Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...
zona Potifara | 05:57:00 |
|
bardzo smutny | 07:52:26 |
|
Kalinka93 | 08:48:44 |
|
#
poczciwy | 09:14:06 |
|
uzytkowniczka | 10:45:51 |
Witam wszystkich.
Nie mogę dalej już żyć po zdradzie żony. Chociaż upłynęło już od tego czasu sporo czasu i romans żony, który trwał w wakacje 2013 całkowicie się zakończył nie widzę dalszego sensu w życiu i zaczynam się psychicznie staczać. Małżeństwo od 12 lat, dwoje dzieci (4,7), sielanka. Duchowo byliśmy zawsze bardzo blisko siebie. Nigdy nie oddaliliśmy się.
Żona zdradzała mnie z kolegą z pracy. Był to romans praktycznie wyłącznie w sferze fizycznej zdrady. Uczuciowo ich nic nie łączyło. Trafiła na playboya, który został oddelegowany do ich firmy z firmy - matki z zagranicy, Włoch.
Nie wiem jak to się stało, że zabajerował moją żonę na tyle, że zaczęła z nim chodzić do łóżka. A w zasadzie nie tylko do łóżka, łóżko było tylko jednym z wariantów. Jeździli do moteli na godziny, w plener, delegacje.
Żona dobrze się maskowała, bo nie dostrzegłem w jej zachowaniu niczego, co by sugerowało oddalenie emocjonalne. Wszystko było "po staremu". W normalnym tygodniu, weekendy, spędzaliśmy z rodziną, pojechaliśmy na wakacje. Seks prawie codziennie.
Przez myśl mi by nie przeszło, że wtedy grała na dwóch fujarkach.
Koniec końców dowiedziałem się. Sytuacja kuriozalna, bo powiedziała mi to moja przyjaciółka, która widziała jak wyjeżdżają spod motelu. Motel prowadził jej szwagier i powiedział jej, że przyjeżdżają regularnie a hałasy mojej żony jak uprawiają seks słychać w całym motelu.
Nie trudno domyślić się mojej reakcji. Nogi mi się ugięły jak to usłyszałem. Zacząłem kojarzyć wtedy, że często czułem od niej jakiś obcy zapach perfum czy też w czasie seksu miałem wrażenie, że jest dziwnie rozluźniona i nienaturalnie "mokra". Skojarzyłem też, że widywałem na jej ubraniach czy bieliźnie plamy, które mylnie interpretowałem jako różne nieczystości a nie substancje pochodzenia organicznego od innego faceta.
Jak się dowiedziałem to próbowałem zadzwonić ale miała wyłączoną komórkę a w pracy powiedziano mi, że ma posiedzenie w zarządzie (była to prawda).
Wsiadłem mimo to w samochód i popędziłem do niej. Pech chciał, że padał deszcz, z boku wyjechała ciężarówka i uciekałem od zderzenia, co skończyło się poślizgiem i lądowaniem na latarni.
Obudziłem się w szpitalu mocno poobijany i połamany (złamany obojczyk, naruszenie kręgów szyjnych, wstrząs mózgu, uszkodzona śledziona itp.).
Żona siedziała przy mnie cała zapłakana i roztrzęsiona. W końcu powiedziałem jej, że wiem a ona przyznała mi się, że miała romans ale właśnie to kończy. Faktycznie, rozwiązała umowę i zmieniła pracę a z tym Włochem nie nawiązała żadnych kontaktów. On zresztą znalazł inną mężatkę ale to nie na temat.
Wylizałem się. Żona faktycznie żałowała a ja postanowiłem dać nam szansę. Nie chciałem, żeby dzieci cierpiały. Poszliśmy na terapię chociaż to w sumie terapia mojej osoby, mojego cierpienia a żona też nie potrafiła dać sobie rady z wyrzutami sumienia.
Jesteśmy po terapii. Ale mam wrażenie, że nic mi ona nie dała. Najgorsze było to, że zmierzyłem się z historią jak naprawdę wyglądał ich związek. Moja żona zachowywała się jak seksualne zwierze wobec gościa, który był tylko zwykłym Casanovą i zaliczał kolejne zamężne panienki. Nie potrafię zmyć z siebie obrzydzenia, że tego samego dnia uprawiała seks z nim a wieczorem ze mną. Tworzą mi się przed oczami różne wizje, których nie potrafię wymazać. Robili to bez zabezpieczeń, ale nic nie przywlokła, to sprawdziłem.
Wybaczyłem żonie i kocham ją. Jest matką moich dzieci i kobietą mojego życia. Stara się bardzo i żałuje ale ja często jej wyrzucam zdradę i zagłuszam emocje środkami psychotropowymi. To jednak jeszcze pogarsza sprawę, bo jestem skołowany a i tak nie potrafię przepracować tej zdrady. Czas niby leczy rany ale w moim przypadku jest odwrotnie.
Seks z żoną jest słaby z mojej strony. Libido mi spada i nie jest tak jak dawniej. Mam blokadę psychiczną na myśl, że robiła to z innym gościem. Nigdy wcześniej nie mieliśmy nikogo oprócz siebie.
Żona powiedziała mi, że to był straszny błąd i gdyby mogła cofnąć czas to by tego błędu nie popełniła. Jak ją prosiłem o wyjaśnienie dlaczego to odpowiada mi, że nie potrafiła się wówczas oprzeć jego działaniu i adoracjom. Zachowała się jak gówniara i tak się czuła. Nie opierała się ją zaczął dotykać czy posuwał się dalej a potem wiadomo do czego doszło. Wiem, że seksualnie odczuwała dużą satysfakcję z tego romansu. W zasadzie tylko o to jej chodziło. Myślała, że się nie dowiem a romans miał się skończyć po powrocie jego do Włoch bo on był tylko czasowo oddelegowany.
Dodatkowo o romansie wie kilka osób i domyślam się, że jesteśmy "na językach". Mam jakieś natręctwa, że gdzie nie wyjdę to jest ktoś, kto wie. Mam wrażenie, że ludzie się dziwnie patrzą. Życie towarzyskie też jakoś odsunęliśmy od siebie.
Nie chcę rozwodu bo kocham ją ale nie potrafię tak żyć. Czy jest coś co mogę jeszcze zrobić, by jakoś zacząć normalnie żyć. Jak odejdę, to czuję, że będę żałował. Dzieci też bardzo będą cierpiały naszą rozłąkę. Póki co nie odczuwają chyba naszych napięć bo to najgorsze momenty mam wieczorem jak już wszystkie sprawy dnia zostaną zakończone a ja zostaję sam z żoną i swoimi myślami.
Czy jest szansa, że dojdę jakoś do siebie, czy powinienem może sam sobie kogoś znaleźć i odreagować. Chyba nie potrafiłbym i boję się, że zniszczyłbym to, co staramy się oboje odbudować. Na odbudowie małżeństwa najbardziej mi zależy. 
Cytat
to akurat stara śpiewka, moja też tak mówiła
oczywiście, że dojdziesz do siebie tylko zastanów się, czy to wystarczy
ja do siebie doszedłem, od początku zdrady minęło 4,5 roku (od jej końca 2,5 roku - tak romans żony trwał 2 lata)
doszedłem do siebie i co z tego?
po co tu ciÄ…gle zaglÄ…dam?
po rozwodzie wróciliśmy do siebie ale mimo starań z obu stron fajerwerków nie ma i musisz się z tym liczyć
życzę, żeby Ci się udało, żeby wróciły uniesienia
ale z historii tu opisanych wydaje mi się, że będzie trudno
jakby co, pisz na priv, może pomogę
To nie był błąd, ona wtedy tego bardzo chciała.
Która by nie chciała Włocha, nawet na jakiś czas ?
Zmieniło Ci się wyobrażenie o żonie. Myślałeś, że wszystko wiesz, wszystko masz pod kontrolą i wszystko jest przewidywalne. Tak w życiu nie jest.
Strasznie ucierpiała samcza duma, że ktoś mógł być lepszy od ciebie, zwłaszcza że nikogo przed sobą nie mieliście, więc i odniesienia nie było;
Z jakąś fajną dziewczyną odreagujesz, bo odsuniesz się od żony, ale co będzie jak dobrze trafisz i ta nowa bardziej Ci się spodoba ? Inaczej, ale będziesz się też męczył; Jeśli zazdrościsz żonie, że znalazła sobie kogoś i miała okazję zobaczyć, jak to jest z kimś innym, to niech teraz pomyśli o Tobie i kogoś fajnego Ci załatwi. Obrotna dziewczyna przecież jest;
Cytat
Ważniejsze jest to co robi, poza powtarzaniem tej magicznej formuły.
Cytat
Wskazuje, że sama nie przepracowała przyczyn tego dlaczego "poszła w tany".
Cytat
Czas niby leczy rany ale w moim przypadku jest odwrotnie.
Tak, czas leczy rany, ale te dobrze opatrzone. W nieopatrzone może wdać się gangrena zatruwająca krok po kroku cały organizm; przez lata.
Cytat
Myślę, że niewiele. W Twojej konstelacji, podobnie jak u mnie, więcej zależy od osoby która zdradziła. W przypadku rozstania masz swój los w swoich rękach; żałoba i wychodzisz na prostą. Przy pozostaniu w związku w gruncie rzeczy składasz swój los w ręce osoby która zawiodła. Zdany jesteś na jej pomoc. Jeśli ona tego nie zrozumie, że winna jest Tobie pomoc przy odbudowie Twojej psychiki i Twojego obrazu jej osoby to macie pozamiatane.
Samemu to się nawet dobrze po plecach nie podrapiesz, o wyjściu na prostą za dwie osoby nie wspominając.
Cytat
Twierdzi, że to był jakiś niezrozumiały dla niej impuls. Trochę ciekawość, trochę monotonia (jesteśmy dla siebie pierwszymi i jedynymi partnerami, znamy się z liceum), mocno też podniosło to jej samoocenę. Straciła rozum i sądziła, że się nie dowiem a romans się zakończy w miarę szybko. Chodziło tylko o seks. Kocha tylko mnie. Tak twierdzi, w sumie nie mam podstaw by jej nie wierzyć.
Cytat
Zmieniło i to bardzo. Była dla mnie ideałem ale jej zdrada odarła mnie mocno z poczucia bezpieczeństwa. Spadła mocno z piedestału, na którym ją stawiałem.
Cytat
Trochę ucierpiała. Chociaż unikam rozmyślania o porównaniach. Chodzi mi o to, że tak łatwo rozłożyła nogi przed kimś obcym. Jakimś południowym ruchaczem, który uważa Polki za łatwe i moja żona to potwierdziła. Moja kochana żona, matka moich dzieci była workiem na spermę. Eh wkurw mnie bierze.
Cytat
Uważam to za żart. Nie chcę schodzić do poziomu, który potępiam. Też popełniłem kilka błędów (nie zdradziłem), które zraniły mocno moją żonę (nietrafione i ukrywane inwestycje finansowe, skłócenie z rodziną, gdzie to moje bezsensowne ambicje, które doprowadziły do kłótni w rodzinie). Inny może kaliber ale też nie jestem całkowicie bez skazy.
Cytat
Nie dawałem żadnych gwarancji tego, że się uda i, że się nie rozstaniemy. Robię co się da aby zmienić do tego podejście. Żona też się mocno stara. Pracę zmieniła, poświęcamy sobie więcej czasu. Wyjeżdżamy razem, także i bez dzieci. Ale to tkwi i rozdziera serce.
Nabierz dystansu do zony jej już nie ma jako tamtej bo tekst w stylu gdybym mogła cofnąć czas to zwykły banał przy takim okazaniu lojalności i szacunku do ciebie, ona już nie jest kobieta twojego życia, tak jak ty nie jesteś już jej ale wybaczyć trzeba tez potrafić. A wraz z wyjściem do ludzi zabierz te prochy z domu bo to nic nie daje tylko zabiera człowieczeństwo.
Wcześniej żona wybrała Włocha - teraz wybrała Ciebie - więc w sumie warto machnąć już ręką na zranione Ego, bo to ono jest teraz Twoim największym prześladowcą.
W wariancie "jednak nie radzę sobie", masz tylko kolejną gorszą alternatywę - rozwieść się, poszukać sobie kolejnej kobiety "po przejściach", która będzie miała może "przebieg" i z 50-ciu takich Włochów - i tylko sam banalny fakt, że uda Ci się ją poderwać, niejako wymaże "problem", że jacyś Włosi tam byli
Małżeństwo moim zdaniem zawiera się na dobre i złe - złe się trafiło, więc teraz warto zawalczyć o dobre. Dobre jest to, że przez życie idąc zdobywamy doświadczenie, a żona w ten sposób już wie, jak jest z innym facetem - i wie, że może nie warto sięgać po narzędzie takiej destrukcji jaką jest zdrada. Bo to destrukcja nie tylko małżeństwa, ale i cios zadany wobec dzieci.
ZaprawdÄ™ powiadam Ci
Ta zdrada jest teraz dla Ciebie niczym głaz, jaki nosisz w ręce. Przeszkadza, uwiera - więc nie ma innej rady, by było dobrze, jak tylko go wyrzucić z tej ręki, nie nosić już, odrzucić. Tak jak wszelkie myśli o tej historii, której już nie ma - niczym z dawnego filmu...
Zgadzam się z Tobą w jednym Ramirez. Ten głaz zdrady należy odrzucić, jak najdalej od siebie, z tym, że według mojej opinii tym głazem jest wiaroułomna bladź naszego bohatera. Znów mówię tylko za siebie. Dawno, w innych, mniej dramatycznych okolicznościach (brak dzieci chociażby), również zostałem zdradzony. Starałem się wybaczyć, głównie dla siebie, partnerka niemalże założyła wór pokutny. Widziałem, że też cierpi. Po pierwszym szoku, przyszło obrzydzenie, nienawiść pomieszana z miłością, a w końcu obojętność. Byłem obojętny. W najmniejszym nawet stopniu nie współodczuwałem jej cierpienia. Ono nie było mi wtedy ukojeniem. Spokojnie i bez emocji kazałem mojej partnerce zniknąć z mojego życia. Chyba ją wtedy złamałem do reszty, ale jak wspomniałem - byłem obojętny. Każdy ma inną konstrukcję psychiczną, ale ja tego potrzebowałem by odżyć. Zdrada, jak piszesz Ramirez, stała się dla mnie mdłym wspomnieniem i przestała mieć większe znaczenie. Musiałem się jednak odciąć od źródła bólu.
Nie potrafiłem i nadal nie potrafię zrozumieć z jaką łatwością przychodzi ludziom zadawanie niewyobrażalnego wręcz bólu osobom, które przynajmniej w teorii powinni kochać ( o dzieciach nie wspominając). Przeraża mnie to, autora z pewnością również i ten strach przed powtórką był zbyt potężny, by rozważać pojednanie.
Teraz, patrząc z perspektywy ojca, byłbym skłonny wybaczyć własne cierpienie i upokorzenia. Nie wybaczyłbym jednak NIGDY, gdyby moja żona naraziła na cierpienie nasze dzieci, a to zrobiła żona autora wątku. Robertos - przez chwilę przestań myśleć o swoim cierpieniu i wyobraź sobie, co dzieje się z dziećmi (lub będzie się działo, jak się dowiedzą), gdy widzą co się z wami dzieje. Wskaż winnego raz jeszcze i dobitnie przekaż to (nawet jeśli ona wie), że "dzieci cierpią przez CIEBIE żono".
Robertos - zrobisz, co uważasz za stosowne. Ja bym się odciął od tego, co kiedyś nazywałeś swoją żoną, na tyle, na ile jest to możliwe (dzieci). Poświęcaj czas sobie i dzieciom. Zostałeś tylko ty i one. Są twoją ostoją. Na niej buduj.
Co ja bym zrobił? Wybaczyć może i się da... ale się tak męczyć? Uważam, że Yorik dobrze podpowiada - dać to na remis i poszaleć z jakąś dobrą panną. Tak bym zrobił: remis grzeszków albo bym odszedł. Inaczej tego nie widzę, żeby do końca życia chodzić taki struty.
Robertos siedzisz w tym bagnie i próbujesz zaklinać rzeczywistość. Nie wybaczyłeś i chyba nie masz tego w planach. Liczysz na cud, który nie nadchodzi. A tego co wiesz, nie zmazała terapia i psychotropy.
Mam wrażanie, że ta zdrada bardzo ubodła twoje męskie ego. Że nie byłeś na tyle męski, dobry w łóżku, żeby dać swojej kobiecie tyle seksu by nie miała nawet chwili czasu by pomyśleć o innym. Może gdyby się zaangażowała emocjonalnie byłbyś w stanie jakoś wybaczyć, ale powód dla którego to zrobiła (potrzebowała porządnego rżnięcia) jest dla chyba większości facetów nie do zaakceptowania.
Nie wiem też czy rada "to też zdradź" dałaby ci ulgę w cierpieniu. Nie z takim stanem psychicznym jaki masz obecnie.
Nie popieram zdrady, żeby nie było.
Czy próbowałeś pobyć choć przez chwilę sam? Odseparowałeś się od tego co sprawiło ci ten największy ból: od żony? Odejść by wrócić lub odejść i zobaczyć, że osobno jest jednak lepiej. Zobaczyć problem z innej perspektywy.
Ale skoro boisz się spojrzeń ludzi, którzy "wiedzą", to chyba takie rozwiązanie nie wchodzi w grę?
Złamaną dumę da się jakoś załatać
i najlepszy sposób to wyrównanie rachunków jak proponuje Yorik ona zdradziła - ty też nie gorszy, też zdradziłeś i można zaczynać od zera. A potem powiesz, że to tylko dla seksu, bo ta obca piała znacznie głośniej niż twoja ślubna, bo chciałeś zobaczyć jak to się rżnie w hoteliku na godziny...
Jednak
utraconej miłości odtworzyć nie da się już nigdy
Cytat
Czegoś czego Robertos nie widzi. Nie wiem czy jest sens i możliwości, ale warto by przyjrzeć się wszystkiemu dokładniej po kolei.
Nawet nie wiadomo, po której stronie płota jest pies pogrzebany.
Tak, zdrada perfidna i cieżko się powstrzymać od nazywania rzeczy po imieniu, ale napewno można ją zamknąć, choć jeszcze nie wiadomo w jaki sposób.
Jestem pod dużym wrażeniem wpisów pod wątkiem. Przy każdym bym się pochylił, bardzo cenne i trafne uwagi praktyków w pigułce, którzy wiedzą co mówią, bo sami przeszli długą, krętą i ciernistą drogę.
Padły dla Robertosa 100x lepsze koła ratunkowe, niż te których próbuje się łapać na siłę i mu się wyślizgują; tylko czy On je widzi ?
Reasumując, Robertos, nie wiem czemu, ale nie przerobiliście tej traumy. Terapia to tylko hasło, ważne jak przeprowadzona i co obejmowała;
Tak na szybko, macie bardzo duzo oboje do przerobienia:
1. Czy uważasz, że wystarczająco zorientowałeś się co się stało ? Jak sobie to tłumaczysz? Na jakie pytania nie potrafiłeś sobie odpowiedzieć ? Co najbardziej Cię w tym boli?
2. Świat w którym czułeś się dobrze i bezpiecznie w kilka sekund zniknął. Jak on wyglądał ? Jak sądzisz, na ile to były Twoje wyobrażenia, a na ile rzeczywistość? Czego się teraz boisz? Zdefinjuj co tak naprawdę się zmieniło ?
3. Czy teraz wiesz, co czuła i czuje Twoja żona? Nie ważne to co mówi; jesteś w stanie ją zrozumieć, wczuć się w jej położenie przed, w trakcie i po baletach bez uwzględniania siebie?
Chciałbyś żeby była inna, jest jaka jest. Czy wiesz już teraz jaka jest?
4, Określ, czym jest dla Ciebie bliskość z nią, a czym dla niej z Toba?
Jaka jest definicja miłości dla Ciebia, jaka dla niej ?
Ustalaliście kiedyś granice wolności w związku ?
Cytat
Gdybyś zszedł, ciężko było by Ci ten poziom potępiać
Was już nie ma, żyjesz przeszłością, uważasz, ze byłą by to zdrada taka sama jak ta jej....;
Nie często to sugeruje, ale u Ciebie jest kilka przesłanek;
Emocje zdrady można pokonać na dwa sposoby: wyrównać rachunki lub odpracować;
Nic nie wiadomo jak wygląda to odpracowanie, odpokutowanie, ale może się nie da? Póki nie wiesz jak to jest, będziesz jechał na wyobrażeniach, które mogą urosnąć do rozmiaru galaktyki i eksplodować; chyba jesteś blisko;
Zastanów się jeszcze nad obojętnością, o której już wspomniano; Crowley poszedł tą drogą; nie jest taka zła, choć bez gwarancji powrotu;
Aby do siebie wrócić trzeba najpierw odejść; nabrać dystansu, spojrzeć z pewnej odległości; inaczej widać; wszystko jest prostsze i nie zmącone; wtedy mozna podejmować jakieś decyzje; nie jest to wtedy na siłę..;
Cytat
Cytat
W życiu mężczyzny liczą się dwa faktory: szacunek do i uroda kobiety.
Jeżeli żona jest choć trochę ładna - to łatwiej jest iść z nią do łóżka. Bezczelnie łatwiej. Ale pozostaje jeszcze problem szacunku. Nie lubimy inwestować siebie i energii tam, gdzie nie mamy szacunku. I to o ten szacunek tu idzie... Prawdziwa miłość wynika z szacunku do siebie. Wtedy możemy mówić, że jest bezwarunkowa. Kochamy się, ale tylko do tego momentu, kiedy się szanujemy.
Gdy szacunek znika z rozmaitych powodów, na przykład z powodu zdrady, trudno powrócić do miłości.
Ale ludzie czasem popełniają różne głupie błędy.
Biorą narkotyki, wpadają w alkoholizm, popełniają przestępstwa, biorą kredyty w bankach,... zdradzają, biją,... - i wszystko to jest przyczyną utraty szacunku dla drugiego człowieka.
Padła tu propozycja rewanżu, by iść na dziwki. :szoook
Nawet nie kosztuje to wiele - od drinku w knajpie, po 400 zł w podłej agencji.
Tylko czy w taki sposób da się odbudować wzajemny szacunek, de facto staczając się na bardzo podobne dno?
Czy trzeba faktycznie się upodlić, skur w i ć, by było cios za cios - by zacząć ze sobą rozmawiać?
Czasami to działa, i może dlatego jest często stosowane jako metoda na poradzenie sobie z urażonym Ego. Nasze Ego krzyczy wręcz wtedy: "byliśmy zawsze wierni, kochający i lojalni, więc za co taka krzywda?!" A po dziwce, znika to pierwsze - jest cios za cios. Ona na dnie, Ty na dnie - możecie podać sobie łapki. Ale to dość prymitywne będzie...
Wystarczy więc może przez chwilę uruchomić taką medytację, że dwa tygodnie temu byłeś tak pijany, że żadnych szczegółów nie pamiętasz, ale to zrobiłeś - i uwierzyć w to, że się stoczyłeś na dno. Czy przez chwilę poczułbyś się lepiej? Jeśli tak, to... :rozpacz
Twój jedyny problem to odnaleźć w sobie odpowiedź na proste pytanie, czy potrafisz nadal w sobie odnaleźć szacunek do żony. My faceci mamy łatwiej, bo wielu z nas jest zero-jedynkowa, dla nas obiekt "szacunek" budują takie proste elementy-klasy jak:
- wierność
- uczciwość
- pracowitość
- dbałość o dom i dzieci
- dbałość o rodzinę
- przeszłość
itd...
I sami nadajemy im wartość znaczenia. Gdy nadamy dla przeszłości niesamowitą wartość, to przestaje mieć znaczenie wszystko inne, jakim jest człowiekiem w innych aspektach. Ale ten problem jest wyłącznie w nas - bo to my nadajemy im znacznie.
Na przykład ja omijam szerokim łukiem każdą kandydatkę na żonę posiadającą tatuaż, bo nadałem tej kwestii dość wysokie znaczenie, może mając uraz z przeszłości. Eliminuję dziewczyny z tatoo, ale to Ty mógłbyś mi teraz powiedzieć - odpuść, to tylko ozdoba, a nie znak zawodowy agencji i przynależności do cechu. Nie zechcę. Więc gdy nawet tu dowiesz się od nas, żebyś odpuścił tamtą przeszłość, przez to, że sam nadajesz jej znaczenie - nie zrobisz tego, do czasu aż sam o tym nie zadecydujesz, i poczujesz się lepiej jako ten, co potrafi wybaczyć. To szczególna sztuka, umieć wybaczać. Umieć nadawać właściwe znaczenia.
Czasami, lepiej wyobrazić sobie, że tamto wszystko już się wydarzyło, jest za nami - taka gruba kreska, i schodzicie się na nowo. Możesz czuć się niepewnie wobec żony, bo utraciłeś pewność co jej zachwytu Tobą jako samcem, pewność bycia jako ten najważniejszy samiec wkoło - ale czy to jest konieczne? Teraz de facto nim jesteś, najlepszym - okoliczności i to co się działo przepłoszyło konkurencję.
Ja zamiast tracić kasę na dziwki, poszukałbym jakiejś oferty wycieczki np. do Paryża, i tam zabrał żonę. Nie w nagrodę, ale by przejść się po bulwarze nad rzeką, przepłynąć stateczkiem po rzece, wejść do katedry, zmienić na chwilę otoczenie, i dostrzec w żonie człowieka który kiedyś zawiódł, lecz powoli idąc spacerem przez życie, odzyskującym powoli utracony szacunek. Bo na wzajemny szacunek trzeba pracować razem, latami.
Taka wyprawa jest miejscem, które zostawia wspólne i oby fajne wspomnienie bycia razem - to spaja. Teraz - przeszłość zablokowała wszelkie miejsca w jakich budowaliście wzajemne emocje - i jesteście jak skazańcy spięci ze sobą łańcuchem małżeństwa po zdradzie. Sugeruję nową fajną wycieczkę gdzieś znowu razem, od nowa.
Teraz tkwisz w pułapce własnych nadanych historii znaczeń. Mają dla Ciebie wagę, paraliżują relacje z żoną - kobiety to też czują, ale jak zbyt długo będziesz ją trzymał z głową "pod wodą" , bez pozytywnych emocji a babrając się w przeszłości - to udusicie się razem w tym związku. Więc w pewnym momencie można wybaczyć i odpuścić. Zacząć znowu budować nowe RAZEM i szacunek do siebie.
Słabi - tego nie potrafią, więc się rozstają. Czasami, nabierając życiowych doświadczeń, po latach się schodzą ponownie. Lecz lepiej należeć do tych twardzieli, co sobie z tym poradzili. Jak nie umiesz nadać rzeczom właściwych znaczeń, będziesz sam cierpiał tylko ze swojego powodu, sam wywołując to cierpienie.
http://www.zdradzeni.info/forum/viewt...ad_id=2487
Padły tu słowa, że nie zaspokajalem żony. Nie wiem czy to prawda. Uważam, że nasze pożycie przed zdradą było udane. Na pewno zona bula seksualnie zaspokajana. Z tym nigdy nue mieliśmy problemu. W szczerych rozmowach po zdradzie mówiła, że to była jakaś chora ciekawość na początku a potem poszło.
Nie jestem typem mazgaja. Nie siedzę wciąż w domu i nie płaczę nieustannie nad zdradą. Chodzę na mecze, z kumplami na piwo z żoną na narty rower, mamy skuter wodny i tez na nim jeździmy.
Jednak tej sinusoidy nie mogę przrprawic. Raz jest fajnie i "normalnie" jak teraz az sie chce żyć by za moment wszystko się rozpadło i wróciły czarne wizje. Zony rznietej przez tego koguta.
Żona jest b. atrakcyjną kobietą. Dba o siebue od zawsze i mlodziej wygląda niż rowiesniczki. Ja tez sobie niczego nie zarzuce. Wiem, ze nie mialbym problemów w nawiązaniu romansu. Sygnałów odbieralem sporo. Ale nie chce.
Myślę o dzieciach i licze ze to posklejamy. Zwłaszcza, że żonie jak widze zależy.
Psycholog na terapii chcial wszystko wyczyścić i mam wrażenie, że wsadził kij w mrowisko. Bo nagle dowiedziałem sie tego najgorszego tj. co oni naprawdę robili. Doluje mnue to strasznie. Stało się
Milord, nie obrażaj cudzych żon, swoją możesz, wasza sprawda jak się do siebie zwracacie. Yorik.
Cytat
Cytat
Do moderacji: gdzie reakcja wobec takich prostackich określeń jak wyżej, które jednoznacznie obrażają ? Ktoś dba o poziom tego forum?
Elixa, dziękuję za czujność, ale cytując z kontekstu, powtarzając z wytłuszczeniem sama to dobitniej propagujesz. Yorik.
.......................................................................................
Cytat
Nie ma uzasadnienia dla drążenia w szczegółach zdrady, niczemu to nie służy poza pogębianiem traumy zdradzonego.
Robertos,obawiam się, że terapeuta się nudził zatem postanowił Waszym kosztem "ubarwić" sobie codzienną rutynę. To niezbyt profesjonalne zachowanie. Drążenie w szczegółach zdrady niczego dobrego nikomu nie przynosi, czego jesteś dowodem.
Pozbycie się kompulsywnych myśli związanych z traumatyczną przeszłością jest dla Ciebie priorytetem. Kontrolę nad własnym umysłem masz tylko Ty, nikt więcej. Zatem moc pracy nad sobą Cię czeka, oczywiście przy właściwej postawie żony..a ta, jak piszesz jest.
Życzę powodzenia, szczęśliwie jest ono w Waszym zasięgu
Cytat
- co do pozostałych wulagryzmó nie masz wątpliwości, nie odnosisz się do nich?
rypać się - wulgarne określenie dot. uprawiania seksu, tak mówi słownik JP, jeśli ktoś ma wątpliwości może sięgnąć tam, gorąco zachęcam.
Może autor kocha się z żoną a może tylko uprawia seks, zatem niegrzecznie , żeby nie powiedzieć dosadniej, jest opatrywać to wulgarną etykietką. Czemu ma to służyć?
Może należałoby delikatniej traktować tych nowo przybyłych, potrzebujących wsparcia. Bo jak widzę wielu, po kilku postach "dokładajacych im do pieca", opuszcza w milczeniu to forum.
Ciebie chyba po...bało! Pisałeś nawalony jak radziecki infanterysta w trofiejnej gorzelni? Jak już pewien czas temu pisałem, to nie nasze życe. My mamy szansę pomóc zainteresowanej osobie pokazując jej potencjalne niebezpieczeństwa i pomagając się ich ustrzec. Nie mamy za to prawa decydować i pchać w określonym kierunku. Do tego należy również używanie neutralnego słownictwa.
Robertos napisał, że chce ten związek wyprowadzić na prostą, napisał, że prześladują go obrazy, a Ty serwujesz mu plastyczne zobrazowanie tego, co on chce ze swojej pamięci i świadomości wyprzeć.
Robertos.
Za to Milord ma rację w kwestii "życia jak dawniej", choć nie jestem pewien czy to explicite Ty chcesz "żyć jak dawniej", czy w pierwszym rzędzie Twoja pani.
Co do obrazów i "czucia zapachu" podczas zbliżenia, to mam dla Ciebie dobrą wiadomość. To blednie z czasem (ja męczę się już 7 lat).
W Twoim przypadku najwyraźniej trafiliście na nienajlepszego terapeutę który odwalił schemacik xy zamiast wpierw zidentyfikować Wasze potrzeby.
Wpierw powiedzmy sobie szczerze czy da się zaspokoić "potrzeby" drugiej osoby? Znamy przecież stary kawał z puentą: "a żebyś to Ty choć trochę obca była"?
Wszystkich potencjalnych fantazji drugiej osoby nie zaspokoisz, bo obiektywnie się to nie da. A na tym między innymi polega związek, że to i owo powinno na zawsze pozostać w swerze fantazji.
Cytat
Potwierdza to moje dawno napisane słowa, że ważniejszym od tego co się mówi jest jak się to mówi. Podejrzewam, że dostałeś to zaserwowne emocjonalnie, bez przemyślanego słownictwa i będąc na to zupełnie nieprzygotowanym. Dlatego jestem zdania, że taka "terapia par" to zupełny bezsens i bawienie się uzbrojonym granatem bez zawleczki.
Oczywiście masz prawo do prawdy! Niezbywalne! Ale to TY masz decydować co chcesz wiedzieć, w jakich ilościach i kiedy mają te informacje do Ciebie spływać.
Za to zadaniem terapeuty byłoby w pierwszym rzędzie przygotowanie osoby która zdradziła na taką rozmowę. Choćby właśnie słownictwo i by miała świadomość Twoich reakcji na jej słowa. Przygotowanie Ciebie polega z kolei na tym by wytłumaczyć Tobie, że wypytywanie o szczegóły do niczego nie jest przydatne. Powoduje jedynie powstawanie zapętlających się obrazów. Jeśli sesja dochodzi do granic Twoich możliwości percepcji, to też należy ją bezwzględnie przerwać (niezależnie czy z terapeutą, czy rozmawiacie we dwoje).
Ty chcesz w końcu odzyskać "komfort psychiczny", czyli chcesz wiedzieć co się stało i mieć rękojmię, że nie powtórzy się to w przyszłości. Trudność polega na tym, że zaufanie do partnerki skonfrontowane z realiami poszło się paść. Czyli teraz nie wystarczy jej deklaracja, tylko ona musi Ciebie przekonać.
Osobiście wierzę w to, że można zrozumieć swoje błędy i wyciągnąć wnioski na przyszłość. Wierzę też, że osoba która poszła w tany i poznała związane z tym wzloty i upadki może być lepszą inwestycją na przyszłość niż osóbka mająca jedynie wyidealizowane pojęcie o życiu (akurat nasze przypadki są dosyć podobne "... jesteśmy dla siebie pierwszymi i jedynymi partnerami ..."
Cytat
Dlatego terapia powinna odtworzyć "kolejność zdarzeń". Wpierw terapia żony, później Wasza. Przypuszczalnie Twoją żonę trochę idealizujesz i nie zauważasz, że być może ma ona niską ocenę własnej osoby. Sukcesy w życiu zawodowym wcale nie muszą być miernikiem jej autooceny. Może być to coś z dzieciństwa, co ona sobie próbuje kompensować właśnie sukcesami w pracy, dobrym wyglądem, brylowaniem w otoczeniu, a wewnątrz jest mała i zagubiona. To idealna ofiara w takich układach jak wyżej opisany.
A co konkluzji; odradzam zagłuszanie tematu kolacyjkami czy wspólnymi wakacjami "jak z bajki". Być może nawet trzeba tę częściowo zasklepioną ranę otworzyć by ją wyczyścić i by mogła się ostatecznie zagoić. To może boleć. Ale moim zdaniem bez uczciwego przepracowania tematu będziecie do końca życia, bądź do rozwodu "zamiatać pod dywan". I w związku z powyższym widzisz jak ważna rola przypada w tym procesie tej drugiej osobie.
Powodzenia.
Taki punkt widzenia, ciekawe co na to Twoja żonka, która urabia Cię w swoim stylu ?
Robertos,
Cytat
To na tym opierasz swoją fantazje, że właściwie nic się nie zmieniło, ale coś jednak nie daje Ci spokoju. To tylko Twoje pobożne życzenie. Dlatego zadałem Ci chłopie pytanie o bliskość. Nie odpowiedziałeś. Nie chcesz o tym słyszeć ? To oszukuj się dalej, tylko nie jęcz, bo to Twój wybór; Nieźle Cię urobiła.
Pytanie:
Czy jeśli jestem z kimś naprawdę blisko i ta bliskość z konkretną osobą jest dla mnie ważna, nie pielęgnuję jej, bo po co ?, szukam nowych doznań lub przyjmuję je gdy się trafią, ryzykując utratę tego na czym mi zależy i co mi całkowicie wystarcza?
Bardzo ważną składowa bliskości jest ofiarowanie siebie, również fizyczności, szczególnie swojej intymności, chęci przeżywania uniesień i rozkoszy z osobą, z którą tą bliskość chce się utrzymać jak najdłużej i jeszcze bardziej ją potęgować. Jeśli ktoś jest dla ciebie ważny i naprawdę Ci bliski, daje Ci tak bardzo niezapomniane cenne chwile, wszystkim co masz najlepsze chcesz dzielić się tylko z nim, wierzysz, że z kimś innym to już nie będzie to samo, więc nadajesz temu etykietę wyjątkowości, której nie chcesz stracić; Budujesz wspólny intymny świat. U was wyjątkowości już nie ma, została przez żonę sprzedana jakiemuś fagasowi za cenę nieziemskich orgazmów. Skoro się na to zdecydowała, to jaka ta bliskość była między wami?
Większość osób, które są z kimś blisko, odruchowo przyjmuje postawę, że ktoś może sobie co najwyżej popatrzeć i się poślinić, co jest miłe, ale wspólne intymne uniesienia zostawia dla wybrańców, osób wyjątkowych; Nie byłeś, a teraz na pewno nie jesteś wyjątkowy dla swojej żony, ten gość nim był niezależnie od pobudek; to jemu poświęciła, to co powinno być dla niej cenne, waszą bliskość. Więc przestań chrzanić, że zawsze byliście ze sobą blisko i nigdy się nie oddaliliście od siebie; gdyby tak było, nie wyła by z innym po motelach, tylko z Tobą;
Cytat
Chwyciłeś się tego, jak tonący koła ratunkowego, ale coś nie styka, co ? To wersja Twojej żony, w którą na siłę chcesz wierzyć, nie wiem czemu?. Tak wymyśliła, żeby zmniejszyć wagę tego co się działo. Ja nie znam kobiet, oprócz nimfomanek, żeby chciały uprawiać seks bez zaangażowania emocjonalnego i żeby sprawiało im to przyjemność; To się wyklucza. Tak jak zauroczenie można zrozumieć, to to nie bardzo;
Przerzucasz winę na jakiegoś playboya, któremu każda ulegnie. Zapewniam Cię, że nie każda, tylko te które tego chcą. Jeśli facet odpowiada, pozwalają się mu zbliżyć i się z tego cieszą, pragną tego, zachęcają. Siłą jej nie wziął, gwałty to nie były. Czy Twoja żona jest bezmyślną samicą na którą każdy kto jej pasuje może wskoczyć? Tak wychodzi.
Niestety ta Twoja okoliczność łagodząca zupełnie nią nie jest. Jeśli jej wierzyć, to masz kobietę, która nie panuje nad swoim popędem seksualnym. Więc, dziwne, że nie zadajesz sobie pytania, czy to był jej pierwszy raz ? Tak nagle się przecież nie objawił. Biorąc pod uwagę Twoje zaślepienie, to bardzo możliwe.
Wiesz tyle ile sam się dowiedziałeś, nie miała wyjścia więc coś musiała Ci powiedzieć. Niby czemu ma się przyznać do czegoś o czym nie wiesz? Żeby jeszcze pogorszyć swoją sytuację ?
Skoro to nie uczucia i to tylko seks, więc jest to niezaspokojona chcica nad którą nie panuje, każdy lowelas może ją łatwo podniecić i rozłoży nogi, gdy Ciebie przy niej nie będzie. Tak to jest?
Dla mnie to gorzej. Kochliwość można zrozumieć. Każdy szuka czułości, ciepła i miłości. Nie chciał bym mieć samicy, którą rządzą zwierzęce instynkty nad którymi nie panuje. Nie jest w stanie nawet powiedzieć, kto, czy co na nią działa. Zapytaj, czy nie chce zmienić zeznań;
Cytat
Nie powiedziała Ci, ze ją to kręci? To jak to jest z tą bliskością ? Znasz ją choć trochę ?
Tak bardzo oddzielasz fizyczność od uczuć i próbujesz znaczenie fizyczności pomniejszać, to jeszcze jedno. Skoro to dla Ciebie nie jest takie ważne, potraficie być ze sobą duchowo blisko bez fizyczności, która do tego nie jest wam potrzebna, zrezygnujcie z niej, miejcie ją z kimś innym. Nie będziesz się wtedy z żoną męczył, a duchowo będziesz blisko.
Cytat
To jak to jest ? Czyli nie spotykali się tylko na seks ? Masz dowody na to, że nie było to tylko łóżko, a w to wierzysz, bo tak Ci powiedziała ? Wiedziała, co łykniesz; ogarnij się.
Cytat
Niezłą cenę zapłaciłeś za jej romans, wie, że to dzięki niej się rozwaliłeś i mogłeś osierocić dzieci ? Pewnie nie wiedziała, ze ją kochasz, no ale jak z jej powodu mało nie straciłeś życia wypadało przestać się z gościem spotykać; Myślisz, że tak szybko by z nim skończyła, gdybyś ją prosił? Czemu wcześniej nie zakończyła znajomości ? Dwóm samcom na niej zależy, jeden i tak się zwija a ten który z nią zostaje mało się przez nią nie zabił. To cholernie dowartościowujące; kto by tak nie chciał. Wciąż to ona rozdaje karty !
Cytat
Tak, bardziej by się pilnowała, żeby się nie wydało; Nie przypuszczała, że przez to może stracić ojca swoich dzieci. A skoro jesteście ,,na językach to znaczy, ze miała gdzieś dyskrecję. Liczyła na to, ze jak się wyda, to i tak spadnie na 4 łapy i tak się stało;
Cytat
Ty się lepiej dowiedz co znaczy dla niej, ze kocha, co to za frazes ?; Skoro te impulsy są dla niej niezrozumiałe, to ciekawe życie Cię czeka w tym jej kochaniu.
Starasz się, żeby było jak dawniej. W sumie udajesz, ze nic się nie stało. Żony tłumaczenia świadczą, że nie wyciągnęła wniosków, a to jest warunek. Playboy, Impuls, tylko seks ? to jakieś jaja. Tak to mogła zapomnieć się raz, to ile tych impulsów było? Policzyłeś?.
Jak masz się przy niej czuć bezpiecznie ???? żyjesz w ciągłej niepewności. Stracisz ją z oczu, znów będzie miała serię impulsów póki się nie dowiesz, będzie po staremu . Mówisz, że się stara, jak się stara, zapewnia Cię frazesami, które nic nie znaczą? Udowodniła Ci, ze wie co się z nią stało i że to już ją nie rusza, przerobiła to i jest odporna? NIE !! Ona nic nie musi, Ty musisz jej zdaniem się z tym pogodzić, dostosować bazując na kicie, że nie było uczuć, że to tylko dziki seks, jakby to miało łagodzące znaczenie;
Można stwierdzić, ze Twojej żonce się upiekło, jaką cenę zapłaciłeś i płacisz wiemy, a ona? ; za chwilę Ty będziesz winien, że wam się nie udało. Ona nie wie co czujesz i czego potrzebujesz, jaja sobie robi, a Ty na to pozwalasz. Zrobiła tylko to co musiała, żeby to jakoś wyglądało. Chyba to ona rządzi w waszym związku od zawsze, bo łykasz wszystko. Pamiętaj, gdyby nie darła się w tym hotelu jak samica w rui, nie wydało by się, nie miał byś wypadku; nie straciła by wizerunku, więc i nie żałowała by niczego.
Możesz pogodzić się z tym co się stało, ale bez jej szczerości i wysiłku to niemożliwe i wcale nie chodzi o przyznanie się szczegółowe do tego co z nim robiła, bo to już była konsekwencja, Fajnie jej było, żonie żałujesz ?;
To nie jest koniec świata, ale musisz z nią w końcu złapać jakąś bliskość;
Komentarz doklejony:
To tak wyglada, jakby to żona nosiła spodnie i miała większy poziom testosteronu, który ją rozpiera. Facet wzdycha i wierzy w bliskość, miłość, a żonka nie fantazjuje, inaczej widzi te sprawy, od czasu do czasu musi sobie porządnie ulżyć na boku, bo taka natura
Cytat
Gdybyś Ty Yorik był czujny zamiast mnie, nie musiałabym wytluszczać milordowych wulgaryzmów.
Nie widzę wciąż upomnienia dla milorda, miast tego jest zarzut o propagowanie.
Co się stało z tym kiedyś prawym Yorikiem?
btw, po Twoim ostatnim poście autor niechybnie będzie musiał podwoić ilość psychotropów które i tak już bierze. Nie wstyd tak kopać leżącego?
O ile dobrze pamiętam Ty swojej żonie wybaczyłeś choć nie wiem czy miałeś więcej podstaw do tego niż Robertus...chyba że to już nieaktualne, stąd taka negatywna postawa. No wprost zło wcielone ta żona Robertusa!
Oj Yorik, Yorik...
Gdy pojawiają się tu kobiety zdradzone próbują tego samego się chwytać. Bo wtedy myśl, że zdradzili bo chcieli boli mniej. Wina jest dzielona na zdradzaczy jest winą pomniejszoną, a przecież to nie lowelas żony ślubował ci miłość wierność i uczciwość małżeńską.
Też nie kupuję wersji, że to tylko seks ich połączył, choć sądząc po hotelowych odgłosach, żona Robertosa lubi ten "sport".
Robertos skoro według ciebie było między wami tak dobrze to dlaczego zdarzyło się to, co się zdarzyło?
Gdyby była miedzy wami ta bliskość i intymność nawet największa "pała" w mieście nie miałaby szans.
Powtórzę jeszcze raz: zaklinasz rzeczywistość. Boisz się otworzyć oczy i zobaczyć prawdę.
Cytat
No, ale sam się położył. To nie moja wina, ze nie chce wstać.
Psychotropy bierze, bo pomagają mu zaklinać rzeczywistość. Ile można przed czymś uciekać i mieć mętlik w głowie ? Dostał świetne sugestie, jak ma sobie radzić z traumą, ze swoimi emocjami. Są jednak do realizacji, gdy sprawa jest zamknięta, niewiele się już doda, a problem leży po stronie wyobraźni zdradzonego. Najlepiej działa przy rozstaniu, gdzie czynnik traumy bezpośrednio nie drażni, nie wzbudza wyobraźni. Gość na terapii może nawet i dobrze zrobił, chciał Robertosa ściągnąć na ziemię, ale go nie przypilnował i poszedł w swoje wyobrażenia; a że nie bardzo mają się do rzeczywistości, ciągła huśtawka.
Cytat
Dobra uwaga. Podstaw? Żeby z kimś zostać i dalej próbować iść przez życie? Nie ilość się liczy, tylko jakość. U każdego jest inaczej. Nie bierze się pod uwagę samej zdrady, bo to jest bardzo niedojrzałe. To tylko migawka, choć bolesna, bo uderzająca w ego, które czym innym lubi być karmione;
Samą zdradę dość łatwo wybaczyć, dużo gorzej z tym co przy okazji odsłania. Zaburza głupie wyobrażenia o idealnym świecie, czyjejś i swojej wartości. Ciężko się z tym rozstać.
Ludzie myślą, że tworzą jeden wspólny świat w którym żyją, okazuje się, że tak naprawdę są dwa różne, które w jakimś stopniu się tylko zazębiają. Trzeba to określić. To może być szok! Możemy żyć w wyobrażeniach sprzed kilku, kilkunastu lat, każde w swoich;
Widać dużo lepiej na czym polegał związek, jakie miał dobre i złe strony. Nie można przed tym uciekać. Trzeba zweryfikować wiele ważnych rzeczy od nowa, zobaczyć ile się przeszło razem, gdzie jesteśmy i czy dalej będzie nam po drodze; Problem w tym, że dopada nas to z nienacka, mając jakieś plany, wyobrażenia, marzenia, wcale takiego rozliczenia nie planowaliśmy; a musimy je jeszcze robić z jęczącym ego, które szuka jakiegokolwiek sposobu na ulgę;
Meritum, inny układ:
- nie brałem psychotropów, żeby nie fruwać między niebem a piekłem, wolałem mieć czysty umysł i zostać na Ziemi. Zdrada towarzyszy człowiekowi od wieków, jest powszechna, więc powinna być traktowana jako prawdopodobny element życia, a mało kto nie jest zaskoczony. Jesteśmy gatunkiem rozdzielnopłciowym ciągnącym do siebie, miksowanie jest powszechne, tacy jesteśmy. Inni wytrzymali na trzeźwo, nie chciałem być gorszy.
- szkoda mi było wyobrażeń z przeszłości, ale nie sposób było stać w miejscu na siłę; Biorąc pod uwagę zmienność nastrojów i sytuacji, nic nie zakładałem. Niewiele, ale próbowałem zaklinać rzeczywistość, to odruch. Tacy jak Milord czy Rekonstrukcja postawili mnie do pionu. Nawet nie wiem czy ich za to lubię, chyba nie
- ktoś mi doradzał pozycję żebraka, powiedz, że wybaczasz, pokaż, ze jest ważna, ze jesteś lepszy od gościa, staraj się i nigdy już nie wspominaj o zdradzie, nawet, gdybyś wychodził z siebie, bo odejdzie. Zrobiłem odwrotnie, jeśli wytrzyma ostre tornado, będzie dobrze, jeśli nie, nie ma czego żałować, roztrząsanie zdrady szybko mi się znudziło, nie można wypominać w nieskończoność, bo to nie daje normalnie życ; a słowo wybaczam nic nie znaczy, jeśli tego nie widać, więc po co mówić i za szybko robić komuś nadzieję ?;
Cytat
Jakie zło? Przecież nikogo nie chciała krzywdzić ani porzucać, a tylko zaszaleć, poczuć, że żyje. Dyskretna nie była, więc cierpią Ci, którzy mieli o niej inne wyobrażenie. Teraz to jej szkoda, bo fajnie było, a tu nagle gleba i długo to się będzie za nią ciągnęło i ograniczało.
PS;
Elixa, musiałaś ?.., jak mus to mus
Ja upomnienie milorda widzę, jak będzie uparty, dostanie ostrzeżenie, może nawet dwa.
Zarzut o propagowanie? A widzisz..Chyba nie chcesz odpowiadać za współudział ?
Cytat
No to jak nie daje rady i się "położył" to może należałoby mu pomóc się podnieść, zamiast przyduszać go nogą do gruntu i patrzyć na niego z wyższością? Co z empatią? Wszak byłeś w na jego miejscu kiedyś.
Nie Twoja wina jak on sobie radzi, ale Twoja wina co mu podsyłasz w swoich sugestiach. Za to należałoby wziąć odpowiedzialność i mieć na uwadze konsekwencje.
Cytat
U każdego jest inaczej.
Na podstawie kilku postów autora, niektórzy, z tego forum mogą ponad wszelką wątpliwość napisać, że żona Robertosa nie dość się stara, że udaje, że jest oszustką, że nie ma dobrych intencji, a on sam jest naiwny jak dziecko we mgle. A przepraszam bardzo, skąd taka pewność? Ktoś ma szklaną kulę, ma dar jasnowidzenia? To klasyczne podcinanie skrzydeł.
Cytat
No właśnie, sam musiałeś ocenić i zdecydować. Chciałbyś by inni za Ciebie decydowali? A tutaj niektórzy chcą decydować za autora wątku.
W swoich przypadkach nie mieli okazji do podjęcia decyzji, bo ich zdradzacze nie dali im takiej możliwości więc frustracja sięga zenitu i dokonuje się projekcja na czyjąś zdradzaczkę czy zdradzacza.
Suchy 64-
Cytat
Dobrze ujmuje cel porad i ich zakres Suchy64. Bardzo mi się podoba takie podejście. Jest za czym podążać, taki wzór naśladować.
Komentarz doklejony:
milord-
Cytat
Czy ty milord masz jakieś optymistyczne wieści do przekazania autorowi wątku czy tylko te pt. jak znam życie? Dodać powinieneś jeszcze: jak znam swoje własne życie, wtedy obraz Twoich intencji byłby pełniejszy.
Jeśli wierzysz w moc fetyszy oraz tylko i wyłącznie je obarczasz winą za to, że Twoja żona zboczyła, wszak "hindolem" nie jesteś i nie będziesz
Poza tym wciąż żadnych refleksji na temat wulgaryzmów napisanych przez Ciebie.
Zawsze jesteÅ› taki bezrefleksyjny?
Nie wspomnę o przeprosinach dla autora wątku. Należałoby zastanowić się w jakim stanie emocjonalnym tutaj przybył i w jakim może być po takiej lekturze.
Spektrum ludzkich zachowań jest o wiele szersze, niż by paru przedmówców chciało przyjąć do wiadomości.
Z lektury tematu (psychologii) wiadomo, że taki stan chemicznego "zakochania" może dopaść osoby nawet z przyzwoitym kręgosłupem moralnym. Zachowują się wtedy jak ćpun który zdaje sobie sprawę, że coś niszczy, ale przestać nie może. Zdawałoby się, że miłość do dziecka będzie dla kobiety wartością nadrzędną, ale pierwsze praktyczne zastosowanie daktyloskopii w kryminalistyce dotyczyło przypadku gdy kobieta zabiła dwoje swoich dzieci, bo kochaś nie chciał kobiety z dziećmi.
Po jakimś czasie takie osoby wracają z tego hormonalnego obłędu na ziemię i jak najbardziej widzą przed jaką kupą gruzów stoją. Czasem boją się do tego przyznać (nawet same przed sobą, wypierają) i brną dalej byleby tylko nie stracić twarzy.
Moim zdaniem, kto napaskudził ten sprząta. Po prostu nie wyobrażam sobie by szło to zrobić za kogoś. Oczywiście można próbować, ale wtedy zdradzony będzie obciążony nie tylko przerobieniem samej zdrady, ale i sprzątaniem; a to nie tyle się sumuje co potęguje.
Widzę to w postach Robertosa. Ja to przeżyłem tak, że dwa razy byłem w "drodze na drugą stronę". To się może bardzo szybko rozchuśtać od stanu depresyjnego (nie depresji) po psychozę z trendami autodestrukcyjnymi.
I jak napisałem; gdybym dał po twarzy i wywalił za drzwi byłbym już po żałobie i na prostej. A tak codziennie spotykam się z osobą której pobudek postępowania nie znam i do końca nie rozumiem, a ona unika tematu jak diabeł święconej wody pozwalając dojrzewać moim pschozom. Tego żaden terapeuta za nas dwoje nie załatwi. Tak pozatym, do rany przyłóż. Mógłbym postawić klocka na środku pokoju i dalej byłbym najukochańszym mężem. Tylko, że ja tak nie chcę.
Przy czym muszę dla Robertosa dodać, że ja miałem dosyć głęboki wgląd w gruchanie tych gołąbków; domowe komputery trochę zdradziły (przetrzepałem je, jak moja pani chciała mi koniecznie wmówić, że "oni to tylko na kawę, do kina i co najwyżej za rączkę". Wyszło oczywiście, że za kutaska.
Ach, wiele by pisać.
błąd popełnia zdradzająca kobieta, która przyłapana na gorącym uczynku, na kłamstwach próbuje potem (jak kurz opadnie) ratować małżeństwo, próbuje sobie wmówić, że swojego męża, którego nie szanuje i zdradza to jednak kocha
g..no prawda, gdyby kochała nie pojawiłby się kochanek
i siedzi potem taka i beczy i twierdzi, że kocha obydwu i że nie wie co ma robić
trzeba wybrać nową miłość, bo stara nie istnieje, gdyby stara miłość istniała nie byłoby miejsca na nową
błąd popełnia zdradzany mąż, który wierzy w skruchę, we łzy zdradzającej i pozwala jej wrócić, pozwala mieszkać w swoim domu żmii (może dlatego że ją sam wyhodował)
śmiem twierdzić, że w przypadku zdrady najlepsza jest opcja "zero", kończymy stary związek i zaczynamy od nowa (niekoniecznie z tym kochankiem, który do zdrady posłużył - czasami to tylko papierek lakmusowy toksycznego związku)
...
pod pojęciem zdrady rozumiem długotrwały związek emocjonalny, którego następstwem jest cielesna bliskość (uprawianie seksu z przypadkową osobą po pijaku na jakiejś imprezie po czym ma się kaca moralnego 100 razy większego niż alkoholowego za zdradę w tym kontekście nie uważam, znaczy się nie za taką zdradę, która nakazywałaby zakończyć bieżący związek)
zdrada to świadome i intencjonalne zawiedzenie zaufania danego przez drugą osobę - czy można to wybaczyć? tak wybaczyć żeby to nie miało wypływu na późniejsze wspólne życie?
Sensowniej pisze Domator, choć nie uwzględnia moim zdaniem, że "miłość niejedno ma imię". Kochanka można "kochać" chemicznie (oj te "motylki w brzuchu"
Albo, mąż to mąż, a być może pani chciała np. (neutralnego) dowodu, że dalej jest coś warta na rynku matrymonialnym? I co zrobisz z takimi psychozami atrakcyjnej kobiety która wmawia sobie, że jest nieatrakcyjna?
To jak z pewnymi babkami o figurze tyczki grochowej które dalej się na siłę odchudzają.
Czy w omawianym przypadku chodziło jedynie o seks? Nie wiem. To pani powinna się zastanowić, ale osobiście w to nie wierzę. W mojej ocenie kobiety "płacą" w ten sposób za poczucie bycia wyjątkową.
Literatura zna też przykład fanek zespołów muzycznych, które nie mogą liczyć na nic więcej poza numerkiem pomiędzy flaszką, a kreską, a mimo wszystko podróżują za swoimi idolami. I o co im chodzi? O dobry seks na toalecie z pijanym ćpunem?
To takie sobie dywagacje. A obserwując forum widzimy, że wiele kobiet które osiągnęły jakąś stabilizację, mąż, praca, dzieci, dom itd. nagle odwala numer jak niedojrzała nastolatka (bo o tym mówimy; schematów zdrad jest więcej).
Czy w takiej sytuacji ma wybrać "nową miłość"? Trochę trudno, bo jak "sprawa się rypnie" to pani schodzi (spada) z obłoków na ziemię, znaczy motylki sp... na drzewo i szybko dojrzewa od tej nastolatki do kobiety i widzi, że motylki to jedno, a to co ma do stracenia, to budowane przez lata, to drugie.
Ja zwykle staram się jakoś "po okręgu" napisać, żeby nikt nie poczuł się urażony, ale to nie jest chyba dobra metoda! Urażeni i tak się czują, a ja pozostaje z wrażeniem, że rozmawiał "głuchy ze ślepym o kolorach"...
Chyba jednak lepiej walnąć jak Ty to zrobiłaś i nikt nie ma wątpliwości, co miałaś na myśli
Pospisuje się obiema rękami pod Twoim tekstem. Howgh!
M.
Komentarz doklejony:
Oczywiście miało być "podpisuję się"... Przepraszam... Wieczór już i zmęczona nieco jestem...
Do czasu dopóki nie pojawi się ktoś i coś, co przebije tamte doznania.
Założenie jest rzeczywiście proste żeby nie powiedzieć że umyślnie spłaszczone, bo nosi w sobie całkowicie błędną informację a mianowicie taką, że dla przeciętnej kobiety siła orgazmu jest jedynym kryterium służącym ocenie przydatności mężczyzny.
Jest ten mężczyzna, póki inny go nie przebije.
Drogie panie, która myśli tak samo?
Namiętność owszem jest szalenie istotna, lecz jest zaledwie częścią składową tego co stanowi o wartości i sile związku. No chyba, że ktoś samym seksem żyje.
Rekonstrukcjo, nie wierzę Ci. Jesteś delikatną i wrażliwą kobietą.
To co piszesz to zwykła poza.
Komentarz doklejony:
ps. czyżbyś chciała panom dokopać?
Tak, byłem całkiem dobry w mydleniu sobie oczu, ale to już historia. Osoby zdradzające pisały i tu na forum, że tamte odloty asocjują w tej chwili z konfrontacją z ruiną swojej egzystencji. W takich okolicznościach majtki szybko potrafią podeschnąć.
Oczywiście nie możemy generalizować, każda osoba jest inna, ale wątpię by w chwili obecnej pani Robertosa poleciała gdyby jej amant gwizdnął. Po prostu w tej chwili ma świadomość co może stracić, której absolutnie nie miała wcześniej.
Widzisz, wtedy była podniecająca tajemnica, poczucie bezkarności, jakiś amant którego sobie wykreowała na bóstwo, które to bóstwo się do niej schyliło; afrodyzjaki dla pensjonarki. Przecież chyba nie powiesz, że żul spod pobliskiego monopolowego z dwukrotnie większym sprzętem da więcej dobroci, od Włocha z Mirafiori (mam nadzieję, że jarzysz piosenkę).
Cytat
Oj, to jest nadawanie jakiegoś szczególnego znaczenia dla seksu i jego jakości. A życie jest tylko życiem - nie da się całe życie żyć tylko jakąś ambrozją. Mało - od nadmiaru... :_jezyk
Nawet jak się kiedyś jej skosztowało, to co najwyżej buduje skalę... odczuć i wrażeń, ale jest dość nieistotne.
Tu pojawia się jakby model istniejącego zagrożenia, że niby ktoś może być w tym fedrowaniu lepszy?
Guzik nas to obchodzi drogie panie!!!
Dla nas liczy się to, że sami możemy sobie nieźle pofedrować.
Czy ja muszę być supermenem, by móc to robić?
Z takim wykreowanym problemem, że niby popadamy w dyskomfort, że przed nami mógł być ktoś, kto robił w tym lepiej - co w tym założeniu tylko powoduje, że rura mięknie i nie chce się być z drugiej ligi
Tu nie ma czasu na takie głupoty, gdy się fedruje - bo tu sobie też robimy dobrze, a tylko przy okazji, żeby nie wyjść na egoistów... :cacy
Dla nas samców kobieta jest wyłącznie do fedrowania potrzebna i do dzieci, czasem do gotowania, a nie do jakiś dylematów, czy ona nas czasem nie porówna z innym swoim doświadczeniem. Tak, porówna potem... a potem ma znaczenie, że jest potem, i to my WCZEŚNIEJ sobie zrobiliśmy dobrze, a reszta... to jest wtedy co najwyżej jej problem, gdy sobie robi z tego jakiś problem.
Wyjaśnię na modelu.
Kupiłem nową używaną Toyotę. Guzik mnie obchodzi, co o moim stylu jazdy myśli sobie teraz Toyota, jakie ma porównania ze stylem jazdy jakiegoś Niemca, od którego ją kupiłem. Od czasu, kiedy mogę do niej wsiadać, olej w niej zmieniać i płyny
Wsiadam, jadę, zapinam, korzystam - i niewiele więcej się będzie tu liczyło. Ptak mi ją obsra - pojadę najwyżej na myjnię, ale nie będę się takim głupim zdarzeniem katował... Drzwi ktoś przerysuje - to nie będzie to powodem likwidacji auta... pryśnie się nowy lakier, i jedzie się dalej!
Mówicie, że jest ciągle ryzyko, że może będzie chciała mieć z kimś, w jej chłodnej kalkulacji, lepiej. Ale to ryzyko istnieje zawsze i z każdą kobietą bez wyjątku!!!
Ale dla niej ma się taka zmiana zwyczajnie nie opłacać. I to nasza w tym głowa, jak to uczynić. To musi być nasza pełna oferta: nasza pensja, pozycja, konto, karta, dzieci, rodzina, seks, zakupy, kino, teatr.... itd - bo to zbuduje życie kobiety, której dla głupiego seksu przez chwile, ma się nie chcieć tego wszystkiego rujnować. I wiele pań po zdradzie, same do tego dochodzą. Sięgnęły po gwiazdkę z nieba, ale nie warto było. Bo co jej po mokrych majtkach jakiś wspomnień?
Mokre majty tylko...
Cytat
Zaszufladkowanie do negatywnych komentarzy, jako jednego z wielu;
Rekonstrukcja,
Cytat
Brawo!. Celowe spłycenie, sprowadzenie zdrady do zaspokojenia chcicy, z użyciem wulgaryzmu, żeby móc podważyć i wydrwić życiową decyzję, którą podjął Suchy;
Dla mnie to pośredni atak personalny, jako odpowiedź na urojony atak na swoją osobę;
Cytat
Maraykee
Cytat
Brawo, brawo, Tobie też..:-)))
Hmm..wspomnienia, drżenie kolan, wilgoć w majtkach, no nie sądziłem.. :-)
Elixa,
Cytat
Też jestem ciekaw, czy wszystkim kobietom tylko jedno w głowie, zaspakajanie zwierzęcych żądzy. Czy może tylko tym niewyżytym, które dawno się nie darły z rozkoszy?
Ramirez,
Cytat
Nie wszystkie są dobre z rachunkowości, choć się starają. Co z emocjami, uczuciami, którymi podobno kobiety się głównie w życiu kierują
Nie wszystkie są wyrachowane, a wiele z nich dla miłości jest w stanie poświęcić wszystko;
Rekonstrukcja,
Cytat
Czyli rację mają Ci faceci, którzy traktują kobiety tylko, jak tyłki do chędożenia i dbają tylko o to, by je jak najlepiej wychędożyć, bo reszta niewiele się liczy, samice i tyle ?
Przepraszam, może się mylę, ale czy to nie jest trochę prymitywne podejście do sprawy?
No, ale skoro kobiety tak twierdzą, powołując się na podobno proste założenie i punkt widzenia kobiety, to musi tak być
Czasami rezygnując z hipokryzji, niechcący, którejś uda się powiedzieć prawdę;
Tak na serio, gdy weźmiemy całokształt dostarczanych emocji i wrażeń wraz z wyobrażeniami, to zgadzam się. Kobiety bardzo często wszystko porównują, oceniają, wracają do przeszłości w której im było cudownie i nawet ją idealizują.
Przebicie tych emocji, to ważna sprawa. Czasami już wystarcza to, że coś się wyda, czasami bardzo ciężko je przebić, ale to możliwe.
Nie wszystkie są wyrachowane, a wiele z nich dla miłości jest w stanie poświęcić wszystko;...."-tak,najbardziej siebie,co tu często widać.
Cytat
No a nie ?
To proste jak drut, tylko w niektórych kobiecych główkach się to nie mieści, co też dobrze widać na tym forum
Ważne są tylko ich potrzeby i pretensje o ich niezaspakajanie, facet jest tym złym, jeśli nie chce się dostosować;
Skoro taka uważa, że dom pies i kot, niewyrzucone smieci są ważniejsze od faceta, hierarchia wartości jest taka a nie inna, bo ją narzuca i nie ma dyskusji, to powinna być szczęśliwa, że to na czym jej do tej pory najbardziej zależało wciąż ma
A jakoś nie jest. Potem jakieś dziwne jęki, płacze, histerie, że facet gdzieś tam braki sobie uzupełnia, a wszystko było ważniejsze niż on. Ona tego nie widzi. Kobieta nawet wtedy nie potrafi spojrzec w lustro, idealizuje siebie, wylicza dla faceta rzeczy nieistotne, nie widzi związku z niewdzięcznością, dziwi się strasznie. Było przecież dobrze, a nawet idealnie, no było- ale jej
Potwierdzenia swojej idealności szuka u kobiet podobnie ślepych do siebie, często powielających ten sam los, to też jest smieszne;
Większość kobiet niestety sama niszczy bliskość z facetem (bo na ogół na początku jest), jest głucha na niego, bo ona wie wszystko lepiej, myśli, że wszystko kontroluje, ze jest sprytniejsza, faceta uważa za prostą konstrukcję, a potem nagle ma pretensję, że tej bliskosci nie ma.
Niektóre to dopiero otwierają oczy, jak już faceta nie ma
A po czym poznają, że faceta nie ma? No właśnie, właśnie....
Śmieci nie wyrzucone, okazja, zeby komuś pogderać, a tu nie ma komu. No i bieda.
No przeciez prały, gotowały, sprzątały, dziećmi się zajmowały..itd...;więc facet powinien być szczęśliwy, a on uciekł do innej; Nienormalny jakiś, łajza niewdzięczna.
Cytat
Nox
Coś w tym jest. Ja bym dodał "wiele kobiet na własne życzenie ...". Bo się wstydzą, że po dziecku "gorzej" wyglądają, bo z mężem nie wypada itd. itp. I dopiero z wyidealizowanym kochasiem puszczają im hamulce.
Moja pani na seks nie narzekała. Raczej o kochasiu się wypowiedziała, że seks był niesatysfakcjonujący i gość "miał małego fiutka". Za to po tym nie ma problemu akceptować to co lubię i co wcześniej akceptowała jedynie od wielkiego dzwonu i co jej też sprawia przyjemność.
Suchy, zastanawiałem się czemu tak jest?
Może rutyna ? nie wiedzą, że odbiór zależy od nich samych.
Nowemu facetowi łatwiej wprowadzić kobietę w stan zaintrygowania, podniecenia. Chcą sprostać temu, co on w nich widzi. chcą być idealne pod każdym względem. Nie chcą wyjść na takie z ciemnogrodu, bo nie chcą stracić w jego oczach. Mężowi łatwo odmówić czy go zbyć, że coś nie sprawia przyjemności, nie ma ochoty itd..;po co się wysilać, nie muszą imponować. Wiedzą czego nie lubią i już, koniec tematu. Nie starają się odnaleźć w czymś przyjemności. Są zasuszone i nieświadome siebie.
Z kochankiem się starają i przez przypadek odkrywają, że coś może być dla nich bardzo przyjemne, chcą tego, a wystarczyło zmienić myślenie, obraz siebie i uruchomić trochę wyobraźnię.
Faceci zimnych i drętwych kobiet chcą, żeby ktoś je rozruszał, bo sami nie są w stanie, próbowali wszystkiego; Jest ryzyko, że jak taka odkryje przyjemność, nie będzie jej łączyła ze swoim nastawieniem, a magiczną właściwością nowego faceta, to pójdzie w długą.
Cytat
to najprawdziwsza prawda, to co się wyprawia z kochankiem ma się nijak do tego co się robi z mężem, z kochankiem można coś lubić a z mężem się tego nie lubi
zacznijmy od tego, że "nowy facet" zna ją z "najlepszej strony", a ona jego nie zna ze strony "aromatycznych" skarpetek wkładanych do pralki.
Z partnerem ma się mnóstwo codziennych problemów które w "motylkowym uniesieniu" po prostu nie występują i dlatego mąż zawsze będzie na przegranej pozycji jeśli pani oprócz chcicy nie wykazuje się odrobinką rozsądku.
w optymalnym przypadku na początku z mężem (in spe) jest "podrywanie", jest tajemnica, są oczekiwania, są hormonki i motylki w brzuchu. To sprzyja osiąganiu orgazmów.
Z samej natury rzeczy hormonki po jakimś czasie przestają buzować i związek dwojga ludzi przechodzi w inną fazę. Oczywiście nie wyklucza to udanego pożycia, ale zawsze wkrada się jakaś rutyna, dzieci za ścianą i teściowie czy sąsiedzi piętro niżej.
W tej sytuacji pojawia się rycerz na białym koniu obiecujący odloty jak za dawnych czasów. I nie mówię wcale o kiepskim seksie z mężem"po piwie i na brudno", to nie klasa związków takich jak mój czy Robertosa.
W wielu przypadkach pani idzie na całość i po paru latkach hormonki znowu przestają buzować i cykl się powtarza. Widzimy to na przykład często w showbiznesie, ale i jak się przyjrzymy i w otoczeniu.
Inną sprawą jest, że panie na mężów chyba jednak odruchowo nie wbierają najlepszych ogierów, choćby dlatego, że zgodnie z biologami ewolucjonymi priorytetem kobiety jest wychowanie własnych (tzn. kobiety) dzieci (niezależnie czy nudnego męża, czy bożyszcza na boku). Podobnie działa to ponoć i w drugą stronę. Panowie chętnie przelecą super laskę, ale na żonę wybierają jednak te mniej seksowne; by nie mieć partnerki za którą szaleje się całe "stado", której trzeba na okrągło pilnować (ale jak gdy trzeba iść ubić mamuta) lub na okrągło dobrze "zabawiać", tak by być ciągle obecnym w jej drogach rodnych (ta pieprzona ukryta owulacja :niemoc )
Czy tylko kobietom, które zdradzają należy przyszyć łatkę łatwych ździr, a facetom napisać, że "no tak zrobiłeś błąd, kryzys wieku średniego, albo kobieta za mało seksu dawała to i zdradzić miałeś prawo"?
bynajmnie nie, ale nie mam zamiaru pisać tutaj książki. Oprócz tych zachowań "pierwotnych" mamy bogatą "warstwę kulturową" która też determinuje nasze postępowanie i odczucia. Również to, że coś opisuję wcale nie oznacza, że się z tym identyfikuję czy pochwalam. W końcu to moja pani poszła w tany i przyprawiała mi 9 miesięcy poroże, lecz nie piszę, że jej jedynie hormonki zabuzowały, szukała lepszego materiału genetycznego i wszystko jest ok. Wręcz przeciwnie.
Po prostu w procesie "przerabiania" zdrady powinniśmy (tak myślę) zastanowić się nad wszystkimi aspektami naszego "ja" i "my".
emigrant
Fakt że zdrada jest dla wielu z nich chęcią dowartościowania. Jednak w relacjach my-oni swoją wartość znają i niestety to my byliśmy tymi "po których chodzono".
Robertos ja ze swoimi demonami walczyłe bardzo długo. Czy wygrałem? Nie wiem . Czasami myśli wracają nie tak natrętne, nie tak rzeczywiste ale wracają. Fakt moja wiedza na temat zdrady była dużo większa od Twojej. Mi o uniesieniach małżonki nikt nie musiał opowiadać.
Odnośnie "noszenia szkarłatnej litery". Mieszkam na małym osiedlu pod dużym miastem gdzie każdy wie o każdym wszystko. Tylko co mnie interesuje zdanie obcych ludzi. Bardziej martwi mnie to że kiedyś dzieci dowiedzą się czegoś od życzliwego.
Podejrzewam ze wiem co Ciebie męczy. To co męczyło mnie jak mogłem być tak mało ważny, ja, dzieci nasz świat. Dobra rada patrz na to co jest tu i teraz. Żyjąc tym co bylo zajeździsz się. Zajeżdzałem się tak b. długo.
Też miałem etap znajdę odreaguję i prawda tkwiąca głębiej: JA TEŻ MOGĘ. Mogłem nie chciałem i nie żałuję chociaż niektórym to pomaga. Oj Robercie nie wiesz nawet ile miałem takich nocy gdy zostawałem sam z myślami. Nie kreuj obrazów gdy już ich nie ma nie warto albo dajemy im szansę albo skończy cyrk. Dręczenie jej/jego latami nic nie daje po prostu karmimy naszego wilka.
A dlaczego? Pokaż mi jednego który wie. Ja nie wiem może mam pewne teorie ale pewności nie mam.
Nox, po prawej stronie klawiatury masz taki trochę większy klawisz- ,,Enter". Przyciśnij czasami, nawet dwa razy, gdy zaczynasz nową myśl. Błagam. Yorik.
Cytat
Suchy przesadziłeś
Annahelena ma racjÄ™. JesteÅ› bezduszny. odzierasz wszystko z magii
Fakt Nox też słyszałem o:
Cytat
Zdradzi osoba niepewna miłości partnera by jej poszukać i zakompleksiona gdy trafi na dobrego bajerantaZdradzi osoba niepewna miłości partnera by jej poszukać i zakompleksiona gdy trafi na dobrego bajeranta
słyszałem też o Yeti i Megalodonie
Ile takich przypadków znacie? Ile było na naszym forum. Promile śmiem twierdzić. Te które znam to Panie które żyły z normalnymi facetami. Dziewczyny które całą energię poświęcały dla mężów rodziny domu.
Nie no NOX nie uwierzę że kobieta idąca z rasowym trollem do wyrka który bedzie wiedział gdzie i jak dotknąć przeżyje orgazm. Do tego potrzebna jest jednak fascynacja. Zosia samosia też gdy sama zabiera się za siebie nie myśli o klepaniu kotletów.
Ważne są elementy o których mówisz ale bez całości układanki to niczemu nie służące elementy. Takie "łajzy" to łowcy zarówno damskie jak i męskie. Zwróćcie uwagę ilu z nich ma za sobą związki z mężatkami/zamężnymi. To w gruncie rzeczy łatwy łup. Aby nie umniejszać roli naszych partnerów - łup równie chętny do urozmaicania związków. Wię u masz rację w jakiś sposób ich wynajdują.:niemoc
Cytat
Otoż to! Prawda najprawdziwsza.
Dodałabym, że trzeba nie tylko trochę wyjść, ale wręcz koniecznie bardzo wyjść poza własne doświadczenia.
Yorik tym ,,błagam"czuję się przywołana do porządku.
Cyt z Yorika
"Brawo, brawo, Tobie też..:-)))
Hmm..wspomnienia, drżenie kolan, wilgoć w majtkach, no nie sądziłem.. :-)"
Mam pytanie do moderatorów tego portalu;
Czy ten facio przestanie w końcu obrażać ludzi? A mnie w szczególności! Nie chcę z nim wchodzić w jakieś jałowe i pozbawione treści dywagacje, ale chyba ten portal schodzi poniżej jakiegoś poziomu. Przypominam, że dostałam kulkę za użycie słowa "spieprzaj", a ten gościu obraża do imentu np. mnie i nikt jakoś nie reaguje!!
Może podajcie do publicznej wiadomości, że jest to portal dla ludzi o poziomie Yorika, aby mogli się wyżyć i pławić w plugawieniu innych, a reszta to tylko dymna zasłona.
M.
Cytat o mokrych gatkach i wilgoci tu i tam.
Jeszcze jeden zwrot w stylu "facio" zaliczysz kulę. Musiałem zadać sobie trochę trudu i zobaczyć za co zaliczyłaś ostrzeżenie.
Jeżeli masz problemy z pamięcią przypomnę. 1-sze za atak i chamskie zachowanie (masz to w śmietniku wycinek radosnej twórczości). 2-gie za recydywę bezpośredni atak na usera. Zadziwiający dar do zmieniania faktów. Swoją drogą na oba przyznane przez JW zasłużyłaś.. Mam nadzieję że pomogłem rozwiać Twoje wątpliwości.
Z pozdrowieniami
M.
To że zmieniamy nick nie znaczy że nie mam pojęcia z kim rozmawiam. Twoja wrogość, przytyki nic więcej żal, gniew że... pokazałem skąd Twoja "mądrość".
Standardowo, słaba pamięć brak odpowiedzi na pytania (dotyczy pytań innych userów nie moich). Dlaczego gdy jakiś czas temu 2 userki zadały proste pytanie "jak było u Ciebie" zniknęłaś lub zmieniłaś temat? Proste bo miało by się to nijak do udzielanych rad jak to trzeba się ze zdrajcą rozprawić.
Kiedyś jako poprzednie wcielenie napisałaś "nie Twój kaliber" masz rację nie jesteś moim kalibrem. Nie udaję wszechwiedzącego co będzie i jaki jest możliwy jedyny finał. Jedyną osobą mącącą w głowach (pomiędzy nami dwojga) jesteś TY. Moje rady wynikają z doświadczenia, Twoje ...z braku wyboru. Na nic nie miałaś wpływu i sama o tym wiesz.
Za zwrot "czasami się ktoś wpisze na poziomie, ale reszta... Powiedzmy sobie szczerze.. Nic sobą nie prezentuje..." - zaliczasz ostrzeżenie obrażasz innych userów tego forum
M.
Długo nie pisałem, ale nie miałem o czym. Musiałem sam przetrawić temat. Wczoraj złożyłem pozew o rozwód. Za dużo tego było.
Powiedziałem żonie. Jest w szoku. Przepłakała całą noc. Chce walczyć o nasze małżeństwo ale je nie czuję się już mężem. Dzieciaki kocham i ich nie zostawię. Ale moje uczucia do żony nie są takie jak przed jej zdradą. I chcę żeby wygasły całkowicie. Podjąłem decyzję, przestaję ratować złudzenia.
Sam nie wiem co gorsze, zdrada bo się ktoś zakochał, czy z chcicy, bo zwierzęca natura wezwała ?
Moje odczucie po złożeniu pozwu? Ulga i świadomością podjęcia trafnej decyzji.
..,,Jeśli faktycznie żałuje tego co zrobiła i kocha Cię, to przecież ona też bardzo cierpi...."-Amor ,a kto powiedział że muszą cierpieć razem ?,patrząc na siebie,obcując ze sobą to cierpienie mnożyć?
..,,. Pokochałeś kobietę, która nosi w sobie jakąś ułomność..."podejrzewam że pokochał kobietę która w jego wiedzy ,,tej" ułomności nie posiadała.
Komentarz doklejony:
Robertos nie chciałabym Cie w żaden sposób urazić, tym co pisze. Wiem , jak bardzo jest Ci trudno. I wiem jak bardzo cierpisz. Wiem jak okropnie boli. Wiem co znaczy obudzić się w środku nocy i czuć tą przeraźliwą pustkę wokół. Mówię o swoich doświadczeniach dlatego, że udało mi się wyjść z tego piekła złych emocji. Piekła bólu. I chce Ci powiedzieć, że można
Komentarz doklejony:
I jeszcze jedno, zdrada coś kończy. Związek trzeba zbudować na nowo. I po zdradzie można zbudować go, na o wiele głębszym zrozumieniu wzajemnym. Spadkiem libido bym się nie martwiła. Tym bardziej, że wraz z wiekiem gospodarka hormonalna zmienia się w każdym organizmie. Są ważniejsze i bardziej wartościowe rzeczy na świecie.
Mam pytanie ile trwał ten romans? Jak reaguje teraz żona?
Jeżeli złożyłeś pozew o rozwód to wskaż,że wyłącznie żona jest winna i walcz o to przed sądem + na twoim miejscu powalczyłbym o dzieci i wykopał wiaroułomną z domu. Jak teraz radzisz sobie z uczuciem do żony,jeżeli w ogóle istnieje coś takiego u Ciebie jeszcze?
Amor to wazne co piszesz ale ja juz nie potrafie. Mam wrażenie, że coś sie we mnie przelało, jedna opcja zwycieżyła. Żona ciągle prosi mnie o powrót. Obiecuje mi dać szczęście, że będzie jak na początku małżeństwa. Często rozmowy z nią kończą się tym, że płacze.
Ja już chyba nic do niej nie czuję. Denerwuje mnie to jej ciągłe zawodzenie. Ok. Żałuje i co z tego? Ja z nią zwyczajnie nie chcę już byc. Jak probuje sie do mnie przytulic to czuję swoistą irytację i zniecierpliwienie.
Może i można związek zbudować na nowo ale jak? Jak to zrobić gdy ktoś budzi we mnie irytacje i odrazę? Jak zakochac sie na nowo gdy ktos przestaje byc dla mnie atrakcyjny fizycznie i podważył już moje zaufanie? Czy mam odbudować małżeństwo i udawać że jestem szczęśliwym gdy niejestem a czuję się szczesliwy odliczajac dni do rozwodu? Notabene to juz 8 kwietnia - jej urodziny
Mam udawać że ją kocham? Czuję ze bym ją, siebie i innych oklamywał.
Bt92. Dzieci nie maja z tym nic wspolnego. Nie bede ich matce odbieral za to ze malzenstwo rozwalila. Nie wiem czy bede sie bawil w orzekanie winy.
dość późno znalazłem twój wątek i co ja bym zrobił na twoim miejscu?
Poszedłbym jednak w romans z inną, żeby się przekonać jak silne emocje działają podczas flirtu, schadzek i seksu z kimś innym niż małżonek.
Myślę, że jeżeli to sam przeżyjesz, to zrozumiesz dlaczego żona poszła w długą.
Jestem ciekaw jak ty byś się zachował, gdyby jakaś mokra, opalona, cycata Włoszka zakręciła się przy tobie :-) Nie wierzę, że byś się nie skusił. Myślę, że ludzi na co dzień tak często się nie zdradzają z powodu tylko i wyłącznie...braku okazji.
Komentarz doklejony:
AMOR napisała: "Pokochałeś kobietę, która nosi w sobie jakąś ułomność. "
No co ty Amor! Jaką ułomność? To naturalne, że pożądamy i wciąż szukamy. Wszyscy to mamy wpisane w geny. Nie wierzę, że Ty nigdy nie oblizałaś warg na widok innego faceta.
Komentarz doklejony:
ROBERTOS
to, że czujesz odrazę do żony, to wg mnie tylko taka twoja wewnętrzna gra. Ty chcesz ją ukarać rozwodem i swoim "odkochaniem" się. Wcale bym się nie zdziwił, gdyby jednak uczucia do żony za kilka miesięcy wróciły, ale wtedy będzie już musztarda po obiedzie.
Jesteś urażony, obrażony, bo przecież Ty jesteś taki kryształowy, tak ją kochałeś a ona zapragnęła przeżyć coś nowego. Coś czego nie miała wcześniej, więc tym bardziej atrakcyjnego. Myślę, że na jej miejscu większość innych kobiet...zrobiłaby to samo.
Może lepiej przejść do porządku dziennego nad tym, że wszyscy tak mamy i zdrada może tak naprawdę spotkać każdego. Również twoją małżonkę.
A może mają jakieś hamulce moralne. Uważasz, że wszystkich ogranicza popęd seksualny? Żałosne
Robertos - powodzenia
To, że nie trafiłaś jeszcze na nikogo przy kim straciłaś całkowicie kontrolę nad sobą, nie znaczy, że jeszcze nie trafisz. Chyba, że jesteś królową lodu, atrakcyjna i intrygująca nie jesteś, to już tak zostanie
Hamulce moralne czy jakieś tam inne, działają, do pewnego momentu;
Cytat
Hakaa jak masz szmal to płać później alimenty :cacy
Nie wiem czy chciało ci się czytać moje wątki, ale ja miałem potężne hamulce a nawet kręgosłup moralny :-) przez wiele długich lat związku, pomimo, że jestem ateistą.
Nie wiem ile masz lat i jacy dookoła ciebie kręcą się mężczyźni, ale wierz mi, nadejdzie dzień, gdy twój hamulec puści, bo w końcu nadarzy się okazja. No chyba, że za partnera masz jakiegoś Jamesa Bonda :-)
PIT, czy u ciebie każdy romans kończy się poczęciem nowego życia? Chyba to piszesz na bazie własnego doświadczenia, bo taki jesteś pewny.
Cytat
Hamulce w związku muszą być i muszą być sprawne.
I są sprawne w większości związków, ale... do czasu, gdy jedno z dwojga zacznie mieć grzeszne myśli.
Hamulce możesz mieć sprawne przez całe życie, ale za partnera głowy nie dasz. Wierz mi, potężnych pokus miałem wiele w życiu, ale się im opierałem, bo kochałem i byłem lojalny. Niestety a może stety druga strona taka nie była.
I może nie pomimo, że jesteś ateistą, ale właśnie dlatego. Wierzący myśli, że się wyspowiada, wyrzuci z siebie cały brud i jest czysty, może grzeszyć dalej. Często jeszcze powołując się na biblię, której tak naprawdę nigdy nie przeczytał. Taki paradoks, ale chyba nie zasada.
Yorik, masz trochę racji. Przez dwadzieścia lat takiego związku można powoli zlodowacieć.
Cytat
Hakaa widzisz nawet nie masz pojęcia co to obowiązek alimentacyjny.
Cytat
Art 60 § 1 KRiO. Małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.
§ 2. Jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.
Komentarz doklejony:
Hakaa Moim celem nie jest Ciebie zdyskredytować ale naprowadzić na typowy scenariusz na sali sądowej. Tam nie chodzi o to kto się z kim bzykał w małżeństwie tylko kto doprowadził do rozpadu związku małżeńskiego.
Wierz mi często widzę na sali sądowej i głupotę ofiar zdrady i pazerność tych którzy zdradzili. Widzę też jak rozpadają się nowe związki tych którzy zdradzili i że ich nowe życie to jednak nie była sielanka w starciu z rzeczywistością.
Coś jest w tym co piszesz, ale myślałem, że działa to tylko w niektórych krajach np. w Niemczech, gdzie przekonał się o tym mój brat.
Ożenił się z Chorwatką, byłem na ich ślubie w Chorwacji i patrząc na państwa młodych myślałem sobie "jestem ciekaw kiedy to się rozpadnie". Nie mogłem uwierzyć, że brat - podbijacz niewieścich serc, człowiek hiperaktywny, sportowiec wziął za żonę kobietę obcą w każdym zakresie. Ultrapasywna (pilot w ręce i tv), powolna, niespecjalnie nawet atrakcyjna.
Rozwiedli się po 2 latach, brat był zaszokowany nakazem sądu do płacenia jej ...alimentów a dzieci nie mieli. Zaprawdę dziwne to prawo.
Więc przyznam ci rację, że od tej strony romansowanie może być niebezpieczne, ale jakże ekscytujące! :-)
Cytat
No co ty Amor! Jaką ułomność? To naturalne, że pożądamy i wciąż szukamy. Wszyscy to mamy wpisane w geny. Nie wierzę, że Ty nigdy nie oblizałaś warg na widok innego faceta.
Hamulce moralne czy jakieś tam inne, działają, do pewnego momentu;
Dlatego zawsze powiadam, że kurewstwo to nie praca, to charakter!
Uczucie: "chcę", "pragnę" - jest podstawowym motywatorem naszych działań. Przed rozpasaniem hamują nas narzucane nam normy, czy to w formie regulaminów, kodeksów, ustaw, czy też norm religijnych, które są o tyle dobre, że nie stawiają nas wobec wszelkich dylematów: tam proste "nie cudzołóż" załatwia wszystko - dlatego też liberalizm i lewactwo ze swoim luzackim podejściem jest aż tak bardzo szkodliwe, dlatego wszelkich komuchów trzeba bezwzględnie zwalczać, tych liberałów od siedmiu boleści, szKODniki i obcy nam element gonić z Polski niczym zarazę - bowiem oni mają jedynie do zaoferowania rozkład lokalnej społeczności, a nie wydumane przez polityków "ubogacenie kulturowe".
Takie prawo szariatu jest o tyle bardziej genialne, że radykalnie dodaje do norm zwyczajowych dość solidną zasadę, niczym u nas mandat za złe parkowanie: kamienowanie - tam cudzołożnica wie, że jak jest zabawa, to jest i spore ryzyko... Czyż nie wspaniała religia?!...
Zakładanie zaś, że skoro nikt nie widzi, to można kraść - jest dość prymitywne, tak samo, że skoro chcę seksu, to mogę - nie bacząc na normy i zasady. "Mam prawo do szczęścia", powiedziała jedna znana mi hiena, rozbijając świadomie rodzinę z trojgiem małych dzieci, zabierając im ojca - takie coś jest w powszechnej sprzedaży.
Po to człowiek ma nad sobą tego rozumnego "pana", by ten nad nim panował - gdyż jeśli nie, to mamy do czynienia ze zwykłym zbydlęceniem, zezwierzęceniem. :rozpacz
A zbydlęcenie, tak jak prymitywizm umysłu - to jest ułomność... jak napisała Amor.
Cytat
Widzisz Vera, jeśli dany meżczyzna nie wzbudza w kobiecie emocji/pożądania/uczuć to ona nie pęknie. I to wcale nie dlatego, że tak sobie postanowiła. Po prostu nawet nie ma pokusy to jak może polecieć.
Mając dobrego męża i dziecko, powinno się pewnych sytuacji i pokus unikać.
Jeśli zależy mi na rodzinie i widzę, że jakiś inny facet zaczyna mnie pociągać to spierdzielać od niego jak najdalej, a nie brnąć w tarapaty. :rozpacz
Kręgosłup moralny nie polega na tym, że nikt nas nigdy nie będzie pociągał (poza jednym mężem czy żoną), że żadne pokusy nas nigdy nie zainteresują, tylko na tym by na wczesnym etapie podejmować decyzje czy wchodzimy w coś czy nie.
Znam pannę, która pisała potajemnie smsy z innym facetem, twierdząc, że to tylko pisanie i nigdy męża nie zdradzi bo ma hamulce (haha).
Tak szanowna pani, trafiłaś w samo sedno. Bardzo trudno jest oprzeć się pokusie, a jeśli w związku nie wszystko "funguje ", to kusiciel(ka) ma ułatwione zadanie.
Rzeczywiście lepiej unikać spotkań z atrakcyjną pokusą, ale jeżeli się taka nadarzy, to czy naprawdę chcemy uciec?
Nieważne jakie pokusy istnieją wokół, decyzja zawsze należy do kuszonego, chce ulec pokusie lub nie.
Nie da się z tego świata wyeliminować pokus - to nierealne.
Czy wszyscy ulegają....NIE ....choć sidła w postaci pokus wszelkich świat zastawia na wszystkich jednakowo.
Autor: Margaret
rRzeczywiście lepiej unikać spotkań z atrakcyjną pokusą, ale jeżeli się taka nadarzy, to czy naprawdę chcemy uciec?r1;
Kto kocha naprawdę, nie zdradza. Nawet gdy w związku coś nie gra, nawet gdy ma się pokusy, nawet gdy nie ma gdzie uciekać! To nie tylko kwestia woli lub jej braku, nie tylko kwestia wielkości pokusy, to kwestia własnej wartości i własnej godności. Dziś zdradzę żonę/męża, jutro coś ukradnę, albo kogoś zabijer30; Dlaczego nie? Przecież raz się żyje! Wszystko dozwolone! Można kłamać, zdradzać, oszukiwać, bo to tylko rkorzystanie z życiar1;.
A przecież można kogoś zabić zdradą, tak jakby się mu trucizny dosypało do porcji porannego mlekar30; Wiem, bo sama ledwie przeżyłam zdradę.
Czy jestem jakimś dziwolągiem? Nier30; W miarę ładna ze mnie kobieta, wykształcona tez dostatecznier30; Czy nie miałam okazji do zdrad? Miałamr30; Przykład; mój kolega z pracy, żonaty, zagiął na mnie parol jak to się mówi. Jesteśmy razem w pracy, on dyszy mi do ucha, jaka to jestem ładna, jak go pociągam, jak na niego działamr30; Dzwoni jego telefon. Niezadowolony odbiera.. Dzwoni jego żona/narzeczona? A on; Tak kochanie, kupię ci te słodkie bułeczki, które lubisz.. tak, te z makiemr30; nie zapomnęr30; Ja ciebie też.
Po czym odkłada telefon i zwraca się do znów do mnie; Na czym to skończyliśmy?
Było kilku takich, którzy nie mieli niby żon, narzeczonychr30; Ale ja miałam! Ja chciałam wszystko w swoim związku ułożyć, uratowaćr30; Spanie z obcym facetem jakoś nie przybliżało mnie do tego celu.
I nie gniewajcie się panowie, ale nie spotkałam w życiu żadnego z was, kto miałby pod tym względem poukładane pod grzywką. Dramat zaczynacie wtedy, gdy to kobieta was zdradzi. Dokąd to wam zdarza się rchwilka zapomnieniar1;, to uważacie że wszystko gra. Jak nazwał to nawet kolega z forum; Jest różnica między samcami a samicamir1;.
Cytat
Oczywiście, że mamy ochotę ulec. Gdybyśmy nie mieli ochoty to nie byłaby to żadna pokusa.
Ale tutaj stoimy przed wyborem, nasza przyjemność i czyjaś krzywda.
Myślę, że chęć aby nie zranić bliskiej osoby i nie spartaczyć dotychczasowego związku z nią, może być silnym motorem do tego by odeprzeć pokusę.
Samo życie składa się z różnych takich wyborów, a miłość przecież nie wygląda jak w filmach, że trwa w niezmiennej formie do późnej starości. W realnym życiu jest rutyna, spadek dynamiki uczuć i dodatkowo pokusy na zewnątrz.
Jeśli jednak kogoś kochamy i zależy nam tej osobie to wybór wydaje się oczywisty.
Cytat
Jest tutaj stary wątek "Zdrada=zabójstwo" Autor napisał :
Cytat
Ja sama jeszcze rok temu, myślałam o tym beznamiętnie i bez zrozumienia. Dlatego mam świadomość, że to daleko wydawałoby się idące porównanie, nie jest przesadą. Dziś jestem żywym trupem. Nie wiedziałam, że w momencie, ba w sekundzie w którym dowiadujemy się o zdradzie, coś pali się bezpowrotnie w głowie, coś co stanowi własne "ja" . To trudno zrozumieć, ale jak znikło własne ja, czy właściwie się żyje? Tym jesteśmy przecież. Ciało żyje, intelekt co prawda okaleczony potwornie ale działa. Na zewnątrz nic nie widać oprócz dziwnie roztrzęsionego człowieka. Człowieka, który wie, że tam gdzie są jego uczucia nie ma nic i każda próba wejścia w ten obszar kończy się koszmarem przerażenia. Buduje się więc jakąś protezę siebie,ale nigdy to już nie jest to. Tego naprawić się nie da.
Zdrada jest więc skoczeniem w przepaść, czymś czego już nigdy nie da się naprawić. Może tylko wyglądać - no jakoś to się udało, przeszło, minęło, wybaczyło. To są obrazy stworzone na funkcjonowanie z innymi. Prawda jest inna i okrutna. Ale osób zdradzonych się nie słucha, a i oni sami zdają sobie sprawę z tego ogólnego niezrozumienia z zewnątrz, wszak kiedyś sami nie rozumieli, więc nie mówi, bo po co.
Zdrada zabija też w jakimś sensie zdradzającego, tylko to jest co, co będzie toczyć długo, powoli i coraz więcej, czego nie widać na początku, ani nawet można nie odczuwać dłuższy czas.
Zdrada zabija wiele osób w otoczeniu. Psychikę dzieci, a często wielu wydawałoby się nie związanych z parą osób. Ja ofiar zdrady, która mnie dotknęła naliczyłam 10. To osobiste WTC i nigdy nic nie będzie już tak samo.
Zdrada to zabójstwo w obszarze psychiki, które stanowi ludzkie ja, ale nie tylko. Zdrada powoduje, że nawet bardzo silne wewnętrznie osoby ocierają się o samobójstwo. Dotyczy to tak partnerów jak i dzieci i do niektórych niestety dochodzi. Zapytajcie któregokolwiek ze zdradzonych czy myślał o samobójstwie. Odpowie wam, że był bliski tego. I nieistotne było nawet co normalnie myślał na temat samobójstwa.
Dzieci mają podkopany sens swojego istnienia, wiarę w najbliższych, własne bezpieczeństwo. Zdradzając żonę, męża zdradza się własne dzieci, ale zdradzający w momencie w którym tkwi w amoku zdrady nie myśli o tym. Wszystko jest daleko, wszystko takie nic. Czym jest to nic okazuje się później. Niestety za późno. Wielu zdradzaczy kiedyś powie, chciałbym aby to się nigdy nie zdarzyło. Ale się zdarzyło i nie da się zmienić czasu.
Więc stawiam ten znak ostrzegawczy. Uwaga przepaść.
Zdrada to zabójstwo rozłożone na czas w sensie fizycznym. Zdrada partnera to infekowanie go wszelkiego rodzaju chorobami, jest ich setki. Niektóre w ogóle nie kojarzone z chorobami wenerycznymi. Narażanie partnera na choroby jest zabójstwem. Wiele z nich jest śmiertelnych, niektóre w latach i nie tak spektakularnie jak jak HIV czy kiła, ale np wirusowe zapalenie wątroby, które też przenosi się w ten sposób.
Zdrada to narażenie partnera na konsekwencje zdrowotne potężnego długotrwałego stresu, który nie zostaje bez znaczenia dla organizmu.
Zdradzeni nie jedzą miesiącami, bo nie są w stanie i nie z powodu widzi mi się. Wielomiesięczne niedożywienie swoje robi. Zdradzeni nie śpią, nie są w stanie usnąć, zdradzeni nie są w stanie podejmować długo normalnych funkcji społecznych, można by dodawać i dodawać co naprawdę się dzieje.
Ten świat jest światem nieznanym dla tych, których to nie dotknęło. Nawet nie za bardzo jest do pojęcia. I nikomu nie życzę aby miał okazję pojąć.
Nie mniej myślę, że należy się przeciwstawić tym społecznym przyzwoleniom, umniejszaniu tematu i robienie zabawy i sensacji z ludzkiego życia. Jest mnóstwo ciężko okaleczonych ludzi wokół, są już w jak jakichś zaświatach tego świata, który leci jak oszalały bąk ku kolejnym przepaściom bez powrotu.
Emocje powstałe z poczucia doznanej krzywdy są silne, zawsze się podpisze pod nimi ktoś, kto doznał podobnej. Niektórzy nawet pięcioma kończynami
Ramirez,
Cytat
Tak jakoś zawsze jest, że radykałowie, niezależnie od narodowości, wyznania i koloru skóry, głosząc górnolotne hasła i idee, wprowadzając zasady, powołując się na najwyższe świętości religii, która jest pod ręką i wszystko, co można wypaczyć i wykorzystać dla swoich celów ograniczania wolności i podporządkowania sobie innych, tylko sobie dają nieograniczone prawa do wszystkiego;
Historia się powtarza, od tysiącleci w różnych zbiorowościach, na mniejszą czy większą skalę; Zawsze dobrze sprawdzają się metody sekciarskie, stare jak świat, czyli zaszczepianie fanatyzmu i zastraszanie; Zawsze idzie to w jednym kierunku;
Fanatyzm niestety jest zaraźliwy, bo gra na prymitywnych emocjach, zwłaszcza prymitywnych ludzi, całkowicie odbierając im resztki rozumu niezależnie od wyznania. Może być to dowolna religia, którą można wypaczyć, zarówno katolicyzm czy islam; Akurat w tych przypadkach dobrze udokumentowano zbrodnie, do jakich z imieniem boga na ustach można było i można się dopuszczać.
Gdy nie ma wroga lub kogoś, na kim można się wyżywać, trzeba koniecznie go stworzyć lub wymyślić, bo dzięki temu grupa fanatyków poczuje swą wyjątkową jedność i wspólny cel.
Gdy nie ma wroga zewnętrznego, zostaje wewnętrzny, jak jest go mało, można piętnować cokolwiek, najlepiej słabszych, kobiety idealnie się do tego nadają;
W obu religiach nie znaczyły nic. Za kilka kóz można było nabywać samicę rozpłodową lub dla przyjemności mężczyzny; Islam do tej pory się z tego nie wyzwolił, a chrześcijaństwo robi dobrą minę do złej gry, bo w cywilizacji zachodniej kobiety zyskały na znaczeniu.
Tęsknota do czasów jaskiniowych u radykałów jest jednak ogromna, na ogół u miernot, które nie potrafią się odnaleźć w bardziej skomplikowanym świecie, w którym nic nie znaczą;
Potrzebują też guru, który autokratywnie będzie im mówił, co jest dobre a co złe;
Duża część Homo postsovieticus ma to chyba już w genach, bo samodzielne myślenie często wielu jest obce.
Zachwycanie się bezkrytycznym wprowadzaniem fanatycznych norm postępowania jakiejkolwiek religii jest, co najmniej nie na miejscu;
W przypadku kamienowania kobiet trzeba wspomnieć, że nie dotyczy to mężczyzn. Kobieta zgwałcona też jest kamienowana, bo to też zawsze jej wina.
Taka tam religijna norma zwyczajowa, bardzo korzystna dla mężczyzn.
Nie ma żadnego problemu z gwałceniem kobiet innych wyznań, nawet swoich, które nie są własnością jakiegoś mężczyzny. To kobiety problem, że się dała. To też taka norma zwyczajowa.
Trzymanie pod zamknięciem i zmuszanie do współżycia póki nie zaciąży, też taka norma.
A jak nie może zaciążyć, to szwagier też ją namiętnie dopycha, ojciec lub wuj, bo jest tylko samicą rozpłodową, póki nie urodzi syna.
Normy zwyczajowe, to często religijne, bo religia daje uzasadnienia do podporządkowywania sobie innych. Z wolą nieobecnego boga ciężko dyskutować przez jego wyznawców; Tak się składa, że jego wola jest dla nich bardzo korzystna, najczęściej kosztem innych;
Cytat
Tak, tylko kogo, bo bydło potrafi funkcjonować tylko w stadzie