Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...| Rozwód jak wojna 2 |
[0] |
| Rozwód jak wojna |
[0] |
67eve
baran138
Ewelina215 LordLachdanan Paszka| millagros | 17. Kwiecień |
| daleko | 17. Kwiecień |
| Aliszia | 17. Kwiecień |
| pieknia | 17. Kwiecień |
| cLauDiaa_S | 17. Kwiecień |
bardzo smutny |  |
|
#
poczciwy | 00:15:13 |
|
mela_a | 00:38:24 |
|
mloda_glupia | 01:40:04 |
|
gunio11 | 03:06:04 |
Przepraszam że piszę na stronie gdzie każdy cierpi z powodu morderstwa związku pomocy.
Ale już niedługo będziecie mieli ze mną spokój.
Z mężem żyję 10 lat a znamy się od prawie 15 lat, o zna każdy mój zakamarek ciała jak i ja jego poza tym także był przy wszystkich moich najpiękniejszych wspomnieniach.
Ja także starałam się zawsze przy nim być nawet jeśli dochodziło do jakiś sprzeczek to starałam się być rozjemcą i dojść do jakiegoś wspólnego konsensusu.
Po półtora roku doszło do zdrady z mojej strony i to nie z zauroczenia a ciekawości, niedojrzałości w większości wynikającej z nacisku koleżanek i kolegów że szkoły że byłam dotąd tylko z jednym. Byłam kompletną imbecylką, pomimo że dojrzałą bo skończyłam wtedy 18 lat a związek zawarłam jako nieletnia na co przychylił się sąd.
Najgorsze jest to że on miał dziewczynę, trwało to tydzień w końcu to też z mojej decyzji kazałam mu odejść i odszedł nie stawiał się bo sam miał dziewczynę byłam dla niego dodatkiem i na odwrót
Zrozumiałam że koleżanki chciały ze mnie zrobić @@rwę więc wpadłam w złość i je rzuciłam, szybko znalazłam nowe i przy okazji jedną przyjaciółkę :) która mnie cały czas wspomagała w noszeniu brzemiennej bomby :rozpacz
Niestety pół roku temu wyjechała do Korei Południowej na stałe ze swoim nowym, a ja straciłam z nią kontakt.
Czułam się z tym do **** ciążyło mi to na sercu więc pomimo że mu nie mówiłam dążyłam do tego by dać z siebie wszytko nazwali nas wzorowym małżeństwem on był bardzo zadowolony.
gdy dochodziło do sprzeczek zawsze starałam się mu ulegać chyba że chodziło o dobro dziecka i udowodniłam mu że tak jak ja uważam będzie lepiej dla dziecka.
Wychowaliśmy świetna córeczkę bardzo zdolną poza tym świetnie się dogadywaliśmy.
Niestety w moim przypadku to co dobre szybko się kończy i dług wymaga spłaty.
Po ponad 8 latach zachorowałam na raka przełyku i postanowiłam przyznać się do swego wybryku szkoda że tak późno :rozpacz
Zostałam pobita i wyzwana, powiedział mi że niepotrzebnie się urodziłam i mogłam jak mój braciszek zostać wyskrobana.
Teraz cieszy się ze umieram napisał mi SMSa że poszukuje sobie nowej :rozpacz
Cały czas mi pisze że umrę samotnie a najgorsze jest to że ma rację bo moja rodzina praktycznie nie istnieje sama patologia i chyba tą patologię mam w genach :(
Od tego czasu analizuję to wydarzenie sprzed 8 lat, minuta po minucie i nadal nie wiem co dokładnie prócz koleżanek mnie do tego popchnęło.
Najbardziej żałosne jest to że chciała mi pomóc jego nowa dziewczyna ponieważ czuje pewne wyrzuty sumienia choć wie co ja mu zrobiłam.
Nawet złapała mnie za ręce to było miłe:), tylko ten jej wyraz twarzy pokazał że wie co mnie czeka, lały się jej łzy :(
Teraz wszystkie moje poprzednie problemy znikły jak by ich nigdy nie było została tylko miłość do męża i dzieci.
Nie wierzę w cuda nagłe ozdrowienie poza tym nie chcę walczyć nie chcę już umierać z myślą że jego to bawi.
Kocham go pomimo tego co mi mówi, tak chciałbym go tylko jego samej obecności zobaczyć go obok siebie :rozpacz
Dziś czułam jakbym się unosiła on mi napisał ze to mózg oszukuje a ja wreszcie zniknę bo dla takich jak ja i tak nie ma życia wiecznego.
Nie mam kontaktu z córką ale dla dobra dziecka cieszę się że znalazł sobie nową nawet dobrze że wpadnie, żałosne to moje życie że tylko ona o mnie myśli ale niech wie jak najwięcej o córeczce widzę że to dobra osoba i na pewno dobrze ją wychowa.
Tyle że z tego co mi dzisiaj napisała wynika że jeszcze nie jest pewna czy z nim zostanie.
A córeczki potrzebują matki, tylko żeby im nie powiedział że **** was urodziła, ból jest nie do zniesienia ciągłe wymioty i myśl że jestem dla niego niczym :rozpacz
Czy coś jeszcze mogę zrobić proszę że tak
Zrobiłas źle ale postaraj sie to naprawić , żeby naprawić muisz wyzdrowieć i za to trzymam kciuki
Cytat
Zaczyna się od czyszczenia własnego sumienia i chęci otrzymania
wybaczenia.
nie rozumiem idei przyznania sie w takim momencie. walka o zdrowie, niepewnosc przyszlosci, strach - i nagle zupelnie nieprawodpodobna mysl, zeby opowiedziec o zdradzie z dosc odleglej przeszlosci. po co?
maz autorki tez nie ma lekko. zmaga sie z choroba ukochanej osoby. na pewno tez zastanawia sie nad przyszloscia. i nagle jak obuchem w leb dowala mu sie jeszcze niewczesne wyrzuty sumienia zony i koniecznosc wybaczenia. przeszlosc okazala sie oszustwem.
powiedz mi, Wybryk, co Cie sklonilo do tych wynurzen? osiem lat zylas bez potrzeby informowania meza, wyrzuty jesli nawet Cie gryzly, to dalas rade je powsciagnac. kiedy sie informuje partnera z wlasnej woli o zdradzie, to chyba po to, zeby mu dac wybor - wybaczy albo odejdzie. mniej wiecej na tym polega uczciwosc w zwiazku. nie bylas uczciwa wczesniej, a teraz nie jestes gotowa, zeby odszedl, bo ciezko zachorowalas. ten powod wiec odpada. impuls? po tylu latach...malo prawdopodobne. chec rozliczenia sie ze swoich grzechow? no ale to na lozu smierci, a Ty przeciez walczysz z choroba.
nic nie rozumiem.
Cytat
Przepraszam Tulia. :rozpacz
Bez wzg na podjętą decyzję zostania lub też poinformowania że temat odsuwamy na czas póxniejszy, nie zostawilabym bez pomocy, chocby takiej podstawowej przy kontaktach z lekarzami czy innych sprawach formalnych, nie odcielabym też od dziecka no chyba że była by to osoba zagrazająca jego zyciu. Są w życiu wazniejsze sprawy i wieksze tragedie niż urazona duma.
Temat pobicia i tresci smsów, brak słów..
Uwazam, podobnie, że teraz najwazniejsze jest zdrowie Agnieszki i na tym powinna się skupić, bo bez zdrowia nic nie zdziała. Bedzie lepiej to wtedy mozna dalej myslec co z tym zrobić i co i dla kogo będzie najlepsze.
Mąz też z czasem moze żałować to co zrobił teraz i znajdą wspolną płaszczyznę.
Proszę tylko,żeby sobie poszukać w necie rokowań w przypadku raka przełyku,a potem zadawać pytania autorce.
Nikt nie jest z drewna,a czasem lepiej ugryzć się w język niż zrobić komuś krzywdę.
Daj znać jak się czujesz.
Trzymamy kciuki!
Wracaj do zdrowia.
"mowa jest srebrem..." niestety ale czasami parcie na szkło jest silniejsze.
Agnieszka jam mam do Ciebie dużo sympatii i w gruncie rzeczy podziwiam Ciebie za odwagę. Powiedziałaś chociaż absolutnie nie musiałaś, miałaś świadomość konsekwencji podjęłaś ryzyko. Dlaczego? Piotr myślisz ze chodziło o rozliczenie z przeszłością? Myślę że raczej chciała zrzucić ciężar błędu popełnionego w młodości który nosiła przez 8 lat.
Aga odezwij się fajna z Ciebie dziewczyna myślę że on to wie czasami tylko źle pojmowana duma potrafi człowieka zaślepić.
Coz twoj maz, czy jest w szoku,czy jest zwyklym ,najzwyklejszym ****kiemn i nie warto sie nim przejmowac.Zdrada boli,bardzo ale smierc bije ja na leb na szyje...Poki zyjesz wszystko jest mozliwe.Musi miec serce z kamienia ,czy Cie w ogole nie kochac ,by w takiej sytuacji moc sie odwrocic od sciebie.
Nie zgadzam sie i absolutnie nie mozesz myslec ,ze nie powinnas sie urodzic i tp.Sa rozni ludzie na tej ziemi i kazdy ma prawo dy zycia.Nie daj nikomu zniszczyc swojej samooceny.
Skup sie na sobie i na dzieciach.Na to co dzieje sie w glowie twego meza nie masz wplywu.
Trzymam za Ciuebie kciuki.Odezwij sie.