Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...| Rozwód jak wojna 2 |
[0] |
Kaita madzia2013 monia26021984 OnaTaPani pepsi1804 poul29 savior29| szalona20122012 | 19. Kwiecień |
| parasol | 19. Kwiecień |
| @hurricane | 19. Kwiecień |
| naniby1 | 19. Kwiecień |
| DzieciakSalut | 19. Kwiecień |
Przegrana | 00:23:38 |
|
Crusoe | 00:41:01 |
|
Matsmutny | 00:42:05 |
|
BartekP | 00:48:35 |
|
bardzo smutny | 01:07:41 |
Witam, postanowiłem opisać dalszy ciąg mojej historii. Od poprzedniego wpisu zatytułowanego "Całowała się z innym ... dziękuje bardzo" minęło już 7 miesięcy i jest co opisać.
W skrócie moj poprzedni wpis był na temat tego, że poszła do klubu, okłamała mnie, upiła się a kiedy przyjechałem tam to na własne oczy zobaczyłem jak namiętnie całuje się z dopiero co poznanym kolesiem.
Po tych wydarzeniach przestałem być sobą, coś poprzestawiało mi się w głowie, nie myślałem racjonalnie, nie przejmowałem się niczym poza jej pocałunkiem, cały czas miałem to w głowie. Nie potrafiłem zrozumieć dlaczego to się stało, jak mam zaakceptować to, że nie będziemy już razem, że po czymś takim nigdy nie zaufam jej słowom, że każde moje marzenie zostało zniszczone. Tak, wszystko o czym marzyłem było silnie powiązane z nią. Ta bezradność była nie do zniesienia. Najgorsze było to, że cały casz mieszkaliśmy razem, codziennie się widywaliśmy, jak wychodziła do szkoły to wyobrażałem sobie różne dziwne rzeczy, cały czas do niej dzwoniłem, każdy koleś na ulicy wydawał mi się tym z klubu. Tak bardzo ją kocham, tak bardzo chce z nią być ale nie umiem, nie umiałem.
Wracając do tego co siedziało mi w głowie to poprostu przestałem myśleć. Przesiedziałem kilka tygodni w fotelu przed komputerem. Dodam, że od tamtej pory aż do dziś nie wypiłem nawet kropli alkoholu, postanowiłem przeżyć to na trzeźwo. Po jakimś czasie postanowiłem zwierzyć się koleżance co mnie wyrzera od środka. Zacząłem się z nią spotykać coraz częściej i częściej, bardzo się polubiliśmy i spędzaliśmy prawie każdy dzień razem. Pomyślałem sobie, że może to właśnie jest szansa na to żeby uwolnić się od miłości do mojej zdrajczyni, która wciąż mnie kochała. Długo trwała ta próba, dochodziło do zbliżeń, do ... ale koniec końców to koleżanka się we mnie zauroczyła a ja cały czas miałem w głwie swoją zdrajczynie. W tym czasie zdrajczyni idąc moim śladem również poznała nowego kolegę. Ale nie związali się, ponieważ wciąż mnie kochała. Jakiś czas później moja była przeprowadziła ze mną poważną rozmowę, że tak dalej być nie może, że przecież się kochamy itp skończyło się na tym, że daliśmy sobie kolejną szansę, wróciliśmy do siebie. Obiecała, że mnie nigdy nie zdradzi i takie tam. Dotzymała słowa. Pierwszego września spotkała się ze mną i oznajmiła, że nie możemy być razem i że odchodzi. Pojechała nad morze, później dowiedziałem się, że był tam również kolega którego poznała w czasie kiedy mieliśmy kryzys. Rozstała się ze mną dzień przed zbliżeniem z tym kolegą żeby mnie nie zdradzić - coż za poświęcenie. Później uprawiali seks w naszym mieszkaniu, a dzisiaj wyprowadziła się z mieszkania, mieszka niedaleko tego kolegi, teraz jak to pisze właśnie z nim jest. Pomogłem jej przewieźć rzeczy a teraz siedze sam w mieszkaniu i zadręczam się myślami. Nadal ją kocham a ona mnie, tak mówi. Myśle, że nie przestane jej kochać i nie wiem jak teraz mam żyć. Chyba teraz dopiero to wszystko zaczyna do mnie docierać, teraz widze, że to wszystko dzieje się naprawde. Martwię się o nią, martwie się o siebie, nie umiem nic zaplanować, nie widze swojej przyszłości bez NIEJ.