Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...| Rozwód jak wojna 2 |
[0] |
belzebub
DzieciakSalut
Forgotten
@hurricane katias mrokze naniby1 nero38 parasol
pyra qbazag rru1 st-krzy szalona20122012 zagubiona25| whiteangel | 20. Kwiecień |
| grzegorz28 | 20. Kwiecień |
| Starbuck | 20. Kwiecień |
| oszustka | 20. Kwiecień |
| rafex | 20. Kwiecień |
bardzo smutny |  |
|
Roszpunka1988 | 00:12:11 |
|
Crusoe | 00:33:31 |
|
#
poczciwy | 02:13:24 |
|
zona Potifara | 02:31:53 |
Długo czytałam Wasze wpisy, przy nie jednych płakałam i długo zastanawiałam się czy swoją historię opisać, w końcu zdecydowałam się, być może będzie to forma terapii, aby sama siebie podnieść na duchu, być może komuś innemu pomogę.
Byliśmy parą dwa lata, mieszkaliśmy ze sobą przez 1,5 roku, nie widziałam świata poza nim, zakochana po uszy. W towarzystwie zawsze uchodziliśmy za parę idealną, prawie nigdy się nie było awantur, cudowne wakacje, plany na przyszłość, no jednym słowem bajka. Chociaż wiedziałam o tym, że będąc z poprzednią dziewczyną zdradził kiedy był w szkole policyjnej. Oczywiście biedaczka nic o tym nie wie. Sam ją zostawił. Ale key mnie poznał to twierdził, że znalazł ideał i mnie NIGDY nie zdradzi. Ale chyba było za dobrze, miał wszystko na wyciągnięcie ręki, dobrze mu gotowałam, zajmowałam się domem, pracowałam. Nie byłam oschła, miał wszystko co chciał. Więc ja się pytam czego mu brakowało? Co robiłam nie tak?
Pierwsze symptomy pojawiły się kiedy ja pojechałam na studia, a on ze wspólnymi znajomymi na imprezę karnawałową, a chcę tu zaznaczyć, że nigdy nie miałam problemu jak gdzieś wychodził. Po powrocie (walentynki) coś mi w nim nie pasowało, jakiś oschły, dał mi kwiatka, ale to wszystko na co mogłam liczyć. Prawie ze mną nie rozmawiał, cały czas siedział przed komputerem. Kiedy poszedł się kąpać, nie wytrzymałam i sprawdziłam co on tam grzebie w tym komputerze. Znalazłam wiadomości na portalu społecznościowym od innej dziewczyny, że tak się wspaniale bawili, że ma jakąś jej poduszeczkę i ma ją oddać, jak tylko się spotkają.
Nawet nie wiem i chyba nie pamiętam kiedy się rozpłakałam, nie chciałam tego czytać, ale z drugiej strony nie mogłam się powstrzymać. Kiedy już gad wyszedł z łazienki zapytałam go co to ma znaczyć, kim ona jest itp.
Oczywiście jego wytłumaczenie (teraz już wiem, że banalne), że między nimi nic nie było, zresztą mogę zapytać się kogo chcę itp. po wielkiej awanturze, żalach, płaczu i utracie zaufania zostałam z nim, ale nie było między nami dobrze, cały czas miałam gdzieś przed oczami te wiadomości, nie umiem ich dzisiaj przytoczyć, ale wtedy były dla mnie najgorszą rzeczą jaką mógł mi zrobić... Nie odzywał się do mnie, nawet nie chciał sypiać ze mną. To już mi dało dużo do myślenia, ale jakoś ten okres przeżyłam, po jakimś czasie znów było jak na początku. Ale po około pół roku sytuacja się powtarza, tym razem na dwa dni przed moimi urodzinami coś mnie tknęło, bez powodu zaczęłam szperać w jego telefonie i znalazłam smsy, tym razem od innej. Może przytoczę:
[b]Ona: " To kiedy Pan władza umówi się ze mną na kawkę? Albo na coś mocniejszego..."
On: "No jeżeli o mnie chodzi to zawsze... Możesz mieć wszystko o co poprosisz"
Ona: "Oj, jaki niegrzeczny! Ale z tego co wiem, to masz dziewczynÄ™"
On: "Oj tam, oj tam! To może być nasza słodka tajemnica.." [/b]
Może to nic takiego, a mówię tak bo kiedy czytałam Wasze wpisy to czasami mężowie potrafili być baaardzo dosłowni, ale ja na tamten czas poczułam jak świat mi się rozpada. Jestem dla niego tylko "oj tam" po tym jak to przeczytałam to pierwszy raz go uderzyłam, nie mam się czym chwalić, ale nie wytrzymałam. Szczególnie, jak powiedział, że potrzebował odskoczni od naszego codziennego życia itp. Biłam i nie patrzyłam na nic, co gorsza poczułam ulgę, ale nie wiedzieć czemu zostałam z nim jeszcze jakieś pół roku, może troszkę więcej, bałam się wyprowadzić, być sama. Kiedy w końcu nie wytrzymałam, kiedy okazało się, że po alkoholu zaproponował naszej wspólnej znajomej TRÓJKĄCIK z nią i jeszcze jednym znajomym. Podziękowałam. Odeszłam z pracy, spakowałam walizkę, pożegnałam psa i po prostu wyjechałam. Wróciłam do Poznania. Tu jestem szczęśliwa.
A co u mnie teraz? Okazało się, że prawdziwa miłość nie minęła mnie w drzwiach, a była dosłownie na wyciągnięcie ręki. Teraz dopiero wiem co to szczęście! Nawet jak zdarza mi się spotkać z EX to śmiać mi się chce, bo ja na tych jego skokach w bok zyskałam najwięcej, a po moim odejściu on desperacko szuka panny do łóżka i chyba nie idzie mu najlepiej.
Wiem, że moja historia jest niczym przy przeżyciach innych kobiet, ale każda z nas ma swoją osobistą tragedię, jedną dotyka to bardziej a druga mniej.
Mam nadzieje, że wszystkim na tym forum życie ułoży się na nowo.
Całuję