Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...
Krista martica monia30
patrycjaP
tuptus| Julia_ | 26. Kwiecień |
| inaccessible | 26. Kwiecień |
| sylwus | 26. Kwiecień |
| DoMeL | 26. Kwiecień |
| arkadius1970 | 26. Kwiecień |
 #
poczciwy |  |
|
123sprawdzam | 00:15:36 |
|
uzytkowniczka | 00:51:42 |
|
Obito | 01:41:35 |
|
Kalinka93 | 01:53:30 |
Witam Was! Trafiłam tu, ponieważ nie radzę sobie z tą sytuacją.. Jest mi ciężko wytrzymać samej ze sobą. Mój narzeczony jest za granicą już 2 lata, w zasadzie był tam od początku naszej znajomości, widywaliśmy się trzy, czasem dwa razy do roku... przyjeżdżał na 2 tygodnie, tak wygląda nasz związek. Z początku miałam naprawdę dużo siły, wierzyłam,że to "jakoś" zniosę, że w końcu nadejdzie ten dzień,że ta odległość się zmieni, od dwóch miesięcy już nie wytrzymuje,nie ma Go wtedy kiedy potrzebuje, On też ma problemy, dowiaduję się o tym przez tel. jest mi ciężko,bo nie moge przy nim być, boję się,że w takich chwilach może spotkać Kogoś, kto Go "pocieszy"... Myślę tak, ponieważ sama to zrobiłam,ale nie liczyłam na pocieszenie, nie będę się usprawiedliwiać,że to przez alkohol, bo to nie jest wytłumaczenie.. choć każdy mi powie,że po wypiciu choćby jednego drinka nie jestem już sobą, dlatego też ograniczam się z tym, no ale w ten beznadziejny dzień, wypiłam, ze znajomymi, był tam mój były, który nie pił nic.. Wykorzystał sytuację,znał mnie, wiedział,że po alkoholu zgodzę się z nim pojechać...i zdradziłam.. Boże zdradziłam Najbliższą memu sercu Osobę..... Nienawidzę siebie za to.. i nienawidzę jego,dotarło do mnie co się dzieje, błagałam zostaw mnie, nie mogę tego zrobić, a On głuchy na każde moje słowo... Boże brzydzę się tym.. Mam o wszystkim Mu powiedzieć?? On jest taki wrażliwy... Nie poradzi sobie z tym, wiem,że będzie miał uraz do końca życia... Zniszczę Go tym, może powinnam odejść bez słowa... Ale na samą myśl serce mi się kraje.. Ja bez Niego sobie nie poradzę, tyle na siebie czekaliśmy.. Ale jak mam Mu spojrzeć w oczy po tym wszytskim... no jak??... Wyrzuty sumienia mnie zabiją, ja już nie potrafię normalnie się zachowywać... Wolę jednak chyba sama z tym się męczyć niż zwalić wszytsko na Niego... Boże właśnie zdałam sobie sprawę,że jedna chwila może skazać Cię na cierpienie na całe życie, może zmienić wszystko... Co ja mam zrobić, powiedzieć Mu o tym? Czy lepiej odejśc bez słowa...? Ale ja tak bardzo chciałabym zostać....