Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...| Rozwód jak wojna 2 |
[0] |
| Rozwód jak wojna |
[0] |
Kaita madzia2013 monia26021984 OnaTaPani pepsi1804 poul29 savior29| szalona20122012 | 19. Kwiecień |
| parasol | 19. Kwiecień |
| @hurricane | 19. Kwiecień |
| naniby1 | 19. Kwiecień |
| DzieciakSalut | 19. Kwiecień |
bardzo smutny | 01:01:56 |
|
Julianaempat... | 01:19:02 |
|
@
hurricane | 02:19:28 |
|
#
poczciwy | 02:19:51 |
|
Pogubiony | 12:00:07 |
Witam . Pisze tutaj , ponieważ potrzebuje wsparcia oraz rozmowy . Może ktoś miał podobna sytuacje lub będzie w stanie doradzić jak moge sobie pomóc .
Pół roku temu urodziłam dziecko . Synka . Ciąża moja była planowana , a starania trwały około roku . Z partnerem moim byłam trzy lata . Kochałam go i czułam się kochana . Mój partner podczas miesięcy starania się o dziecko był załamany , ze nie moge zajść w ciąże jednak jak się w końcu udało to był przeszczęśliwy . Zawsze miałam wrażenie , ze cieszy się bardziej niż ja. Zaczęliśmy snuć plany na przyszłość i nic nie wskazywało na to, żeby miało się cos popsuć . Ufałam mu dlatego chyba tak bardzo meczy mnie , ze zrobił cos takiego , a mianowicie jak byłam w 5 miesiacu ciąży dowiedziałam się , ze spotkał się ze swoją pierwsza miłością . Nie powiedział mi o tym on tylko to ukrywał . Dowiedziałam się o tym od jego kolegi , ze zostałam przez niego zdradzona . Moj partner wyjechał wtedy ( pracował w delegacji ) jednak przez telefon zapytałam się czy to prawda i powiedział , ze będziemy rozmawiać twarzą w twarz jak wróci z delegacji , wiec czekałam chociaż to był najgorszy okres w moim życiu . Nie potrafiłam myslec o dziecku , które nosiłam pod sercem . Potrzebowałam wsparcia psychologa oraz bliskich . Brałam tabletki antydepresyjne . Nie potrafiłam myslec o niczym innym tylko o tym co zrobił . Byłam nawet w stanie wybaczyć mu to wszystko , ponieważ mieliśmy być rodzina tak jak to zawsze powtarzał . Wrócił dopiero jak urodziłam dziecko i wtedy powiedział , ze z nami nie będzie , bo mnie nie kocha tylko ja , ale ojcem będzie . Momentami się łudziłam , ze może to chwilowe , ze wróci . Teraz chce tylko i wyłącznie dojść do siebie , bo nie potrafię przestać myśleć do czego doprowadził mnie ten człowiek . Dziecko swoje widział dwa razy . Przeprowadził się do swojej obecnej dziewczyny i zero zainteresowania o swoim dzieckiem . Podobno swoim rodzicom się pyta o nie . Nie wiem czy to jednak prawda . Bardzo jestem zżyta z jego rodzicami , którzy jak byłam w ciąży byli dla mnie wielkim oparciem . To jest ich syn dlatego teraz stoją za nim twierdząc , ze nie widuje dziecka bo nie chce się przyzwyczaić , albo ze sama powinnam zadzwonić i się zapytac czy nie chce zobaczyć dziecka , ale ja nie uważam ze powinnam się narzucać . Jakby chciał widywać dziecko to by to robił . Alimenty płaci co miesiąc , ale na tym koniec . Chciałabym się wyleczyć z myślenia o tym człowieku , ale jak skoro mam z nim dziecko . Pomóżcie .
Taka postawa jaką prezentuje nie ma nic wspólnego z dojrzałością;
Tęsknisz za nim co jest normalne, ale czy naprawdę chciałabyś być z kimś kto nie wykazuje choć odrobiny zainteresowania własnym dzieckiem a Tobie szacunku?
Czy Ty czasem nie kochasz za bardzo?
Warto byłoby kontynuować terapię aby w pierwszej kolejności uporać się ze stanem jakiego doświadczasz a później żeby przepracować to dlaczego ciągnie Cię do ludzi, którzy krzywdzą.
Wbrew pozorom masz szczęście, że nie jesteś z tak nieodpowiedzialnym człowiekiem, który nie bierze odpowiedzialności za chociażby wychowanie swojego dziecka, choć wiem jak bardzo Ci jest trudno. Nie chcę tu dywagować ale gdyby was opuscił, gdy dziecko by już rozumiało, było większe to o wiele większy by był ból dla Ciebie i syna. Tak naprawdę, pomimo sytuacji w której się znalazłaś, Ty i syn wygraliście swoje życie, nadaj temu taki kierunek.
Cytat
raczej to są jego wyrzuty sumienia, stąd jego postawa tchórza.
dziś płaci, ale nie wiadomo co mu strzeli do głowy jutro; to, że jest nieodpowiedzialny już wiesz;
konsultacja z prawnikiem wskazana;
Cytat
Tylko po co? Nie chce widywać dziecka to nie, gdy mu się kiedyś odwidzi może się okazać, że syn nie będzie chciał go widzieć. W ten sposób z pewnością partnera nie odzyskasz. Na siłę nikogo nie uszczęśliwiaj ani jego, ani dziecka, syn podrośnie i sam zdecyduje co zrobi, czy będzie chciał znać ojca, czy nie.
Na tę chwilę najważniejsza jesteś Ty, zadbaj o swój komfort psychiczny, fizyczny i ekonomiczny pod każdym względem. Na sobie skup swoją energię, postaraj się mimo maleństwa którym się opiekujesz.
Nie chcesz uszczęśliwiać na siłę to po prostu tego nie rób;
Jeśli on sam nie zabiega o kontakt z dzieckiem to jest jego wybór;
Widocznie nie ma takiej potrzeby; przykre to, ale prawdziwe;
Masz rację rzeczywistość bywa brutalna zwłaszcza kiedy dotyczy nas samych;
To się właśnie nazywa życie;
Ja też myślałem, że moje dziecko będzie mieć pełną rodzinę jak znaczna większość na tym portalu, ale chęci to jedno a rzeczywistość to drugie; nie wpędzaj się w poczucie winy; rób swoje i żyj;
Konieczny jest kontakt z prawnikiem, ktory pomoze Ci finansowo (alimenty) zabezpieczyc syna. I tu bym sie wcale nie zastanawial; niech finansowo poczuje swoje "pseudo-rodzicielstwo".
Nie chce widziec dziecka to nie. Wbrew temu co mowia dziadkowie, nie powinna sie narzucac wysylajac raz na jakis czas zdjecia. Natomiast warto moim zdaniem "wbijac mu szpile" przy okazji jakia tam Waszych kontaktow. Przypominac, ze "pieniadze to nie wszystko".
Usunięto komentarz doklejony na prośbę autora; poczciwy
Wyobraź sobie, że w piątek dzwoni do Ciebie szef przed końcem pracy i mówi, że ma ważną sprawę w związku z tobą ale o tym pogadamy w poniedziałek. Masz weekend z głowy.
Pozdrawiam