Mam 23 lata,M. ma 22l.Zostałem zdradzony,wiem to od 3 tygodni ale po kolei. Poznałem ją 8 lat temu.Spodobała mi się ale nie sądziłem że można się zakochać w kimś takim jak ja więc myślałem że w najlepszym przypadku skończy się na przyjaźni(i z tego bym się bardzo cieszył). Zakolegowaliśmy się,później zaprzyjaźniliśmy,spędzaliśmy ze sobą dużo czasu.Zwierzaliśmy sobie itd. itp.,przyjaciele na dobre i na złe.Tak minęły 3 lata.Zauroczyłem się w niej ale nie chciałem jej tego mówić,bałem się że to będzie koniec.Po pewnym czasie odważyłem się i powiedziałem co do niej czuję o dziwo ona czuło to mnie to samo ale też się bała mojej reakcji,byliśmy przeszczęśliwi.Było jak w niebie,nie potrafiliśmy bez siebie wytrzymać. Po maturze postanowiłem że pójdę do pracy,wynajmę coś i zamieszkamy razem(wspólna decyzja) i tak się stało.Było super ona poszła na studia,ja pracowałem,najszczęśliwszy okres.Miałem lekkie obawy że na studiach pozna kogoś lepszego,co nie było trudne.Życie toczyło się dalej,troszkę wpadliśmy w rutynę ale dalej zakochani i szczęśliwi.Wszystko co robiłem to dla niej,wolałem sobie coś odmówić i jej sprawić przyjemność i podarować czy kupić.Później zaczęły się kłótnie,ale nie potrafiliśmy się długo gniewać i szybko się godziliśmy.Seks był super,nie nudziliśmy się w tej kwestii.Snuliśmy plany o ślubie,dzieciach.Myślałem o zaręczynach,chodziłem po jubilerach,ogólnie robiłem rozpoznanie. Po pewnym czasie odsunęła się ode mnie,nie była już tak czuła,seks coraz rzadziej.Zauważyłem że często pisze sms,chodzi z telefonem wszędzie,domyślałem się co to znaczy.Mówiła że to tylko jej znajomy.Nie chciałem jej szpiegować,mimo tych sytuacji ufałem jej.Powiedziałem że jeśli co się dzieje niech mi powie,bądźmy se sobą szczerzy.Wpadła w furię,pierwszy raz widziałem ją w takim stanie,krzyczała że jej nie ufam,jestem zazdrosny.Ciekawe jak ona by się czuła gdybym "wisiał" cały dzień na telefonie i pisał z "koleżanką". Po pewnym czasie znajomy zapytał czy mu ufam?Odpowiedziałem że tak,powiedział że widział jak M. całowała się z jej znajomym,obejmowali się itd.zachowywali się jak para.Powiedział że zdziwił się z M. dała mu się omotać bo koleś był typem "macho",wykorzystaj i porzuć.Bogaci rodzicie,dobry samochód,śmiali się "żywej nie przepuści".Wróciłem szybko do domu,brała prysznic,nie słyszała że wszedłem.Telefon leżał na stoliku(miałem wrócić za parę godzin).Sprawdziłem sms,jeszcze miałem nadzieję jak ten kretyn.W jednej chwili wszystko szlak trafił,nie chce przytaczać treści sms ale nie trudno się domyśleć jakiej były treści,mnóstwo sms.Wynikało z nich że mnie zdradziła z nim kilka razy. Jak wyszła zapytałem czy ma mi coś do powiedzenia,odpowiedziała że nie.Kiedy powiedziałem że wszystko wiem,uśmiechnęła się(nigdy tego nie zapomnę) i odpowiedziała [i]to po co się pytam?[/i]Zdenerwowała się ze ją szpieguję itd.Zaczęła mnie oskarżać że jestem chorobliwie zazdrosny i jakieś totalne bzdury,oderwane od rzeczywistości.I najgorsze "Przez ostatni rok byłam z tobą z litości,spójrz na siebie".Czułem jakby mi wbiła nóż w serce,już wolałem żeby mi przywaliła niż powiedziała coś takiego.Spakowała się i wyszła.Zero poczucia winy.Miałem wrażenie że o całe zło na świecie obwiniła mnie.Nie wiedziałem co się dzieje,wszystko przestało mieć znaczenie.Minęły 3 tygodnie,czuję się jak nieudacznik,ostatnie zero.Nie mogę jeść,spać,schudłem,zacząłem pić alkohol mimo że nie lubię alkoholu. Czemu ja?Co ja takiego złego komuś w życiu zrobiłem?Zostałem "ukarany" bo byłem za dobry dla niej?Wszystko robiłem dla niej.Znajomi mówią że jestem "inny" w pozytywnym tego słowa znaczeniu,że mam zasady,nie traktuję kobiet przedmiotowo.Żartowali że tacy jak ja są na "wymarciu".Sam uważam że mam więcej wad niż zalet,przeceniają mnie.Mam za złe rodzicom że mnie tak wychowali.Jak bym był jak większość,teraz bym tak nie cierpiał.I po co to wszystko?Po co się starać?Zrobiła mi coś takiego.Nie sądziłem że można kogoś tak kochać i nienawidzić jednocześnie.Już nie pokocham tak innej osoby jak ją kochałem i dalej ją kocham.Mówią [i]weź się w garść,jesteś facetem[/i],łatwo powiedzieć.6 lat a ja nie mam guzika i nie potrafię tego wyłączyć,jestem tylko człowiekiem. Ona miała być tą jedyną na cały życie,chciałem się oświadczyć,założyć rodzinę.Może pisane mi jest żyć w samotności,bez miłości.Jestem wrakiem,ni mi się nie chce,straciłem chęć do życia.Czemu mnie to spotkało. PS.Przepraszam że takie długie z błędami ale nigdy nie byłem dobry z ortografii i interpunkcji.