewnie jesteś padnięty ale spróbuj zmęczyć się sportem/np biegać można wszędzie/cokolwiek byle systematycznie .Bez względu na to co się dzieje.
Hakaa bardziej po męsku może Cię zmotywować.
Mimo tego że piszesz o szczerości żony ,kiedyś zdasz sobie sprawę z tego ze ona szczera nie jest.Potrafiła zapewniać cię o miłości przez 4 msc robiąc co robiła.
Teraz przyjmij to tylko do wiadomości,kiedyś może uwierzysz.
Zmierzam do tego że jeżeli w przyszłości ona odwinie podobny numer z panem który mieszka z ex i potrzebuje lokum,.... to Ty zostajesz na lodzie.
Mając kiepską motywację/jej brak/ i pusto w kabzie będziesz zdany na litość jakiejś zdesperowanej kobiety.A młodszy nie będziesz i jeżeli demonem....nie jesteś to ...klapa.Nie skupiaj się na innej osobie bardziej niż na sobie bo jak jej zabraknie zostaniesz z niczym.
Jeżeli jej syn się uczy ma prawo do alimentów do26 roku życia od ojca lub z funduszu.Jeżeli chłopak pracuje a ojciec to popapraniec to może od chłopaka żądać alimentów na siebie.

Pit /no i się odnaleźliśmy/

Cytat

Miłość powinna być zdrowa, inaczej przynosi ustawiczne cierpienie.

Noviush,również miłość do SIEBIE.

Komentarz doklejony:
Marek

Cytat

Cytat

W pierwszym momencie też zachowywałem się jak terapeuta żony. To mnie też jakoś pomagało. Nie wiem dlaczego.

pomagało,bo rozmawialiście,bolało,lub nie ale był dialog który dawał nadzieję na przyszłość.
3739
<
#43 | Deleted_User dnia 18.12.2016 16:26
Noxy, kolega Noviush musi sam dojść do prawdy kim jest jego połowica. Żadne rady wujków i ciotek "dobra rada" na nic się zdadzą. Myślę, że kolega się wyleczy z bycia terapeutą swojej wybranki gdy zobaczy ją nagą pod demonicznym kochankiem. Chyba tylko taka "wizja lokalna" da mu do myślenia.
Także uważam, jak Noxy, że powinieneś Noviush bardziej skupić się na swoim życiu. Odejść na jakiś czas mentalnie i fizycznie od niej, życie to nie tylko "miłość" i seks. Jest wiele równie ciekawych aspektów życia wartych uwagi. A na wieczorną samotność i depresję jest wiele sposobów: od słuchania muzyki, czytania książek, oglądania filmów, po ćwiczenia fizyczne w klubie, czy wyjście do pubu z kumplami. Polecam oczywiście zamiast siłki sztuki walki :-)
13274
<
#44 | Noviush dnia 18.12.2016 23:09
@ Marek36 Jak długo jest "ok" u Ciebie? I przede wszystkim jak bardzo jest "ok", bo nie brzmiałeś zbyt optymistycznie... Ale jesteś chyba obecnie jedyny na portalu który dokładnie rozumie co aktualnie czuję.
@ Nox Radę biorę do serca.
I walczę o siebie, bo tylko w ten sposób mogę walczyć o nas Uśmiech

Komentarz doklejony:
PS. @ Nox:

Cytat

Marek
W pierwszym momencie też zachowywałem się jak terapeuta żony. To mnie też jakoś pomagało. Nie wiem dlaczego.

pomagało,bo rozmawialiście,bolało,lub nie ale był dialog który dawał nadzieję na przyszłość.

No właśnie tak teraz jest i u mnie, rozmawiamy, uczymy się siebie nawzajem, poznajemy na nowo. To właśnie daje mi nadzieję...

Komentarz doklejony:
@ Hakaa:

Cytat

Także uważam, jak Noxy, że powinieneś Noviush bardziej skupić się na swoim życiu. Odejść na jakiś czas mentalnie i fizycznie od niej, życie to nie tylko "miłość" i seks.

Tak właśnie działam, ale bez separacji. Tzn takiej oficjalnej, bo znowu jesteśmy oddzieleni od siebie na parę przynajmniej miesięcy. I ten czas będzie próbą po której oboje się przekonamy, czy oboje damy radę czy jednak nie... Póki co dajemy Uśmiech
3739
<
#45 | Deleted_User dnia 19.12.2016 00:46
Wszyscy zdradzeni myslimy, że to ten diabeł wcielony/ diablica? Ten z którym zdradzeni zostaliśmy, winny jest...
Tylko jakoś nie zauważamy, że do "tanga trzeba dwojga".
Nie ma zdrady bez przyzwolenia, akceptacji, zgody, zauroczenia chociażby ze strony naszych mężów. Czytałam już na tym forum różne bzdury w stylu: Był pijany, jak wytrzeźwiał to stwierdził, że kijem by jej nie dotknąłUśmiech)))
Tylko kiedy był trzeźwy? Wtedy gdy to mówił? Czy wtedy gdy mówił do kobiety z którą nas zdradzal o nas: To zołza, brzydka małpa, mam jej dosyć, moje małżeństwo to farsa.
Czasami trafiamy w życiu na kłamców i manipulantów. Tylko trzeba w porę wytrzeźwieć . Życie zbyt krótkie jest, by pić marne wino....Uśmiech
12173
<
#46 | jagodalesna dnia 19.12.2016 01:51
Przyjmujesz rolę terapeuty, bo chcesz być potrzebny, bo wierzysz, że Twoje uczucie uleczy ją i Was. Nie do końca tak to działa. Twoja żona oszukiwała Ciebie przez wiele miesięcy i cokolwiek by się nie działo to była to jej świadoma decyzja. Za kryzys w związku odpowiadają 2 osoby, za zdradę JEDNA.

Gdy okazałeś słabość (kłopoty w pracy itp) zamiast wsparcia otrzymałeś zdradę. Powinieneś więc wiedzieć jakie są reguły gry. Twoja wybranka akceptuje silne egzemplarze:-) Pytanie tylko czy reguły są skrojone na miarę Twoich potrzeb. Z przymrużeniem oka

Jeszcze jedna kwestia - często osoby o skłonności do depresji potrzebują mocnych bodźców i wrażeń aby czuć. Eskalacja w czasie najczęściej narasta...

Komentarz doklejony:
Pytanie tylko czy reguły są skrojone na miarę Twoich potrzeb i możliwości...
13260
<
#47 | Hestia dnia 19.12.2016 01:59
Noviush napisal :
Jutro ma wylatywać, więc ją proszę żeby napisała że kończą znajomość, że zależy jej bardziej na małżeństwie niż na "super bzykaniu z szamanem seksu" (jej słowa)...

Myślisz,że naprawdę powinieneś Ty jej mówić co ma robić? nie sadzisz,że to osoba zdradzająca powinna okazać skruchę,że to osoba zdradzająca powinna być teraz dla Ciebie terapeutą po tym co zrobiła? że to osoba zdradzająca powinna z całych sił zabiegać o przetrwanie waszego małżeństwa?Ona tylko przystaje na Twoje marudzenie,sama niewiele robi od siebie.



I awantura... Nie, nie napisze tego do niego, że ona już o nim zapomina a ja każę jej do niego pisać, że to jakiś szantaż z mojej strony, że ona raczej zakończy małżeństwo, niż to do niego napisze...

Ewidentnie ona nie chce Twojej terapii,ona broni się przed Twoją terapią i utratą owego gościa.
Moim zdaniem trzyma dwie sroki za ogon: Ciebie jako zabezpieczenie,Jego ponieważ jeszcze nic nie jest pewne i trwałe.
Szkoda,że na własnej skórze chcesz dostać po pupie a nie docierają do Ciebie rady doświadczonych Tu ludzi.

....Niektóre związki trwają ...Pytanie tylko po co...?
13274
<
#48 | Noviush dnia 19.12.2016 02:56
@ Hestia:
Wkleiłaś moją wypowiedź z przed ponad tygodnia, o wydarzeniach z przed ponad 2 tygodni. W tym czasie się wiele pozmieniało.
Jak pisałem wyżej, dużo rozmawiamy, tłumaczymy sobie na wzajem. I fakt, nadal to boli i to bardzo, nadal nie mam pełnego zaufania, ale tym razem nie do jej szczerości ile do jej wytrwałości. Wiem że już się z nim nie kontaktuje, wiem że chce naprawić to co się między nami popsuło tak samo mocno jak ja. I szczerze, widzę jak się boi że może się nie udać. Tak jak i ja.
Jak już kilkakrotnie zaznaczałem, nie mam pewności czy nam się uda, czas to pokaże, jednak na razie idzie nam chyba całkiem dobrze.

Cytat

....Niektóre związki trwają ...Pytanie tylko po co...?

Bo póki jest jakieś uczucie między nami, póty warto walczyć o związek. A o ten nie walczę już sam.
3739
<
#49 | Deleted_User dnia 19.12.2016 08:34

Cytat

Czytałam już na tym forum różne bzdury w stylu: Był pijany, jak wytrzeźwiał to stwierdził, że kijem by jej nie dotknąłsmiley)))
Tylko kiedy był trzeźwy? Wtedy gdy to mówił? Czy wtedy gdy mówił do kobiety z którą nas zdradzal o nas: To zołza, brzydka małpa, mam jej dosyć, moje małżeństwo to farsa.

bardzo Ci współczuje, bo ktoś Cię strasznie skrzywdził Uśmiech
3739
<
#50 | Deleted_User dnia 19.12.2016 10:41
To zaledwie dwa tygodnie, tyle co nic. Miesiąc miodowy w toku, zaniedługo przyjdzie faza muru. Świat i starania nabiorą nowych kolorów. Sam zobaczysz.
Może masz podstawy do próbowania, może nie. Tylko Tobie to oceniać, bo tylko Ty będziesz zbierał owoce swoich decyzji. Póki serce i uczucia dyktują Ci warunki może być różnie. Uczucia są zmienne, nietrwałe. Przyjdzie Ci wziąć poprawkę na czyny, one pokażą ile słowa są warte.
Nie obiecuj sobie, ani nikomu innemu cudów. Przydarzy się, będziesz mile zaskoczony, sypnie się Twój świat, nie będziesz rozpaczliwie wszystkiego od nowa przeżywał. Złap dystans.
13271
<
#51 | Marek36 dnia 19.12.2016 12:36

Cytat

@ Marek36 Jak długo jest "ok" u Ciebie? I przede wszystkim jak bardzo jest "ok", bo nie brzmiałeś zbyt optymistycznie... Ale jesteś chyba obecnie jedyny na portalu który dokładnie rozumie co aktualnie czuję.

@ Noviush

OK znaczy, że wie co spierdoliła. Zmieniła się. Jest teraz tą osobą, którą powinna ciągle być.
Uświadomiłem sobie, że to ja przejąłem inicjatywę ratując związek a nie ona ! Mogą być z tego konsekwencje w przyszłości.

Cieżko mi cieszyć się z tego faktu , że dzisiaj znowu jestem kimś najważniejszym w jej życiu.
Nie brzmię optymistycznie bo jak pisałem jestem w kiepskim stanie psychicznym.

Mimo, że zdradzacz się stara to dzisiaj JA ponoszę konsekwencję za to wszystko a nie ona.
Na forum znajdziesz pocieszenie, ale też otrzeźwienie.

Pierwszy i najważniejszy krok to zakończenie oficjalne ich związku.
Najlepiej w miejscu publicznym i na Twoich warunkach.
Moja to zrobiła i dopiero wtedy zaczął się dialog. To MUSI NASTĄPIĆ !

@ Hestia ma rację
Twoja się broni przed oficjalnym zakończeniem.

Noviush. Skorzystaj z pomocy psychologa bo ty nie dasz rady tego ogarnąć sam.
12604
<
#52 | Atrakcja dnia 19.12.2016 15:36
Noviush, to co rzuca mi się w oczy o Twoje podejście do siebie samego.
Wydaje mi się, że tu może leżeć problem.
1. Bez skrępowania opisujesz siebie jako nierozgarniętego i mało operatywnego faceta. Brzmi jakbyś to w pełni akceptował i nie aspirował to zmiany.

2. Żona jako wyznacznik Twojego życia. Bez żony poddajesz się, zawalasz pracę itp. Gdy ona oznajmia Ci, że ma słabość do mężczyzny, ktorego uważa za szamana seksu - jakby to było coś normalnego - Ty zamiast kazać jej wypier*alać do tego szamana; dajesz jej przekaz "baw się świetnie z szamansem seksu... jak się skończysz bawić to ja będę czekał tu na Ciebie."

Swoją postawą nie szanujesz siebie i nie wzbudzasz szacunku w żonie. Nic dziwnego, że ma czelność opowiadać Ci jak fantastyczny w łóżku jest jej kochanek.
Niech któryś ze zdradzonych tutaj facetów powie Ci czy musiał wysłuchiwać od żony o atrybutach kochanka? Bo wielu z nich przeciągnęło swoje żony, które musiały same zabiegać o odzyskanie męża a nie wracać z uśmiechem na ustach, po super przygodzie, opowiadając mężowi jaki super seks przeżyły.
Słuchaj zdrada może się pzytrafić każdemu, ale na ten absurdalny brak respektu od własnej żony zapracowałeś sobie sam. Mówisz, że obrzydza Cię jak tyle czasu kłamała. Bo mogła. Przecież Ty dowiadując się o kolejnym ekscesie dawałeś przyzwolenie na następny.
Inny maż po pierwszej zdradzie tak by nią potrząsnął, że w obawie o środki na życie, leciałaby w te pędy do Szkocji za mężem, po drodze zapominając skontaktować się z kochankiem. Odczuwszy skutki swojej zdrady, może zależaloby jej na ratowaniu małżeństwa.
Ale w Twoim przypadku? Co może czuć kobieta, której facet pozwala na uniesienia z innym? Ktora wraca kiedy chce? Która ma pewność, że cokolwiek odstawi, nie straci męża? Po co ma się starać, po co ma być wierna, tutaj jest wszystko akceptowane, tu wszystko wolno. A mężowi można się zwierzyć jak dobrej koleżance, z kontaktów z szamanem seksu, mąż jeszcze bardziej będzie zabiegał o względy małżonki. Szeroki uśmiech Upokarzające.
Ogarnij się.
3739
<
#53 | Deleted_User dnia 19.12.2016 15:47
Który musiał słuchać takich cudów? A bo to jeden? Każdy, który dał sobie wejść na łeb. W swoim czasie też słuchałem, z gębą rozdziawioną, ale słuchałem. Trwało to do czasu. Aż nie sprawdziłem czy jeszcze tam coś w spodniach mam. Ten czas może u autora nadejść, niech się tylko skończy zauroczenie powrotem niewiernej.
Już raz pisałem o tym. Coś jest nie tak z pojmowaniem uczuć, emocji u tej kobiety. Dopóki się ona sama uczciwie nie weźmie za siebie, dopóty będą wyskakiwać różne niespodzianki. Rozmowy, wyjaśnianie, wsparcie dla niej to nie ciągnięcie jej non stop za uszy. Walczysz chłopie już długo za nią. Udało Ci się dostać parę oczekiwanych słów i wpadłeś w zadowolenie. To jeszcze nie oczekiwany sukces. Ten sukces nie zależy tylko od Ciebie.
13260
<
#54 | Hestia dnia 19.12.2016 16:54
Noviush-Rozumiem,opis Twojej historii z przed ponad dwóch tygodni.Jednak faktu nie zmienia to że:
-mówiła a raczej kłamała,że "Kochanie, miałam romans... Nawet nie romans, zauroczenie, które skończyło się w łóżku. On mnie zauroczył, wybadał niczym dr House, odkrył moje słabe punkty i wziął mnie z marszu, nawet nie wiedziałam kiedy to się stało..." po czym...
"Po dłuższej, dosyć ciężkiej dyskusji wychodzi na jaw: spotkali się jeszcze kilka razy, był seks na balu, potem on zadzwonił, ona wskoczyła do "BlaBlaCar'a" do warszawy na dwudniową "sesję", potem jeszcze on przyjechał odwiedzić byłą nierozwiedzioną jeszcze żonę z córką do Wrocławia i wylądowali w hotelu"
To albo ona kłamie albo sama sobie nie może wierzyć (a co dopiero Ty jej) co robi.
Wielkie ukłony dla Ciebie za dobre chęci,za ogromną wiarę i miłość na którą ona nie zasługuje.Nie sugeruję Ci,że masz to wszystko w diabły rzucić ale zbyt gładko jej to przeszło.Widać Twoją desperację do ratowania tego związku i jest to piękne ale czy zostanie docenione?Myślę,że to Ty jesteś siła napędową waszego małżeństwa i ratowania.A do wszystkiego potrzeba dwojga.Ty zadasz a ona OPORNIE wykonuje.Jak zachowałaby się gdybyś nic nie robił,nie walczył? Trudno będzie Ci dźwigac sam ten związek i brzemię tego co się stało.Nie chcę byś odbierał tutejszych wypowiedzi jako atak.Atak na was bo przecież już idzie ku lepszemu,bo przecież staracie się itp itd.Otrzymujesz tu rady obiektywne,osób które przeżarły ten temat na wszystkie możliwe sposoby.Chcemy chronić Cie przed naiwnością i kolejnym rozczarowaniem.Nie chcę uprawiać czarnowidztwa ale będziesz musiał się wiele na wyginać,na śledzić i kontrolować by Twoja małżonka nie skusiła się niechcący i po raz kolejny na owego gościa lub innego w przyszłości.Najważniejsza kwestia -jak Ty sobie z tym poradzisz?z rolą zdradzonego.Teraz przechodzisz stan euforii,że wygrałeś i jesteś cały w skowronkach bo jest jednak z Tobą.To naturalny odruch,że po zdradzie jakby na siłe chcemy tą osobę zatrzymać.Jednak Z tą zdradą i brakiem zaufania chyba przyjdzie żyć Ci jeszcze długie lata.A to:męczy,niszczy,obniża poczucie własnej wartości,wraca jak mantra.Napisałeś też,że puki jest miłość warto walczyć.
Ja powiem tak:Nigdy nie walcz o miłość.O fałszywą nie warto o prawdziwą nie trzeba.
Jak ktoś kocha nie przyprawia kilkakrotnie rogów.Trzymaj się ciepło i życzę obym się myliła.:cacy
5808
<
#55 | Nox dnia 19.12.2016 19:22
.

Cytat

...Ile jestem ci winien?
Ile policzyłaś mi za swą przyjaźń?
Ile były warte nasze słowa,
kiedy próbowaliśmy wszystko od nowa?
Kiedy próbowaliśmy wszystko od nowa?
Ale zanim pójdę, ale zanim pójdę,
Ale zanim pójdę chciałbym powiedzieć ci, że:

Miłość to nie pluszowy miś ani kwiaty.
To też nie diabeł rogaty.
Ani miłość kiedy jedno płacze
a drugie po nim skacze.
Miłość to żaden film w żadnym kinie
ani róże ani całusy małe, duże.
Ale miłość - kiedy jedno spada w dół,
drugie ciągnie je ku górze...

pomyślałam ze tu pasuje,kiedy słuchałam dzisiaj w Zet
3739
<
#56 | Deleted_User dnia 19.12.2016 21:56
Czytałam już na tym forum różne bzdury w stylu: Był pijany, jak wytrzeźwiał to stwierdził, że kijem by jej nie dotknąłsmiley)))
Tylko kiedy był trzeźwy? Wtedy gdy to mówił? Czy wtedy gdy mówił do kobiety z którą nas zdradzal o nas: To zołza, brzydka małpa, mam jej dosyć, moje małżeństwo to farsa.
Amor:
bardzo Ci współczuje, bo ktoś Cię strasznie skrzywdził smiley


Amor... Przestaniesz w końcu łazić za mną i za moimi wpisami?
Bo gotowa jestem pomyśleć, że jesteś jedną z tych gęsi które przeleciał mój były-seksoholik. One tez robiły mi takie wstawki.
3739
<
#57 | Deleted_User dnia 19.12.2016 22:23

Cytat

Amor... Przestaniesz w końcu łazić za mną i za moimi wpisami?
Bo gotowa jestem pomyśleć, że jesteś jedną z tych gęsi które przeleciał mój były-seksoholik. One tez robiły mi takie wstawki.

jeszcze raz powtórzę, bardzo Ci współczuję i nie życzę sobie abyś mnie zaczepiała i prowokowała
3739
<
#58 | Deleted_User dnia 19.12.2016 22:37
Amor, może przytoczę tutaj wszystkie twoje wpisy dotyczące mojej osoby? Może wtedy zmienisz zdanie co do tego, kto komu wspólczuje?
Do teraz milczałam i miałaś pole do popisu, teraz skończylo się Uśmiech)
Nie zaczepiaj mnie i nie prowokuj, bo jako osoba z zasadami nie podlizująca się męskiej części portalu, nie mam tylu" przodów" co ty.
Więc nie prowokuj mnie i nie zaczepiajUśmiech
3739
<
#59 | Deleted_User dnia 19.12.2016 22:43

Cytat

Amor, może przytoczę tutaj wszystkie twoje wpisy dotyczące mojej osoby? Może wtedy zmienisz zdanie co do tego, kto komu wspólczuje?
Do teraz milczałam i miałaś pole do popisu, teraz skończylo się smiley)
Nie zaczepiaj mnie i nie prowokuj, bo jako osoba z zasadami nie podlizująca się męskiej części portalu, nie mam tylu" przodów" co ty.
Więc nie prowokuj mnie i nie zaczepiajsmiley

powiem Ci to samo co powiedział Ci np Pit , bo w sumie krótko i skutecznie obciął Twoje zaczepki i prowokacje:
nie jesteś dla mnie partnerem do rozmowy, więc daruj sobie,
3739
<
#60 | Deleted_User dnia 19.12.2016 22:48
fajnie się bronisz.. Kłamstwami.
Pit nie napisal do mnie niczego konstruktywnego. Zaczepki robisz ty do mnie, nie ja do ciebieUśmiech
Odczep się ode mnie, a nie będziesz miała więcej partnerów do rozmowy na moim poziomie.
3739
<
#61 | Deleted_User dnia 20.12.2016 11:50
Atrakcja napisała:
Bez skrępowania opisujesz siebie jako nierozgarniętego i mało operatywnego faceta. Brzmi jakbyś to w pełni akceptował i nie aspirował to zmiany.

Trafiłaś w samo sedno i potwierdzasz co wcześniej napisałem, że kolega Noviush nie ma problemu z żoną tylko ma problem ze swoją osobowością. Dla utrzymania związku jest w stanie oddać wszystko, godność przede wszystkim, która jak widać nic dla niego nie znaczy. Ale która kobieta chciałaby takiego faceta? No chyba tylko dominujące otoczone wianuszkiem uległych kochanków :-)
Niestety te wszystkie twoje problemy wynikają z rozłąki. Syndrom "żony marynarza". Miałem kiedyś sąsiada, marynarza. Fajny, normalny chłopak, ale w domu bywał co 3-4 miesiące. Młoda żona długo nie wytrzymała samotności...
12891
<
#62 | pit dnia 20.12.2016 16:45

Cytat

Dla utrzymania związku jest w stanie oddać wszystko, godność przede wszystkim, która jak widać nic dla niego nie znaczy. Ale która kobieta chciałaby takiego faceta?

Hakaa już pisałem faceci bardziej od seksu potrzebują akceptacji, jeżeli jej nie otrzymują to zaczynają "sprzedawać" dla niej wszystko co mają na własność.
3739
<
#63 | Deleted_User dnia 21.12.2016 11:25
Tak PIT, rzeczywiście chyba najbardziej chodzi o akceptację i chociaż minimum zainteresowania i zaangażowania.
Wystarczy, że żona przywita w drzwiach męża po pracy przytulając się do niego.
Więcej nie trzeba.
13274
<
#64 | Noviush dnia 21.12.2016 22:43
Nie będę się powtarzał co do moich motywacji, zdaję sobie sprawę że dla 90% mężczyzn zdrada jest niewybaczalna (u kobiet wg różnych znalezionych źródeł - od 50% do 75% - mniej więcej - aczkolwiek nie są to wyniki badań prowadzonych przez seksuologów czy psychologów, jedynie wyniki sondaży).
Jednak dla tych mniej twardych, znalazłem ciekawy tekst :

Cytat

Podjęcie decyzji co dalej (po zdradzie - przyp.) to kolejny etap. Jeżeli partnerzy decydują się być razem wcale nie muszą znać odpowiedzi na pytanie rjak to zrobićr1;. Raczej powinni sobie odpowiedzieć na pytanie rdlaczego chcą być razemr1;.

W fazie budowanie relacji partnerzy patrzą na zdradę jak na proces, który jest wieloaspektowy. Jest bardziej złożony niż by się to mogło wydawać. Zdrada rozpoczyna się długo długo wcześniej i wynika z bardzo wielu czynników należą do nich m.in.:

> brak otwartości i nieuporządkowane życie emocjonalne,

> brak bliskości,

> wzorce zachowania zaczerpnięte z rodziny pochodzenia ale także ze środowiska w którym się żyje,

> zaniedbania relacji małżeńskiej (na przykład poprzez brak rozmów),

> wcześniejszych doświadczeń seksualnych bez relacji bliskości,

> brak satysfakcji w życiu seksualnym ,

> poczucie osamotnienia,

> odreagowanie stresu wynikającego z porażek w życiu zawodowym, trudności finansowych, choroby.

Końcowa faza to akceptacja strat oraz przebaczenie. Nie oznacza to zapomnienia lecz uwolnienie się od negatywnych emocji, rozpaczy czy chęci odwetu. Przebaczenie również dotyczy wybaczenia sobie i uporządkowanie oczekiwań.

Ostateczną konsekwencją zdrady może być przemiana w kierunku pogłębienia relacji i zrozumienia potrzeb partnerów. Jest to możliwe mimo, ze zajmuje to czasami wiele lat oraz wymaga głębokiej przemiany samego siebie. Należy pożegnać się z iluzją na temat związku i partnera na rzecz realnych oczekiwań i rzeczywistej postawy partnera w związku.

Gabinet Psychoterapii i Mediacji Rodzinnych w Legnicy. Joanna Kozieł


Na pewno, kiedy zdrada następuje w wyniku całkowitego zaniku uczuć nie ma czego ratować, zdaję sobie z tego sprawę. Być może we wpisie startowym nie dało się tego odczuć, pisałem to będąc mega zbolałym i wnerwionym - zdradą, kłamstwem, brudem. Ale nie pisał bym tego gdybym czegoś nie czuł, nie DO niej, ale OD niej, nawet w tych najobrzydliwszych fragmentach ich rozmów można było znaleźć wzmianki że "nadal coś czuje do męża", "nie chcę od niego odchodzić". To nie jest moja fantazja, to są zarchiwizowane z serwera FB zapisy ich rozmów. Gdybym nie miał cienia wątpliwości co do jej uczuć (a raczej ich braku), na pewno bym nie walczył...

Cytat

Myslaca dnia grudzień 18 2016 23:46:56
Wszyscy zdradzeni myslimy, że to ten diabeł wcielony/ diablica? Ten z którym zdradzeni zostaliśmy, winny jest...
Tylko jakoś nie zauważamy, że do "tanga trzeba dwojga".


Może w tym jest problem? Że zdradzony facet czuje taki żal i ból że się nie chce nawet zastanowić "dlaczego"?

@ Marek36:
Jeszcze raz współczuję, bo doskonale wiem jak się czujesz. Nie wiem jak to dokładnie u was wyglądało i wygląda, mogę Ci tylko napisać co mi pomaga opanowywać moje "demony" (tak, panowie "twardzi", mam je non stop, zazdrość, brak zaufania, lęk czy znowu mnie nie okłamie i nie zdradzi...).
Zrozumienie.
I nie mam na myśli beztroskiego przebaczenia, do tego mi jeszcze bardzo daleko. Ale rozmawialiśmy na tyle długo i szczerze (choć często mi się na wymioty zbierało), rozkładałem te 4 miesiące ich "romansu" i okresy wcześniejszego, kiedy "szaman" ją urabiał (choć nie miał trudnego zadania, zdaję sobie sprawę że trafił na bardzo podatny grunt), aż w końcu zacząłem rozumieć, dlaczego do tego doszło. Myśląca - ukłon w Twoją stronę... :brawo
Może to plus porada z cytatu na początku jakoś Ci pomoże. Mam szczerą nadzieję...

@Amor:
Dzięki Ci serdeczne za serię komentarzy do... komentarzy? Jeżeli masz coś do któregoś z forumowiczów to załóż własny wątek albo na priwie pisz, nie spamuj żółcią w wątkach innych osób...:adminpatrzy
3739
<
#65 | Deleted_User dnia 21.12.2016 22:52
Noviush przepraszam bardzo za tą prywatną jatkę na Twoim wątku.
5808
<
#66 | Nox dnia 22.12.2016 00:03
Czyli już wiesz gdzie jest problem i go zlikwidujesz?
Nauczysz się odreagowywać stres
Zadbasz o bliskość
Będziesz otwarty i uporządkujesz życie emocjonalne
Będziecie dużo rozmiać
Popracujesz nad prawidłowymi wzorcami
Usatysfakcjonujesz ją seksualnie
I to wszystko uda Ci się zrobić będąc przez wiele miesięcy daleko od rozbudonej,pobudzonej seksualnie żony.Powodzenia.
13274
<
#67 | Noviush dnia 22.12.2016 01:17
Nie twierdzę że będzie łatwo... Ale nie będziemy w pełnej rozłące. W kwietniu przywożę ją tu na stałe, do kwietnia przynajmniej raz w miesiącu przylatuję ja do Polski lub ona do UK, codziennie wieczorny kontakt na video chacie. Jak już wielokrotnie zaznaczałem, nie mam pewności czy się nam ułoży czy nie, ale jestem więcej niż skłonny zaryzykować. Czy to takie trudne do zrozumienia?
12891
<
#68 | pit dnia 22.12.2016 01:22
Noviush ładnie wypunktowałeś czynniki które wpływają na proces zdrady, teraz przeanalizuj je pojedynczo Uśmiech Z czego wynikają ? Długo wydawało mi się że wina stoi też po mojej stronie, dopiero analiza psychologiczna mnie i mojej ex otwarła mi oczy, do tego warsztaty psychologiczne na które chodziłem, pozwoliły mi zrozumieć o co w tym chodzi Uśmiech no i praca z psychologiem. Dużo czasu jeszcze minie zanim wszystko rozkminisz.
5808
<
#69 | Nox dnia 22.12.2016 01:31
Novish twoje chęci są oczywiste i zrozumiałe. Ale dobrymi chęciami, seksem raz w miesiącu,/jak bólu głowy nie będzie/ bliskością przez ekran monitora... daleko nie zajedziesz. Kolejny raz zapytam żona ma zamiar do kwietnia wziąć się za terapię? Ciebie raczej za granicą na takową nie stać. Dlaczego nie naciskasz na jej przyjazd teraz?
12891
<
#70 | pit dnia 22.12.2016 01:46

Cytat

Dlaczego nie naciskasz na jej przyjazd teraz?
Bo Nox chłopak daje się manipulować. Widać to nawet tutaj w relacjach z userami Z przymrużeniem oka Sugerowanie przenosi jako pewnik w swojej sytuacji. Dużo jeszcze pracy nad sobą, zanim to zrozumie.
5808
<
#71 | Nox dnia 22.12.2016 02:01
Pit, ja wiem, ale mam wrażenie że jak on odpowie na kilka pytań nam lub sobie to może zrozumie to... czego nie rozumie.
13274
<
#72 | Noviush dnia 22.12.2016 20:38

Cytat

Nox

dnia grudzień 22 2016 00:31:34
Novish twoje chęci są oczywiste i zrozumiałe. Ale dobrymi chęciami, seksem raz w miesiącu,/jak bólu głowy nie będzie/ bliskością przez ekran monitora... daleko nie zajedziesz. Kolejny raz zapytam żona ma zamiar do kwietnia wziąć się za terapię? Ciebie raczej za granicą na takową nie stać. Dlaczego nie naciskasz na jej przyjazd teraz?


Naciskam, żona zresztą też by chciała już tu przyjechać (i nawet w to wierzę). Ale ma zobowiązania w pracy, ja też muszę załatać problemy które tu sobie narobiłem przez ten rok. Na Wielkanoc chcę odwiedzić rodzinę, po świętach wracamy tu razem. Terapię rozpoczniemy razem tutaj, mam nawet już zaklepany termin. Do tego czasu żona jest pod okiem rodziny i przyjaciół, którzy już poznali historię (bardziej w roli wsparcia, ale też i strażnika).
Rozumiem Wasze obawy i konsternację moim "optymizmem", w większości przypadków mielibyście pewnie całkowitą rację. Doceniam rady które mi dajecie, do większości z nich się staram się stosować. Lecz nie zamierzam kończyć tego małżeństwa bez chociaż próby jego naprawienia, a póki co wydaje się że idzie całkiem nieźle. Nie tylko z jej nastawieniem, ale przede wszystkim z moimi "demonami". Śpię już spokojnie, nie budzą mnie koszmary z nimi w roli głównej, zaczynam się mocniej reorganizować i stawać na nogi. Więc póki co wszystko na plus i mam nadzieje że tak zostanie :tak_trzymaj.
3739
<
#73 | Deleted_User dnia 22.12.2016 20:39
Noviush, nie masz szans z szamanem seksu. On jest blisko niej, na wyciągniecie ręki i jest lepszy od ciebie w te klocki a to największy chyba magnes dla niektórych.
Ale walcz, walcz, może coś z tego wyjdzie. Tylko...co?
Gdy już będzie "twoja" i "kochająca" (w co nigdy nie uwierzę, bo tu miłości nie ma) to obudzą się w tobie demony przeszłości i już nigdy nie zasną.
12891
<
#74 | pit dnia 22.12.2016 20:50
Noviush :cacy


demotywatory.pl/uploads/201212/1355533628_imesry_600.jpg
3739
<
#75 | Deleted_User dnia 22.12.2016 22:07
Oj tam, oj tam. Ile nowych userów z miejsca poszło za radami? Musieli sami się przekonać czy ich nadzieje się spełnią. I czasem wbrew znakom na ziemi i niebie się udaje. :niemoc
13260
<
#76 | Hestia dnia 22.12.2016 23:08
Niestety zasada jest prosta.
Nigdy nie pozwól tej samej osobie utrudniać Ci życia dwa razy.
Niestety Noviush musi całą sytuacje przeżyc na własnej skórze i nie ma się mu co dziwić.Jak my kiedyś nie był w takiej sytuacji.
Trzymam mocno kciuki i obyś tu nie wrócił.
3739
<
#77 | Deleted_User dnia 23.12.2016 16:56
Zresztą, sytuacja Novisuha trochę przypomina moją, z tą różnicą, że nikt mi nie powiedział w oczy o tym, że jest ktoś trzeci i do tego jest szamanem (pomimo tego, że moja była z nim kinie na "Szamance" Żuławskiego) :-)
Ja tez próbowałem, wybaczałem, starałem się, zależało mi, walczyłem. I co mam? W miarę stabilny związek, ale związek chłodny, na zasadzie wymiany "usług". Nienawidzę niedziel, kiedy cały dzień jestem w domu, bo moja połowica ma ochotę na tv albo klikanie w gierki na komputerze niż na rozmowę i interakcję z rodziną. Trochę ci zazdroszczę, że kiedyś powiedział ci wprost jak było i z kim. Ja takiej szansy i motywacji na odejście nie miałem.
13274
<
#78 | Noviush dnia 23.12.2016 19:21

Cytat

Hakaa dnia grudzień 23 2016 15:56:11
...Ja tez próbowałem, wybaczałem, starałem się, zależało mi, walczyłem. I co mam? W miarę stabilny związek, ale związek chłodny, na zasadzie wymiany "usług". Nienawidzę niedziel, kiedy cały dzień jestem w domu, bo moja połowica ma ochotę na tv albo klikanie w gierki na komputerze niż na rozmowę i interakcję z rodziną. Trochę ci zazdroszczę, że kiedyś powiedział ci wprost jak było i z kim. Ja takiej szansy i motywacji na odejście nie miałem.


To znaczy że albo między wami te uczucia bardzo już przygasły, albo nie potraficie się porozumieć, albo ból i żal który odczuwasz jest silniejszy od chęci bycia z żoną (lub jej chęci bycia z Tobą). A najprawdopodobniej wszystko na raz... Czy Ty masz ochotę coś z nią robić w te niedziele, czy tylko wylewasz swój ból i żal? Bo wtedy bym się nie dziwił że się oddalacie od siebie.
To, że mi powiedziała wprost o tym jak jej "romans" wyglądał nie wynikało z jej chęci do spowiedzi, ja to wyciągałem dzień po dniu. Ale nie robiłem tego żeby mieć mocniejszy powód do odejścia, tylko żeby zrozumieć co nią powodowało, co się przyczyniło do tego że zdecydowała się na taki krok...
I takie zrozumienie pomaga mi w wybaczeniu, we wspólnym porozumieniu. U Was to chyba nie nastąpiło tak do końca...

Ponowię cytat jednego z wcześniejszych komentarzy, którego większość Zdradzonych chyba nie zauważa:

Cytat

Myslaca dnia grudzień 18 2016 23:46:56
Wszyscy zdradzeni myslimy, że to ten diabeł wcielony/ diablica? Ten z którym zdradzeni zostaliśmy, winny jest...
Tylko jakoś nie zauważamy, że do "tanga trzeba dwojga".


Każda zdrada ma swoją przyczynę, jeżeli to kompletny brak uczuć między małżonkami, to pa pa, nie trzeba zdrady żeby się wcześniej czy później zawaliło...
Ale jeżeli powody są inne, warto chyba się zastanowić i powalczyć, zanim się coś permanentnie zakończy.

Komentarz doklejony:

Cytat

apologises dnia grudzień 22 2016 21:07:59
Oj tam, oj tam. Ile nowych userów z miejsca poszło za radami? Musieli sami się przekonać czy ich nadzieje się spełnią. I czasem wbrew znakom na ziemi i niebie się udaje. smiley


Pożyjemy, zobaczymy Uśmiech Póki co wygląda że się uda...
12891
<
#79 | pit dnia 23.12.2016 19:49
Noviush nie musisz cytować dowodu że jesteś słaby, słabiusieńki.
Intencją tego usera było pokazać jak jesteś słaby, zostałeś we wspaniały sposób wypróbowany przez inną kobietę. Pamiętaj że kobiety tak mają, cały czas testują nas Uśmiech
Kobiety chcą silnych facetów dlatego wątpię że się uda, no chyba że Twoja żona to druga "siostra miłosierdzia" i zostanie tylko z litości. :cacy

Komentarz doklejony:
siostra miłosierdzia * - przeniesiony zespół Münchhausena
5808
<
#80 | Nox dnia 23.12.2016 20:56
Noviush trzeba mieć anielską cierpliwość do Ciebie.
Kolejny raz sugerujesz że urwaliśmy się z choinki i zupełnie nie rozumiemy Twoich uczuć,sytuacji ,rozterek i tego o czym piszemy.

Cytat

Marek36 .... Ale jesteś chyba obecnie jedyny na portalu który dokładnie rozumie co aktualnie czuję.

Cytat

Ponowię cytat jednego z wcześniejszych komentarzy, którego większość Zdradzonych chyba nie zauważa:

myślisz ze jesteśmy kółkiem wzajemnej adoracji?
Kilka osób na portalu zdradziło,reszta ZOSTAŁA ZDRADZONA.
Piszemy tu,bo jesteśmy po,bo rozumiemy,bo przeżywaliśmy,bo wiemy o czym piszesz i wiemy jak może być dalej.
cytujesz Myślącą

Cytat

Wszyscy zdradzeni myslimy, że to ten diabeł wcielony/ diablica? Ten z którym zdradzeni zostaliśmy, winny jest...
Tylko jakoś nie zauważamy, że do "tanga trzeba dwojga".

i tłumaczysz jakie z większości z nas cielęta bo nie zrozumieliśmy.
według ciebie znaczy to że

Cytat

Każda zdrada ma swoją przyczynę, jeżeli to kompletny brak uczuć między małżonkami, to pa pa, nie trzeba zdrady żeby się wcześniej czy później zawaliło...
owszem zdrada jakąś przyczynę ma/niekoniecznie we współmałżonku/
Cytat oznacza że po zdradzie wieszamy psy na kochanku .Winny jest partner/który się zdrady dopuścił/ a nie osoba z którą w tany poszedł.
3739
<
#81 | Deleted_User dnia 24.12.2016 15:39
Noviush napisał:

Cytat

Każda zdrada ma swoją przyczynę, jeżeli to kompletny brak uczuć między małżonkami, to pa pa...
...Ale jeżeli powody są inne, warto chyba się zastanowić i powalczyć, zanim się coś permanentnie zakończy.

A jakie to inne są powody zdrady? Myślisz, że zdradzająca żona w momencie zdrady męża ...kocha go i myśli i o uczuciach jakie do niego żywi?
Moim zdaniem wciąż próbujesz uzasadniać puszczanie się "swojej" kobiety, jakbyś chciał jej powiedzieć 'puściłaś się, ale widocznie tak musiałaś, to było niezależne od ciebie, udowodnię ci, że nie wiedziałaś co robisz, bo przecież to mnie kochasz a nie Szamana".

Komentarz doklejony:
Przyznam szczerze, że mnie najbardziej boli po latach to, że chciała (i na 99%) poszła do łóżka z innym facetem przy okazji wyznając mu miłość. Gdybym wtedy miał 100% pewności, gdybym nie dał się udobruchać jej zaprzeczeniami i sarkazmem ("tak, spałam ze 100 facetami"Z przymrużeniem oka, to dzisiaj może inaczej wyglądałoby może życie osobiste.

Komentarz doklejony:
miało być "moje życie" zamiast "może życie".
3739
<
#82 | Deleted_User dnia 25.12.2016 00:29
Nie rozumiem za bardzo wpisu:
Każda zdrada ma swoją przyczynę, jeżeli to kompletny brak uczuć między małżonkami, to pa pa...
...Ale jeżeli powody są inne, warto chyba się zastanowić i powalczyć, zanim się coś permanentnie zakończy.
Dla mnie zdrada, to dowód na kompletny brak uczuć niestety. Niech ktoś mi udowodni, że kochał i zdradził?
Może zdradził a refleksje przyszły później, takie w stylu:
Jednak nie było tak fajnie, jak się spodziewałem/am..
Żal trochę tej małej stabilizacji którą mam...
Co teraz z tym ciepłym kącikiem, dziećmi, kredytem na dom?
Ta "nowa miłość" tez zaczyna mieć żądania i pretensje, podobnie jak ta poprzednia...

Ze strony osoby zdradzonej jakoś nie widzę różnicy w tym, dlaczego on/ona zdradził.

Ból jest zawsze taki sam, zanik zaufania, ruina w miejscu, gdzie jeszcze wczoraj była rodzina, zaufanie, poczucie stabilizacji.
To zdradzacz tłumaczy sobie jak chce swój postępek. Jeśli pozwolimy mu wtłoczyć do swojej głowy jego sposób myślenia, to zniewolimy się na zawsze. Pozostaniemy biernym narzędziem w jego rękach, bezwolnym, pewnie do końca życia zdradzanym, tylko już w sposób bardziej wirtuozyjny.. Trudniej już będzie znaleźć nam dowody. Będziemy żyć z kimś, kto raz już okazał, że może być nieszczery, kłamliwy, podły i fałszywy. Kto wystawi gwarancję, że nie zrobi tego po raz drugi? On sam? No proszę.. Nie rozmieszajcie mnieUśmiech
13274
<
#83 | Noviush dnia 25.12.2016 02:51
Ok, kochani, rozumiem że w większości przypadków zdrada kończy związek, rozumiem bo sam cały czas odczuwam jej skutki. Czego nie rozumiem, to że wszyscy jednym głosem wołacie "zdradziła - to znaczy że szmata, dziwka, ku**a, kopnij ją w dupę i zapomnij o niej". Czy naprawdę nikt tutaj nie wierzy że po zdradzie można związek odbudować? Nikt nie wpada na pomysł, poradę, jak chociaż spróbować coś z tego związku połatać?
Nigdy nie próbowałem usprawiedliwiać mojej żony za jej zdradę, daleko mi do tego. Tak jak Marek36 też się budzę po nocach zlany potem, też mam ciągle problemy z koncentracją. Jedyne czego próbuję to zrozumieć co ją do tego pchnęło. Poznać mechanizm działania, żeby spróbować coś naprawić. Mówię o sobie. Żona musi się sama starać żeby odbudować moje zaufanie, musi sama zapracować na przebaczenie. I póki co robi to,

pit, piszesz o słabości... Masz rację, kobiety wolą silnych samców. Ale powiedz mi, co wymaga więcej siły i zaparcia, odpuścić sobie, kopnąć ją w zad żeby mniej bolało i mniej ucierpiała "godność"? Czy może próba odbudowy związku w który się wciąż wierzy, mimo że będzie bolało mocniej i dłużej, mając świadomość ryzyka?

Jestem w pełni świadomy że może się nie udać, że być może przeciągam "nieuniknione". Jestem w pełni świadomy że jeżeli zdradzi mnie ponownie to będę cierpiał dużo mocniej niż teraz. Ale też jestem świadomy że jeżeli nie spróbuję, to będę tego żałował przez bardzo długi czas, może do końca życia.

Przykro mi, że zawodzę w waszych oczach jako "twardy macho", po prostu nie jestem jeszcze gotowy się poddać Uśmiech

Komentarz doklejony:
Myslaca, zdradza się z różnych przyczyn, nie chce mi się znowu szukać, ale jeżeli jesteś zainteresowana skorzystaj z wyszukiwarki i poczytaj co psychologowie i terapeuci mają na ten temat do powiedzenia. I nie chodzi by pozwolić "wtłoczyć do swojej głowy jego sposób myślenia", wręcz odwrotnie, ja przynajmniej staram się wtłoczyć jej do głowy mój punkt widzenia całej sprawy, pokazać jak to wygląda z zewnątrz, a nie jej oczami / emocjami.
I gwarancji nikt nie wystawi. Nie ma takiej możliwości, nie ma takiej opcji. Tak samo jak nikt ci nie wystawi takiej gwarancji przy zaręczynach, w dniu ślubu, w 10 czy 25 rocznicę. Wybierasz sama czy osobie zechcesz zaufać i uwierzyć czy nie. Wybierasz sama czy jej wybaczysz... To zależy TYLKO od Ciebie. Ja wybieram zaryzykować...
12891
<
#84 | pit dnia 25.12.2016 04:19
Noviush

Cytat

pit, piszesz o słabości... Masz rację, kobiety wolą silnych samców. Ale powiedz mi, co wymaga więcej siły i zaparcia, odpuścić sobie, kopnąć ją w zad żeby mniej bolało i mniej ucierpiała "godność"? Czy może próba odbudowy związku w który się wciąż wierzy, mimo że będzie bolało mocniej i dłużej, mając świadomość ryzyka?

Żeby coś odbudować trzeba być silnym, Was tak naprawdę nie ma. To co piszesz to tylko ułuda. Nie musisz być "twardym macho", wystarczy że będziesz facetem, który ma szacunek do samego siebie. Nie będę Cię przekonywał jak to działa, sam musisz jeszcze otrzymać kopa w doopę. Tylko silny facet może odbudować na nowo związek, Ty niestety tego nie chcesz, chcesz tutaj tylko potwierdzenia że dobrze robisz. My jesteśmy tutaj aby postawić człowieka na nogi, tak aby zauważył że siła tkwi w nim a nie cudzej kobiecie która robi ze zdradzonym co chce. Teraz jesteś jak narkoman, chcesz narkotyku (żony) i powiesz i zrobisz wszystko by go otrzymać. Trzeba przetrwać zdradę, samotność i nauczyć się kochać siebie, pielęgnować to co w nas daje siłę to daje ci gwarancję upadku na "cztery łapy" bez względu jak to się dla Ciebie zakończy.

Komentarz doklejony:

Cytat

Przykro mi, że zawodzę w waszych oczach jako "twardy macho", po prostu nie jestem jeszcze gotowy się poddać smiley
Przeczytaj swoją historię jeszcze raz, żyjesz jak w "dniu świstaka" :cacy
12173
<
#85 | jagodalesna dnia 25.12.2016 15:40
Noviush, jesteś tak skutecznie zaimpregnowany, że mało co do Ciebie dociera. Myślę, że to nie ten czas i nie ten moment. Przeczytaj za miesiąc, dwa, trzy komentarze, które otrzymałeś pod swoim postem.

Podczas każdej "budowy" czy "remontu" trzeba mieć konkretny plan. Ty planu nie masz, masz marzenia, a to nie wystarcza...
5808
<
#86 | Nox dnia 25.12.2016 17:52
Noviush ,,zmarnowałam "trochę czasu by przekopiować po jednym zdaniu z każdego komentarza.I zniknęło.Nie chce mi się znowu bawić bo to bez celu.
Co innego piszemy a Ty co innego czytasz.

Cytat

nie rozumiem, to że wszyscy jednym głosem wołacie "zdradziła - to znaczy że szmata, dziwka, ku**a, kopnij ją w dupę i zapomnij o niej"



Cytat

próbuję to zrozumieć co ją do tego pchnęło

Przecież Ci powiedziała,nie miało to nic wspólnego z toba

Cytat

zauroczenie, które skończyło się w łóżku. On mnie zauroczył, wybadał niczym dr House, odkrył moje słabe punkty i wziął mnie z marszu, nawet nie wiedziałam kiedy to się stało..

Cytat

Żona musi się sama starać żeby odbudować moje zaufanie, musi sama zapracować na przebaczenie. I póki co robi to,

przez 5 kolejnych miesięcy będąc daleko będzie,,pracować"na przebaczenie/które dostała/i zaufanie/tak się da?/
Noviush

Cytat

Wybierasz sama czy osobie zechcesz zaufać i uwierzyć czy nie. Wybierasz sama czy jej wybaczysz... To zależy TYLKO od Ciebie. Ja wybieram zaryzykować...

prawdę powiedziawszy nic nie wybierasz,zyskujesz trochę czasu na ,,nicnierobienie"
Przeczytaj jeszcze raz swoją historię i komentarze/ze zrozumieniem/
Jeżeli nie teraz to za jakiś czas.To co uważasz za plan to tylko nadzieja ze jakoś to będzie.
Bez planu.konsekwencji w działaniu przeliczysz się z kosztami.
13274
<
#87 | Noviush dnia 25.12.2016 18:45
O w końcu coś bardziej dla mnie konkretnego Uśmiech. Właśnie po to tu pisałem, no może z wyjątkiem oryginalnego wpisu - historii, To pisałem głównie pod wpływem bólu, żalu i chyba lekkiego niedowierzania, że coś takiego mogło mi się przydarzyć.
Teraz jest ze mną trochę inaczej, może faktycznie jestem naiwnym fantastą, ale TO mnie właśnie jakoś trzyma...
Nox, jagodalesna, macie rację dziewczyny, mój "plan" to bardziej nadzieja niż coś fizycznego, namacalnego. Ale tego właśnie potrzebuję, porady jak sobie poradzić z odbudową, nie jak zakończyć... Padały już słowa "zajmij się sobą", "stań na nogi". Staram się właśnie to robić.
Przyjmijcie na moment, jako teoretyczny eksperyment, że moja żona chce naprawdę wrócić do związku, naprawdę coś do mnie czuje i chce naprawić to co spieprzyła. Podpowiedzcie, z własnego doświadczenia lub choćby z przemyśleń, co mogę zrobić żeby ten proces wzmocnić, nie zakończyć Uśmiech. Co zrobić żeby zwiększyć szanse na powodzenie... Z góry dzięki, głównie za wyrozumiałość i cierpliwość Uśmiech
12173
<
#88 | jagodalesna dnia 25.12.2016 23:35
Noviush, strzelasz sobie raz w kolano a raz w stopę a później dziwisz się, że nie możesz biegać. Jaja sobie robisz? Plan i reguły nowej gry powinna mieć przede wszystkim osoba, która została zdradzona, to ona ma być głównym rozgrywającym a nie biernym obserwatorem z garścią dobrych chęci na zachętę. Przy takiej postawie to nie ma prawa się udać (nawet jeśli Twoja żona jest gotowa przeformatować Twój zniekształcony wizerunek w swoich oczach). Wiesz co to znaczy ustalać granice? znasz słowo (a nie tylko brzmienie) KONSEKWENCJA? Nie sądzę.... Dobrą zmianę zacznij od siebie:-)

Komentarz doklejony:
A i jeszcze coś oczywistego - nawet z pozoru silne związki gniją na odległość. Jakie szanse ma Twój? Oceń sam...Wcześniej tylko ściągnij różowe okulary:-)
7375
<
#89 | B40 dnia 26.12.2016 03:44
Oj Myśląca:

Cytat

Nie rozumiem za bardzo wpisu:
Każda zdrada ma swoją przyczynę, jeżeli to kompletny brak uczuć między małżonkami, to pa pa...
...Ale jeżeli powody są inne, warto chyba się zastanowić i powalczyć, zanim się coś permanentnie zakończy.

To akurat bardzo proste chłopak już nieże na siebie odpowiedzialność. Bo może była to jego wina. To może ktoś jeszcze ruszał jej d...

Noviush tak myśląc nie zdobędziesz szacunku nie staniesz się alfą. Napisałeś że wygląda że się uda - NIE SĄDZĘ. Pamiętaj wybaczenie na miękko kończy się w 99% powtórką. Nie pomyślałeś że powiedziała bo okres jej się spóźniał?I najzwyczajniej w świecie mógł byś sobie to wyliczyć?

Moje zdanie za szybko wybaczasz. Moja żona to teraz anioł co z nią zrobiłem po -wie wielu, u wielu moja metoda się sprawdziła. CO jeszcze wie? Następny numer zobaczy worki za drzwiami. Nie będzie już tłumaczenia.

Piszesz jak to sobie tłumaczycie. Człowieku poczytaj co piszesz to ONA ma tłumaczyć i spowiadać się Ty MOŻESZ dać szansę nic nie musisz. Sorry że to napiszę ale powtórzę wybaczenie na miękko żle wróży i powie to każdy z tego forum.
3739
<
#90 | Deleted_User dnia 26.12.2016 11:49

Cytat

Moje zdanie za szybko wybaczasz. Moja żona to teraz anioł co z nią zrobiłem po -wie wielu, u wielu moja metoda się sprawdziła. CO jeszcze wie? Następny numer zobaczy worki za drzwiami. Nie będzie już tłumaczenia.

Ale w takim bardzo ostrym postawieniu sprawy, bez głębokiego wsłuchania się w drugą stronę, bez dojścia do rzeczywistych przyczyn zdrady i bez rzeczywistej chęci odbudowy i świadomej pracy ze strony osoby zdradzającej nad usunięciem tych przyczyn, szczególnie jeśli druga strona/ ten zdradzający/ jest zależna finansowo, czy w grę wchodzi dobro dzieci, czy wspólnych interesów, powiązań, istnieje też i pułapka. Można odzyskać idealnego, zastraszonego i zagłuszonego, stłamszonego niewolnika, ale nie zbuduje się związku opartego na bliskości i miłości. Myślę więc, że należy bardzo uważać na to, aby stawiane granice były akceptowane przez osobę zdradzającą i wynikały też i z jej potrzeb i przekonań.
Ale to jest oczywiście moje zdanie, takie moje małe wątpliwości, oparte na wnioskach jakie wyciągnęłam z terapii i własnych doświadczeń.
Oczywiście wszystko jest zależne od tego o co w życiu walczymy, co jest dla nas ważne i jak chcemy nasze życie przeżyć. A wiadomo, że każdy ma inne priorytety, możliwości i potrzeby.
13274
<
#91 | Noviush dnia 26.12.2016 12:40
Dzięki Amor. Żona nie jest zależna ode mnie finansowo (przynajmniej jeżeli chodzi o zaspokajanie podstawowych potrzeFajne, nie mamy wspólnych dzieci. Nie chcę wprowadzać żadnego terroru, chcemy razem coś odbudować, wspólnie. Bez popełniania starych błędów.
B40, a kto Ci powiedział że ja jej już wybaczyłem? Zrozumienie nie oznacza wybaczenia, na to musi sobie zapracować. I wie doskonale, że za następny numer zakończy naszą znajomość bez względu na okoliczności... Chęć odbudowy związku nie oznacza pantoflarstwa, ale też nie musi bazować na praktykach rodem z BDSM...
3739
<
#92 | Deleted_User dnia 26.12.2016 13:19
Noviush, komu były potrzebne Twoje wszystkie działania, gdy żona szalała z szamanem? Które z tych działań dopiero pomogły? Pytania, proszenie? Może postawienie ją pod ścianą bez wyjścia? Dokładnie tak samo jest dalej, przy szukaniu tych całych przyczyn zdrady, błędów w związku i powodów utraty bliskości.
Założyłem konto na zetce już długo po godzinie 0 . Za cholerę nie potrafiłem radykalnie podejść do zdrady, ratowałem za dwoje i przedłużałem mordęgę. Uważasz twarde postawienie zdradzacza pod ścianą za BDSM? Zastraszenie? Moja żona strasznie się broniła przed taką szkołą. I niewiele to dało.
Nie chodzi o zastraszenie. Bardziej o poczucie przez zdradzającego dokładnie tego co sam poczułeś. Odrzucenie, poniżenie itd. I jest ogromna różnica, bo są to efekty tylko i wyłącznie konkretnych poczynań zdradzającego. Chcesz słyszeć jak bardzo biedna i nieporadna jest żona? Jak bezwolnie poddaje się woli jakiegoś szamana? Będziesz to słyszał. Jeszcze długo. Dajesz jej wyraźne przyzwolenie na takie tłumaczenia.
Piszecie o odbudowie bliskości? Wolne żarty. Gdzie ta bliskość była do tej pory? W tym samym miejscu gdzie szacunek do ciebie, dbałość o Twoje uczucia i potrzeby. O ile bliskość tak szybko nie przyjdzie, o szacunek możesz zadbać sam. Nie czekasz na niego, wymagasz go.
Strasznie się oburzyłeś, użyłeś słów "k..." i podobnych. No sorry, chcesz powiedzieć, że gdy bawiła się z szamanem, byłeś jej miłością? Najważniejszą i jedyną osobą w jej życiu? Ciężko mi to przyszło, ale zrozumiałem, że nie było mnie latami w życiu żony. I na bank nie było wówczas cienia miłości.
12891
<
#93 | pit dnia 26.12.2016 13:54

Cytat

Ale w takim bardzo ostrym postawieniu sprawy, bez głębokiego wsłuchania się w drugą stronę, bez dojścia do rzeczywistych przyczyn zdrady i bez rzeczywistej chęci odbudowy i świadomej pracy ze strony osoby zdradzającej nad usunięciem tych przyczyn,

Amor często zapominamy że jesteśmy dalej od tych naszych "świeżaków" dlatego nie czas jeszcze szukania przyczyn zdrady.U Noviush-a na pierwszym planie jest rozłąka, choć ja tutaj zauważam "zdolności" poligamiczne jego żony. Żeby Noviush coś "rozkminił" w swoim małżeństwie powinien dojść do ładu z samym sobą, bo w takich stanie weźmie pełną winę za to co się stało. Ludzie którzy potrafią być sami ze sobą szczęśliwi, nie zdradzają i potrafią to swoją dojrzałość emocjonalną przenieść na bliskich, jak i na swoich znajomych. Nikt z nas nie jest ideałem i choć do niego chcemy dążyć nigdy go nie osiągniemy, ale swoje swoje własne szczęście możemy osiągnąć.
Zdrada jest czym bardzo bolesnym, można ją porównać trochę ze śmiercią kogoś bliskiego, bo umiera przy niej piękny obraz kogoś kto był w naszym sercu.
3739
<
#94 | Deleted_User dnia 26.12.2016 14:03

Cytat

Uważasz twarde postawienie zdradzacza pod ścianą za BDSM? Zastraszenie? Moja żona strasznie się broniła przed taką szkołą. I niewiele to dało.

I w tym wypadku chyba bardzo ważne jest indywidualne podejście. I baczne zwrócenie uwagi na przyczynę zdrady.
Niech taki sposób postępowania zastosuje np silnie dominująca w związku kobieta względem partnera, który zdradził z powodu niskiego poczucia własnej wartości. Stłamsi go kompletnie i pogłębi jego problem.
Ja o tym mówię i na to zwracam uwagę.

Komentarz doklejony:

Cytat

Żeby Noviush coś "rozkminił" w swoim małżeństwie powinien dojść do ładu z samym sobą,

Też uważam, że to jest podstawa, tak samo jak i podstawą powinno być danie świadomości drugiej stronie, że swoim krokiem zwolniła nas z jakiejkolwiek lojalności względem niej. Druga strona musi wiedzieć co zniszczyła kompletnie i co na tym traci.
I w tym dostrzegam błędy które popełnia Noviush. Nie wsłuchuje się w siebie i zagłusza świadomość, że u podstawy zdrady leży właśnie brak miłości.
A nikt nie ma żadnej gwarancji, że po zdradzie i przepracowaniu jej, ta bliskość i miłość się pojawi. Równie dobrze może się pojawić dobrze opracowana zależność i wygodny, bezpieczny dla obu stron układ.

Cytat

Nikt z nas nie jest ideałem i choć do niego chcemy dążyć nigdy go nie osiągniemy, ale swoje własne szczęście możemy osiągnąć

Ja będę się upierać przy tym, że osiągnięcie własnego szczęścia, powinno być wręcz niezależne od jakichkolwiek osób trzecich, czy czynników zewnętrznych, a jedynie od umiejętności przekształcania przemijających pozytywnych doświadczeń w trwałe struktury neuronalne.
Stąd tak istotna jest np wdzięczność (za małe i drobne pozytywne rzeczy które nas w życiu spotykają) i uważność.
Jest wiele samotnych osób, które są szczęśliwe.
Oczekiwanie , że to druga osoba uczyni nas szczęśliwymi, jest tylko obarczaniem jej wymaganiem ponad jej siły i realne możliwości.
12891
<
#95 | pit dnia 26.12.2016 15:02
A ból, smutek, melancholia powinny być jak pikantna przyprawa w potrawie, której smak przemija.
Tak aby pamiętać że bycie szczęśliwym z samym sobą to główny smak tej potrawy. Z przymrużeniem oka
3739
<
#96 | Deleted_User dnia 26.12.2016 15:26
Niech i wśród przyczyn zdrad znajdzie się to popularne nieradzenie sobie, z czym chcesz . Niech zdradzający ucieka sobie w zdradę zamiast rozwiązania swoich problemów. Niech i to będzie mąż pijak, żona zołza. Co musi wstrząsnąć takim człowiekiem, by wziął się do roboty nad sobą? Przytulenie i pogłaskanie po głowie? Tutaj każdy jest odpowiedzialny tylko za siebie. I zdradzony i zdradzający. Nie da się przejąć kontroli i miłości za drugą stronę, niezależnie jak byśmy chcieli. Można stworzyć warunki, czasem zmusić do przyjęcia odpowiedzialności za swoje życie, i nie pozwalać by odbywało się to naszym kosztem.
3739
<
#97 | Deleted_User dnia 26.12.2016 16:05

Cytat

zmusić do przyjęcia odpowiedzialności za swoje życie, i nie pozwalać by odbywało się to naszym kosztem.

pełna zgoda Apollo

Cytat

Co musi wstrząsnąć takim człowiekiem, by wziął się do roboty nad sobą?

Mam wątpliwości co do tego, czy to leży w naszych rękach.
Jeśli cierpienie, to trzeba pamiętać i o tym, że wejście w rolę kata wypacza i krzywdzi nas samych.
3739
<
#98 | Deleted_User dnia 26.12.2016 16:43
Apologises
"Co musi wstrząsnąć takim człowiekiem, by wziął się do roboty nad sobą?"

Amor
"Mam wątpliwości co do tego, czy to leży w naszych rękach.
Jeśli cierpienie, to trzeba pamiętać i o tym, że wejście w rolę kata wypacza i krzywdzi nas samych."


Zapomnij na chwilę o roli kata i ofiary. Czym jest zdrada, nałóg, relacja kat-ofiara? Brakiem umiejętności radzenia sobie z emocjami, uczuciami, potrzebami. Co musi wstrząsnąć każdą z osób, które z czymś sobie nie radzą, a przecież mogą? Osiągnięcie progu straty, krzywdy, tzw dna. Tak pijak musi coś stracić, by wiedzieć, że powód leży w alko. Tak kochający za bardzo musi kolejny raz coś stracić, by zobaczyć, że to przez jego zgodę i tłumaczenie wszystkiego bezwarunkową miłością. Tak zdradzający musi poczuć, że to przez jego łatwość zlekceważenia uczuć bliskiej osoby.
Bycie katem, sędzią czy ofiarą jest niewłaściwe. Nie we własnej sprawie jak lekarz nie leczy samego siebie. Tyle, że lekarz zna przyczyny chorób, wie jak ich unikać. Zwyczajnie dba o swoje zdrowie i taka jest rola każdego z nas. Umiemy dbać o siebie lub nie. Wierzymy w tłumaczenia swoich zdrajców, wchodzimy w ratowanie związków, mimo wszystkich znaków ostrzegawczych. Potem chorujemy. Póki przeziębisz się raz, drugi trzeci, wystarczy aspiryna. Weźmiesz grypę czy zapalenie płuc za zwykły kaszel to możesz się dorobić nowego choróbska. Tak bez końca. To ocena ryzyka, nieznajomość zagrożenia . Wystarczy sama chęć bycia zdrowym?
Noviush przeprowadza zabieg na otwartym sercu. Bez sprzętu, lekarzy i wiedzy. To ma prawo się nie udać.
7375
<
#99 | B40 dnia 26.12.2016 18:53
Noviush nie zrozumiałeś co napisałem. Może zbyt często posługuję się skrótami myślowymi. Najbliższy jednak był apologises.

Nie Nie chodzi o BDSM, nie chodzi też o opcję Amor:

Cytat


Można odzyskać idealnego, zastraszonego i zagłuszonego, stłamszonego niewolnika, ale nie zbuduje się związku opartego na bliskości i miłości.


Chodzi o wyznaczenie granic. Co akceptujemy w związku a co jest niedopuszczalne. Jak napisał Apologises:

Cytat

Nie chodzi o zastraszenie. Bardziej o poczucie przez zdradzającego dokładnie tego co sam poczułeś. Odrzucenie, poniżenie itd. I jest ogromna różnica, bo są to efekty tylko i wyłącznie konkretnych poczynań zdradzającego. Chcesz słyszeć jak bardzo biedna i nieporadna jest żona? Jak bezwolnie poddaje się woli jakiegoś szamana? Będziesz to słyszał. Jeszcze długo. Dajesz jej wyraźne przyzwolenie na takie tłumaczenia.
Pisze

i,

Cytat

No sorry, chcesz powiedzieć, że gdy bawiła się z szamanem, byłeś jej miłością? Najważniejszą i jedyną osobą w jej życiu? Ciężko mi to przyszło, ale zrozumiałem, że nie było mnie latami w życiu żony. I na bank nie było wówczas cienia miłości.


W 100% się pod tym podpiszę mogą sobie opowiadać pierdoły jak to dusili się z nami jak nie czuli się rozumiani. NIEPRAWDA nas w tym czasie nie było lub stanowiliśmy zawadę, nieistotną nic nie wartą. Wpienia mnie jak czytam - chcemy naprawiać a co do ch...y jasnej spieprzyłeś że masz zamiar chcieć naprawiać. To ona ma naprawiać a ty możesz, podkreślam możesz nie przeszkadzać. Zwrot chcemy naprawiać jest podstawą działkowania się odpowiedzialnością. Kiedyś moja żona krótko po powiedziała "sam wiesz że nie było między nami dobrze" odpowiedziałem i wtedy znalazłaś doopcingera i było już super. Chłopie nigdy nie daj wrobić siebie w współudział. Kryzys mógł być wspólnym dziełem zdrada jest zawsze decyzją jednej strony.
Amor jak często rozmawialiśmy tu o przyczynach zdrady? Dlaczego, czemu ja? Ile historii tyle odpowiedzi. Mam swoją teorię, nuda, beztroska i oddany małżonek. Bo jednym z elementów niezbędnych do zdrady (gdy mamy obowiązki, dzieci, psy dom) - CZAS. Czas który możemy poświęcić na zdradę kosztem tego że ktoś odciąży zdradzacza z jego obowiązków.
Czytałem wiele historii ale to bardzo istotny element.

Podsumowując nie trening niewolnika, ale wyznaczenie granic. Nie proszenie ale okazanie łaski. Nie wspólne staranie ale pokazanie - daje szansę pokaż mi że się nie mylę.

Jak na razie gdy czytam o pożegnalnym seksiku z szamanem widzę symulację.

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.

Brak ocen. Może czas dodać swoją?