Logowanie

Nazwa użytkownika

Hasło



Nie masz jeszcze konta?
Zarejestruj się

Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło

Ostatnio Widziani

bardzo smutny00:13:01
MarcusM01:31:27
Koralina02:02:57
# poczciwy03:16:11
ViktorSinato...03:32:59

Shoutbox

Musisz zalogować się, aby móc dodać wiadomość.

Zraniona378
21.03.2024 14:39:26
Myślę że łzy się nie kończą.

Szkodagadac
20.03.2024 09:56:50
Po ilu dniach się kończą łzy ?

Szkodagadac
19.03.2024 05:24:48
Ona śpi obok, ja nie mogę przestać płakać

Zraniona378
08.03.2024 16:58:28
Dlatego że takie bez uczuć jakby cioci składał życzenia imieninowe. Takie byle co

Zraniona378
08.03.2024 12:35:50
Bo cały wpis się nie zmieścił

Metoda 34 kroków

Metoda 34 kroków dla kryzysu w małżeństwie na odzyskanie pewności siebie w oczach partnera.

1.Nie śledź, nie przekonuj, nie proś i nie błagaj.
2.Nie dzwoń często.
3.Nie podkreślaj pozytywnych elementów związku.
4.Nie narzucaj się ze swoją obecnością w domu.
5.Nie prowokuj rozmów o przyszłości.
6.Nie proś o pomoc członków rodziny-masz wsparcie teściów póki są po Twojej stronie.
7.Nie proś o wsparcie duchowe.
8.Nie kupuj prezentów.
9.Nie planuj wspólnych spotkań.
10.Nie szpieguj, to Cię zniszczy.
11.Nie mów 'kocham Cię'.
12.Zachowuj się tak, jakby w Twoim życiu było wszystko w porządku.
13.Bądź wesoły, silny, otwarty i atrakcyjny.
14.Nie siedź, nie czekaj na żonę/męża , bądź aktywny, rób coś.
15.Będąc w kontakcie z nim/nią postaraj się mówić jak najmniej.
16.Jeżeli pytasz co robił/a w ciągu dnia, przestań pytać.
17.Musisz sprawić, że Twój partner zauważy w Tobie zmianę, że możesz żyć dalej z nim/nią lub bez niej/niego.
18.Nie bądź opryskliwy lub oziębły, po prostu zachowaj dystans.
19.Okazuj jedynie zadowolenie i szczęście.
20.Unikaj pytań dotyczących związku do chwili, gdy zechce sam/a z Tobą o tym rozmawiać.
21.Nie trać kontroli nad sobą.
22.Nie okazuj zbytniego entuzjazmu.
23.Nie rozmawiaj o uczuciach.
24.Bądź cierpliwy.
25.Nie słuchaj co naprawdę mówi do ciebie.
26.Naucz się wycofywać, gdy chcesz zacząć mówić.
27.Dbaj o siebie.
28.Bądź silny i pewny, mów cicho i spokojnie.
29.Pamiętaj, że jeżeli zdołasz się zmienić,Twoje konsekwentne działania mówią więcej niż słowa.
30.Nie pokazuj zagubienia i rozpaczy.
31.Nie wierz w nic co usłyszysz i 50% tego co widzisz.
32.Rozmawiając nie koncentruj się na sobie.
33.Nie poddawaj się.
34.Nie schodź z raz obranej drogi.

Romans z szefemDrukuj

Zdradzony przez żonęDrodzy Forumowicze! Na wstępie: zdaję sobie sprawę, że to co opisze jest przykładem mojej bezgranicznej głupoty i naiwności, naiwności osoby zakochanej po uszy, a jak mawiał mój nauczyciel od fizyki - świadomość to połowa sukcesu. Ale do rzeczy, zacznijmy retrospekcję. Z moją Panią jesteśmy po ślubie już 12 lat ona jest starsza ode mnie o 2 lata, mamy 12 letnią córkę (tak "wpadka", ale w zasadzie przyspieszyła tylko decyzję o małżeństwie), początki małżeństwa były cudowne dla nas, mimo sporych problemów - studia, mieszkanie kątem u nieprzychylnej związkowi teściowej, wada serca u córki, udawało się być razem, nie załamać się. Byliśmy swoimi pierwszymi i jedynymi partnerami seksualnymi. Aż tu nagle... Było lato 2011, krótki urlop nad morzem, z córeczką. Bardzo fajnie, oboje rozgrzani słońcem, przyjemny seks, spacery,pełna odnowa związku.Minął tydzień od powrotu, był 6 września, żona zostawiła telefon na ładowanie i wyszła na zebranie do szkoły córki. Ja akurat byłem w domu, przyszedł SMS, o dość podejrzanej treści. Nadawca nie był ukryty, jawnie występował jako jej szef. Przejrzałem historię i szok, sporo było pousuwane, ale moja Pani zapomniała wykasować wysyłane i tam były czułe słówka typu: Tęsknię za tobą itp (jak byliśmy na urlopie). Jak przyszła zrobiłem karczemną awanturę, teksty o zauroczeniu, itd. obiecała sprawę zakończyć. Przez 2 tygodnie się do niej nie odzywałem, widać było że żałuje, próbuje przeprosić, organizowała nam randki, wyjścia, słowem starała się. Zgodnie z leninowską zasadą "ufaj i kontroluj" sprawdzałem regularnie telefon, ale po mniej więcej 1,5 roku zaprzestałem. Coś mnie tknęło sprawdzić w lutym tego roku. I powtórka z rozrywki - tęskni, ale tez ostrzejsze - że chętnie wychłoszcze itp. Normalnie 50 twarzy Greya. Dodam, że nasze pożycie było urozmaicone, to w zasadzie z jej strony zanikła ochota do wykorzystywania różnych zabawek... Obiecała poprawę, że niby to chwilowe, że on ja podpuszcza, a ona ta głupia się dała wrobić. Głupi uwierzyłem - brak dowodów na kontakty fizyczne. I nagle przyszedł 2 czerwca roku bieżącego - sądny dzień naszego małżeństwa - od lutego kontrole były wyrywkowe i nic nie wskazywały jednoznacznego. Ale żonie rozsypał się stary telefon i otrzymała nowy. Oprócz niego miała tez służbowy który sprawdzałem rzadko, bo nie było nic ciekawego. Poprosiłem ją aby dała mi nowy telefon, sprawdze jaki ma model i ściągnę aktualizacje itp. Nagle stwierdziła że nie, bo to jest jej prywatny telefon, nie moge jej kontrolować, no w ogóle obraza i foch. Olałem sprawę i poczekałem aż zaśnie. Biedactwo długo nie pospało, bo to co znalazłem w słuzbowym telefonie wyraźnie wskazało na odbycie stosunku ze swoim szefem. Pobudka, żądanie wyjaśnień, szarpanina - wstyd mi za swoją reakcję. wyjaśniła że faktycznie było parę razy ale to nic takiego, że mnie kocha itp. Tu nie wytrzymałem, zarobiła w twarz - WSTYD mi za siebie, kazałem się wynieść, wywaliłem wszystkie ciuchy na środek kazałem się pakować. Widząc moją cholernie nerwową reakcję, bojąc się o mnie (kilka lat temu chorowałem na depresję i miałem epizod samobójczy - też z powodu jej ekscesu, w sumie teraz patrząc mało istotnego, dlatego go nie opisuję), odwołał wszystko, a tekst ze swojego SMS "Już dawno nie było mi tak dobrze" wytłumaczyła tym że miło się jej z nim rozmawiało jak ją odebrał z przychodni - teraz z tego się śmieję, ale wtedy myślałem że ją rozszarpię, taki mętlik mi zrobiła w głowie. Zeżarłem chyba pół opakowania tabletek uspokajających. Następny dzień wzięła wolny, ja poszedłem do pracy, miała się wtedy wynieść. Gdy przyszedłem po pracy nadal była w piżamie, zapłakana ale i spakowana. I tu był kolejny mój błąd - łzy mojej córki zmiękczyły mnie tak, że niestety pozwoliłem zostać w domu, oczekując że przedstawi sensowny plan co dalej. Żonka zaś skwapliwie z tego skorzystała. Wieczorem zrobiła mi jeszcze awanturę że to niby ja się z kimś spotykam i chciałem się jej pozbyć - niestety znów rękoczyny i to z obu stron. I wtedy coś we mnie pękło, zobojętniało mi, dotarło do mnie, że tak nie można, że to do niczego nie prowadzi. Zalałem moją Panią potokiem pytań, ona milczała, cały czas milczała patrząc w jeden punkt. Tu muszę dodać że miała trudne dzieciństwo, kłopoty z wyrażaniem uczuć i emocji, w przypadku problemów zamyka się w sobie. Dałem jej czas na odpowiedź, a tym czasem spróbowałem się uspokoić, wyciszyć, wylądowaliśmy w łóżku... Żonka uznała widać, że mi przeszło, bo nie poruszyła tematu. Po tygodniu przyparłem ją do muru - powiedziałem że mam namiary położenia jej komórki w feralnym dniu, odzyskane SMS itp rzeczy - blefowałem, ale pomogło, wzięliśmy dzień wolnego, córka w szkole i odbyła sie rozmowa - pierwsza spokojna rzeczowa, przyznała się że był tylko raz, bez uczucia, żeby się odczepił. Ponieważ obiecałem nie negować tego co powie, przyjąłem że taka była prawda. Postanowiłem spróbować wybaczyć, zrezygnować z męskiej dumy, górę wzięła moja miłość. Od tamtej rozmowy minęły dziś dwa tygodnie, niby się stara, ale nie chce odpowiadać na moje pytania, milczy, nie chce zmienić pracy bo nic nie może niby znaleźć, wiem tylko że oni faktycznie się rozstali. Co do mnie to mam teraz huśtawkę nastrojów, raz lepiej raz gorzej, seks jest cudowny, znieczula, kocham ją, ale boję się że uczucie może do niej wygasnąć, że zobojętniej mi - taka chyba jest cena za mój spokój i pogodzenie się z losem. Ona zapewnia o swojej miłości - faktycznie znów widzę w jej oczach ten sam blask co kiedyś - ale nie idą za tym jakieś konkretne czyny (chociaż z drugiej strony nie wiem czego od niej żądać). Nie wiem czy udało mi się nią wstrząsnąć na tyle silnie aby się opamiętała czy to tylko gra pozorów i zejście do głębokiego podziemia. Ufff, nareszcie to z siebie wyrzuciłem, nie miałem się komu zwierzyć, że jestem rogaczem :) - wstyd mi, mimo że to kompletnie nie moja wina, sama to przyznała, mówiąc że to było z głupoty, próżności, bo mnie nie ma nic do zarzucenia. Powiedzcie co o tym sądzicie...
10607
<
#100 | Advokat_D dnia 02.07.2014 23:55
O przepraszam,
jedna rada jest - moja: http://www.zdradzeni.info/news.php?re...owstart=70

Nie mniej z przyjemnością czytałem wnikliwe analizy innych forumowiczów, podoba mi się nazywanie rzeczy po imieniu i szczerość aż do bólu, a wszystko to poparte własnymi doświadczeniami.

KindOfBlue miałby co poczytać, szkoda że już tu nie zagląda - albo się załamał, albo otrząsnął, trzymam kciuki za to drugie Z przymrużeniem oka
11314
<
#101 | KindOfBlue dnia 07.07.2014 12:20
Witam wszystkich
Nie załamałem się, żyję, wyjechałem na kilka dni aby wszystko przemyśleć, odciąłem się od świata, mam takie miejsce, gdzie telefony nie mają zasięgu, a do najbliższego sklepu jest 3km. Dziękuję za wszystkie rady, zarówno tych za ratowaniem, jak i tych za odejściem. Tydzień temu złożyłem pozew o rozwód i wyjechałem. niestety, w piątek dostałem wiadomość (idąc po bułki włączałem telefon), że muszę wracać, żona zemdlała w pracy i trafiła do szpitala, okazało się że jej problemy z tarczycą mają podłoże onkologiczne. Komplikuje to mocno moją sytuację - z mojego punktu widzenia odejście od niej teraz byłoby nieetyczne, nieważne co ona zrobiła, po prostu w/g mnie tak się nie robi. Teraz wyjeżdżam z córką na kilka dni nad morze, chcę by dzieciak miał trochę wakacji, jest strasznie skołowana całą sytuacją, a teraz jeszcze mama w szpitalu...
Pozdrawiam wszystkich i dzięki za wsparcie.
7619
<
#102 | Marta74 dnia 07.07.2014 12:43
KindOfBlue,

Czemu to życie jest takie nieprzewidywalne...? :niemoc
Mam poczucie, że niezależnie od tego, co będzie się działo dalej i jakie decyzje podejmiesz... to zrobisz to z klasą i zachowasz się przyzwoicie.
Jestem pod wrażeniem... Uśmiech
Tak trzymaj!!!
3739
<
#103 | Deleted_User dnia 07.07.2014 13:20
Powodzenia KoB niezależnie od tego co kryje się w tym wyrazie w twoim wypadku.
10096
<
#104 | agnieszka19752 dnia 07.07.2014 17:58
No i z tych całych porad wyszła jedna wielka awantura i obrzucanie się błotem. Ja osobiście uważam że każdy ma prawo do swoich własnych decyzji. Większość zawsze radzi żeby kopnąć zdradzającego w doope :wykrzyknik:wykrzyknik i uważa że pozostanie ze zdradzaczem to tchórzostwo. A może jest właśnie tak że to jest akt odwagi że te wszystkie lata które się przeżyło są dla nas ważne i nie warto po jednym błędzie ich przekreślać. Może ktoś chce o nie walczyć i jednak dać tą jedną jedyną szanse. Odejść można zawsze i na zawsze. Po drugie może właśnie ci co zdecydowali się na rozwód są tchórzami bo bali się zawalczyć (a może nie mieli już o co) i obawiali się porażki że nie poradzą sobie z emocjami.Kto nam da gwarancję że ta osoba z nowego związku nigdy nas nie zdradzi lub skrzywdzi w inny sposób. A po trzecie może ci co najwięcej tu krzyczą to nie ich decyzją był rozwód tylko ich partnera bo dlaczego dalej się tak nad sobą użalają skoro mają to już za sobą i chyba powinni być szczęśliwi z tego powodu:wykrzyknik:wykrzyknik Mieliśmy się tu wspierać a nie obrzucać się błotem. każdy zdradę przeżywa na swój sposób i dajcie wszystkim szanse na podjęcie własnej decyzji zgodnej z własnym sumieniem i sercem.
KindOfBlue tobię życzę mądrych i własnych decyzji TRZYMAJ SIĘ:cacy:cacy:cacy
3739
<
#105 | Deleted_User dnia 07.07.2014 19:53
Ale agnieszka19752 , przecież decyzje i tak podejmie KOB i poniesie jej konsekwencje.
Spór kto jest tchórzem , kto nie ,nie ma sensu.
Mnie osobiście wisi co ktoś uważa o słuszności moich decyzji, bo najważniejsze co ja o tym sądzę.
KOB życzę powodzenia.
7063
<
#106 | ed65 dnia 07.07.2014 21:32
Agnieszka19752,
O czym Ty mówisz?
Zdrada to nie błąd!
To w pełni świadomy wybór i decyzja!
Jak ja to uwielbiam.
Pobłądził/a, zabłądził/a itd...
Zabłądzić, pobłądzić to można.
W lesie lub nieznanym mieście.
Błąd powiadasz?
No cóż, dorosłość to nie tylko przyjemności.Pokazuje język
To również, a przede wszystkim pojmowanie, że zawsze ponosi się konsekwencje swoich wyborów i decyzji.
Że za swoje wybory zawsze trzeba zapłacić.
A że cena jest często wysoką?
No cóż, nikt przecież do zdrady nie zmusił, nie ogłuszył, nie wyciął tego co między uszami- mózgu i nikt siłą kochance/kochankowi do łózka nikogo nie wrzucał

Agnieszka
Walczy się wyłącznie o coś co jest, co istnieje.
Małżeństwa w momencie zdrady już nie ma.
Umowa małżeńska przez zdrajcę jednostronnie została wypowiedziana!
Skoro tak, to jaki ma sens walka o coś, czego nie ma?

Walka ?
Pierwsza i podstawowa reakcja niedojrzałych emocjonalnie facetów/kobiet, bojących się zobaczyć jak bardzo mają ich ich gdzieś te osoby, które tak bardzo kochają
Dlatego wymyślili sobie że związek można wystać, wychodzić, wyjęczeć i wyżebrać.

Walczą
Tylko nie wiedzą do końca z czym.
Ale najgorsze jest to, że nie wiedzą tak naprawdę o co i o kogo.

Lisbet 07 2014 18:53:01

Cytat

Mnie osobiście wisi co ktoś uważa o słuszności moich decyzji, bo najważniejsze co ja o tym sądzę.

:tak_trzymaj
Dodałbym jeszcze do tego:
I jak ja się z tym czuję Uśmiech
Mnie samopoczucie zdrajcy kompletnie zwisa.
Jego wybór, jego decyzja.
I niech to on poniesie jej konsekwencje.


Kind,
Trzymam za Ciebie kciuki. :cacy
3739
<
#107 | Deleted_User dnia 07.07.2014 22:21
KOB ja też życzę Ci powodzenia.
Tego, co napisała Agnieszka nawet nie chce mi się komentować- po prostu pusty śmiech mnie ogarnia na takie rozumowanie.
957
<
#108 | mikolaj29 dnia 08.07.2014 00:22
skoro ona przespała się z nim aby się odczepił, to marsz do prokuratury bo to już jest wykorzystywanie seksualne pracowników. trzeba było od razu zmusić ją jako test do tego aby poszła to zgłosić, wiele byś wtedy już zauważył bo pewnie szybko zmieniłaby wersję wydarzeń.
z tego co wyczytałem zrobiła to raz, więc teraz pomnóz to przez ilość okazji przez 3 lata, wyjdzie tego sporo.

teraz choroba i już powód do tego abyś został, nawet o tym nie myśl, nie zawracaj tylko kontynuuj to co zacząłeś czyli bierz rozwód, chorobą się nie przejmuj bo przecież możesz jej pomagać już nie będąc jej mężem, a jak jej naprawdę zależy to wtedy niech udowodni że kocha, a opinią ludzi się nie przejmuj bo ona się nią jakoś nie przejmowała, w razie czegeo możesz wyjawić jej tajemnicę i raczej każdy zrozumie Twój wybór.
10769
<
#109 | makasiala dnia 08.07.2014 02:16
Witaj KoB. jak widzisz, ile ludzi tyle opinii. Ja mógłbym wiele pisać o tym co ja myslę. Czy bliższe sa mi poglądy eda, czy agnieszki. Paradoksalnie i jedno i drugie mówi prawdę. Należy to tylko odpowiednio dopasować do sytuacji, do zdrady. Która niby taka sama, ale jedna drugiej nie równa. Chciałbym przede wszystkim napisać jedno. KoB chylę głowę przed tym co robisz, zostając z nią bo jest w potrzebie, w szpitalu. Że to nie moment i się tak nie robi. Wiele osób nie zrozumie tego wcale, ale dla mnie to jest czyn wielkiego człowieka, prawdziwego mężczyzny, altruisty. Nie ważne co się stało, postępujesz wg zasad, które już praktycznie nie istnieją. Po tym co stwierdziłeś, widzę że JESTEŚ CZŁOWIEKIEM HONORU I WYSOKICH ZASAD MORALNYCH. Byłbym wielce zaszczycony, móc ci kiedykolwiek podać rękę. Naprawdę z takimi osobami jak ty, warto trzymać. Nie wiem jak potoczą sie twoje sprawy. To są twoje wybory i twoje konsekwencje. Zrobisz co uważasz. Tak jak ja zrobiłem co uważałem za stosowne i mi odpowiadające. Chce jedynie byś był świadom i pewien swoich wyborów. Bo nie ed, czy agnieszka z nimi bedą żyli, tylko Ty. Mi ten portal nie jest potrzebny do tego by słuchać co mam zrobić. To mój zasrany interes, niczyj. jest potrzebny by czuć się potrzebnym, by usłyszeć że jestem jeszcze czegoś wart, by wygadać się i poczuć braterstwo dusz. Jest tu kilka osób, które bardzo mi pomagają, nawet o tym nie wiedząc. Poprostu, że są. Mam nadzieje ze wzmocniłem obraz twój w lustrze. Obojętnie co cię spotkało, co spotka, co zrobisz, masz klasę i bądź sobie wierny zawsze, bo warto patrzeć z dumą w lustro.Uśmiech
3739
<
#110 | Deleted_User dnia 08.07.2014 10:13
makasiala bardzo wzniosłe i piękne jest to, co ty napisałeś, ale trochę nijak sie to ma do prawdziwego życia.
Bo jakby spojrzeć na to tak zupełnie z boku, to należałoby zadać sobie podstawowe pytanie czy żona KOBa przerwałaby swój romans z szefem, gdyby okazało się, że to, nie daj Boże KOB, jest ciężko chory? Czy ona uwzględniłaby jego chorobę i czy nagle nawróciłaby się?
Ja bardzo w to wątpię, bo gdyby ta kobieta miała serce i właściwy kręgosłup moralny, szanowała męża i swoją rodzinę, to w zyciu nie dopuściłaby do siebie żonatego szefa.
Były tu już opisywane historie, gdy facet był cieżko chory, a baba i tak puszczała się z gachem i nie przejmowała się ciężkim stanem zdrowia swojego meża.
Ja pisząc tak nie mam na myśli tego, by KOB dokopał teraz leżącemu- ja też będąc na jego miejscu odłożyłabym plany rozwodowe, bo miałabym po prostu niesmak i nie czułabym sie komfortowo w takiej sytuacji. Wzniosłabym się ponad syf, jaki ta osoba mi zrobiła i skoro ktoś prosiłby mnie o wsparcie i o pozostanie, to poświęciłabym się. Zajęłabym się dzieckiem, bo wiadomo, że w takiej sytuacji dziecko byłoby bardzo wystraszone, skołowane i ja chciałabym je wspierać.
Jednak na pewno straciłabym serce do takiego człowieka i cokolwiek bym dla kogoś takiego robiła, to wszystko to wynikałoby z poczuciu mojego obowiązku, jakiejs elementarnej ludzkiej przyzwoitości, a nie z wewnętrznego przekonania, że oto rak uratuje moją rodzinę. Daleko byłoby mi do takiego rozumowania. Zostałabym jeszcze na jakis czas, ale tylko z litości do chorej osoby i miłości do własnego dziecka.
nie zrezygnowałabym z planów rozwodowych, jedynie tylko przełożyłabym je na później, gdy wyjaśniłyby sie kwestie zdrowotne.
Oto kolejny przykład na to, jak głupi są ludzie- dopóki są zdrowi, silni, to wydaje im się, że cały świat mogą zawojować, latają i szukają Bóg wie czego, są jak świnie przy korycie, na nic nie patrzą, bo liczy sie dla nich tylko zaspokajanie własnych potrzeb- przychodzi jednak choroba, starość, jakies nieszczęście i nagle wszyscy oni pokornieją. Gdy pod własną doopą zaczyna im się palić wtedy nabierają rozumu.
Pycha idzie przed upadkiem.
Gdyby żona KOBa była zdrowa, to dalej puszczałaby się z gachem i miałaby gdzieś uczucia swojego męża albo to, że własne jej dziecko będzie cierpiało. Wacek szefa byłby największym dla niej priorytetem.
Dopadła ją jednak choroba i nagle, wzgardzony wcześniej mąż, wrócił do łask.
Tak więc makasiala wzniosły ton, patetyczne pienia w tym przypadku są niepotrzebną egzaltacją, jaka przystoi panience z pensji, a nie dorosłemu człowiekowi, który zna życie i jego brutalne realia.
KOB zostanie z zoną i będzie ją wspierał, ale to nie znaczy, że ma on przeżywać teraz jakąś wielką ekspiację i nagle zacząć idealizować kobietę, która przez trzy lata puszczała sie z jakimś żonatym cwaniakiem. Daj spokój- wszystko ma swoje granice.
10327
<
#111 | AcidRain dnia 08.07.2014 10:45
Czasami to czy jesteśmy zdrowi czy chorzy dla zdradzającego nie ma najmniejszego znaczenia ..trafiając do szpitala w czasie trwania romansu mojego męża zobaczyłam jego"troskę" i "współczucie" nawet nie zadzwonił po zabiegu ..nie przyjechał po mnie ...
W druga stronę działa to zupełnie inaczej bo jest troska bo nasze wartości moralne , uczucia nie pozwalają nam odwrócić się wtedy plecami ..
To forum nie jest miejscem żeby na siłę przekonywać czy lepszy jest rozwód czy dawanie szansy ..bo każda historia czy ludzie którzy je opisują są różni .
agnieszka19752 nie oceniaj ..każdy ma prawo do własnych decyzji ... dla ciebie rozwód może być oznaką tchórzostwa ..dla innych ogromnym krokiem do przodu ..zdobyciem się na niesamowita odwagę żeby zaczynać życie od nowa . Uwolnić się od niepewności od ciągłych kłamstw i manipulowania . Rozwód to odzyskanie własnej wartości jako człowieka i kobiety ..tak było w moim przypadku .
Decyzje są trudne ale żeby móc ratować związek potrzeba dwóch osób ..nie tylko jednej strony która się poświęca i dalej oszukuje że wszytko będzie dobrze ...uratowanie związku to ciężka praca obydwu stron ....
Żeby móc podjąć mądrą decyzję trzeba wyciszyć emocje co jest najtrudniejsze szczególnie w początkowej fazie ....ale trzeba przejść dużo etapów zanim zacznie się obiektywnie oceniać swoje życie małżeństwo ..Wtedy można podjąć decyzję czy odbudowuje się zgliszcza czy zaczyna życie w pojedynkę .

KoB mądrych wyborów życzę
3739
<
#112 | Deleted_User dnia 08.07.2014 10:57
Ja mam jakieś dziwne wrażenie, że Agnieszka19752, to żona KOBa- strasznie emocjonalna jest jej wypowiedź. A tu, na tym forum, były juz takie przypadki.
Tak, AcidRain troska i współczucie takich ludzi w obliczu twojej choroby, gdy na dobre kwitnie ich łajdactwo, to między bajki można sobie schować. Liczy się tylko c...a kochanki.
Żona KOBa nie miała dla niego litości, współczucia, gdy podnosiła kiecę, by żonaty szefunio mógł ją bzyknąć. A teraz wielce biedna i nieszczęśliwa- oczywiście, że jest biedna i nieszczęśliwa. Usłyszeć taka diagnozę, to nawet wacka kochanka sie odechciewa, ale ja się pytam- dlaczego dopiero teraz zobaczyła swojego męża? Dlaczego to nie gach siedzi teraz przy jej szpitalnym łóżku?
Ale ok- daję spokój z takim pisaniem, chociaz krew człowieka zalewa na tak jawną niesprawiedliwość.
Ja rozumiem KOBa, że nie czułby sie dobrze rozwodząc się z tą kobietą w takiej sytuacji.
10769
<
#113 | makasiala dnia 08.07.2014 11:17
Mono Nic nie napisałem o żonie KoB. Pisałem o nim i do niego. Nie dawałem mu rad. Nie nadaję się do tego zbytnio. Nie polecam mu by wrócił do niej, tym bardziej by daleki jestem od tego by ją wybielił. Chciałbym zrozumieć co kieruje nimi, jak podejmują takie decyzje. Wielokrotnie dopytywałem swoją, próbowałem dociekać tak dla informacji. Myślę że nie zrozumiałaś moich intencji. Szacunek należy się KoB, za to co robi. Moja połowica wielokrotnie zwracała sie do mnie, gdy było jej źle, gdy potrzebowała oparcia i jej pomagałem. Było mi źle, przykro, ale pomagałem. Oczywiście jak stanęła na nogi to nie było mowy o empati, współczuciu czy podziękowaniu, więcej- dzięki niej i jej działaniom zostałem zmuszony do układania sie z prokuratorem i będę skazanym w sprawie karnej. Chociaż jestem zwykłym, normalnym człowiekiem. Jak dowiedziała się o tym , to przeprosiła i powiedziała ze nie zdawała sobie sprawy że to tak daleko zabrnie, ale że to mój problem. Czuje się wykorzystany, na pewno. Ale również czuję się o niebo lepszy od niej, dzięki temu jak się zachowuję. Śmiało spojrzę sobie w lustro, tam jest KTOŚ. KOB nie mówię ci byś jakoś szczególnie teraz zmienił stosunek do żony. Bądź po prostu sobą, nie zatrać się w nienawiści. Noś dumnie głowę i pluj szydercom w twarz. Pozdrowienia.
5748
<
#114 | lookrecja dnia 08.07.2014 11:55
KoB,posłuchaj Mono,ona Ci dobrze radzi,z dobrego serca i życiowego doświadczenia,skoro myślisz o rozwodzie,to ewentualnie go przełuż,ale nie cofaj się,bo to się obróci przeciw Tobie.A tak wogóle Mono bardzo lubię Twoje komentarze,zawierają dużo mądrości i tego jak to jest w tym życiu,dużo z nich zapisuję w swoim zeszycie :życiowych porad:,fajnie posłuchać kogoś takiego jak TyUśmiech
10769
<
#115 | makasiala dnia 08.07.2014 12:04
Lookrecja. Życiowe doświadczenie Mony nie ma tu nic do rzeczy. KoB to nie Mona. Zdrada zdradzie nie równa. Jaźń człowieka jednego, różni sie od drugiego. Jawne moim zdanie kierowanie do ostatecznego rozwiązania KoB jest błędem. Rady tutaj nie mogą polegać na rozwiedź się- nie rozwódź się. To ze strony emocjonalnej głębszy problem, a większość rad do tego jedynie sie sprowadza. Mamy tutaj przeprowadzić człowieka przez jego jaźń, nie przez salę rozwodową. To duży chłopiec i po wpisach jego wiem że sobie z tym poradzi.
10096
<
#116 | agnieszka19752 dnia 08.07.2014 12:21
Mono zapewniam Cię że nie jestem żoną KOB-a, ja jestem tą zdradzoną. Moja wypowiedż jest tak emocjonalna dlatego,że już nie raz i nie dwa na tym forum przeczytałam że ci którzy dają drugą szansę to frajerzy bez jaj i tchórze( no faktycznie ja nie mam jaj ale ja jestem kobietą:wykrzyknik). Dawanie drugiej szansy zależy od tego jakim człowiekiem był zdradzacz przed całą tragedią której był przyczyną. Mój akurat był dobrym człowiekiem i mężem a także wspaniałym ojcem. Zawsze mogłam na niego liczyć nigdy mnie skrzywdził nie zranił dlatego podjęłam swoją własną decyzję i dałam mu jedną jedyną szansę na rehabilitację:wykrzyknik Ale to nie znaczy że ja jestem tchórzem czy jakąś miernotą która sobie bez męża nie poradzi.
AcidRain ja nikogo nie oceniam i też nie chcę być w ten sposób oceniana co innego dawać dobre rady z doświadczenia a co innego obrzucić go błotem.
Pozdrawiam
3739
<
#117 | Deleted_User dnia 08.07.2014 12:43
Widzisz makasiala , piszesz że chciałbyś wiedzieć dlaczego zdradzają ale warto również się.zastanowić nie tylko dlaczego zdradzają ale również dlaczego zostają. Mono zwróciła tu uwagę na problem zwany wyrachowaniem zdradzacza . I nie po to aby KOB się rozwodzie czy nie ale w celu zastanowienia się że zdradzaczami często kieruje wyrachowania i zysk własny i z miłością nie ma to nic wspólnego. 3 lata oddawania się kochankowi to nie jest bezmyślny wyskok.
5748
<
#118 | lookrecja dnia 08.07.2014 13:04
Właśnie brałam pod uwagę całokształt sytuacji KoB,jeżeli on sam myśli o rozwodzie,jeśli zdecyduje się obrać tą drogę,to znając wiele sytuacji tutejszych użytkowników,raczej jest to jedyna droga,a cofnięcie się z tej drogi jedynie przedłuża agonię związku i cierpienie
10769
<
#119 | makasiala dnia 08.07.2014 13:22
Lisbet. Ależ ja to wszystko rozumiem, Nie jestem kretynem czy ślepcem. Nie komentuję faktów niezaprzeczalnych. Ale wy chyba mnie nie czytacie. Pragnę zwrócić uwagę na sposób dawania rad i podpowiedzi i ich ukierunkowanie. Sądzę że ważniejsza będzie pomoc KoB w poradzeniu sobie emocjonalnie z ta sytuacją. Nie jseteśmy jego rodziną, jego bliskimi. Nie wolno nam kierować jego życiem. Chyba że nas jawnie o to poprosi. Jeśli zapyta mnie co sądzę o jego żonie, jak ja to widzę jej zachowanie i co przypuszczam to mu to powiem. Nie podoba mi się jedynie skłonność co poniektórych osób do generalizowania i bezkrytycznego podejścia. Odnoszę czasami wrażenie że zachowują się jak święta inkwizycja. Ja w polowaniu na czarownice nie bedę uczestniczył. KoB przepraszam że odbiegłem od tematu. Jeśli byś chciał, potrzebował, cokolwiek, to pisz, a w miarę możliwości pomogę. Bezprzecznym jest fakt zdrady, bezprzeczne jest również to że zmieni sie twoje życie. Twoje życie i twoje decyzje. Twoje konsekwencje. Był czas że twoja żona decydowała o waszym życiu, teraz nadszedł czas na twoje ruchy. Pamiętaj, zastanowienie, spokój, rozwaga, zrozumienie siebie i pobudek tobą powodujących. Kilka zasad, które zachowane spowodują że nie będziesz żałował tego co zrobisz. Pamiętajcie świat jest tak dobry jak my. To że zdradzacze to głównie świnie i bydlaki, nie oznacza że my mamy być tacy sami. Chcecie taplać się w bagnie, proszę. Ja obejdę je łukiem, suchą ścieżką.Uśmiech KoB pozdrowienia. Nie zatrać siebie i pamietaj o lustrze.
3739
<
#120 | Deleted_User dnia 08.07.2014 13:29
KOB umieszczając swoją historię dał wszystkim obecnym prawo wypowiedzi na temat jego historii oraz oceny własnej osób w niej wystepujacych
3739
<
#121 | Deleted_User dnia 08.07.2014 13:48
Lukrecjo dziękuję- cieszę się, że korzystasz z moich rad i przemyśleń. Ja po prostu znam ludzi i nie mam żadnych złudzeń. Czerpię sporo z Biblii, chociaż nie jestem osobą religijną. Uważam jednak, że to najmądrzejsza księga wszech czasów. Tam wszystko zapisane jest czarno na białym i prawdy tam zapisane są absolutne, bez względu na czasy, w jakich żyją ludzie. A poza tym nawet W Biblii zapisane jest, że cudzołóstwo zwalnia kogoś od obowiązku pozostania z osobą, która się tego dopuściła. Jeśli ktoś w to nie wierzy, to można sobie przeczytać albo pójść do księdza po odpowiedź albo przedyskutować sobie z nim ten problem ( do mądrego księdza, rzecz jasna).
makasiala Lisbet dokładnie wyjaśniła ci moje intencje- tu nie ma mowy o miłości, lecz tylko i wyłącznie chodzi o wołanie o pomoc, bo pali się komuś pod doopą. Oczywiście ja rozumiem złożoność tej sytuacji i wrogowi nie życzyłabym, by zachorował na raka (mam nadzieję, że w przypadku żony KOBa skończy sie na wielkim strachu, a nie na faktycznym zachorowaniu na tę przerażającą chorobę), ale wiem doskonale, że gdyby nie omdlenie w pracy, a potem taka diagnoza, to ta kobieta dalej puszczałaby się ze swoim szefem. Bo cóż to? Nagle, tak na rozkaz miałaby zakochać się we własnym mężu? W życiu w to nie uwierzę- trzy lata romansu, to nie jakies tam chwilowe zapomnienie się po pijaku na przykład. A teraz wielka trwoga i do Boga.
Można ostatecznie odłożyć sprawę z ciąganiem tej kobiety po sądach, ale gdy wszystko z jej zdrowiem wyjaśni się i unormuje, wtedy należy dokończyć sprawę z tą panią.
Ty pomagałeś komuś, kto cię zdradził i skrzywdził i na dodatek robiłeś to wiele razy. Na koniec sam miałeś poważne problemy przez tę kobietę i usłyszałes wtedy "sorry jest mi przykro, ale to twój problem". No widzisz! Rzucałeś po prostu, jak to się książkowo mówi, perły przed wieprze. I co? Masz z tego satysfakcję? Taki jesteś z siebie dumny? A ty urodziłeś się po to, by ratować różnych nieudaczników? Taką masz życiową misję?A cóż to za gadanie, że możesz spojrzeć spokojnie w lustro- bo gdy plują ci w policzek, to ty nastawiasz drugi? To tak nie działa, mój drogi. Można pomóc raz, w porywach nawet dwa razy, ale jeśli widzisz, że ktoś robi sobie z ciebie dojną krowę, no kpi z ciebie w żywe oczy, to może warto byłoby zastanowić się nad sobą, nie sądzisz? Ty z siebie dajesz, ale nie jesteś przecież workiem bez dna, prawda? A dlaczego ty dajesz, a sam dla siebie niczego nie chcesz? Dla ciebie nagrodą jest poczucie, jakim to jestes szlachetnym i wspaniałym człowiekiem? To ciebie dowartościowuje? Dobroć ma być mądra. A dasz kasę żebraczce, który skomli, bo jej się chce wódy? A gdy kupisz jej bułkę, to wyzwie cię od różnych?Rozumiem jednak twoje intencje, jeśli chodzi o KOBa- ty chciałeś po prostu powiedzieć mu, by robił to, co dyktuje mu sumienie i zwykła ludzka przyzwoitość.
Agnieszko, byc może, że faktycznie nie jesteś żoną KOBa. Nie wyrzucaj sobie tego, że wybaczyłaś jakiemuś facetowi zdradę i teraz jesteś z nim, ale nie rób z siebie jakiejś bohaterki, bo w związku nie o heroizm chodzi, prawda? Czy ty puszczałaś się na boku? Nie robiłaś tego, prawda? A gdybys się puszczała, to oczekiwałabyś jakiegoś heroizmu ze strony swojego faceta? Czy chciałabyś, by zwyczajnie wybaczył ci i dał jeszcze jedną szansę? Ty dałaś taką szansę, bo chciałaś tak właśnie zrobić. Czas pokaże czy zrobiłaś dobrze, czy znowu przewieziesz się na tym człowieku. Skoro uważasz, że ten facet jest tego wart, a ty masz właściwe poczucie własnej wartości, to uważam, że dobrze zrobiłaś, bo przynajmniej spróbowałaś, a nawet gdy sie zawiedziesz, to wtedy bez wahania będziesz wiedziała, jak postąpić- po prostu odejdziesz od kogoś takiego. Nie jesteś żadną frajerką ani naiwniaczką, lecz osobą silną, która przyjęła na klatę pozostanie w takim związku bez względu na to czy będzie to stratą czasu, czy też dobrą decyzją.
W przypadku KOBa sytuacja jest bardzo parszywa, bo kobieta ta puszczała się trzy lata, na dodatek z facetem żonatym i swoim szefem. Czy można jeszcze bardziej sie zeszmacić? Pewnie, że można, ale to zmienia faktu, że żona KOBa dała doopy po całości. Może teraz, gdy zajrzy śmierci w oczy, to może przewartościują się w niej pewne rzeczy, może KOB będzie miał jeszcze wielką pociechę z tej kobiety- nie wiadomo. Jednak nie zmienia to faktu, że gdyby ona była zdrowa, to dalej puszczałaby się z gachem i na pewno nie roztkliwiałaby sie nad KOBem ani swoją córką.
Życie jest cudowne, ale ludzie są durni, zepsuci i sprawiają, że czasem życie wydaje nam się podłe.
10769
<
#122 | makasiala dnia 08.07.2014 14:08
Mono Aż takim samarytaninem to nie jestem. By nadstawiać drugi policzek. Ale tak Mono. MAM Z TEGO SATYSFAKCJĘ. Jestem lepszy niż niejedna osoba. Paradoksalnie dzięki temu co piszesz, co mnie wkurza, polepszasz moje samopoczucie. Dowartościowujesz mnie. Dziękuję ci za to bardzo. Zgadzam się z Tobą w jednym w innym nie. Czuję w Tobie żal, złość? Może się mylę? Nie powołuję się na biblię. Nie szukam w niej siły. Ja jestem siłą samą w sobie i tak chyba teraz juz worek bez dnaUśmiech. Pozdrawiam. I tak nawiasem Mono załóż nowy temat na Forum. Bedę pierwszym, który stanie z tobą w szranki. To bedzie wielka przyjemnośćUśmiech KoB czekam az wrócisz i napiszesz co jest dalej? Nie zaśmiecajmy mu tematu, przenieśmy sie na forum z dyskusjami, bo tam dawno tak wartościowego sporu nie było. Co do Agnieszki. Biorę ja w obronę, nie w przypadku teja zdrady, raczej nie widzę możliwości? Ale ogólnie jej postawy. Blizej mi do niej, niz do ciebie Mono. Ale moze dlatego że jeszcze słabo cię znam.
10096
<
#123 | agnieszka19752 dnia 08.07.2014 14:16
Mono ja nie robie z siebie bohaterki bo nią nie jestem i nawet tak się nie czuję ale chodzi mi o to(ciągle o to samo) że nie można potępiać czyiś decyzji tylko dlatego że są inne niż nasze a często to się tu zdarza.
3739
<
#124 | Deleted_User dnia 08.07.2014 15:28
agnieszko nikt tu nikogo nie potępia- zwyczajnie ludzie mają rózne zdania na temat zdrady, wybaczania, powrotów do zdradzaczy, oceny ich postępowania i skoro mają na to czas i ochotę, to piszą odnosząc się do tego albo innego wątku.
Przecież każdy ma odpowiedni dystans do wszystkich tych spraw i każdy rozumie, że wybrany autor wątku jest autonomiczną jednostką i zrobi po swojemu- my tylko doradzamy, a ponieważ ktos nas pyta o zdanie, to odpowiadamy.
Co tu ma do rzeczy jakieś potępianie? Ja siebie mogę za coś potępiać, bo przez własną głupotę zrobiłam sobie krzywdę, ale do potępiania innych jest mi bardzo daleko, bo ja z powodu cudzych błędów cierpieć nie będę. Potepiać mogę też kogoś, kto mnie bezpośrednio zrobił krzywdę i to w zamian za moje dobre serce, ale co mnie obchodzi, że ktoś leci z kimś w kulki, a ofiara zamiast wziąć porządny rozmach i palnąć krzywdziciela prosto w łeb, kuli sie po sobie i przyjmuje razy? To ja mam się tym przejmować? A kto przejmuje się mną? Ja sama muszę troszczyć sie o własny tyłek. To nie dość, że piszę tutaj i dzielę się z kimś jakims doświadczeniem, to jeszcze mam się tłumaczyć z tego, że mam takie, a nie inne poglądy? No tego by jeszcze brakowało. Jak świat długi i szeroki ludzie zawsze mieli różne poglądy i albo trzymali je dla siebie i na swój użytek, albo dzielili sie swoimi wnioskami z innymi.
makasiala aż poraził mnie twój narcyzm.
10769
<
#125 | makasiala dnia 08.07.2014 15:37
Narcyzm? Nie mono źle to odczytujesz. Oczywiście samolubny teraz jestem bardzo, bardziej niż kiedyś. Ale narcyzm. Kto mnie zna nigdy by nie powiedział że jestem narcyzem.
10096
<
#126 | agnieszka19752 dnia 08.07.2014 15:49
Mono za bardzo bierzesz do siebie moje komentarze bo nie o ciebie mi w nich chodziło
3739
<
#127 | Deleted_User dnia 08.07.2014 16:18
agnieszko spoko- ja to rozumiem.
5748
<
#128 | lookrecja dnia 08.07.2014 16:29
MonoZ przymrużeniem oka ,wyciągam kajet i zapisuję kolejny,ten z przedostatniej Twojej wypowiedziUśmiech
3739
<
#129 | Deleted_User dnia 08.07.2014 16:38
lookrecjo zdrowy egoizm jest bardzo zdrowy- domyślam się, że o to ci chodzi?
6755
<
#130 | Yorik dnia 08.07.2014 16:58
Wcześniej się nad tym za bardzo nie zastanawiałem, ale odkąd zetknąłem się z tym portalem wciąż zastanawiałem się czy czytanie prostych rzeczy ze zrozumieniem, to cecha wrodzona czy nabyta, czy brak zrozumienia jest świadomy, czy zupełnie nieświadomy ?

W klasach I-IV kładą na to silny nacisk.
Jak to zaległości z podstawówki potrafią się mścić potem przez całe życie Szeroki uśmiech
My to widzimy tylko w tej formie, ale to ogólnie chodzi o rozumowanie, rozumienie otaczającego świata (w tym innych), w realnym życiu to musi być niezły problem Z przymrużeniem oka
10769
<
#131 | makasiala dnia 08.07.2014 17:36
Yorik Nie zawsze prosty z pozoru tekst, jest po przeczytaniu taki jak sądzimy. Zakładanie czegokolwiek z góry, może mścić się na nas. Niestety wciąż jest tak że ulegamy stereotypom, schematom, opiniom. Rozumowanie i rozumienie to dwa różne pojęcia. Nie możesz tu stawiać znaku równości. Ja wiem jedno. Im więcej doświadczam, wiem, uczę się, tym mniej rozumiemUśmiech. Moja opinia co do problemu KoB jest jednoznaczna, ale nie muszę z nią tu się obnosić. Jest tu ich wystarczająco. Swoimi wpisami zadaję pytanie po co tu jesteśmy? Co kieruje nami, że tu wracamy? Chęć bezinteresownej pomocy bliźniemu? Znalezienie autorytetu? Ja jestem tu po to byście mi pomogli, by porozmawiać, pośmiać się, pobłaznować i wymienić opiniami. By wypłakać się wam. To również. Wszyscy jesteśmy kalekami. jesteśmy jak grupa zombie poruszająca się we mgle. razem lepiej iść. A jak zaczną strzelać, to może mnie nie trafiąUśmiech Niestety czasami czytając wpisy mam wrażenie że słyszę zgiełk bitewny. Konie, pospolite ruszenie, dymy, okrzyki, pochodnie. Rozumiem że w ten sposób ktoś wyraża to że jest zniszczony, tak mu łatwiej. Ale inna osoba potrzebująca wsparcia może to odczytać zgoła dosłownie. Czy wiesz że bedąc w grupie 20 osób powiesz : ****. Każda z nich odbierze to zgoła odmiennie niż ty zamierzałeś. Ludzie mają problem z komunikacją. Banały, gładkie słówka, slogany i uproszczenia. Wstyd, poczucie poprawności społecznej, życia stadnego w grupie. Nie rozumiemy innych.Dlatego wolę pisać ostrożnie i nie szafować z opiniami i radami. Prywatnie i owszem, bedę alfą i omegą. Zjem wszystkie rozumy i co to nie ja Fajne . Prosty to jest odcinek w matematyce, albo prosta. W życiu przywalone są one tonami niepotrzebności i skomplikowań. I trzeba sporo się natrudzić by ich sens wydobyć.
10607
<
#132 | Advokat_D dnia 14.07.2014 12:37
A wszystko to wina KOB-a, naruszył tajemnice korespondencji, nie wiem jak jest teraz ale kiedyś to było surowo karane.
A przecież mogło być tak pięknie... cudowny dom i bezgraniczne oddanie w swojej pracy, kobieta realizowała się jako matka, żona i ... kochanka Krzywi się
I wszystko brutalnie przerwał ktoś, kto złamał tajemnicę korespondencji... :szoook
3739
<
#133 | Deleted_User dnia 14.07.2014 13:24
Makasiala:

Cytat

jesteśmy jak grupa zombie poruszająca się we mgle. razem lepiej iść.

Fajny scenariusz do kolejnej części horroru "Świt żywych trupów- zdradzeni" Szeroki uśmiech
Ja w mojej sytuacji nie czuję się już zombi tylko zmartwychwstały Z przymrużeniem oka
Wcześniej dbałem tylko o rodzinę, o siebie nie, nie potrafiłem powiedzieć nie. Teraz dobrze skonstruowana słownie odmowa działa
jak czary. Cierpliwość jest tutaj najważniejsza, małymi kroczkami można wszystko odbudować. Moim sukcesem jest więź z moimi córkami która nigdy nie została zniszczona, mimo dalszego destrukcyjnego działania "mojej larwy". (ataki, krytyka etc w obecności dzieciaków - trwa do nadal)
3739
<
#134 | Deleted_User dnia 14.07.2014 13:36
Tobie tacy ludzie jak my tutaj kojarzą się z zombie, poprzednik napisał "Noc żywych trupów". Jeśli już weszliśmy w ten filmowy światek porównań, to ja mam zgoła inny. Jest taki świetny film, który ostatnio oglądałam.... Myslalam że to nic takiego nie będzie, a wciągnął mnie na maksa....
TERRA NOWA
Własnie o ludziach, którym zabrane jest wszystko, nawet tlen do oddychania, a jednak udaje im się przeżyć, ocalić siebie i najbliższych. Do tego zbudować swoje życie od nowa w miejscu, które nie powinno istnieć, a jednak ich przygarnia...
Ja osobiście bardziej identyfikuje się z tym drugim filmem. Zombie można się stać, gdy już zupełnie się poddasz i stracisz nadzieję. Uśmiech

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.

Brak ocen. Może czas dodać swoją?