Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...
Krista martica monia30
patrycjaP
tuptus| Julia_ | 26. Kwiecień |
| inaccessible | 26. Kwiecień |
| sylwus | 26. Kwiecień |
| DoMeL | 26. Kwiecień |
| arkadius1970 | 26. Kwiecień |
 @
hurricane | 00:20:15 |
|
Kalinka93 | 00:47:32 |
|
#
poczciwy | 01:04:59 |
|
123sprawdzam | 02:31:35 |
|
Obito | 03:00:29 |
Witam
Mam 18 lat, mam problem z ktorym nie moge sobie poradzic. Wszystko zaczelo sie dawno temu kiedy chodzilem do podstawowki, mialem wtedy 12 lat. Przypadkowo uslyszalem klotnie rodzicow i domyslilem sie ze tata mial romans. Wszystko sie uspokoilo, a rodzice sie pogodzili. Stare koszmary powrocily kiedy bylem w 2 lub 3 gimnazjum. Odkrylem ze tata wieczorami, kiedy mama spi, pisze smsy z komorki, o ktorej istnieniu nikt nie wiedzial (poza mna oczywiscie). Co wieczor schodzilem na dol pod pretekstem zaspokojenia pragnienia zeby sprawdzic czy tata pisze na kom. Za kazdym razem ojciec nerwow chowal komorke a ja udawalem ze nic nie widze. Nie wiedzialem co robic i ostatecznie wyparlem sie tej swiadomosci. Pewnego dnia mama odkryla co robi tata. Tym razem on wyprowadzil sie na tydzien ale ostatecznie znowu wszystko wrocilo do normy. Obiecalem sobie ze juz nigdy nie bede tchorzem. Mylilem sie... Jestem w 3 liceum i mam prawie 19 lat. Nie jestem juz tym samym dzieckiem. Natomiast moj tata znowu jest tym samym potworem kory niszczy moja rodzine za ktora tyle razy dziekowalem Bogu. Mimo ze juz jestem dorosly, w tej sytuacji nadal jestem tym malym chlopcem ktory wypiera sie prawdy. Czuje ze powinienem powiedziec mamie z 2 strony wiem ze to bedzie koniec dla mojej rodziny. Mam mlodszego brata i nie chce zeby przezywal przez to co ja przezylem. Obecne relacji z moim tata nie sa dobre. Od czasy 2 zdrady stale go krytykuje, nagle wzzystkie jego wady zaczely mnie razic. Nie wiem co robic. Boje sie ze moja rodzina sie rozpadnie. Prosze o rade.
Miałeś to nieszczęście bycia wplątanym w sprawy dorosłych.
Widzisz, Twoja mama za każdym razem wybacza te zdrady i ma do tego oczywiście prawo. Ty widzisz to z boku, widzisz jej cierpienie ale skoro ona wybacza, to zna naturę Twojego taty. Z mamą bym nie rozmawiała/ masz tyle lat, że mógłbyś porozmawiać z ojcem otwarcie powiedzieć mu co o tym sądzisz. Może utrata autorytetu w oczach syna ostudzi jego zapały do zdrad.
Ale nie kieruj sie tylko moją opinią, poczytaj to co napiszą Ci jeszcze inni. Jesteś naprawdę mądry, martwisz sie o brata, o rodzinę, masz mój pełen szacunek. Trzymaj się
Ale z drugiej strony nie jesteś już kajtkiem ze smoczkiem w dziobie, masz prawo martwić się o rodzinę i wiedzieć, co ojciec zamierza. To nie jest tylko jego sprawa.
Nie wiem, jaką macie historię "poważnych rozmów". Wiem za to z własnego niewesołego doświadczenia, że nie jest łatwo rozmawiać ze starym (mój przyznał sobie patent na bycie Wszechmogącym
Poproś o szczerą rozmowę. Nie atakuj, nie daj się ponieść emocjom. Musisz też uważać, żeby nie dać się ojcu zmanipulować i nie stracić kontroli - rodzice zazwyczaj dobrze znają swoje dzieci i wiedzą, jak je jednym tekstem zdekoncentrować i rozkleić.
Myślę, że masz prawo wyrazić swoje zaniepokojenie, zapytać, jak widzi Waszą, Twoją przyszłość, czy grozi Wam rozmontowanie rodziny itd.
Jeśli się zdecydujesz na taką rozmowę, to kibicuję, żebyś dźwignął to po męsku, na spokojnie i w razie czego nie dał się sprowokować. Taka rzeczowa rozmowa może dać Twojemu ojcu bardziej do myślenia niż awantura na pół dzielnicy.
PS Witamy w świecie dorosłych
Również uważam że to mamie potrzebne jest Twoje wsparcie. Może ona nie ma swiadomosci tego że Ty wiesz i ile Ciebie to kosztuje. Chce Was chronić a wychodzi inaczej.
Później ew rozmowa z ojcem.
Pisałam kiedyś, że wychowywałam się w podobnym do Twojego domu. Może tylko bardziej niepokorna niż Ty byłam i wielokrotnie oficjalnie ścinałam się z ojcem, nie mogąc znieść, co wyprawia oraz cichego przyzwolenia ze strony jego rodziny.
Żeby z nim rozmawiać, musisz mieć cokolwiek na poparcie swoich spostrzeżeń, inaczej zrobi z Ciebie głupiego, złego i naiwnego dzieciaka, a z matki wariatkę z obsesją.
Moim zdaniem, jeśli dysponujesz jakimś dowodem, powinieneś, także dla siebie, powiedzieć, że nie tolerujesz zdrady. Inaczej jeszcze wiele lat będzie dręczyć Cię poczucie, że mogłeś coś zrobić i nie zrobiłeś. Nie liczyłabym jednak, że Twoja rozmowa z nim cokolwiek w jego postępowaniu zmieni i na to też powinieneś być przygotowany.
Co do matki...Na pewno przyda się jej wsparcie, tym bardziej, że jesteś już dużym chłopcem. Nie mniej jednak całkiem możliwe, że przynajmniej na początku takiej rozmowy (w pierwszej rozmowie) matka będzie usiłowała temat obrócić w niebyt, by ochronić Ciebie, ale i siebie również. Spójrz...od kilku lat godzi się z poniżeniem, wstydem...Niełatwe jest przyznać się przed własnym dzieckiem do porażki i tkwieniu bezradnie w tak chorej sytuacji.
Sytuacja, gdy prawda o zdradach wyjdzie na światło dzienne, postawi ją przed koniecznością oficjalnej decyzji. A nie wiem czy może sobie na to pozwolić (z różnych względów, bo nic o niej nie piszesz) i czy będzie miała odwagę odejść od ojca. Jeśli nie...We własnych oczach, przez to, że wiesz, postawi się w pozycji osoby godnej litości, a mało który człowiek to lubi. Może się obawiać, że straci szacunek w Twoich i brata oczach...
O ile więc na delikatność w stosunku do ojca nie musisz się silić, to już w rozmowie z matką jak najbardziej tak.
Wspieraj ją, to ważne.
Cytat
Twoja rodzina już się rozpadła. Kiedyś to zrozumiesz...
Chcesz chronic brata , ale nie da się , zresztą bardzo możliwe że brat również może wiedziec ....
Powiem CI na swoim przykładzie , moje dzieci wiedziały wiele rzeczy , moja rodzina znajomi , kazdy milczał jak grób
Owszem teraz baaaaardzo dzieci mnie wspieraja , nasza dawno rozpadnięta rodzina rozpadła się formalnie rok temu ( trochę wiecej jak rok)
Nie pisze tego bo chcę Ci opowiedzieć moje życie , pisze to że czas już abyś pomógl mamie podjąć decyzję
wiesz jak jest , człowiek tkwi w czymś bo dobro dzieci , bo boi się zmian
Moje dzieci mi powiedziały , że mam prawo walczyc o swoje szczęscie i mam prawo być szczęsliwa
Może i Ty pomożesz mamie , odnaleźć to co zgubiła , bo zgubiła samą siebie , swoją godność ...
I JW nie myli się , mój mąż żeby ukryć swoje podłości chciał zrobić ze mnie wariatkę ....
Dzięki moim dzieciom jestem gdzie jestem
ale właśnie stało sie to dlatego , że one po kilku latach milczenia przekazały mi co wiedzą ....
Odpowiedz na pytania zadane przez JW ( Jakich Wiele) i może pomożemy znaleźć Ci jak najmniej bolesne rozwiązanie
Bo bezboleśnie nie uda się
Trzymaj się , jesteś już dorosłym mężczyzną i niestety czas beztroski minął bezpowrotnie
Trzymam za Ciebie kciuki :cacy:cacy:cacy
Dlaczego tak? Bo wystarczy że Ty jesteś skrzywdzonym dzieckiem. To się odbije na dalszym twoim życiu. Masz brata, trzeba go ochronić przed tym samym.
Mama możliwe że ma tyle siły aby ojcu wybaczać ... hmmm w sumie to nie siła a pewnie strach przed jutrem, jak sobie poradzi z życiem codziennym, utrzymaniem domu i was. Może gdy poczuje wsparcie, będzie w stanie podjąć najlepszą decyzje dla siebie, ochronić młodsze dziecko i pomóc przede wszystkim tobie wyjść z tej traumy.
Twoja rodzina tak naprawdę jest fikcją od wielu lat. Nigdy nie byłeś i nie jesteś tchórzem. Nosisz w sobie okrutną rodzinną tajemnicę. Bardzo ale to bardzo współczuję Ci tego bólu z którym tak ciężko sobie poradzić.
Porozmawiaj z mamÄ…. PoproÅ› jÄ… o rozmowÄ™ w 4 oczy.
Mamie zapewne potrzebne jest wsparcie i może rozmowa, wiem bo i ja takie dostałam od synów i wiem ile to dla mnie znaczyło.
Powiedz mamie że nie jesteś juz dzieckiem i widzisz co się dzieje.
Z ojcem też pogadaj. Pewnie będzie sie wypierał, mój mąz tak robił, więc nie daj się wyprowadzić w pole ze np. to tylko kolezanka bo od kolezanki sms się nie kryje, ani tez samej klezanki. Przygotuj sobie argumenty, jeżeli chcesz taka rozmowę odbyć i pokaż ojcu że nie akceptujesz tego co robi.
Ojcowie nie chcą w oczach dzieci, zwłaszcza synów wypadać na tych złych.Może nic to nie zdziała, a może go to postawi choc trochę do pionu i zaoszczędzi cierpienia mamie.
Jesteś już dorosłym chłopakiem i madrym , masz prawo oczekiwać od ojca dobrej postawy również wzg siebie. Poradzicie sibie z mamą, powodzenia.
Komentarz doklejony:
Nie pozwólcie z mamą na to by Was okłamywał. Jeżeli Wy będziecie przyjmować jego klamstwa, on będzie przekonany ze Wami manipuluje i nic nie zmieni w swoim postepowaniu.
Komentarz doklejony:
Nie musisz tez od razu odnosic się do tego co Ci tata powie, zawsze mozesz wrócić do rozmowy i powiedziec że przemyślałas to co Ci powiedział i..
Trzymaj się chłopaku:tak_trzymaj
Jestem mamą 15-letniej córki. To ona powiedziała mi, że mój partner, a jej ojciec mnie zdradza. Podobnie, jak w Twoim przypadku, wydało się przez drugi telefon ( słyszała rozmowy i przeczytała smsy).
To było w kwietniu zeszłego roku. Z ojcem mojej córki rozstałam się. Więc Twoje obawy są uzasadnione, bo Twoja mama może zrobić to, co ja: kazać odejść ojcu. Moje dzieci (mam jeszcze syna w Twoim wieku) przeżyły to bardzo. Teraz próbujemy budować nasz świat na nowo...
Wiedz jedno: absolutnie nie żałuję, że córka powiedziała mi prawdę.
Nie dopuść, by ojciec żerował na Waszych uczuciach, panosząc się bezkarnie w rodzinie, która jest porażona jego egoizmem i zwyrodnialstwem. Przecież to nie pierwszy jego raz. Twoja mama ma prawo do godności. Nawet za cenę rozpadu rodziny. To bardzo trudne i, pewnie, teraz dla Ciebie niewyobrażalne. Wiedz, że problem będzie się pogłębiał i w końcu i tak prawda wypłynie. Na pewno już mama czuje, że coś jest nie tak. Tak było u mnie, ale przez myśl mi nie przeszło, że powodem jest romans partnera. O, naiwności! Gdybym to ja odkryła, pewnie w sprytny sposób by się wyłgał, ale, że córka, było jasne, że nie może kłamać... Więc nie rozmawiaj z ojcem, bo Cię zmanipuluje. Tak poradził córce mój syn, więc od razu przyszła z tym do mnie. Mam bardzo rozsądne dzieci. Dylemat jest przeogromny, bo obnażenie kłamstw ojca jest równoznaczne z lawiną trudnych do przewidzenia następstw, co, oczywiście, odbije się na Twojej rodzinie. Cierpienie wielkie, ale mama poradzi sobie, zapewniam Cię i będzie Ci wdzięczna za prawdę. Bo nie ma nic cenniejszego, jak życie w uczciwości i poczuciu godności. Dasz radę!
I na koniec: sprawy zdrad zostaw innym. Rachunków końcowych nigdy nie rozstrzygniesz.Niestety niby tata stary chłop ale w jego umyśle siedzi 16 letni chłopiec, który stracił głowę dla innej dziewczynki.. "wojny" na polu kochanka-tata-ty nie wygrasz nigdy. Możesz być tylko niewinną ofiarą tego konfliktu a tego nie życzę bo szkoda zepsuć sobie psychikę i życie przez ..... pozwolę nie dokańczać zdania. Pamiętaj jesteś kowalem swojego losu!
Jestem za rozmową z ojcem, tylko on pewnie zlekceważy twoje zdanie.
Mama pewnie wie i w jej myślach chroni ciebie i brata , to trudne powiedzieć dziecku że rodzina przestaje istnieć , kiedyś przez to przeszłam. Gdy już się wyda zdrada taty oficjalnie mama będzie potrzebowała wsparcia , ja kiedyś też wypłakałam się tuląc własnego syna , mi to bardzo pomogło i dało siłę by walczyć o siebie.
No cóż, jako młody chłopak wkraczasz w trudne dorosłe problemy. :cacy